EP 972
สําหรับหลิงรันการเย็บเยื่อหุ้มไข่เป็นงานที่ง่ายจริงๆอย่างงั้นหรอ
พูดอีกอย่างก็คือมันง่ายสําหรับคนที่ทําได้แต่ไม่ใช่สําหรับคนที่ทําไม่ได้การแกะสลักบนไข่ก็เหมือนการคัดลอกข้อความแทนที่จะเป็นส่วนพื้นฐานความยากเพิ่มขึ้นตามจํานวนค่าที่เพิ่มขึ้นสําหรับแพทย์ประจําอย่างเหอเหลียงเมื่อเขาโชคดีเขาสามารถแกะสลัก คําใหญ่หนึ่งหรือสองคําบนไข่ได้แต่เหตุผลที่เขาไม่สามารถแกะสลักค่าเพิ่มเติมได้ก็เพราะเขามีโอกาสผิดพลาดอยู่บ้างหากเขาทําผิดพลาดเขาจะล้มเหลวโดยสิ้นเชิงดังนั้นการแกะสลักค่า
หนึ่งหรือสองค่าอย่างแรงจึงเป็นขีดจํากัดของเขาแล้ว
อย่างไรก็ตามการเย็บเยื่อหุ้มไข่ไม่ได้ต้องการความใส่ใจในรายละเอียดมากนักนี้เหมือนกับการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ถ้าเขาไม่รู้จะทําอย่างไรเขาก็ไม่รู้ว่าจะทําอย่างไรไม่จําเป็นต้อง
หางานมากนัก และจะไม่เปิดโอกาสให้เขาทําผิดพลาดด้วย
คําแนะนําของผู้อํานวยการฝ่ายกานในการเย็บเยื่อหุ้มไข่มีไว้สําหรับเขาตรงมุมหลังรันอย่างไรก็ตามหลิงรันไม่ได้รับผลกระทบแม่ในขณะที่เขาอยู่ภายใต้โฟกัสของกล้องโทรศัพท์จํานวนนับไม่ถ้วน เขาถือมีดผ่าตัดด้วยมือเดียวและเขาก็ผ่าเยื่อหุ้มของไข่ที่แตกออกแล้วอย่างกล้าหาญ
ของเหลวจากไข่สั่นเล็กน้อยในลักษณะที่แทบจะสังเกตไม่เห็น ราวกับว่าไม่แน่ใจว่าถูกเจาะเข้าไปหรือไม่จึงไม่ไหลออกมาโดยไม่ลังเล
“เกลียว.” ระดับเสียงของหลิงรันไม่ได้ดังหรือเบา
คนรอบข้างเขาต่างกลั้นหายใจขณะจ้องมอง และพวกเขาไม่กล้าส่งเสียงใดๆราวกับว่าพวกเขากังวลเกี่ยวกับการปลุกของเหลวในไข่ราวกับว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีความรู้สึกบางอย่าง
โจวซินเยียนซึ่งนั่งยองอยู่ข้างหลังรันหยิบไหมเย็บ 7-0 จากกล่องเครื่องมือขนาดเล็กและส่งไปให้หลิงร้น
โดยธรรมชาติแล้วพวกมันไม่จําเป็นต้องสนใจเรื่องการฆ่าเชื้อไข่เมื่อทําการเย็บแต่การเคลื่อนไหวของหลิงรันยังคงระมัดระวังอย่างมากราวกับว่าเขากําลังทําการผ่าตัดเขาใช้การเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยเพื่อยึดรอยไหมโดยไม่แตะต้องอะไรเลยเมื่อเขายืนยันตําแหน่งแล้ว
เขาก็ใช้ปลายเข็มจิ้มผ่านเมมเบรน
พนักงานเสิร์ฟที่แอบสตรีมสดมีคนดูไม่ถึงร้อยคน แต่ในตอนนี้ หน้าจอแสดงหัวข้อย่อยจํานวนมากโผล่ออกมา
[ฉันอยากจะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้แต่ฉันกลัวว่าจะถูกบล็อกถ้าฉันพูดอะไร
[ฉันรู้สึกเหมือนได้เรียนรู้อะไรมากมาย]
[ส่วนปลายของเข็มนั้นละเอียดมาก!]
