ตอนที่ 1081 ทำให้สมหวัง
หลี่จือเจี๋ยหันไปสั่งให้องครักษ์สองคนที่ติดตามมาด้วยรออยู่นอกจวนเจ้าเมือง จากนั้นจึงเดินเข้าไปในประตูใหญ่ของจวนเจ้าเมือง
โถงรับรอง
ถ้วยน้ำชาที่วางอยู่ด้านข้างหลี่จือเจี๋ยถูกเปลี่ยนไปสองถ้วยแล้ว หน้าต่างถูกลมพัดจนเกิดเสียงเอี๊ยดอ๊าดเล็กน้อย หลี่จือเจี๋ยลุกขึ้นเดินไปมาอยู่หน้าเตาผิงอย่างร้อนใจ
ไม่นานเมื่อได้ยินเสียงเอ่ยทำความเคารพ ‘ฝ่าบาท’ จากทางด้านนอกหลี่จือเจี๋ยจึงหยุดฝีเท้าลง เขาเห็นผ้าม่านถูกแหวกออก ไป๋ชิงเหยียนสวมชุดคลุมขนสัตว์ตัวหนาเดินจับมือนางกำนัลเข้ามาด้านใน บุรุษร่างสูงโปร่งซึ่งสวมหน้ากากปิดบังใบหน้าครึ่งซีกเดินตามหลังหญิงสาวเข้ามาด้วย
หลี่จือเจี๋ยไม่ได้คิดสิ่งใดมาก เขาโค้งกายทำความเคารพไป๋ชิงเหยียน “คารวะฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ”
“เหยียนอ๋องเดินทางฝ่าหิมะมาพบข้าเช่นนี้มีเรื่องอันใดอย่างนั้นหรือ” ไป๋ชิงเหยียนปลดเสื้อคลุมให้ชุนจือ จากนั้นนั่งลงบนเก้าอี้ของตัวเอง หญิงสาวสั่งให้ชุนจือออกไปก่อน ไม่ต้องรินน้ำชาให้ จากนั้นสื่อให้หลี่จือเจี๋ยนั่งลง
หลี่จือเจี๋ยเข้าใจว่าที่ไป๋ชิงเหยียนไม่สั่งให้สาวใช้รินน้ำชาเป็นเพราะไม่ต้องการให้เขาอยู่ที่นี่นาน
“ฝ่าบาท หลี่จือเจี๋ยมาที่นี่เพราะมีเรื่องอยากทูลขอร้องให้ฝ่าบาทช่วยเหลือพ่ะย่ะค่ะ” หลี่จือเจี๋ยไม่รอช้ารีบตรงเข้าประเด็นทันที
ไป๋ชิงเหยียนวางมือบนที่วางแขน จากนั้นกล่าวยิ้มๆ “ข้าไม่เข้าใจคำกล่าวของเหยียนอ๋อง บัดนี้ซีเหลียงทำสัญญาเป็นพันธมิตรกับเทียนเฟิ่ง ได้รับการคุ้มครองจากกองทัพช้างของเทียนเฟิ่ง เหตุใดยังต้องการความช่วยเหลือจากต้าโจวอีก”
“ฝ่าบาทคงเห็นหลี่เทียนฟู่ผู้ทรยศซีเหลียงคนนี้ในงานเจรจาเชื่อมไมตรีในวันนี้แล้ว!” สีหน้าอ่อนล้าและซีดเซียวของหลี่จือเจี๋ยแย่ลงกว่าเดิมเมื่อเอ่ยถึงหลี่เทียนฟู่ “หลี่เทียนฟู่ได้รับการสนับสนุนจากเทียนเฟิ่งให้ขึ้นครองบัลลังก์ นางต้องการแก้แค้นให้ลู่เทียนจัวโดยไม่สนว่าซีเหลียงจะดับสูญหรือคงอยู่ต่อไป นางต้องการทำลายต้าโจวให้ได้เพียงอย่างเดียว! เทียนเฟิ่งและหลี่เทียนฟู่จับจักรพรรดินีของกระหม่อมขังอยู่ในวังหลวงของซีเหลียง พวกกระหม่อมสู้จนตัวตายจึงพาจักรพรรดินีแห่งซีเหลียงหลบหนีออกมาได้ ฝ่าบาทได้โปรดช่วยยึดซีเหลียงคืนให้พวกเราด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ”
“นี่คือเรื่องภายในของซีเหลียง ต้าโจวจะยื่นมือเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้เช่นไร” ไป๋ชิงเหยียนพยักหน้าพลางเอ่ยถามหลี่จือเจี๋ยต่อ “การช่วยให้จักรพรรดินีแห่งซีเหลียงกลับขึ้นครองบัลลังก์ได้อีกครั้งจะส่งผลดีต่อต้าโจวเช่นไร”
