EP 969
“มาลองชิมล็อบสเตอร์ออสเตรเลียกันเถอะทุกคนช่วยตัวเองด้วย” ผู้อํานวยการฮวงกําลังเรียกร้องให้กลุ่มกินและแม้กระทั่งการแสดงออกที่ดุร้ายของเขาก็อ่อนโยน “น้องเหออย่าอายเลยคุณยังเด็กและมีความอยากอาหารที่ดีดังนั้นได้โปรดกินมากขึ้น… มาเถอะมาดื่มขนมปังกัน!”
เหอเหลียงยกแก้วของเขาขึ้นทันทีเอนตัวข้ามโต๊ะแล้วเคาะกับแก้วของผู้อํานวยการฮวงจากนั้นเขาก็ดื่มมันในอีกเดียวก่อนจะหยิบเนื้อกุ้งก้ามกรามชิ้นใหญ่จากจานที่สาวเสิร์ฟสาวสวยถือถืออยู่ที่แอบมองหลิงรันและยัดมันเข้าปาก
เมื่อความเผ็ดจากไป่จิ่วเข้ากับกลิ่นของกุ้งล็อบสเตอร์ออสเตรเลีย เหอเหลียงรู้สึกผิดที่ได้กินของแพงๆ เช่นนี้ที่ต่อมรับรสของเขา
เมื่อเหอเหลียงมองดูบริกรนับสิบคนรอบๆตัวเขาห้องส่วนตัวที่ใหญ่พอสําหรับการแข่งขันบาสเก็ตบอลอาหารเลิศรสที่เสิร์ฟและแขกเฒ่าที่มีรอยยับ เขาก็ยิ่งหลงใหลมากขึ้นไปอีกก่อนที่เขาจะตัดสินใจเข้าร่วมภาควิชาศัลยศาสตร์หัวใจและหลอดเลือด นี่คือสิ่งที่เหอเหลียง
จินตนาการว่าชีวิตของหมอจะเป็นอย่างไรหรืออย่างน้อย ชีวิตของแพทย์ที่เข้ารับการรักษาควรเป็นเช่นนี้
แต่หลังจากที่เขาเข้าร่วมภาควิชาศัลยศาสตร์หัวใจและหลอดเลือด เหอเหลียงก็ตระหนักว่าทุกสิ่งที่แสดงในทีวีเป็นเรื่องโกหก
ไม่มีการหัวเราะและพูดคุยกันในหมู่ผู้เชี่ยวชาญ ไม่มีเครือข่ายขนาดใหญ่ของการเชื่อมต่อไม่กินอาหารที่ท่าอย่างพิถีพิถัน…
เขาเป็นแพทย์โรคหัวใจปกติที่เผชิญกับผู้ป่วยปกติ มีการโทรไม่รู้จบ และอาหารที่เขาสั่งผ่านการจัดส่งไม่สําเร็จ…
ครั้งแรกที่เหอเหลียงเห็นกุ้งมังกรออสเตรเลียตัวร้อนคือเมื่อสองปีที่แล้วเมื่อเขาเป็นแพทย์ประจําบ้านหน้าใหม่ในเวลานั้น เขารู้อยู่แล้วว่าแผนกเล็กๆอย่างแผนกศัลยกรรมหัวใจจะไม่ สามารถซื้อกุ้งมังกรออสเตรเลียได้และเขาจะกินได้เฉพาะกุ้งมังกรสแกลลอปในช่วงเทศกาลตรุษจีนเท่านั้น
แน่นอน ในอดีต แผนกฉุกเฉินสามารถซื้อได้เฉพาะกุ้งก้ามกรามสแกลลอปเท่านั้นแม้ว่าแผนกจะขยายออกไปแล้ว หมอก็ยังไม่รวย กินไม่อิ่มและยังต้องแบ่งปันกันหากมีอาหารถ้าอยากกินกุ้งมังกรออสเตรเลีย หมอน่าจะเข้าภาควิชาอายุรศาสตร์หัวใจและหลอดเลือดหรือจักษุวิทยา… “น้องเหอคุณกําลังคิดอะไรอยู่ คุณหมกมุ่นอยู่กับความคิดของคุณมากคุณต้องการทําศัลยกรรมหรือไม่มันน่าเบื่อเกินไปที่จะทานอาหารกับคนสูงอายุอย่างพวกเรา?”