ตอนที่ 2,975 : กิ่งไม้ประหลาด
ราชาอมตะ 4 รูปนั้น ต่อให้มองไปทั่วดินแดนพันประเทศ ก็นับเป็นตัวตนอันทรงพลังระดับแนวหน้า
ด้วยเป็นสิ่งของที่ตัวตนระดับนี้ฝากมาประมูล ไหนเลยจะเป็นของธรรมดาไร้เรื่องราวได้?
ดังนั้นทันทีที่ผู้คนได้ยินชายชราชุดเทาผู้ดำเนินการจัดการประมูลครานี้บอกข้อมูลว่า รายการประมูลสุดท้ายเป็นสิ่งของที่ราชาอมตะ 4 รูปฝากมานำขึ้นประมูล ทุกคนจึงตั้งหน้าตั้งตารอชมมันด้วยความคาดหวังทั้งสิ้น!
ยอดฝีมือขอบเขตราชาอมตะ 4 รูป ที่แท้ส่งอันใดมาเข้าร่วมงานประมูลของตระกูลราชวงศ์ประเทศตันจี้กันแน่?
“โชคดีนักที่ข้ารั้งอยู่ที่นี่เพราะไม่ได้มีธุระอะไรต้องรีบกลับ จึงได้อยู่เห็นของงประมูลที่ราชาอมตะ 4 ฝากมา…หาไม่แล้วเกิดข้ากลับไป คงไม่มีโอกาสได้เห็นอะไรแบบนี้…”
“ใช่…ข้าเองก็ด้วย แต่ไม่ทราบว่าที่แท้มันเป็นสมบัติอันใดกันแน่”
“หากมันดีกับข้า ไม่ว่าต้องจ่ายด้วยอะไรหรือสมบัติทั้งหมดข้าจะคว้ามันมาให้ได้! สมบัติที่ราชาอมตะ 4 รูปฝากมาไหนเลยจะธรรมดาสามัญ!!”
“กล่องหยกถูกเปิดแล้ว!”
…
ในโถงประมูลไม่เว้นห้องส่วนตัว ตอนนี้ทุกสายตาล้วนจดจ้องไปยังกล่องหยกสีขาวที่ชายชราชุดเทากำลังเปิดออกเป็นสายตาเดียวกัน
ภายในห้องส่วนตัวของประเทศฝูชิว ต้วนหลิงเทียนเองก็มองลอดหน้าต่างไปจับจ้องลงบนกล่องหยกดังกล่าวด้วยความสนใจใคร่รู้ไม่ต่าง
แกร่ก!
ไม่นานนัก กล่องหยกขาวดังกล่าวก็ถูกเปิดออกมาโดยสมบูรณ์
บัดนี้ สิ่งของที่ถูกเก็บไว้ในกล่องหยก ก็ได้เปิดเผยสู่ทุกสายตาแล้ว
มันเป็นกิ่งไม้รูปร่างแปลกประหลาดกิ่งหนึ่ง นอนทอดกายอยู่ในก่ลองหยกขาวอย่างเงียบงัน และแม้จะเป็นกิ่งไม้ที่คล้ายถูกตัดออกมาจากลำต้น หากทว่ายังเห็นได้ชัดถึงความขจีปานสีมรกต กระทั่งใบไม้ไม่กี่ใบที่อยู่บนกิ่งก็ยังเขียวชอุ่มไม่มีวี่แววอับเฉาแห้งเหี่ยวแม้แต่น้อย
ปกติแล้ว กิ่งไม้ที่ถูกตัดออกมาจากลำต้น ด้วยไร้สารอาหารหล่อเลี้ยง ก็ย่อมต้องอับเฉาแห้งเหี่ยวลงไปตามธรรมชาติ
อย่างไรก็ตาม กิ่งไม้ที่นอนทอดกายอยู่ในกล่องหยกขาว กลับไม่มีทีท่าว่าจะเป็นแบบนั้นเลย ไม่ได้ส่อแววถึงการอับเฉาเหี่ยวแห้งแม้แต่น้อย
และไม่เพียงแต่มันไร้วี่แววจะเป็นเช่นนั้น…
ตอนนี้ไม่ว่าผู้ใดก็ตาม ขอเพียงแผ่สำนึกเทวะออกไปตรวจสอบกิ่งไม้ประหลาดดังกล่าว ย่อมสัมผัสได้ถึงความไม่ธรรมดาของมันได้ชัดเจน!
