บทที่ 1042 อย่าจับถ่วงน้ำ
บทที่ 1042 อย่าจับถ่วงน้ำ
เฉาฮุยก็ถูกจำคุกเช่นกัน แม้ว่าเฉาซินเหลียนจะไม่ยอมรับว่าเป็นคนฆ่ากู้ฉวนฟู่และภรรยาของเขา แต่อย่างไรเสียนางก็ต้องตาย
แค่รอให้วันพรุ่งนี้หัวหน้าหมู่บ้านเหลียงมาและพาตัวนางกลับไปถ่วงน้ำ
หญิงโสโครก คงทำให้แม่น้ำในเมืองหลิวเจียสกปรกน่าดู
เมื่อเห็นว่าพรุ่งนี้ยังมีละครให้ดู ผู้คนต่างก็นัดแนะกัน ต่างคนต่างบอกว่าจะมาและต้องมาแต่เช้าเพื่อพยายามครองตำแหน่งที่ดีเพื่อชมการแสดงทั้งหมด
เป็นเวลานานแล้วที่เมืองหลิวเจียไม่มีสิ่งที่น่าสนใจเช่นนี้
หลังจากที่ลวี่เทาเสร็จสิ้นการพิจารณาคดี เขาก็ทักทายกู้หนิงผิงที่กำลังโกรธแค้น ตระกูลกู้ไม่คุ้นเคยกับรอยยิ้มและคำเยินยอเช่นนี้
“นายน้อยกู้ นายน้อยกู้ ใจเย็นลงก่อน อย่าใจร้อนไป เสี้ยนจู่สบายดี นางพักอยู่ที่ห้องโถงด้านหลัง” ลวี่เทาอธิบายให้พวกเขาฟังอย่างรวดเร็ว
ทันทีที่เขาได้ยินว่ากู้เสี่ยวหวานยังคงอยู่ที่ห้องโถงด้านหลัง กู้ฟางสี่ก็เริ่มเป็นกังวลอีกครั้ง ถ้ากู้เสี่ยวหวานสบายดี ทำไมนางไม่ปรากฏตัว
“รีบพาพวกข้าไปหากู้เสี่ยวหวาน พาพวกข้าไปหากู้เสี่ยวหวานเร็วเข้า” กู้ฟางสี่กังวลเหมือนมดบนหม้อไฟ แต่เมื่อนางหันหน้าไปก็เห็นกู้เสี่ยวหวานกำลังเดินมาหาพวกเขา
โดยมีฉินเย่จืออยู่ข้างกาย
เมื่อเห็นฉินเย่จืออยู่ข้างกู้เสี่ยวหวาน ทุกคนก็ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก
พวกเขารู้ว่าตราบใดที่ฉินเย่จืออยู่เคียงข้างกู้เสี่ยวหวาน จะไม่มีวันเกิดเรื่องใด ๆ กับกู้เสี่ยวหวาน
“เสี่ยวหวาน เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง ทำไมได้ยินเฉาฮุยบอกว่าเขากำลังจะฆ่าเจ้า” กู้ฟางสี่รู้สึกดีใจที่เห็นกู้เสี่ยวหวานปลอดภัยดี นางก้าวไปข้างหน้าด้วยความเร่งรีบพลางสำรวจซ้ายทีขวาที เพราะเกรงว่าจะเห็นสิ่งผิดปกติกับกู้เสี่ยวหวาน
เมื่อเห็นท่าทางประหม่าของกู้ฟางสี่ กู้เสี่ยวหวานก็รีบปลอบโยนนางและพูดว่า “ท่านอา ข้าสบายดี ข้าสบายดี โชคดีที่ได้พี่เย่จือช่วยไว้ ข้าไม่เป็นอะไร”
เป็นเรื่องดีที่มีผู้รู้ศิลปะการต่อสู้อยู่เคียงข้าง รับประกันความปลอดภัยได้ทุกที่ทุกเวลา