“ฝ่าบาททรงปรีชาชาญ ฝ่าบาทน่าจะทราบจุดประสงค์ที่แท้จริงของเทียนเฟิ่งแล้ว ดินแดนของเทียนเฟิ่งถูกทะเลทรายค่อยๆ กลืนกินทีละนิด พวกเขากำลังรีบร้อนหาดินแดนแห่งใหม่ จักรพรรดิแห่งเทียนเฟิ่งเป็นคนมีความทะเยอทะยานมาก เขาไม่เพียงต้องการดินแดนของซีเหลียงเท่านั้น เขาต้องการต้าเยี่ยนและต้าโจวด้วย!” หลี่จือเจี๋ยคำนับไป๋ชิงเหยียนอีกครั้ง “บัดนี้อยู่ในช่วงฤดูหนาว เป็นช่วงที่กองทัพช้างแสดงประสิทธิภาพได้ด้อยที่สุด หากฤดูหนาวผ่านพ้นไป เมื่อฤดูร้อนมาเยือนกองทัพช้างจะมีพลังมากที่สุด หากอยากขับไล่เทียนเฟิ่งไปในตอนนั้นคงทำได้อย่างยากลำบากพ่ะย่ะค่ะ”
ไป๋ชิงอวี๋เงยหน้ามองหลี่จือเจี๋ยที่มีสีหน้าเคร่งเครียด หลี่จือเจี๋ยกล่าวถูกต้อง ช้างกลัวความหนาว หากต้องทำสงครามกันจริงๆ เริ่มทำสงครามในตอนนี้เป็นผลดีต่อต้าโจวมากที่สุด
“แสดงว่าเหยียนอ๋องต้องการมาขอให้ต้าโจวทำสงครามกับเทียนเฟิ่งในตอนนี้อย่างนั้นหรือ” ไป๋ชิงเหยียนเลิกคิ้ว
“ซีเหลียงจะช่วยเหลือต้าโจวด้วยพ่ะย่ะค่ะ!” หลี่จือเจี๋ยรีบกล่าว
“ที่แท้ซีเหลียงไม่ได้มาขอความช่วยเหลือจากต้าโจว ทว่า มาช่วยเหลือต้าโจวอย่างนั้นหรือ” ไป๋ชิงเหยียนมองไปทางไป๋ชิงอวี๋แวบหนึ่ง
“ช่วยเหลือซึ่งกันและกันพ่ะย่ะค่ะ” หลี่จือเจี๋ยไม่อ้อมค้อม เขาเปิดไพ่ตายของซีเหลียงให้ไป๋ชิงเหยียนรับรู้ “บัดนี้กองทัพอวิ๋นหั่วช่วยเหลือฝ่าบาทของกระหม่อมออกมาได้แล้ว พวกเราสามารถช่วยยื้อกองทัพในมือของหลี่เทียนฟู่ไว้ได้ กระหม่อมรับประกันว่าหลี่เทียนฟู่จะไม่มีเวลาไปช่วยเหลือเทียนเฟิ่งแน่นอน! เช่นนี้ต้าโจวจะได้ทำสงครามกับเทียนเฟิ่งได้อย่างเต็มที่โดยไม่ต้องกังวลพ่ะย่ะค่ะ”
กองทัพอวิ๋นหั่ว…
ไป๋ชิงเหยียนกำที่วางแขนแน่น แม่ทัพกวนเป็นคนฝึกฝนกองทัพอวิ๋นหั่วด้วยตัวเอง
“เทียนเฟิ่งคือกำลังเสริมที่ซีเหลียงเชิญมาช่วยเหลือ นึกไม่ถึงเลยว่าตอนนี้ซีเหลียงจะมาร่วมมือกับต้าโจวเพื่อต่อต้านเทียนเฟิ่ง พี่หญิงระวังไว้ด้วยนะขอรับ พวกเขาอาจแทงข้างหลังพวกเราอีกทีก็ได้ขอรับ”
น้ำเสียงแหบพร่าดังขึ้น หลี่จือเจี๋ยมองไปทางไป๋ชิงอวี๋ทันที เขาคุ้นเคยกับน้ำเสียงนี้มาก…
อ๋องหน้ากากผีแห่งหรงตี๋!
หลี่จือเจี๋ยมองไปทางใบหน้าที่สวมหน้ากากเพียงครึ่งซีก เขาจ้องไปยังหน้ากากสีเงินนิ่ง เขาเคยเห็นแววตาคู่นี้มาก่อน…
ร่างของหลี่จือเจี๋ยแข็งทื่อ เขามองไปทางไป๋ชิงอวี๋เขม็ง เมื่อครู่เขาได้ยินบุรุษรูปงามซึ่งสวมหน้ากากครึ่งซีกผู้นี้เรียกไป๋ชิงเหยียนว่าพี่หญิง!
หลี่จือเจี๋ยผุดลุกขึ้นยืนทันที เขาเบิกตาโพลง “ท่านคือ…อ๋องหน้ากากผีแห่งหรงตี๋!”