“นั่นมัน…!”
“โอ ทวยเทพช่วย…ไฉนมันถึงมาปรากฏในที่แห่งนี้ได้!?”
“บะ…บ้าน่า! ไฉนสิ่งนั้นถึงมาปรากฏในสถานที่กันดารเช่นนี้ได้เล่า!?”
ในขณะที่สายตาต้วนหลิงเทียนกำลังถูกกิ่งไม้ในกล่องหยกขาวดึงดูดความสนใจอยู่นั้น เสียงอันเต็มไปด้วยความตกใจ 3 เสียงก็ดังขึ้นในร่างเขาอย่างพร้อมเพรียง!
เจ้าของเสียงทั้ง 3 ก็คือทองเทพสุดลี้ลับ เพลิงเทพโกลาหล และปฐพีเทพแรกกำเนิดฟ้าดินนั่นเอง
“พวกท่าน…รู้จักกิ่งไม้ประหลาดนี่ด้วยเหรอ?”
ต้วนหลิงเทียนเอ่ยถามด้วยความสงสัย
ขณะเดียวกันบรรยากาศทั่วทั้งโรงประมูล ไม่เว้นภายในห้องส่วนตัวของประเทศฝูชิว โม่หลุน และตงหมิงก็ตกอยู่ในความเคร่งขรึมทันที
“นั่นมันอันใดกันแน่…ไฉนพลังชีวิตถึงได้มากมายมหาศาลขนาดนี้!?”
“กิ่งไม้ประหลาดนั่นถูกตัดแยกออกมาจากลำต้นแล้วแท้ๆ แต่ไฉนกลับยังมีพลังชีวิตกล้าแข็งขนาดนี้ได้…ช่างผิดปกตินัก!”
“พวกเจ้ามีใครรู้บ้างว่ากิ่งไม้นั่นคืออันใด?”
“ข้าว่าบางทีมันอาจเป็นสมบัติล้ำค่าประการหนึ่ง…เพราะมันแลดูไม่ธรรมดาเลยจริงๆ”
…
ถึงแม้จะไม่มีผู้ใดแม้แต่คนเดียวที่ล่วงรู้ว่ากิ่งไม้ประหลาดในกล่องหยกขาวที่ชายชราชุดเทาถืออยู่คืออะไร แต่ทุกคนยังตระหนักได้ถึงเรื่องหนึ่งแน่ชัด…กิ่งไม้ประหลาดนั่น หาได้ธรรมดาสามัญไม่!
หลายคนเริ่มคาดเดากันว่ามันสมควรเป็นวัตถุดิบล้ำค่าบางอย่าง
“ท่านอาวุโส นี่คือสิ่งใดหรือท่าน?”
“ใช่แล้ว…ผู้จัด ที่แท้มันคือสิ่งใดกันแน่?”
…
ทุกสายตาอันเต็มไปด้วยความอยากรู้ ได้ละออกจากกิ่งไม้ประหาดไปจับจ้องมองถามชายชราชุดเทาที่เป็นผู้ดำเนินการจัดการประมูลทันที
เผชิญหน้ากับสายตาสงสัยนับร้อพันคู่ที่มองจ้องมายังตัวเองไม่วาง ชายชราชุดเทาได้แต่กล่าวตอบออกไปอย่างสงบ “มันคือสิ่งใด…ข้าเองก็ไม่รู้เช่นกัน”
“ไม่รู้!?”
ทุคนที่รอฟังคำตอบได้แต่อึ้งไปเป็นไก่ตาแตก!
“ไม่เพียงแต่ตัวข้ามิอาจทราบได้ว่ามันคือสิ่งใด…กระทั่งราชาอมตะ 4 รูปที่ฝากมันเข้าประมูลเองก็ไม่ทราบเหมือนกันว่ามันคือสิ่งใดกันแน่…”
ชายชราชุดเทากล่าวสืบต่อ
“ว่าอะไร!?”
“แม้แต่ราชาอมตะ 4 รูปที่ฝากของสิ่งนี้เข้าประมูล…ยังไม่รู้ด้วยซ้ำงั้นหรือว่ามันคืออันใด?”
