EP 977
ทันทีที่รถพยาบาลหยุดเนื้อและเลือดปนกันของผู้ป่วยก็ถูกเข็นออกไป
แพทย์รายงานอย่างรวดเร็วโดยใช้มือข้างหนึ่งกดที่หน้าท้องของผู้ป่วย “HR 120, BP 120/90,บาดแผลที่หน้าท้อง,อัตราการหายใจ 22, ให้ออกซิเจนบริสุทธิ์ก่อนมาถึง…” “ตามฉันมาเราจะไปที่ห้องผ่าตัด”แพทย์ประจําแผนกศัลยกรรมทั่วไปเป็นผู้มีประสบการณ์ เขาเหลือบมองที่ตําแหน่งของบาดแผลเพียงครั้งเดียวและเริ่มเดิน
ในวันธรรมดาเมื่อคนไข้ที่ท้องถูกเจาะทะลุเข้ามาแพทย์ที่รับผิดชอบแผนกศัลยกรรมทั่วไปจะให้ความสนใจเขาเป็นอย่างมาก แพทย์อาจขอให้หัวหน้าแพทย์มาขอค่าปรึกษา
แพทย์ที่เข้ารับการรักษาส่วนใหญ่ไม่เพียงแต่กังวลว่าพวกเขามีความสามารถไม่เพียงพอแต่พวกเขายังไม่ต้องการรับหน้าที่รับผิดชอบจํานวนมากอีกด้วย
อย่างไรก็ตาม เมื่อทุกคนตระหนักว่าสิ่งที่เกิดขึ้นอาจเป็นเหตุการณ์สําคัญอย่างยิ่งเป็นการยากสําหรับพวกเขาที่จะให้ความสนใจกับผู้ป่วยที่ทุกข์ทรมานจากบาดแผลที่หน้าท้องของเขา
แพทย์ประจําแผนกศัลยกรรมทั่วไปเพียงชําเลืองมองไปยังผู้ช่วยหัวหน้าแพทย์ที่อยู่ข้างๆเขาซึ่งยืนยกมือขึ้นที่หน้าอกก่อนจะพาผู้ป่วยไปที่ห้องผ่าตัดทันทีตามการจัดเตรียมของหลิงรันเขาทำการผ่าตัดส่องกล้องตรวจทันทีซึ่งช่วยประหยัดความพยายามได้มาก
ผู้ป่วยบางรายที่ถูกส่งตัวไปหลังจากนั้นได้ถูกส่งตัวไปยังแผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อนในขณะที่แผนกฉุกเฉินได้รักษาผู้ที่มีอาการช็อกจากระบบไหลเวียนโลหิตด้วยเหตุนี้หลิงรันจึงต้อง
ผ่อนคลายเล็กน้อย
ในไม่ช้าโจวซินเยียนที่สั่งให้พนักงานในครัวเตรียมอาหารก็รีบกลับไปที่ห้องช่วยชีวิตเขาเห็นว่าหมอโจวกําลังยุ่งอยู่กับคําสั่งเห่าหมอโจวกําลังยุ่ง…
‘อะไร?
‘เฒ่าโจวยุ่งอยู่เหรอ’
โจวซินเยียนชะงักไปครู่หนึ่งและมองดูสภาพแวดล้อมรอบๆให้ดี เขาเห็นหมอโจวหม่าหยานหลินและแพทย์อีกสองสามคนกําลังยุ่งอยู่กับการรักษาผู้ป่วยเขาไม่เห็น Yu Yuanแต่นี่เป็นเรื่อง
ปกติมากสําหรับความสูงของเธอ’แต่หมอหลิงอยู่ที่ไหน’
โจวซินเยียนออกจากห้องช่วยชีวิตทันทีเขารู้สึกสบายใจขึ้นเล็กน้อยเมื่อเห็นหลิงรันแต่หลังจากนั้นโจวซินเยียนก็กังวลอีกครั้ง เขารีบเดินไปหาหลิงรันและเขาดูเหมือนเด็กที่ กําลังไล่ตามจ้าวห่านขณะที่เขาทําอย่างนั้น เขากระซิบข้างหูของหลิงรันว่า“หมอหลิง ทุกอย่าง อยู่ที่นี่… โอเคไหม?”
