ตอนที่ 2,558 : อุปกรณ์เทพ! กระบี่หลิงหลง 7 เปลี่ยน!!
ซู่มม!
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”
ทันใดนั้น หลังได้เห็นลำแสงพวยพุ่งไปทางใต้ได้ไม่นาน ต้วนหลิงเทียนก็อดประหลาดใจไม่ได้ เพราะตอนนี้ป้ายหยกดังกล่าวได้เหินบินออกไปเสียแล้ว!
ทว่าหลังอึ้งไปได้ไม่นาน ต้วนหลิงเทียนก็เร่งพาถังเซี่ยวเซี่ยวเหินตามป้ายหยกที่ไม่ทันไรก็พุ่งไปถึงสุดขอบฟ้าแล้วทันที
แต่ถึงแม้ว่าความเร็วของป้ายหยกจะไม่ใช่ชั่ว ทว่าต่อหน้าความเร็วในปัจจุบันของต้วนหลิงเทียน มันก็ไม่อาจนับเป็นอะไรได้ เพียงชั่วอึดใจเดียวเขาก็พาถังเซี่ยวเซี่ยวเหินตามมาทัน…
“นี่มันอะไรกันแน่?”
ถังเซี่ยวเซี่ยวมองถามต้วนหลิงเทียนด้วยสีหน้าอึ้งๆ
“อย่าถามข้าเลย…”
ถูกถังเซี่ยวเซี่ยวมองถามมาด้วยสายตาสงสัย ต้วนหลิงเทียนที่พานางเหาะตามป้ายหยกลงใต้มาด้วย ก็ได้แต่กล่าวตอบออกไปด้วยรอยยิ้มเจื่อนๆ “เพราะข้าเองก็ไม่รู้ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่…เดิมทีป้ายหยกนี่มันก็อยู่ในแหวนพื้นที่ข้าอย่างสงบ แต่เมื่อครู่ข้าสัมผัสได้ว่ามันเริ่มสั่นสะเทือนแปลกๆเลยเอาออกมาดู เพราะอาการของมันทำเหมือนอยากจะหนีไปจากแหวนข้ายังไงยังงั้น…”
“หลังจากนั้นข้าก็แค่เอามันออกมา…”
ต้วนหลิงเทียนกล่าว จากนั้นเขาก็หยีตามองป้ายหยกเบื้องหน้าที่กำลังพุ่งข้ามฟ้าไม่วางตา
และตอนนี้เองแสงลี้ลับที่เรืองรองของป้ายหยกยิ่งมาก็ยิ่งส่องสว่างมากขึ้นทุกขณะ ราวกับมันกำลังบ่งบอกความรู้สึกออกมาให้ต้วนหลิงเทียนทราบ…
ว่ามันกำลัง ‘ตื่นเต้น’
ถึงแม้เรื่องนี้ต้วนหลิงเทียนจะรู้สึกไปเอง แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะคิดไปแบบนั้น
“อ่อ แบบนี้นี่เอง…”
พอได้ฟังถังเซี่ยวเซี่ยวก็เข้าใจได้ไม่ยาก สองตานางก็หันไปมองจ้องป้ายหยกทันที “มัน…คล้ายกำลังจะพาเจ้าไปที่ไหนสักแห่งเลยนี่นา?”
“นั่นน่ะสิ…”
ต้วนหลิงเทียนพยักหน้ารับ หากแต่ในใจก็บังเกิดความสงสัยไม่น้อย ว่าไฉนอยู่ดีๆป้ายหยกถึงบังเกิดความเคลื่อนไหวผิดแปลกออกมา แล้วมันจะพาเขาไปที่ไหนกันแน่?
ขวับ
ต้วนหลิงเทียนยกมือขึ้นอีกครั้ง พลันปรากฏวัตถุอีกชิ้นในมือ…กระบี่!
หากแต่กระบี่เล่มนี้มันต่างจากระบี่ธรรมดาอยู่บ้าง
ปกติกระบีธรรมดาจะมียาวราวๆ 3 ฉื่อจึงมักเรียกกันว่า กระบี่ 3 ฉื่อ
ทว่ากระบี่ในมือต้วนหลิงเทียนตอนนี้มันยาวเพียงฉื่อเดียวเท่านั้น แทบไม่ต่างอะไรจากกริชยาวเลย!
และมองปราดเดียวผู้คนก็บอกได้ว่า กระบี่ดังกล่าวถูกสร้างขึ้นจากหยกเหมือนกับป้ายหยก!