“เอ่อ…เช่นนั้นของสิ่งนี้จะเสนอราคาอย่างไรเล่า ในเมื่อข้าเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร แม้สิ่งนี้แค่มองก็บอกได้ว่าไม่ธรรมดา แต่หากไม่ทราบว่ามันนำไปทำอะไรได้ แล้วยังจะตีราคาค่างวดได้อย่างไร?”
“นั่นสิ”
…
พอได้รับทราบว่ากระทั่งราชาอมตะ 4 รูปที่ฝากสิ่งของประหลาดนี้เข้าร่วมการประมูลยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันคืออะไร หลายๆคนในโถงประมูลก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วหน้านิ่ว
“ถึงแม้ว่าข้าเองก็จะไม่รู้ว่ามันคืออะไรกันแน่ แต่ที่รู้ๆคือสิ่งนี้มีพลังงชีวิตอันมหาศาลนัก…”
ชาชราหยิบกิ่งไม้ประหาดดังกล่าวออกมาจากกล่องหยกขาว และชูให้ทุกคนเห็นชัดถนัดตา จากนั้นมันก็ยกมือขึ้นอีกข้าง ก่อนจะใช้ฝ่ามือต่างมีดดาบสับฟันไปยังกิ่งไม้ประหาดที่ชูไว้ทันที!
เชียะ!
เสียงฝ่ามือผนึกพลังต่างมีดดาบฟันผ่าน บังเกิดเสียงบางสิ่งถูกเฉือนฟันดังขึ้น
แคร่ก!!
เสียงบางสิ่งแตกหักดังขึ้นแผ่วเบา กิ่งไม้ประหลาดที่ถูกชูขึ้นมาให้เห็นทั่วๆ บัดนี้บริเวณกลางกิ่งที่หนาที่สุด ปรากฏรอยมีดดาบบาดลึก จนแทบขาดกลาง ทำให้ปลายกิ่งเริ่มสั่นไหวโอนเอน ราวกับมันจะหักลงมาได้ทุกเมื่อ
และในขณะที่ทุกคนกำลังสับสนงุนงงไปด้วความสงสัย ว่าไฉนอยู่ๆชายชราถึงทำอะไรแบบนี้ ฉากเรื่องราวอันน่าตกใจก็อุบัติขึ้นตรงหน้า!
เมื่อพบว่ากิ่งไม้ที่ถูกฟันกลางกิ่งจนคล้ายจะหักลงมานั้น อยู่ๆร่องรอยบริเวณกลางกิ่งที่ถูกฟันเป็นแผลลึก เริ่มหวนคืนกลับสู่สภาพเดิมด้วยความเร็วอันน่าตื่นตระหนก จากในรอยแผลยังปรากฏแสงพลังสีเขียวอ่อนเรืองรองออกมา เริ่มฟื้นฟูสมานตัวด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า!
หลังผ่านไปไม่ถึง 10 ลมหายใจ กิ่งไม้ที่ถูกฟันกลางจนแทบขาดท่อน บัดนี้ก็ได้หวนคืนสู่สภาพเดิม ราวกับมันไม่เคยได้รับความเสียหายมาก่อน!
“นี่มัน…”
“เหลือเชื่อ! ช่างน่าเหลือเชื่อยิ่งนัก!!”
“พลังชีวิตอะไรกันแน่…มันเกือบจะหักโค่นอยู่แล้วแท้ๆ แต่กลับฟื้นฟูรักษาตัวได้ในเวลาไม่ถึงสิบลมหายใจ ยังกลับมามีสภาพสมบูรณ์พร้อมคล้ายไม่ได้รับความเสียหายอะไรอีก!?”
“กิ่งไม้นี้หาได้ง่ายดายไม่!!”
“ถึงแม้ข้าจักมิรู้ว่ากิ่งไม้ประหลาดนี่ที่แท้มันคืออันใด และมีไว้ทำอะไรกันแน่ แต่ข้าจะพยายามประมูลมาเท่าที่ข้าจ่ายไหว…ไม่ใช่เพราะสาเหตุใดอื่น แต่ข้าทึ่งความสามารถในการฟื้นฟูรักษาตัวของมัน!”