เมื่อได้ยินที่กู้เสี่ยวหวานบอกว่าไม่มีอะไรผิดปกติ กู้ฟางสี่รู้สึกโล่งใจ แต่นางก็ยังกังวลเล็กน้อย “เสี่ยวหวาน สิ่งที่เฉาฮุยพูดเป็นเรื่องจริงหรือไม่ว่าเขาจะฆ่าเจ้า”
เฉาซินเหลียนโหดร้ายจริง ๆ
กู้ฟางสี่ยังไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับสาเหตุการตายของกู้ฉวนฟู่ เป็นการยากที่จะบอกว่าสิ่งที่เฉาฮุยพูดนั้นจริงหรือไม่
ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องบังเอิญหรือไม่ เมื่อกลับไปที่หมู่บ้านอู๋ซี กู้ฉวนโซ่วบังเอิญอยู่ที่บ้าน
เขากำลังคุยอยู่กับหัวหน้าหมู่บ้านเหลียง
พูดคุยเรื่องราวระหว่างกู้ฉวนฟู่และเถียนซื่อ
กู้ฉวนโซ่วไม่รู้ว่าช่วงนี้เกิดอะไรขึ้น เขามักจะอยู่ห่างไกลจากบ้าน ครอบครัวนี้มีหรือไม่มีผู้ชายก็ไม่ต่างกัน
ไม่น่าแปลกใจที่เฉาซินเหลียนนอกใจเขา
แต่ถ้าเป็นกรณีนี้ หัวหน้าหมู่บ้านเหลียงก็คงคิด แต่ไม่กล้าที่จะพูดออกมา
ความจริงที่ว่าเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ของเฉาซินเหลียนนั้น หมายความว่าเฉาซินเหลียนเป็นหญิงเจ้าชู้หลายใจ และนางไม่มีสัมพันธ์กับกู้ฉวนโซ่ว
เมื่อมีรายงานว่าเฉาซินเหลียนมีความสัมพันธ์กับใครบางคน คนทั้งหมู่บ้านก็พากันเดือดดาล
แม้ว่าตอนนี้กู้ฉวนโซ่วจะไม่ได้รักไม่ได้ชอบเฉาซินเหลียนแล้วก็ตาม แต่นี่คือสามีของนาง นางไม่ควรสวมเขาให้เขา
กู้ฉวนโซ่วโกรธเคืองขึ้นมาทันทีและขอให้หัวหน้าหมู่บ้านเหลียงพาเขาไปที่ศาลาว่าการด้วยกันในวันรุ่งขึ้น
ในวันรุ่งขึ้น เมื่อคนของสวนกู้มาถึงศาลาว่าการ รอบ ๆ ก็เต็มไปด้วยผู้คนอีกครั้ง แต่กู้เสี่ยวหวานก็ยังไม่ปรากฏตัว
กู้เสี่ยวหวานและฉินเย่จือนั่งอยู่ที่ห้องโถงด้านหลังตามปกติเพื่อรอดูการเคลื่อนไหวข้างหน้า
เฉาซินเหลียนไม่มีเสน่ห์เหมือนวันวาน นางดูเปลี่ยนไปเหมือนจะเป็นคนละคน และมีความเหี่ยวแห้งเล็กน้อย
ทั้งหมดนี้เป็นเพราะว่านางกลัว
เฉาซินเหลียนไม่มีความเย่อหยิ่งและความเจ้าเล่ห์เหมือนเมื่อวานแล้ว และเมื่อมองไปที่หลี่ซือ นางก็ไม่มีพลังในการตะโกนก้องฟ้าก้องโลกเหมือนเมื่อวานอีกต่อไป
เฉาฮุยยังถูกพาขึ้นไปที่ห้องโถง นอนนิ่งเหมือนสุนัขใกล้ตาย ไม่สามารถขยับเขยื้อนได้
กู้ฟางสี่และคนอื่น ๆ ก็รออยู่ข้างนอกมานานแล้ว วางแผนที่จะดูวิธีจัดการกับเฉาซินเหลียนและเฉาฮุย