“ทุกอย่างปกติ” หลิงรันกล่าว
“ปกติเหรอ…?” โจวซินเยียนมองไปรอบ ๆอย่างลังเลและพูดด้วยน้ำเสียงเงียบ ๆ“ฉันเห็นว่าหมอในแผนกอื่น ๆกําลังเริ่มดําเนินการกับผู้ป่วยแล้ว…”
หลิงรันเข้าใจความหมายของโจวซินเยียนเขายิ้มและพูดว่า“มีรถพยาบาลทั้งหมดเพียงสี่คันเท่านั้น รอกันอีกสักหน่อย”
“ตกลง.คุณถูก.แพทย์ในแผนกเหล่านั้นได้จัดการกับผู้ป่วยจากรถพยาบาลเหล่านั้นแล้วและเราไม่ใช่คนที่เหมาะสมในการรักษาอาการบาดเจ็บที่ผู้ป่วยเหล่านั้นต้องทนทุกข์ทรมาน… ฉันเดาว่าเราถือได้ว่าเป็นกองกําลังสํารอง…”โจวซินเยียนพูดอย่างชัดเจนถึงสิ่งที่หลิงหวั่นหมายถึงในลักษณะละครเขายืนอยู่ข้างหลังหลิงรันโดยที่ร่างกายของเขาเหยียดตรงและยกศีรษะขึ้นเขาหันหน้าไปทางประตูแผนกต้อนรับและแสดงท่าทางเคร่งขรึม
เมื่อเทียบกับเหตุการณ์เล็กๆ น้อยๆ เหตุการณ์สําคัญๆนั้นซับซ้อน เพราะบ่อยครั้งผู้ป่วยจํานวนมากจะถูกส่งเข้ามาทันที
หากพิจารณาเฉพาะประเภทของการบาดเจ็บของผู้บาดเจ็บผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บระหว่างเหตุการณ์สําคัญจะไม่ได้รับบาดแผลร้ายแรงกว่าผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บระหว่างเหตุการณ์เล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม เมื่อมีผู้ป่วยจํานวนมากถูกส่งไปในทันทีทันใด มันจะสร้างแรงกดดันอย่างมากต่อเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์มันเหมือนกับกระแสไฟกระชากแรงที่จะทะลุผ่านวัสดุที่ไม่มีคุณสมบัติของฉนวนที่แข็งแรงเพียงพอ
เมื่อใดก็ตามที่สถาบันเช่นโรงพยาบาลได้รับผลกระทบอย่างหนักจากเหตุการณ์เช่นนี้ความโกลาหลทั้งหมดก็จะตามมาและสิ่งต่างๆ ก็จะยุ่งเหยิงไปหมดเมื่อสถานการณ์เลวร้ายมากแพทย์จะต้องจัดประเภทผู้ป่วยตามความรุนแรงของการบาดเจ็บและรักษาผู้บาดเจ็บสาหัสก่อนนี่คือสิ่งที่หลิงร้นท่าในบราซิล
ในทํานองเดียวกัน ตราบใดที่สถาบันเช่นโรงพยาบาลไม่ได้รับผลกระทบอย่างหนักจากผู้ป่วยจํานวนมากความแตกต่างเพียงอย่างเดียวที่จํานวนผู้ป่วยจะทําได้ก็คือระดับความเหนื่อยล้าของแพทย์
ยกตัวอย่างโรงพยาบาลเกรดเอทั่วไปในประเทศจีนเป็นเรื่องปกติมากที่จะมีการทําศัลยกรรมโดยแพทย์หลายๆคนในโรงพยาบาลทุกวันและเป็นไปไม่ได้ที่เหตุการณ์ปกติจะทําร้ายผู้ป่วยหลายร้อยคนสําหรับโรงพยาบาลส่วนเดียวที่อนุญาตให้แพทย์ผ่านพ้นอุบัติเหตุประเภทนี้ได้ก็คือ