[ฉันคิดว่าช่องสตรีมจะถูกบล็อกตลอดไปทุกคนโปรดเก็บมันไว้ในขณะที่คุณรับชม]
พนักงานเสิร์ฟในห้องส่วนตัวให้ความสนใจและให้ความสําคัญกับหลิงรันหลิงรันซึ่งมีแว่นตาขยายเพื่อการผ่าตัดปิดบังใบหน้าบางส่วนดูแปลกไปเล็กน้อยอย่างไร
ก็ตามในอีกมุมหนึ่งเขาสามารถเรียกได้ว่าเป็น”ผู้บุกเบิก” “คนที่ดู คูลๆ” หรือ”มีความทันสมัย”… เมื่อพวกเขากําลังรับประทานอาหารอยู่พนักงานเสิร์ฟก็ยังอายที่จะมองเขาอย่างไม่เกรงกลัว
ท้ายที่สุดหน้าที่ของพวกเขาคือให้ความสนใจกับลูกค้าที่พวกเขาให้บริการอย่างไรก็ตามในเวลานี้พวกเขาไม่จําเป็นต้องเจาะจงทุกคนถือโทรศัพท์เพื่อถ่ายรูปดังนั้นพวกเขาจึงถือโอกาสนี้จ้องมาที่เขาอย่างเป็นธรรมชาติ
นอกจากนี้แม้ว่าการเย็บเยื่อหุ้มไข่อาจดูยากกว่าการลอกเปลือกไข่ออกแต่เมื่อพิจารณาถึง
คุณค่าทางสุนทรียะอันบริสุทธิ์แล้วการเย็บแบบเดิมก็เทียบไม่ได้กับแบบหลังเลย
ทุกคนเห็นแต่นิ้วของหลิงรันขยับไปมาและโดยทั่วไปพวกเขาไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในเยื่อหุ้มไข่เฉพาะผู้ที่ยืนอยู่ใกล้ๆ เท่านั้นที่มองเห็นได้เพียงรอยไหมสีดําที่ยื่นออกไปแต่พวกเขาก็ยังมองเห็นไม่ชัดนัก
เฉพาะแพทย์อย่างผู้อํานวยการแผนกคังเท่านั้นที่จะให้ความสําคัญกับเยื่อหุ้มไข่มากขึ้นพวกเขาไม่จําเป็นต้องดูการเปลี่ยนแปลงของเยื่อหุ้มไข่พวกเขาเพียงแค่จ้องไปที่การ
เคลื่อนไหวของหลิงรันผลของรอยประสานย่อมรู้โดยธรรมชาติผ่านประสิทธิภาพของไข่ก่อน
หลิงรันนั่งตัวตรงและนิ้วของเขาขยับเร็วมากเหมือนกับที่เขาทําการผ่าตัดตามปกติ
เขาไม่เคยเย็บเยื่อหุ้มไข่มาก่อนดังนั้นเขาจึงรู้สึกว่ามันน่าสนใจ
เขารู้สึกว่าเขาสามารถใช้สิ่งนี้เป็นแบบจําลองการฝึกระยะยาวได้
หลิงรันคิดอย่างผ่อนคลายสบายๆและมือของเขาขยับได้ง่ายกว่าและเป็นจังหวะมากกว่าเมื่อ
สําหรับเขา เขาอาจจะเย็บบางอย่างด้วยแต่ความยากลําบากในการเย็บหลอดเลือดในนิ้วมือนั้นสูงขึ้นและแรงกดดันในการเย็บหลอดเลือดเหล่านั้นก็ยิ่งมากขึ้นไปอีก
ถ้าเขาเย็บพังผืดของไข่ไม่สําเร็จก็ไม่มีปัญหาและโดยธรรมชาติแล้วเขาไม่รู้สึกเครียดเลยการถูกทุกคนจับตามองก็เป็นเรื่องปกติสําหรับหลิงรันเขายังไม่ค่อยใส่ใจเกี่ยวกับความสําเร็จความล้มเหลวคำชมหรือคําวิจารณ์นอกจากนี้ภายใต้สถานการณ์ปกติถ้ามีคนวิพากษ์วิจารณ์หรือแสดงอารมณ์เชิงลบตามธรรมชาติอีกคนหนึ่งจะตอบโต้ด้วยอารมณ์เชิงบวกและหลิงรันก็ไม่จําเป็นต้องเข้าใกล้สิ่งเหล่านี้
