ตอนที่ 7 ตำราใหม่ห้าปาณภูต (3)
ทำไมคนฝีมือดีๆ ในผู้พิทักษ์รัตติกาลถึงดูลึกลับนักนะ
เขาไม่ค่อยแน่ใจนักว่าคนพวกนี้ฝีมือดีจริงหรือว่ามีพลังวิเศษเหมือนกับเงาโลหิตกันแน่ อย่างเช่นเห็นในสิ่งที่คนอื่นไม่เห็นหรือจุดไฟได้?
หากฝีมือดีเฉยๆ หลี่ฮ่าวคงรู้สึกว่าตนไม่จำเป็นต้องไปทำความเข้าใจผู้พิทักษ์รัตติกาลเลย บางทีตนเพียงดื่มน้ำนี้เข้าไปและฝึกฝนร่างกายไปเรื่อยๆ ฝีมือตนก็คงดีขึ้นเรื่อยๆ เช่นกัน
‘ต่ออีกดีกว่า!’
หลี่ฮ่าวไม่คิดต่อแล้ว เพราะในเวลานี้อยู่เขาในห้วงอารมณ์ตื่นเต้นดีใจสุดขีด
ถึงแม้จะเหนื่อยมากเพราะเขาฝึกได้สองครั้งแล้ว แต่เขารู้สึกว่าตนยังแรงเหลือเฟือ ที่สำคัญเขายังดื่มน้ำแช่จี้หยกไม่หมดเลย
จากนั้นเขาก็ดื่มต่ออีกอึกใหญ่ หลี่ฮ่าวกระโดดตัวขึ้นลอยกลางอากาศอีกครั้ง
……
“ห้องด้านบนเอาอีกแล้ว!”
ในขณะเดียวกันเพื่อนบ้านชั้นสองก็ด่าขึ้นมาประโยคหนึ่ง เมื่อก่อนหลี่ฮ่าวเองก็ชอบออกกำลังกายที่บ้านแต่ไม่ได้ออกกำลังกายนานขนาดนี้ ปกติแค่ไม่กี่นาทีเขาก็ออกกำลังกายเสร็จแล้ว
วันนี้อะไรกัน เมายามาหรือไง?
ผ่านมาครึ่งชั่วโมงแล้วด้านบนยังเสียงดังอยู่เลย
ผนังกันเสียงในตึกเก่าแบบนี้ไม่ค่อยดีนัก หากไม่ใช่เพราะเจ้าเด็กนั่นเป็นผู้ตรวจการณ์ คุณป้าชั้นสองคงเตรียมเดินขึ้นไปด่าแล้ว
……
พลั่ก!
เขาฝึกไปๆ มาๆ อยู่หลายรอบ พักเหนื่อยครู่หนึ่ง พอดื่มน้ำสักอึกเสร็จก็ซ้อมต่อ
ครั้งนี้หลี่ฮ่าวไม่เหมือนครั้งก่อน เพราะซ้อมไปสองรอบก็หยุดแล้ว
จนกระทั่งดื่มน้ำในถ้วยจนหมด หลี่ฮ่าวถึงทิ้งตัวลงพื้นอย่างแรงราวกับกระสอบทราย ชั่ววินาทีนั้นเขารู้สึกว่าแม้แต่แรงจะลุกขึ้นยังไม่มีเลย
“แฮ่ก!”
เขาหายใจหอบออกปาก แต่ไม่นานหลี่ฮ่าวก็ปิดปากแล้วใช้วิธีการหายใจตามในตำราใหม่ปาณภูตมาใช้ปรับการหายใจให้สม่ำเสมอ
เพิ่งฝึกซ้อมเสร็จ หากหายใจหอบออกปากแบบนี้คงไม่ดีเท่าไร
ใน ‘ตำราใหม่ปาณภูต’ กล่าวอธิบายไว้ว่า เวลานี้ต้องค่อยๆ ปรับลมหายใจ มิเช่นนั้นประสิทธิภาพในการฝึกซ้อมไปก่อนหน้านี้จะลดลงเกินครึ่ง
“แฮ่ก…”
หลี่ฮ่าวปรับการหายใจอยู่ครู่หนึ่งด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสุข
เก้าครั้ง!
แน่นอนว่าไม่ได้ออกติดต่อกันเก้าครั้งเพราะหยุดพักระหว่างนั้นด้วย อาจารย์ของเขาบอกว่าทำได้ห้าครั้งหากทำต่อเนื่องไม่มีหยุด เช่นนั้นหลี่ฮ่าวก็ยังทำลายสถิติที่อาจารย์ของเขาเคยคุยโวไว้ไม่ได้
แต่วันนี้หลี่ฮ่าวทำติดต่อกันสามรอบได้ในครั้งเดียว โดยทำต่อเนื่องราวๆ เก้านาที!
อีกอย่างหลังจากนั้นเขายังเหลือแรงฝึกต่ออีกได้ด้วย แบบนี้นับว่าน่ากลัวมากทีเดียว
‘นี่มันน้ำ…น้ำวิเศษแล้วมั้ง!’
ครั้นหลี่ฮ่าวนึกถึงจุดนี้ก็สูดไอเย็นเข้าปอด หรือว่าผู้พิทักษ์รัตติกาลหรือเงาโลหิตต่างใช้วิธีการนี้ฝึกฝีมือตนเองให้แข็งแกร่งขึ้นนะ?