ผู้อํานวยการฮวงพยายามโต้ตอบกับเหอเหลียงอีกครั้งเมื่อเทียบกับคนอื่นๆผู้อํานวยการแผนกคังซึ่งเป็นเป้าหมายอื่นของเขาที่จะสร้างความสัมพันธ์ด้วยเหอเหลียงเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมกว่าสําหรับเขาใน
การทําลายกำแพงระหว่างเขากับแผนกศัลยกรรมหัวใจและหลอดเลือด
เฮ่อเหลียงส่ายหัวทันที“ไม่ฉันจะพูดยังไงดีฉันแค่พูดไม่เก่ง…”
“ฉันบอกได้เลยคนที่คุยเก่งจะต้องพูดแน่ๆตอนนี้คุณยังไม่แก่คุณยังเด็กและมีพลังและยังไม่มีต่อมลูกหมากโตเลย… ฮ่าฮ่าฮ่า…” ผู้อํานวยการฮวงหัวเราะเสียงดังและถือแก้วของเขาซึ่งเต็มไปด้วยไปจิ๋ว”มาดื่มกันเถอะ…”
บรรยากาศในงานเลี้ยงนั้นดีมากแม้แต่ผู้ช่วยผู้อํานวยการโรงพยาบาลโจวก็ยกแก้วขึ้นจิบแพทย์ทุกคนจําเป็นต้องทําให้ตัวเองมึนงงกับสิ่งรอบตัวและแทบไม่มีข้อยกเว้นใดๆ
หลิงรันยกแก้วของเขาขึ้นแต่แก้วของเขาเต็มไปด้วยเครื่องดื่มอีกแก้วเขามักจะเป็นข้อยกเว้นและไม่มีอะไรน่าประหลาดใจเกี่ยวกับเรื่องนี้
หลิงร้นจิบเครื่องดื่มแต่ให้ความสําคัญกับผู้อํานวยการแผนกคังและเหอเหลียงภารกิจของระบบได้อธิบายสิ่งต่างๆอย่างชัดเจนเขาต้องแสดงทักษะของเขานอกห้องผ่าตัดและทําให้คังเจี้ยนและเหอเหลียงมอบหีบสมบัติพื้นฐานจาการชื่นชมให้กับเขาจากนั้นเขาก็จําเป็นต้องช่วยชีวิตคนสองคนนี้ไว้นอกห้องผ่าตัด
หลิงรันสังเกตชายสองคนนี้อย่างระมัดระวังและพร้อมที่จะทําการตรวจสอบด้วยสายตาทุกเมื่อเพื่อหลีกเลี่ยงอาการเล็กน้อยที่บ่งบอกว่าพวกเขาอาจป่วย
ผู้อําานวยการแผนกคังและเหอเหลียงเป็นแพทย์จากแผนกศัลยกรรมหัวใจและหลอดเลือดเพื่อที่จะได้รับความชื่นชมจากพวกเขา มันจะง่ายกว่าอย่างแน่นอนถ้าเขาใช้เทคนิคการผ่าตัดหัวใจเพื่อช่วยพวกเขาอย่างไรก็ตามข้อกําหนดจะเข้มงวดกว่านี้ถ้าเขาจะใช้เทคนิคการผ่าตัดหัวใจนอกห้องผ่าตัดเขาต้องการจับภาพทุกช่วงเวลาและใช้ความสามารถทั้งหมดที่เขามีเมื่อเขาคิดอย่างรอบคอบแล้ว ห้องผ่าตัดที่กรมศัลยศาสตร์หัวใจใช้นั้นเป็นห้องผ่าตัดลามีนาโฟล์คระดับสูงสุดคลาส100 ระดับสูงสุดและถึงกระนั้นก็ยังไม่สามารถหลีกเลี่ยงผู้ป่วยบางรายที่เสียชีวิตจากการติดเชื้อได้ดังนั้นการทําศัลยกรรมในห้องส่วนตัวของโรงแรมจึงเป็นอันตรายมากยิ่งขึ้นซึ่งไม่เหมือนกับต้นศตวรรษที่ 18 ที่แพทย์สามารถใช้มีดผ่าตัดได้ตามต้องการ ฆ่าคนไปหลายคนในคราวเดียวและทําการผ่าตัดต่อไปในตอนบ่าย…