ไป๋ชิงอวี๋ที่เท้าแขนข้างหนึ่งลงบนที่วางแขนมีสีหน้าเรียบเฉย เขายกยิ้มมุมปากเล็กน้อย ใช้มือปัดฝุ่นที่ไม่ได้มีอยู่จริงตามเสื้อผ้าของตัวเอง จากนั้นยกขาไขว่ห้าง “เหยียนอ๋องระวังวาจาด้วย อ๋องหน้ากากผีแห่งหรงตี๋เสียชีวิตในสนามรบเพราะคัดค้านไม่ให้อ๋องแห่งหรงตี๋นำหรงตี๋เข้าร่วมกับต้าโจวแล้ว หากข้าคืออ๋องหน้ากากผีแห่งหรงตี๋จริง เหตุใดข้าต้องคัดค้านไม่ให้หรงตี๋รวมกับต้าโจวด้วย”
แม้หลี่จือเจี๋ยจะรู้ว่าคำกล่าวนี้ถูกต้อง ทว่า เมื่อได้ยินเสียงของคนตรงหน้า ได้เห็นแววตาของชายหนุ่ม หลี่จือเจี๋ยมั่นใจว่าคนผู้นี้คืออ๋องหน้ากากผีที่เขาเคยพบมาก่อน
ลำคอของหลี่จือเจี๋ยร้อนผ่าว เขาเอ่ยถามออกไป “ท่านคือ…”ดฯฌซ,ฑ๊โฌฮฤ
“นี่คือน้องชายแท้ๆ ของข้า คุณชายห้าไป๋ชิงอวี๋ของตระกูลไป๋” ไป๋ชิงเหยียนแนะนำไป๋ชิงอวี๋ให้หลี่จือเจี๋ยรู้จักสั้นๆ จากนั้นลุกขึ้นยืนกล่าวกับหลี่จือเจี๋ย “แม้วันนี้การเจรจาจะจบลงไม่ดี ทว่า ไม่ถึงกับแตกหักกัน ต้าโจวทำสงครามติดต่อกันหลายสงคราม ตอนนี้ต้องการพักฟื้น ที่สำคัญข้าไม่เคยลืมสัญญาที่ให้ไว้กับกองทัพไป๋ว่าจะพาพวกเขาไปแก้แค้น”
แสงไฟในตะเกียงสะท้อนใบหน้างดงามของไป๋ชิงเหยียน แววตาของหญิงสาวเรียบเฉยและเยือกเย็น “ข้าเคยปล่อยให้อวิ๋นพั่วสิงมีชีวิตรอดกลับไป ให้เวลาเขาเตรียมตัวสามปี เมื่อครบกำหนดสามปีหากเขาไม่กล้าบุกมาหาข้า ข้าจะพากองทัพไป๋บุกไปหาเขาถึงที่ ข้าไม่กล้าผิดสัญญาที่ให้ไว้! หากเหยียนอ๋องไม่มีเรื่องอื่นแล้วก็เชิญกลับไปเถิด”
ดวงตาของหลี่จือเจี๋ยไหววูบ เขารีบหันกลับไปโค้งคำนับไป๋ชิงเหยียน “ฝ่าบาท กองทัพอวิ๋นหั่วสามารถร่วมมือกับต้าโจวได้เป็นอย่างดี หากพลาดโอกาสในครั้งนี้ไปแล้ว เมื่อฤดูร้อนมาถึงพวกเราคงไม่มีโอกาสขับไล่เทียนเฟิ่งไปอีกนะพ่ะย่ะค่ะ! เทียนเฟิ่งมีความทะเยอทะยานมาก ฝ่าบาทจะหลงกลพวกนั้นไม่ได้เด็ดขาดนะพ่ะย่ะค่ะ”
หลี่จือเจี๋ยกลัวว่าหากเกลี้ยกล่อมไป๋ชิงเหยียนไม่ได้ในครั้งนี้เขาจะไม่มีโอกาสเจอหน้าไป๋ชิงเหยียนอีก หลี่จือเจี๋ยกล่าวอย่างยอมจำนน “ขอเพียงฝ่าบาทช่วยเหลือซีเหลียงขับไล่เทียนเฟิ่งออกไปจากซีเหลียง ซีเหลียงยินดีเป็นรัฐบรรณาการของต้าโจวพ่ะย่ะค่ะ”
กล่าวจบหลี่จือเจี๋ยคุกเข่าลงตรงหน้าไป๋ชิงเหยียน “ฝ่าบาทได้โปรดช่วยเหลือด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ”
ซีเหลียงยอมเป็นรัฐบรรณาการ ทหารของซีเหลียงจะได้ไม่ต้องสูญเสียเลือดเนื้อ ชาวบ้านซีเหลียงจะได้ไม่ต้องสูญเสียชีวิต วิธีนี้ถือเป็นวิธีที่ดี ทว่า ซีเหลียงต้องแสดงความจริงใจให้ต้าโจวเห็นเสียก่อน
ยกตัวอย่างเช่นสายลับที่แฝงตัวอยู่ในต้าโจวเป็นเวลานานอย่าง…อวิ๋นหลาน
ไป๋ชิงเหยียนมองไปทางหลี่จือเจี๋ยที่คุกเข่าข้างหนึ่งลงบนพื้น จากนั้นมองสบตาไป๋ชิงอวี๋แวบหนึ่ง สีหน้าของหลี่จือเจี๋ยย่ำแย่ลงทุกขณะราวกับสูญเสียศักดิ์ศรีของตัวเองลงทุกที