หลิงรันดูราวกับว่าเขาอิ่มแล้วและตอนนี้เขาต้องการขยับกล้ามเนื้อของเขา
อันที่จริง เขาชอบกิจกรรมประเภทนี้ระหว่างมื้ออาหาร
การเย็บระหว่างมื้ออาหารทําให้เขารู้สึกเหมือนได้กินอีกรอบ
“เสร็จแล้ว.”ในเวลานี้หลิงรันก็ผูกปมอย่างอ่อนโยนก่อนจะเย็บไหมและเข็มลงไปเขาพลิกไข่ไปมาราวกับดื่มไวน์จนหมดแก้วและกําลังอวดก้นถ้วยไวน์ไม่หกหยด
ได้ยินเสียงปรบมือ
คนส่วนใหญ่ไม่ได้สนใจมากนักเมื่อพวกเขาเห็นว่าหลิงรันเสร็จแล้ว พวกเขาปรบมืออย่างสุภาพมาก
“ให้ฉันดู.”ผู้อํานวยการแผนกคังนั่งซักพักและรู้สึกมึนเมาเล็กน้อย เขาก้าวไปข้างหน้าด้วยท่าทีที่ค่อนข้างหยาบคายจากนั้นเอื้อมมือไปคว้าไข่ที่อยู่ข้างหน้าหลิงรัน
“ระวังหยิบส่วนล่างด้วยกัน”ผู้อํานวยการฮวงหยุดการกระทําของเขาเขาพูดพร้อมกับรอยยิ้ม“ผู้อําานวยการแผนกคังคุณเมานิดหน่อยใช่ไหม”
ผู้อํานวยการแผนกคังรู้สึกทึ่งเล็กน้อยตอนนั้นเองที่เขาตระหนักว่าการเคลื่อนไหวของเขาค่อนข้างมีพลังเขาไปพร้อมกับคําพูดของผู้อํานวยการฮวงและทําตัวเหมือนเมาเล็กน้อยจากนั้นเขาก็หยิบไข่ที่อยู่ข้างหน้าหลิงรันและสังเกตอย่างระมัดระวัง
“ขอยืมแว่นขยายผ่าตัดให้ฉันหน่อย”ผู้อํานวยการแผนกคังไม่อายเมื่อยื่นมือออกไป
หลิงรันสังเกตผู้อํานวยการฝ่ายคังเขาเห็นว่าเขาทําตัวปกติมาก และดูเหมือนว่าเขาจะไม่แสดงอาการกล้ามเนื้อหัวใจตายเลย ดังนั้นเขาจึงส่งแว่นขยายผ่าตัดไปให้ผู้อํานวยการแผนกคังและหันกลับมามองที่จั่วซิเดียน
“ฉันจะทําการฆ่าเชื้ออย่างละเอียดในภายหลัง”โจวซินเยียนตอบอย่างใจเย็น
หลิงร้นพยักหน้าอย่างพึงพอใจจากนั้นเขาก็เอนหลังพิงเก้าอี้อย่างผ่อนคลาย
ผู้อํานวยการแผนกคังสวมแว่นขยายการผ่าตัดและเน้นการสังเกตรอยเย็บบนเยื่อหุ้มไข่
ถ้าเขามองด้วยตาเท่านั้นรอยประสานของเมมเบรนก็เป็นเพียงเส้นสีดําธรรมดาที่มีเส้นแนวนอนสั้นๆ สองสามเส้นตัดกันตรงกลาง
อย่างไรก็ตามหลังจากที่เขาสวมแว่นขยายการผ่าตัดเขามีข้อมูลมากเกินไป
เขาสามารถมองเห็นเส้นสีดําที่ตรงละเอียดและยาวซึ่งพิสูจน์ว่าการปกปิดและทิศทางของรอยประสานนั้นถูกต้องเส้นสีดําไม่โค้งงอหรือพับซึ่งระบุว่าความแข็งแรงของไหมเย็บนั้นสมดุลและช่องว่างระหว่างไหมเย็บนั้นสมดุล