ต้วนหลิงเทียนที่ถือกระบี่ดังกล่าวเอาไว้ แม้จะบอกได้ว่าวัสดุที่ใช้สร้างกระบี่เล่มนี้ขึ้นมาคือหยก แต่มันก็ไม่ใช่หยกธรรมดาๆแน่นอน
“เอ๋? กระบี่เล่มนี้มัน…”
ตอนนี้เองสายตาของถังเซี่ยวเซี่ยวก็ตกลงบนกระบี่หยกที่พึ่งปรากฏในมือต้วนหลิงเทียนเช่นกัน
นางเองก็จำได้…
ว่ากระบี่หยกเล่มนี้ ยังเป็นสิ่งของที่ตัวตนอันทรงพลังนาม เซี่ยเจี๋ย จากดินแดนแห่งทวยเทพมอบไว้ให้ต้วนหลิงเทียน
เซี่ยเจี๋ย ได้มอบของไว้ให้ต้วนหลิงเทียนทั้งสิ้น 2 ชิ้น
หนึ่งกระบี่ หนึ่งป้ายหยก
และตอนนี้ป้ายหยกที่ว่า ก็กำลังเหินนำไปที่ไหนสักแห่ง
‘อาสาม จะอย่างไรก็เป็นยอดฝีมือจากดินแดนแห่งทวยเทพ…สิ่งที่อาสามมอบไว้ให้ข้าต้องไม่ใช่ของธรรมดาๆแน่นอน’
ต้วนหลิงเทียนพึมพำในใจเบาๆ ขณะมองสำรวจกระบี่หยกสั้นๆในมือ
วันนั้นเซี่ยเจี๋ยที่แลดูรีบร้อน ได้มอบของสองชิ้นนี้ไว้ให้เขาก่อนจากไป และเขาก็เก็บมันไว้ไม่ทันได้ตรวจสอบอะไร
หลังจากกลับมาถึงระนาบเซียนเขาก็ไปจัดการเรื่องราวหลายอย่างจนลืมพวกมันไปสนิท
จนเมื่อป้ายหยกสีเขียวอันมีแสงลี้ลับเรืองรองในแหวนบังเกิดความเคลื่อนไหวผิดปกติขึ้นมา เขาจึงค่อยนึกออก
ไม่งั้นเขาเองก็คงไม่ทันนึกถึงของสองชิ้นนี้ไปอีกสักพัก…
“กระบี่เล่มนี้…”
หลังมองสำรจกระบี่หยกในมือพักหนึ่ง ต้วนหลิงเทียนก็ไม่อาจค้นพบความวิเศษใดๆของมันเลย ดูไปไม่เหมือนยอดสมบัติสวรรค์ แต่ก็ไม่น่าจะใช่อะไรที่มีในระนาบโลกียะ
เวิง! เวิง! เวิง! เวิง!
…
อย่างไรก็ตามพอต้วนหลิงเทียนลองถ่ายทอดพลังลงสู่กระบี่หยกหนึ่ฉื่อในมือ ตัวกระบี่หยกหนึ่งฉื่อก็เริ่มสั่นสะเทือนขึ้นมาด้วยความถี่ที่สูงผิดปกติ!
และครู่ต่อมา ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับกระบี่หยกก็ทำให้ต้วนหลิงเทียนถึงกับตกตะลึง
เพราะเขาเห็นว่า หลังกระบี่หยกมันสั่นไหวอย่ารุนแรงไปพักหนึ่ง ใบกระบี่ก็เริ่มปริร้าวลุกลามมากขึ้นเรื่อยๆ ทำราวกับกำลังจะแตก!
แคร่ก! แคร่ก! แคร่ก! แคร่ก!
…
ครู่ต่อมาเสียงบางสิ่งแตกหักก็ดังขึ้นชัดถนัดหู เป็นใบกระบี่หยกฉื่อเดียวในมือต้วนหลิงเทียน หลังจากที่บังเกิดรอยร้าวราวใยแมงมุมลุกลามไปทั่ว มันก็แตกกระจายเป็นเสี่ยงๆทันที!!
“เอ่อ…พังแล้ว?”
ฉากเรื่องราเบื้องหน้าเรียกว่าทำให้ต้วนหลิงเทียนอึ้งไปทันที
กระบี่หยกเล่มนี้ อย่างไรก็เป็นสิ่งของที่เหลือไว้โดยยอดฝีมือจากดินแดนแห่งทวยเทพไม่ใช่หรือ? ไฉนแค่ถ่ายพลังลงไปหน่อยก็เจ๊งแล้วล่ะ?!