ความรู้ที่ว่าแรงกดดันที่ยากที่สุดนี้เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวในพระจันทร์สีน้ำเงิน
หลิงรันรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี และ โจวซินเยียนสามารถเข้าใจว่าหลิงรันมาจากไหนทว่าหลังจากรอสักครู่โจวซินเยียนก็กังวลอีกครั้ง “หมอหลิงเกิดอะไรขึ้นถ้า… นี่คือทั้งหมดที่ มีในเหตุการณ์?ผู้ป่วยที่เหลืออาจถูกส่งไปยังโรงพยาบาลอื่น…”
“วันนี้คุณมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะดําเนินการกับผู้ป่วยหรือไม่”หลิงรันมองโจวซินเยียนอย่างตะลึงงัน
โจวซินเยียนหัวเราะ “ฉันแค่ใส่ตัวเองในรองเท้าของคุณ คุณได๋ให้แผนกอื่นๆ ดําเนินการกับผู้ป่วยที่ถูกส่งเข้ามาแล้วจะทําอย่างไรถ้าไม่มีผู้ป่วยถูกส่งต่อไปหากเป็นเช่นนั้นคุณจะไม่ต้องทําศัลยกรรมใดๆ เลย”
“ฉันได้ส่งผู้ป่วยไปยังแผนกอื่นแล้วแต่นี่ไม่ได้หมายความว่าฉันไม่สามารถพาผู้ป่วยกลับจากพวกเขาได้ใช่ไหม” หลิงรันหันกลับมาและเหลือบมองที่โจวซินเยียน
“พาคนไข้กลับ?”โจวซินเยียนเบิกตากว้างและเขาใช้เวลาเพียงชั่วครู่เพื่อทําความเข้าใจว่าหลิงรันหมายถึงอะไร“งั้นคุณกําลังวางแผนที่จะ…”
หลิงรันมองไปที่ โจวซินเยียนด้วยท่าทางงงงันสําหรับเขานี่เป็นสิ่งที่เป็นธรรมชาติที่สุดที่ต้องท่า
โจวซินเยียนกลืนน้ำลายเขาใช้สมองและใช้ความคิดริเริ่มในการหาข้ออ้างสําหรับหลิงร้น
“อย่างน้อย… หมอโจวจะเต็มใจให้คุณรับตําแหน่งของเขาอย่างแน่นอน… เดี๋ยวก่อน หมอโจวได้
รับผู้ป่วยภาวะช็อกจากระบบไหลเวียนโลหิตหรือไม่?
หลิงรันมองไปที่ โจวซินเยียนด้วยความงุนงงและถามว่า “เราได้รับรายงานจากที่เกิดเหตุแล้ว รถพยาบาลอีกสองคันจะมาในไม่ช้านี้”
“โอ้ …” โจวซินเยียนแช่แข็งครู่หนึ่งและเคลียร์คอของเขาอย่างเสแสร้งสองสามครั้ง “หมอ หลิง ฉันจะทํางานอย่างหนักเพื่อชุบชีวิตผู้ป่วยที่เข้ามา”
หลิงรันพยักหน้า จากนั้นเขาก็ส่ายหัวและพูดว่า “ไม่มีผู้ป่วยคนใดที่ถูกส่งตัวไปทรมานจากการ แตกหักของคอลเลส คุณสามารถรักษาผู้ที่ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยหลังจากถูกส่งตัวไป ผู้ป่วยใน
รถพยาบาลคันแรกที่จะมาถึงในภายหลังควรถูกส่งไปยังแผนกศัลยกรรมประสาท”
โจวซินเยียนรู้สึกผิดหวังอยู่ครู่หนึ่ง แต่เขาก็สามารถหลุดจากมันได้ในไม่ช้า เขาโล่งใจเล็ก น้อยขณะพูดว่า “ฉันจะทําตามที่คุณพูด”
“ห้านาที” พยาบาลมารายงานเวลาที่รถพยาบาลจะมาถึง