หลิงรันได้ตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าผู้อํานวยการแผนกคังหรือเหอเหลียงจะล้มลงก่อนเขาจะให้ความสําคัญกับการช่วยชีวิตพวกเขาก่อนตราบใดที่ผู้ป่วยสามารถรักษาตัวฉุกเฉินได้ เขาก็จะส่ง
พวกเขาไปที่โรงพยาบาลหยุนฮัวก่อนที่เขาจะทําการผ่าตัด
เขาสามารถรับภารกิจอื่นได้หากเขาทําภารกิจนี้ไม่สําเร็จ แต่ถ้าผู้ป่วยเสียชีวิตนั่นคือจุดจบของชีวิตผู้ป่วย
คนดื่มไปสามรอบ… .สี่รอบ…ห้ารอบ…
ผู้อ่านวยการแผนกคังและเหอเหลียงยังไม่ล้มลง
หลิงรันค่อยๆรู้สึกว่าเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทําภารกิจให้สําเร็จภายในวันนี้
แต่นั่นเป็นเพียงเหตุผลเท่านั้นภารกิจไม่ได้กล่าวถึงภารกิจที่ต้องทําให้เสร็จภายในวันนี้
อย่างไรก็ตาม หากเขาทํางานไม่เสร็จภายในวันนี้เขาจะต้องอยู่โรงพยาบาลอีกสองสามวันข้างหน้าหากผู้อํานวยการแผนกคังและเหอเหลียงล้มลง แม้ว่าพวกเขาจะไม่ต้องการเข้าไปในห้องผ่าตัด พวกเขาก็ยังต้องถูกผลักเข้าไปข้างในหลิงรันอดคิดไม่ได้
ดูเหมือนจะไม่มีช่องโหว่ใดๆที่เขาสามารถใช้ประโยชน์จากภารกิจนี้ได้*ปัง*
ได้ยินเสียงกระทืบดังมาจากทิศทางของผู้อํานวยการแผนกคัง
หลิงรันมองมาที่เขาทันทีและเขาเห็น… กุ้งล็อบสเตอร์ที่รออยู่ข้างหน้าผู้อํานวยการแผนกคังตกลงบนพื้น
“ฉันแก่แล้วนะเข้าใจไหม”ผู้อํานวยการแผนกคังส่ายหัวและใบหน้าของเขาแดงเล็กน้อยหลิงรันสังเกตเขาอย่างระมัดระวังเป็นเวลาครึ่งนาที และเมื่อเขาแน่ใจว่าผู้อํานวยการแผนกคังมีเพียงหน้าแดงและไม่ทุกข์ทรมานจากลิ่มเลือดอุดตันเขาจึงมองไปทางอื่น
ในขณะนั้น เหอเหลียง—เมาเล็กน้อย—เสนอขนมปังปิ้งเขายกแก้วขึ้นแล้วเดินมาที่หน้าหลิงรันก่อนจะพูดว่า“หมอหลิงขนมปังปิ้งให้คุณฉันจะดื่มมันและคุณสามารถทําอะไรก็ได้ที่คุณชอบ”
เมื่อเขาพูดจบ เขาก็ดื่มทุกอย่างในนัดเดียวและเขาถามด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน“หมอหลิงคุณ… คุณเป็นอย่างไรบ้าง?”