จังหวะนี้ต้วนหลิงเทียนอดไม่ได้ที่จะคิดไป ว่าใช่เซี่ยเจี๋ยคิดแกล้งเขาเล่นรึเปล่า…
อย่างไรก็ตามในขณะที่ต้วนหลิงเทียนกำลังคิดไปว่าเซี่ยเจี๋ยอาจแกล้งเขาเล่น เสียงคุ้นๆหนึ่งพลันดังขึ้นเข้าหูเขา
“เจ้าหนู กระบี่ที่ข้าทิ้งไว้ให้เจ้ามันเรียกว่า กระบี่หลิงหลง 7 เปลี่ยน…และมันเป็นอุปกรณ์เทพ”
ต้วนหลิงเทียนย่อมจดจำได้ทันทีว่าเสียงดังกล่าวเป็นเสียงเซี่ยเจี๋ย
สำหรับที่ไฉนเสียงของเซี่ยเจี๋ยถึงดังขึ้นในเวลานี้ ต้วนหลิงเทียนย่อมเดาได้ไม่ยากว่าเซี่ยเจี๋ยคงได้ลงมือทำอะไรไว้กับกระบี่หยกที่พึ่งแตกเป็นเสี่ยงคามือเขาแน่นอน
“กระบี่หลิงหลง 7 เปลี่ยน…อุปกรณ์เทพ?”
ได้ยินข้อความดังกล่าวของเซี่ยเจี๋ย มุมปากต้วนหลิงเทียนอดไม่ได้ที่จะกระตุกไปทันใด
กระบี่หยกที่เขาเผลอทำลายไปอย่างไม่ตั้งใจ เป็นอุปกรณ์เทพ?
อย่างไรก็ตามในขณะที่มุมปากต้วนหลิงเทียนกำลังกระตุก สองตาเขาก็จำต้องเบิกโพลงราวกับได้เห็นเรื่องราวอัศจรรย์
ตอนนี้เขากำลังมองจ้องไปยังกระบี่หยกที่แตกจนเหลือแต่ด้ามไม่วางตา
เขาพลันพบว่าท่ามกลางเศษซากใบกระบี่หยกที่แตกหักนั้น พลันปรากฏแสงสีแดงสาดส่องออกมา หลังจากนั้นแสงสีแดงดังกล่าวก็ค่อยๆควบแน่นก่อเกิดเป็นกระบี่แสงสีแดง!
หลังจากที่กระบี่แสงสีแดงก่อตัวแล้วเสร็จ เขาก็พบว่ามีแสงสีแสดกำลังสาดส่องออกมาจากซากกระบี่หยกเช่นกัน และแสงสีแสดดังกล่าวก็เริ่มก่อตัวเป็นกระบี่แสงสีแสด!
หลังจากกระบี่แสงสีแสดก่อตัวแล้วเสร็จ ก็ปรากฏกระบี่แสงสีเหลือง
หลักระบี่แสงสีเหลือง ก็คือกระบี่แสงสีเขียว
หลังกระบี่แสงสีเขียวก็คือกระบี่แสงสีน้ำเงิน
กระบี่แสงสีน้ำเงินปรากฏขึ้นไม่ทันไร ก็ปรากฏกระบี่แสงสีครามก่อตัวขึ้นมา
สุดท้ายก็ก่อเกิดกระบี่แสงสีม่วงออกมาเป็นเล่มสุดท้าย
ตอนนี้กระบี่แสงทั้ง 7 สี ได้ลอยล่องอยู่เบื้องหน้าต้วนหลิงเทียน พวกมันแข่งกันสาดแสงจนทำให้เขารู้สึกเสมือนเบื้องหน้ามีสายรุ้งก็ไม่ปาน ถังเซี่ยวเซี่ยวที่อยู่ด้านข้าง ก็อดไม่ได้ที่จะตกใจกับความเปลี่ยนแปลงดังกล่าว
“ระวัง!!”
ทันใดนั้นเองอยู่ๆถังเซี่ยวเซี่ยวก็อุทานออกมาดังลั่น เพราะนางได้เห็นเศษใบกระบี่หยกหนึ่งฉื่อที่แตกออก ไม่เพียงไม่ร่วงตกไปไหน แต่กลับพุ่งจี้เข้าหามือขวาต้วนหลิงเทียนที่ถือด้ามกระบี่หยกอยู่!