ผู้อํานวยการแผนกคังเลิกคิ้วขึ้นอีกครั้งจากนั้นเขาก็มองไปที่เส้นแนวนอนสั้นๆ
เส้นแนวนอนยังคงเป็นสีดําจุดเน้นของความแข็งแกร่งทั้งหมดของ หลิงรันตั้งฉากกับ”บาดแผล”ของเยื่อหุ้มไข่อย่างสมบูรณ์มันเหมือนกับขาของตะขาบที่กางออกอย่างประณีตและหนาแน่นที่ด้านข้างของลําตัว
เมื่อเขาสังเกตภายใต้แว่นขยายสําหรับผ่าตัดเยื่อหุ้มไข่ที่หลิงรันเย็บนั้นดูดุร้ายกว่าหน้าตาดีมันรุนแรงมากจนไม่สามารถหยุดได้จนกว่าจะบรรลุเป้าหมาย
เมื่อผู้อําานวยการแผนกคังคิดเกี่ยวกับเรื่องนั้นเขาก็ตกใจ
เมื่อผู้อํานวยการฝ่ายคังยังเด็กเขาเก่ง ในอดีตการเย็บเยื่อหุ้มไข่เป็นการฝึกที่เขาทํามาโดยตลอดและเขาก็ทําเป็นการแสดงด้วยก่อน
อย่างไรก็ตาม การเย็บแผลให้… สดใส… เป็นสิ่งที่ผู้อํานวยการแผนกคังไม่เคยลองทํามานวล
“ให้ฉันพยายาม.” ขณะที่ผู้อํานวยการแผนกคังพูดเขาหยิบไข่ขึ้นมาแล้วพลิกกลับอย่างนุ่มกัน
ไม่มีของเหลวไหลออกมาและความสามารถในการรับน้ําหนักของเยื่อหุ้มไข่ก็ทํางานได้เช่น
“ประทับใจ.” ผู้อํานวยการแผนกแกงใส่ไข่กลับเข้าไปในแก้วแชมเปญอย่างช้าๆแม้ว่ามันจะเป็นเพียงการแสดงระหว่างทานอาหารเย็นแต่เขาก็ยังรู้สึกเครียดมาก
ทันใดนั้น ผู้อํานวยการแผนกคังสังเกตเห็นว่าหลิงรันดูเหมือนจะจับตาดูเขาอยู่ดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะถาม“หมอหลิงมีปัญหาอะไรไหม?”
หลิงรันส่ายหัวเบาๆเขาเพิ่งสังเกตเป็นนิสัยผอ.คัง…
ผู้อํานวยการแผนกคังยังคงรู้สึกประหม่าเล็กน้อยแต่เมื่อมองดูไข่ในแก้วแชมเปญอีกครั้งผู้อํานวยการแผนกคังก็เต็มไปด้วยอารมณ์
หีบสมบัติโผล่ออกมาเบา ๆต่อหน้าหลิงร้น
ระบบแจ้งเตือนที่บอกว่าเขาได้รับหีบสมบัติพื้นฐานปรากฏขึ้นตามปกติ
ต่อมามีการแจ้งเตือนอีกอันปรากฏขึ้นที่หน้าหลังรัน
[ภารกิจเสร็จสิ้น: แสดงทักษะของคุณ (2/2)]
[รายละเอียดภารกิจ: คุณยังสามารถแสดงทักษะของคุณนอกโรงละครได้ ทําให้ คันเจียและเหอเหลียงมอบหีบสมบัติพื้นฐานของการชื่นชมให้กับคุณโดยใช้ทักษะของคุณนอกโรงละครจากนี้ไปคุณจะสามารถทําศัลยกรรมได้มากขึ้นพร้อมกับมีอิสระในการเลือกทําศัลยกรรมมากขึ้น]
[รางวัล:หีบสมบัติระดับกลาง]