หลิงรันพยักหน้ารับรู้ จากนั้นเขาก็พูดกับ โจวซินเยียนว่า “การผ่าตัดฉุกเฉินนั้นเร่งด่วนกว่า
และสิ่งที่สําคัญที่สุดคือต้องทําให้เสร็จอย่างราบรื่น หากคุณต้องการผ่าตัดผู้ป่วย ฉันจะจัดการให้ คุณท่าการผ่าตัดตามกําหนดในภายหลัง”
“โอ้… โอเค…” โจวซินเยียนตกลงอย่างรวดเร็ว หลังจากที่เขาหันหลังให้หลิงรัม เขาก็รู้สึก เวียนหัว ‘ฉันเพิ่งตกลงไปเพื่ออะไร
“หมอหลิง… เอ่อ…” นี่คือตอนที่พยาบาลวิ่งเข้ามาและพูดด้วยน้ำเสียงที่เงียบงันว่า “คุณช่วย ไปดูที่ห้องผ่าตัดหน่อยได้ไหม”
ดู
“คนไข้อยู่ที่ไหน เกิดอะไรขึ้น” หลิงรันฟังดูมั่นคง
“เป็นคนไข้ที่ถูกส่งไปโรงปฏิบัติการ 3 เมื่อกี้…”
“คนที่อยู่ในแผนกออร์โธปิดิกส์?”
พยาบาลพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย “ใช่ ผู้ป่วยต้องสงสัยว่ามีเลือดออก ดังนั้นเราอยากให้คุณตรวจ
“ห้องผ่าตัด 3? ใครอยู่ในนั้นตอนนี้?” โจวซินเยียนถาม
“หมอหลิว ที่เข้าร่วมเป็นหัวหน้าศัลยแพทย์ รองหัวหน้าแพทย์เหยาก็ไปแล้วเช่นกัน” นางพยาบาลกล่าวเบา ๆ
“แต่พวกเขายังไม่สามารถหยุดเลือดไหลได้?” โจวซินเยียนตามมาด้วยคําถามสองข้อ
“ไม่” พยาบาลตอบ
“ฉันจะไปดูสักหน่อย” หลิงรันมองดูนาฬิกาและเริ่มเดิน
โจวซินเยียนไล่ตาม หลิงรันและพูดด้วยน้ำเสียงที่เงียบงันว่า“หมอหลิงแม้แต่ผู้ช่วยหัวหน้าแพทย์เหยาก็อยู่ที่นั่นด้วยมันอาจจะไม่เหมาะสมสําหรับเราที่จะไปที่นั่นตอนนี้… จะเป็นอย่างไร
ถ้าเราเจอเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดอื่นๆ…?”
“เราต้องช่วยชีวิตก่อนรักษาโรค”หลิงรับไม่ได้ชะลอตัวลงเลย
โจวซินเยียนเลียริมฝีปากของเขาไม่มีอะไรที่เขาสามารถพูดได้
หลังจากทํางานในโรงพยาบาลเป็นเวลานานเขาได้เห็นผู้ป่วยจํานวนมากที่รอดชีวิตและผู้ป่วยจํานวนมากที่ไม่รอดชีวิตบางครั้ง หลังจากที่คนเห็นบางสิ่งบางอย่างซ้ำแล้วซ้ำเล่าเขาหรือเธอจะเคยชินกับมันแต่เมื่อโจวซินเยียนเดินไปข้างหลังหลิงรันเขารู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นและมีสปริงในขั้นตอนของเขา
“หมอซู” หลิงร้นหันไปเรียกเขา
“ใช่?” โจวซินเยียนตอบเสียงดัง
“รถพยาบาลจะมาถึงในไม่ช้านี้เฝ้าติดตามห้องกู้ชีพและสั่งให้แพทย์ช่วยฟื้นคืนชีพผู้ป่วยตามแผนโทรหาฉันถ้ามีปัญหาอะไร” หลิงรันพูดและจากไปโดยทิ้งโจวซินเยียนไว้ข้างหลังโจวซินเยียนชะงักไปครู่หนึ่ง’ตอนนี้ฉันได้รับการพิจารณาให้เป็นหัวหน้างานในสถานที่หรือไม่’