น่าเสียดายที่แม้ถังเซี่ยวเซี่ยวจะกล่าวเตือนทันทีที่เห็น แต่ยังคงช้าเกินไป!
อันที่จริงต่อให้ถังเซี่ยวเซี่ยวจะเตือนไวกว่านี้ จนต้วนหลิงเทียนมีเวลามากพอจะหลบเศษหยกดังกล่าว แต่เขาก็ไม่ได้คิดจะหลบมันแต่อย่างไร
นั่นเพราะก่อนหน้าเล็กน้อยข้อความเสียงของเซี่ยเจี๋ยได้ดังขึ้นเข้าหูเขาอีกครั้ง
“ตอนนี้เจ้าคงทราบแล้วว่าเมื่อถ่ายทอดพลังลงกระบี่หยกที่ข้าให้ไว้เล่มนี้ ตัวกระบี่หยกจะแตกออก หลังจากนั้นไม่ต้องตกใจไป มันแค่จะดูดซับโลหิตของเจ้าเล็กน้อยเพื่อจดจำเจ้าเป็นนาย…”
เรียกว่าสิ้นข้อความเสียงดังกล่าวปุ๊บ เศษใบกระบี่หยกที่แตกออกเมื่อครู่ก็พุ่งจี้เข้าหามือต้วนหลิงเทียนปั๊บ สุดท้ายก็เฉือนหลังมือต้วนหลิงเทียนเป็นทาง เรียกหยาดโลหิตแดงฉานให้หลั่งออกมาต้องสะท้อนแสงตะวันพร่างพราว…
“หืม?”
ครู่ต่อมาต้วนหลิงเทียนพลันพบว่ากระบี่แสงที่เหินลอยอยู่เบื้องหน้าเขาทั้ง 7 สี คล้ายถูกอะไรบางอย่างดึงดูด พวกมันเริ่มสั่นไหวทั้งเปล่งแสงสว่างเรืองรอง!
ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ!
…
กระบี่แสงทั้ง 7 สี เพียงส่องประกายได้ไม่ทันไร พวกมันก็พุ่งทะยานเข้าหาแผลบนหลังมือขวาที่มีเลือดไหลออกมาทันที!
ในขณะที่ต้วนหลิงเทียนกำลังกลั้นใจคล้ายรอรับความเจ็บปวด เขาก็พบว่า…
กระบี่แสงทั้ง 7 สีนั้น เพียงแค่แตะถูกโลหิตเขาเท่านั้น…ไม่ได้ทำอันตรายอะไรปากแผลที่หลังมือเขาเลย! พวกมันเริ่มหลอมรวมเข้ากับเลือดของเขา สุดท้ายก็เริ่มทยอยกันพุ่งหายไปในปากแผลที่หลังมือทีละเล่มๆจนหมด!!
“เอ่อ…นี่มันเกิดอะไรขึ้นหรือ?”
กระบวนการทั้งหมดอุบัติขึ้นในเวลาช่วพริบตา ทำให้ถังเซี่ยวเซี่ยวจับต้นชนปลายไม่ถูก
และตอนนี้ปากแผลบนหลังมือต้วนหลิงเทียนที่มีเลือดไหลโชกก่อนหน้า หลังจากที่กระบี่แสงทั้ง 7 สีได้หลอมรวมกับโลหิตและพุ่งหายเข้าไปในมือเขาแล้ว ปากแผลมันก็ปิดสนิท เหลือไว้เพียงรอยๆหนึ่ง
รอยดังกล่าวมองไปก็ไม่ต่างอะไรจากแผลเป็น…
“แผลเป็นนี่มัน…”
ไม่ว่าจะเป็นต้วนหลิงเทียนหรือถังเซี่ยวเซี่ยว ตอนนี้ล้วนถูกรอยแผลเป็นบนหลังมือขวาต้วนหลิงเทียนดึงดูดความสนใจไปหมดสิ้น…
เพราะหากเป็นแค่รอยแผลเป็นธรรมดาทั้งคู่คงไม่ไดสนใจอะไร
แต่ปัญหาก็คือ…
รอยแผลเป็นที่ว่า ดันเป็นรูปกระบี่!