…
ภายในโถงประมูลได้ยินเสียงสูดอากาศเข้าลึกๆดังขึ้นระงม จากนั้นเสียงอุทานก็เริ่มดังออกมาวุ่นวายปานตลาดสด
“กิ่งไม้นิรนามนี่ ข้าขอเปิดประมูลด้วยราคา 100,000 ผลึกอมตะระดับสูง!”
ชายวัยกลางคนชุดเทาบนเวที เห็นว่าสมควรแก่เวลาแล้วก็ประกกาศเปิดประมูลกิ่งไม้ประหลาดออกมาเสียงดังฟังชัด
หลังเสียงประกกาศดังจบคำได้ไม่ทันไร ชายชราชุดเทาก็ไม่รอให้ใครพูดอะไรก่อน กล่าวเสริมออกมาอีกประโยคว่า “ทุกครั้งที่เพิ่มราคา ต้องไม่ต่ำกว่า 10,000 ผลึกอมตะระดับสูง”
“นอกจากนั้น สิ่งนี้กระทั่งตระกูลราชวงศ์ประเทศตันจี้ของข้าเองก็รู้สึกสนใจไม่น้อย…ดังนั้นข้าจึงจะเข้าร่วมการประมูลในนามของตระกูลราชวงศ์ด้วย”
ชายชรากล่าวเสริมอีกประโยค
และทันทีที่วาจาของมันดังขึ้นจบคำ ก็เสมือนหนึ่งหินร่วงสระก่อเกิดพันระลอกคลื่น!
กระทั่งตระกูลราชวงศ์ประเทศตันจี้เองก็ให้ความสนใจกิ่งไม้นิรนามนี่ด้วยหรือ?
“ดูเหมือนว่ากิ่งไม้ประหลาดนี้เป็นราชาอมตะ 4 รูปตั้งใจส่งเข้ามาประมูลจริงๆ…หาไม่แล้วตระกูลราชวงศ์ตันจี้คงคิดฮุบมันเอาไว้เงียบๆแต่แรก”
“ถึงอาจจะเป็นอย่างนั้นจริง…แต่ก็มีโอกาสเป็นไปได้ที่ตระกูลราชวงศ์จะจงใจกล่าวออกมาเพื่อถีบราคาประมูลให้สูงขึ้น พวกเราเองก็ต้องคิดให้มากหน่อย”
“ไม่ว่าจะเป็นเพราะอะไรก็ช่าง แต่กิ่งไม้ที่มีพลังชีวิตกล้าแข็งและมีความสามารถประหลาดแบบนี้…ราคาสุดท้ายที่จะปิดประมูลได้ไป ข้าเชื่อว่ามันไม่น่าจะน้อยกว่า 200,000 ผลึกอมตะระดับสูงแน่นอน!”
“ผลึกอมตะระดับสูง 200,000 ชิ้นหรือ…ราคานั่นมันเทียบเท่ากับอุปกรณ์อมตะระดับราชาทั่วไป 2 ชิ้นเข้าไปแล้วนะ!”
…
ภายในโถงประมูลอึกทึกคึกโครมไปด้วยเสียงสนทนาเอ่ยความเห็นของผู้คน
“100,000 ผลึกอมตะระดับสูง”
และทันใดนั้นเอง พลันมีเสียงหนึ่งดังออกมาจากห้องส่วนตัวของประเทศโม่หลุน
ผู้ที่กล่าวเปิดราคาประมูลออกไปคนแรก ไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นผู้นำกลุ่มคนของประเทศโม่หลุนมายังประเทศตันจี้ครานี้ ชายวัยกลางคนในชุดคลุมสีน้ำเงิน ที่มีใบหน้าท่าทางแลดูสง่างามน่าเกรงขาม
“200,000 ผลึกอมตะระดับสูง!”
และแทบจะทันทีที่คนของประเทศโม่หลุนเสนอราคา ชายชราชุดเทาบนเวทีก็ปริปากกล่าววาจาหนึ่งออกมา และยังเป็นการเพิ่มราคาประมูลให้กลายเป็น 2 เท่าทันที!
โอ! อา!
ทันใดนั้นผู้คนในโถงประมูลก็ฮือฮากันใหญ่
ด้วยไม่มีใครคิดคาด ว่าชายชราชุดเทาจะเป็นคนที่สองที่กล่าวราคาประมูลออกมา แถมยังเพิ่มราคาเป็นสองเท่าจากเดิมอีกด้วย!