เพื่อเอาใจกู้เสี่ยวหวาน ลวี่เทาพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อเอาใจกู้ฟางสี่และคนอื่น ๆ เขาจัดที่นั่งในห้องพิจารณาคดีและบอกกู้ฟางสี่กับคนอื่น ๆ ให้นั่งลงด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสุภาพ หลังจากเห็นว่าพวกเขาทั้งหมดนั่งลงแล้ว ลวี่เทาก็นั่งลงในที่ของตนเอง
ก่อนที่กู้ฉวนโซ่วจะมาถึง หัวหน้าหมู่บ้านเหลียงก็มาถึงก่อน
“เฉาซื่อ เจ้าทำเรื่องสกปรกแบบนี้จริง ๆ หรือ” จนถึงตอนนี้ หัวหน้าหมู่บ้านเหลียงก็ยังไม่อยากเชื่อ
เฉาซินเหลียนผู้นี้ไม่ใช่คนเจ้าชู้ นึกย้อนกลับไปตอนที่นางอาศัยอยู่ในหมู่บ้านอู๋ซี แม้ว่าเฉาซินเหลียนจะเป็นสาวโสดในหมู่บ้าน แต่เมื่อหนุ่มโสดเหล่านั้นมาเกี้ยวพานนาง เขาก็ไม่เคยเห็นเฉาซินเหลียนสนใจใครเลย
กู้ฉวนโซ่วแทบจะฉีกเนื้อของเขาให้นางกินแล้ว ยังมีอะไรอีกที่ทำให้เฉาซินเหลียนไม่พอใจ?
ในช่วงปีใหม่ เขาก็ซื้อกระเป๋าให้นางจนเงินของเขาไม่พอใช้ ผู้ชายดี ๆ แบบนี้มีแต่คนอิจฉานาง
แต่การที่นางมีชู้ก็พิสูจน์ว่าคนผู้นี้มีปัญหาในใจ
หัวหน้าหมู่บ้านเหลียงพูดด้วยความไม่เชื่อ เขาเอ่ยถามเฉาซินเหลียนที่เงียบงันและกำลังหลบสายตาเขา และตำหนินางอยู่ในใจ
ความบริสุทธิ์ของหญิงผู้นี้สำคัญกว่าชีวิตของนาง ไม่ว่านางจะเป็นหญิงที่ยังไม่แต่งงานหรือแต่งงานแล้วก็ตาม ชื่อเสียงอันขาวสะอาดก็สำคัญกว่าชีวิตของนาง
แต่เฉาซินเหลียนผู้นี้ทำสิ่งที่สกปรกจริง ๆ หรือ
ถ้านางไม่พยักหน้าหรือส่ายหัว แสดงว่านางทำจริงใช่หรือไม่
หญิงมีชู้จะต้องถูกจับถ่วงน้ำ นี่เป็นเรื่องที่อื้อฉาวครั้งใหญ่ในหมู่บ้าน
น่าเกลียด… คงไม่มีเรื่องใดน่าเกลียดไปกว่านี้แล้ว
เมื่อเห็นว่าเฉาซินเหลียนไม่ตอบเป็นเวลานาน หัวหน้าหมู่บ้านเหลียงก็กระทืบเท้าเสียงดัง “เฉาซินเหลียน เจ้าทำสิ่งที่สกปรกและทำลายชื่อเสียงหมู่บ้านอู๋ซีของข้า เจ้าต้องได้รับบทเรียนและปฏิบัติตามกฎดั้งเดิมของหมู่บ้านอู๋ซี”
เมื่อเฉาซินเหลียนได้ยินว่านางต้องปฏิบัติตามกฎดั้งเดิมของหมู่บ้าน นางกลัวตายและร้องไห้คร่ำครวญ “หัวหน้าหมู่บ้าน ข้าผิดไปแล้ว ข้าผิดไปแล้ว ข้าไม่กล้าอีกแล้ว ได้โปรดอย่าจับข้าถ่วงน้ำเลย”