หลิงรันอดคิดไม่ได้ก่อนที่จะพูดช้าๆ “ตอนนี้ฉันมีเวลาฝึกน้อยลง”
“จริงสิ คุณไม่จําเป็นต้องทําศัลยกรรมทุกวัน เพราะฉะนั้นก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ทักษะของคุณจะ ถูกฝึกจากเดียร์” เหอเหลียงค่อนข้างหมกมุ่นอยู่กับปริมาณการผ่าตัดเช่นกัน สําหรับแพทย์ที่เข้า
ร่วมแพทย์ ปริมาณการผ่าตัดไม่เพียงหมายถึงการฝึกอบรม แต่ยังรวมถึงรายได้และสถานะของ
พวกเขาด้วย
จํานวนการผ่าตัดหัวใจและหลอดเลือดลดลง และนี่เป็นส่วนที่ทําให้เหอเหลียงและแพทย์ หนุ่มคนอื่นๆ ไม่พอใจมากที่สุด
หลิงรันยิ้ม ทักษะของเขาไม่เพียงแต่ฝึกฝนโดยการทําศัลยกรรมเท่านั้น แต่เขารู้ว่านี่ไม่ใช่
เวลาที่เหมาะสมสําหรับเขาที่จะอธิบายสิ่งต่างๆ
“เธอรู้มั้ยว่าปกติเราเป็นคนจัดกระดูกยังไง” เขาเหลียงถาม แอลกอฮอล์ในไบจู ทําให้จิตใจ
ของเขาขุ่นมัวแล้ว
“ฝึกยังไงครับ” หลังรันอยากรู้อยากเห็นมาก
“เราใช้ไข่จํานวนมาก” เหอเหลียงพูดและตะโกนบอกพนักงานเสิร์ฟว่า “เอาไข่มาให้ฉัน”
“ใช่ไข่ต้ม ไข่ลวกได้ไหม” หัวหน้าบริกรถามอย่างสุภาพ
“ซู่เอ๋อร์” เหอเหลียงพูดและหยิบกระดูกออกมาก่อนจะพูดว่า “เกมที่เราเล่นอยู่เสมอคือการ แกะสลักค่าบนไข่โดยใช้ออสดิโอโดม ตราบใดที่ไข่ไม่แตก เราก็ชนะ หมอหลิง อยากลองไหม”
เหอเหลียงดูตื่นเต้นเมื่อกล่าวเช่นนี้
ต้องหาโอกาสไปให้ได้ ด้วยสถานะและประสบการณ์ของเหอเหลียง เขาจะไม่แสดงทักษะ
ของเขาต่อหน้าผู้คนเช่นรองผู้อํานวยการโรงพยาบาลโจวหรือผู้อํานวยการฮวง
นอกจากนี้ แผนกศัลยกรรมหัวใจและหลอดเลือดของโรงพยาบาลหยุนฮัวยังอ่อนแอมากจน
ไม่สามารถมองข้ามการดํารงอยู่ของพวกเขาได้ แม้ว่าการดํารงอยู่ของพวกเขาจะรับรู้ได้ พวกเขา
จ่าเป็นต้องทําการผ่าตัดระดับไฮเอนด์เพื่อให้สามารถเชิญผู้นําโรงพยาบาลมาดูพวกเขาได้
และที่แผนกศัลยกรรมหัวใจและหลอดเลือดในปัจจุบัน ผู้อํานวยการแผนกเป็นคนแรกที่เลือก การผ่าตัดปกติ และการผ่าตัดระดับไฮเอนด์ก็เป็นของผู้อํานวยการแผนกเท่านั้น ดังนั้น เหอเหลียง
จึงไม่มีโอกาสแสดงทักษะของเขา
อย่างไรก็ตาม เหอเหลียงมีโอกาสแสดงทักษะของเขาในตอนนี้
ผ่านไปหนึ่งถึงสองนาที หัวหน้าบริกรก็นําไข่มา เหอเหลียงหยิบขึ้นมาหนึ่งอันทันที วางไว้ข้าง
หน้าเขาแล้วพูดว่า “หมอหลิง ขอส่งอสูรมาให้คุณ”
ขณะที่เขาพูด เขาถือกระดูกและหั่นไข่ดิบ
แผลนั้นค่อนข้างลึกมากจนชั้นนอกถูกบดขยี้แต่ไข่ขาวและไข่แดงไม่ไหลออกมา
เหอเหลียงกลืนน้ำลายและแสร้งทําเป็นว่าผ่อนคลายเขาพูดช้า ๆ ว่า “ถึงแม้เปลือกไข่ชั้นนอกจะถูกเอาออกแต่เยื่อหุ้มภายในก็จะถูกเก็บรักษาไว้อย่างดีถ้าถึงเวลาแล้วคุณยังสามารถแกะสลักค่าบนเปลือกไข่ได!”