ทว่าหลังจากกล่าวจบคำแล้ว ชายชราชุดเทายังคงกล่าวเพิ่มเติมอีกคำหนึ่ง “อย่างไรก็ตามนี่เป็นราคาที่ทางตระกูลราชวงศ์ของพวกเราสามารถรับได้ไหว…หากมีผู้ใดเสนอผลึกอมตะระดับสูงมากกว่านี้ ทางตระกูลราชวงศ์ของประเทศตันจี้เราก็จำต้องถอนตัวออกจากการประมูล”
เมื่อสิ้นคำกล่าวประโยคนี้ของชายชราชุดเทา ทุกคนก็พากันเงียบเสียงทันที ไม่มีใครพูดอะไรออกมาอยู่นาน
“ตระกูลราชวงศ์ของประเทศตันจี้ยอมรับได้ในราคา 200,000 ผลึกอมตะระดับสูงงั้นหรือ…เช่นนั้นดูเหมือนทางตระกูลราชวงศ์ตันจี้ก็ไม่ได้คาดหวังอะไรกับกิ่งไม้ประหลาดนี่มากมายสินะ”
“กล่าวไปเป็นเช่นนี้ก็ไม่แปลกนี่นา…กิ่งไม้นิรนามนี่ กระทั่งราชาอมตะ 4 รูปยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันคืออะไร เช่นนั้นตระกูลราชวงศ์ตันจี้ก็ไม่ทราบจะเอามัน
ไปทำประโยชน์อันใดได้ ข้าคิดว่าคงประมูลไปเป็นของตกแต่งหรือของสะสมเท่านั้นล่ะ”
“จ่ายออก 200,000 ผลึกอมตะระดับสูงเพื่อสิ่งของตกแต่งหรือสะสมงั้นรึ? มารดามันเถอะ! จะร่ำรวยเกินไปแล้ว!!”
“นั่นสิ นี่มิต่างอะไรกับสละอุปกรณ์อมตะระดับราชา 2 ชิ้นเพื่อของตกแต่งหรือของสะสมไร้ประโยชน์ชิ้นหนึ่ง…ความกล้าหาญเช่นนี้ สุดที่ผู้คนธรรมดาสามัญจะมีได้จริงๆ…”
“ของประหลาดเช่นนี้ มีเงินอย่างเดียวซื้อไม่ได้จริงๆ…ต้องใจรักด้วย!”
…
ท่ามกลางกระแสเสียงสนทนาวุ่นวายดังระงม ด้านห้องส่วนตัวของประเทศโม่หลุนก็เงียบไปไม่พูดจาใดไร้ซึ่งความเคลื่อนไหวอยู่นาน เห็นได้ชัดว่าไม่คิดประมูลสู้แล้ว
“200,000 ผลึกอมตะระดับสูง ครั้งที่ 1!”
ชายชราชุดเทาที่ยืนอยู่บนเวทีประมูลเมื่อเห็นว่าไม่มีใครคิดจะเสนอราคาเพิ่ม มันก็เริ่มนับถอยหลังทันที
“210,000 ผลึกอมตะระดับสูง!”
อย่างไรก็ตามไม่ทันที่ชายชราชุดเทาจะได้นับครั้งที่สอง เสียงชายชราหนึ่งพลันดังออกมาจากห้องส่วนตัวของประเทศตงหมิง ยังเป็นชายชราที่นำคนของประเทศตงหมิงมาเข้าร่วมการประมูลครั้งนี้
“250,000 ผลึกอมตะระดับสูง”
ในขณะที่เสียงชรากล่าวเสนนอราคาดังจบได้ไม่ทันไร เสียงหนึ่งพลันดังขึ้นมาจากห้องส่วนตัวของประเทศฝูชิว เป็นหวงเหยี่ยนเฟยเองก็เข้าร่วมการเสนอราคาเช่นกัน!
“ท่านพ่อ นี่ท่านรู้ด้วยเหรอว่ากิ่งไม้นั่นมันคืออะไร?”