ขณะเดียวกันนั้นอง เสียงของเซี่ยเจี๋ยก็เริ่มดังขึ้นในหูต้วนหลิงเทียนอีกครั้ง
“หลังจากที่กระบี่หลิงหลง 7 เปลี่ยน ทำการจดจำเจ้าเป็นนายแล้ว หากเจ้าต้องการให้มันปรากฏขึ้นก็อาศัยเพียงห้วงคิดเดียวเท่านั้น…และหากเจ้าไม่ต้องการใช้มันก็อาศัยเพียงหนึ่งความคิดเช่นกัน แต่แน่นอนว่ามันมิได้หายจริงๆ เพียงแค่กลับไปผสานอยู่ในกายเจ้าเท่านั้น”
ได้ยินข้อความเสียงดังกล่าวของเซี่ยเจี๋ย ต้วนหลิงเทียนก็ลองส่องภายในร่างกายตัวเองดูทันที
อย่างไรก็ตามไม่ว่าเขาจะพยายามมองหาเท่าไหร่ เขาก็ไม่พบกระบี่หลิงหลง 7 เปลี่ยนที่ใดเลย ‘จากข้อความของอาสาม…ไม่ได้บอกว่ากระบี่หลิงหลง 7 เปลี่ยนที่ว่ามันอยู่ในร่างข้าหรือไง แล้วทำไมไม่เห็นมีเลยล่ะ?’
ต้วนหลิงเทียนอดไม่ได้ที่จะงุนงง
“หือ?”
ทว่าตอนนี้เองต้วนหลิงเทียนพลันสัมผัสได้ว่ามีบางสิ่งอยู่ในร่างเขาจริงๆ! เพียงแต่มันไม่ได้ไปอยู่จุดในจุดหนึ่งในร่าง…ทว่าบางสิ่งที่ว่ามันผสานอยู่ทั่วทั้งร่างของเขา! มีแม้กระทั่งในเลือดและในกระดูกของเขา!!
‘หรือว่า…กระบี่หลิงหลง 7 เปลี่ยนที่ว่า ไม่ได้เข้ามาอยู่ในร่างของข้าเฉยๆ แต่มันผสานหลอมรวมเข้ากับร่างกายของข้าทั้งหมด?’
ทันใดนั้นต้วนหลิงเทียนก็คล้ายจะเข้าใจอะไรบางอย่าง แต่ก็ยังไม่มั่นใจสักทีเดียว
‘กระบี่หลิงหลง 7 เปลี่ยน!’
สุดท้ายต้วนหลิงเทียนก็ผ่อนคลายร่างกาย สองตามองจ้องไปยังรอยแผลเป็นรูปกระบี่บนหลังมือ พลางเรียกหากระบี่ในใจ
ทันใดนั้น
เรียกว่าแทบจะเป็นวินาทีเดียวกันที่เขาคิดถึงกระบี่ในใจ มือขวาของเขาพลันเปล่งแสงสว่างขึ้นวูบวาบ มองไปยังพบว่าเป็นแสง 7 สีที่ววูบวาบสลับไปมาแผ่พุ่งขึ้นมาจากแผลเป็นรูปกระบี่หลังมือเขา และควบรวมเป็นรูปลักษณ์กระบี่…
กระบี่แสงที่มีสี 7 สีสลับปลับเปลี่ยนไปมาดังกล่าว เมื่อควบรวมก่อตัวขึ้นรูปกระบี่แล้วเสร็จ สีสันทั้ง 7 ก็อันตรธานหายไปกลับกลายเป็นสีใส…
ทำให้มองไปยังกระบี่ที่ปรากฏขึ้นตอนนี้ ประหนึ่งงานหัตถกรรมเป่าแก้วในชีวิตที่แล้วของต้วนหลิงเทียนก็ไม่ปาน!
และตอนนี้เองเสียงของเซี่ยเจี๋ยพลันดังขึ้นในหูเขาอีกครั้ง
“กระบี่หลิงหลง 7 เปลี่ยนเล่มนี้เป็นของดูต่างหน้าสหายข้าเอง…แม้ว่ามันจะเป็นถึงยุทธภัณฑ์เทพ แต่ก็สูญเสียจิตวิญญาณกระบี่ไปเสียแล้ว…”
“เมื่อไร้ซึ่งจิตวิญญาณกระบี่…เช่นนั้นกระบี่หลิงหลง7 เปลี่ยนเล่มนี้ ก็มีอานุภาพเทียบได้กับยอดสมบัติสวรรค์ระดับสูงสุดในระนาบเทวโลกเท่านั้น…”