หวงเจียหลงที่ไม่คิดไม่ฝันว่าบิดาจะโดดเข้าร่วมการประมูลกับผู้อื่นเขาด้วย ก็อดไม่ได้ที่จะตะลึง กล่าวถามออกไปอย่างอึ้งๆ
“ข้าก็ไม่รู้หรอก…”
อย่างไรก็ตามได้ยินคำถามด้วยความตกใจเหลือเชื่อของหวงเจียหลง หวงเหยี่ยยนเฟยเพียงส่ายหัวไปมาด้วยรอยยิ้ม “ข้าแค่เห็นว่าเจ้ากิ่งไม้ประหาดนี่มันไม่ธรรมดาจริงๆ ก็คิดจะประมูลมันกลับไปเล่นๆ….หากมีใครเพิ่มราคาอีกข้าก็ไม่เอาแล้วล่ะ”
“เล่น!?”
หวงเจียหลงถึงกับพูดไม่ออก ยังหมดสิ้นคำจะพูดแล้วจริงๆ เทียบกับมันที่เล่นพนันหินแล้ว บิดาของมันช่างมือเติบกว่ามันหลายขุม! ไม่ทันไรก็ควัก 250,000 ผลึกอมตะระดับสูงเพื่อสนองความต้องการของตัวเองหน้าตาเฉย…!!
“ผู้เฒ่าโม่ ท่านเล่า รู้หรือไม่ว่ามันคืออันใด?”
หวงเหยี่ยนเฟย พอเห็นว่าผู้เฒ่าโม่ขมวดคิ้วมองกิ่งไม้ประหลาดอยู่นานสองนาน ก็อดไม่ได้ที่จะลองถามดู
“ข้าเองก็ไม่รู้เช่นกัน แต่มันมิน่าใช่กิ่งไม้ธรรมดาๆแน่…”
ชายชราส่ายหัวไปมา
“260,000 ผลึกอมตะระดับสูง!”
ทันใดนั้นเองเสียงชายวัยกลางคนหนึ่งพลันโพล่งดังขึ้น เกทับราคาประมูลของหวงเหยี่ยนเฟยไปในพริบตา…
จากนั้นชายวัยกลางคนดังกล่าวก็กลายเป็นจุดสนใจของผู้คนทันที
“เอ๋..นั่นมิใช่ เก่อเจิง รองเจ้าสำนักพันกร สำนักที่เป็นขุมกำลังระดับแปดหรอกหรือ?”
“ฮ้า! มิผิด! เป็น ‘เก่อเจิง’ หัตถ์ล่าวิญญาณไร้เงาผู้นั้น! ไม่คิดเลยว่ามันจะมาเข้าร่วมการประมูลครั้งนี้ด้วย!!”
“ดูเหมือนเก่อเจิงเองก็สนใจกิ่งไม้นิรนามนั่นไม่น้อย…”
…
ภายในพื้นที่ปกครองของคฤหาสน์เฉวียนโยวนั้น ไม่เพียงแต่จะมีดินแดนพันประเทศ ตระกูลใหญ่ และนิกายต่างๆเท่านั้น แต่ยังมีขุมกำลังระดับ 8 ที่ตั้งตัวเป็นใหญ่อย่างพรรคสำนักอะไรทั้งหลาย ที่คิดจะช่วงชิงทรัพยากรเช่นกัน
อย่างไรก็ตามโดยทั่วไปแล้วขุมกำลังระดับ 8 อย่างพรรค สำนักนั้น จะมีกำลังคนน้อยกว่าขุมกำลังระดับประเทศและนิกายมาก
แต่กระนั้นพลังของพวกมันก็ยังอยู่เหนือกว่าขุมกำลังระดับ 9 อยู่ดี
“300,000 ผลึกอมตะระดับสูง”
ในขณะที่ทุกคนกำลังหันไปให้ความสนใจกับเก่อเจิง รองเจ้าสำนักพันกรฉายาหัตถ์ล่าวิญญาณไร้เงาที่มีชื่อเสียงพอตัว ก็ปรากฏน้ำเสียงเฉยเมยหนึ่งดังขึ้นจากห้องส่วนตัว เบี่ยงเบนความสนใจของทุกคนออกไปจากเก่อเจิงทันที
“หืม?”
“มาจากห้องส่วนตัวของประเทศฝูชิวอีกแล้วรึ?”
…
เสียงที่ดังออกมาจากห้องส่วนตัวของประเทศฝูชิวไม่ใช่เสียงใครที่ไหน
เป็นต้วนหลิงเทียนที่เสนอราคาประมูลออกไปด้วยตัวเอง!