ตนเพิ่งได้ดื่มเป็นครั้งแรก ครั้งแรกที่ได้สัมผัสก็รู้สึกว่าผลลัพธ์ที่ได้เหนือคาดมากแล้ว เขารู้สึกว่าพลังในร่างกายเปี่ยมล้นกว่าเมื่อก่อนมาก
หากคนพวกนั้นบากบั่นฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง ถึงแม้จะจุดไฟไม่ได้ ไม่มีพลังวิเศษอะไรก็นับว่าน่ากลัวมากแล้วมั้ง?
“เรา…อาจดูแคลนผู้พิทักษ์รัตติกาลไป หากคนพวกนี้ฝีมือพัฒนาขึ้นทุกวันโดยไม่ต้องพึ่งพลังวิเศษ แล้วปืน Vortex รุ่นที่สามนี่จะใช้ยิงพวกเขาได้ไหมนะ?
แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย!
ปืน vortex รุ่นที่สามมีระยะยิงได้เพียงห้าสิบเมตร หากอีกฝ่ายอยู่นอกระยะห้าสิบเมตรขึ้นไป หลี่ฮ่าวคงไม่กล้ารับประกันว่าจะเล็งเป้าได้อย่างแม่นยำหรือเปล่า
แม้แต่ภายในระยะห้าสิบเมตร หลี่ฮ่าวคิดว่าตนยังไม่ทันหยิบปืนขึ้นมาคงโดนอีกฝ่ายเข้ามาประชิดตัวแล้วชิงหักคอตายเสียก่อนมากกว่า!
แต่หากมีพลังวิเศษอย่างเช่นวางเพลิงในระยะห่างสั้นๆ ได้ เช่นนั้นเจ้าปืนนี่ก็คงใช้ทำร้ายเขาไม่ได้
‘เจ้าปืนนี่…อาจจะไม่มีประโยชน์เลยด้วยซ้ำ!’
หลี่ฮ่าวนึกหวาดกลัวขึ้นมาในใจ เพราะปืนอาจจะใช้กับเงาโลหิตไม่ได้ผล
จากนั้นเขาก็มองจี้หยกกระบี่ที่นอนอยู่ก้นถ้วยก่อนจะคว้ามาไว้ในมือ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความหวังและเฝ้ารอคอย
จำนวนครั้งที่เอาแช่น้ำได้ในแต่ละวันมีขีดจำกัดไหมนะ แล้วจะได้น้ำวิเศษออกมาแบบนี้ทุกครั้งไหมนะ?
หากไม่จำกัดแช่กี่ครั้งก็ได้ตามใจชอบ แบบนั้นก็แสดงว่าหลี่ฮ่าวคงดื่มได้ทุกวันและจะดื่มเท่าไรก็ได้!
เขากลัวก็แต่จะจำกัดการใช้งานมากกว่า อีกอย่างแม้แต่พลังแสงดาราลี้ลับก็มีจำกัดเช่นกัน
หลี่ฮ่าวที่เดิมทีจะศึกษาต่ออีกสักหน่อย พอมองนาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนังแวบหนึ่งก็มุ่นคิ้วเล็กน้อย วันนี้ช่างก่อนเถอะ ตอนนี้ปาเข้าไปสองทุ่มแล้ว
เขาต้องออกไปข้างนอก!
เพื่อไปดูบ้านของจางหย่วน
หากตอนนี้ยังไม่ไปดู หลังจากนี้อาจจะไม่มีเวลาและโอกาสไปดูอีกเลยก็ได้ ตอนนี้เขาถูกคนจับตาดูอยู่ ฉวยโอกาสวันนี้ที่อีกฝ่ายเพิ่งสังเกตเห็นเขา เขาต้องรีบไปสืบดูที่บ้านจางหย่วนว่ายังมีมีดก้อนหินนั่นอยู่หรือเปล่า
‘กระบี่ดาราพราวมีพลังลี้ลับ เช่นนั้น…มีดของตระกูลจางล่ะ?’
เวลานี้หลี่ฮ่าวรู้สึกว่าบางทีเป้าหมายของเงาโลหิตอาจจะเป็นของพวกนี้ก็ได้?
‘กระบี่ของตระกูลหลี่ มีดของตระกูลจาง…หากเป้าหมายของอีกฝ่ายเป็นของพวกนี้ เช่นนั้นมีดของตระกูลจางอาจจะไม่อยู่แล้วก็ได้แต่ก็พูดยากเหมือนกัน!’
หลี่ฮ่าวลอบคิดในใจ เพราะมันพูดยากจริงๆ
เงาโลหิตเห็นมีดประจำตระกูลจางเข้าแล้วจริงๆ เหรอ?
เจ้านั่นเป็นเพียงก้อนหินก้อนหนึ่งเท่านั้น ถ้าตกอยู่บนพื้นยังแทบไม่เห็นความผิดปกติใดๆ เลย แม้แต่ตระกูลจางเองก็ยังไม่สนใจด้วยซ้ำ หลังจากพ่อของจางหย่วนตาย จางหย่วนก็ไม่เคยสนใจเจ้าก้อนหินนั่นอีกเลย ไม่แน่อาจจะโยนทิ้งไปที่ไหนแล้วก็ได้
ขนาดตัวจางหย่วนเองยังไม่สนใจ แล้วเงาโลหิตหรือผู้มีอิทธิพลอยู่เบื้องหลังจะหาเจอไหมนะ?
“แต่ถ้ายังหาไม่เจอ…บางทีบ้านของตระกูลจางอาจจะมีคนคอยจับตาดูอยู่ก็ได้!”
หลี่ฮ่าวแอบนึกหวั่นในใจ แบบนี้หากหาเจอแล้วยังปลอดภัยกว่า แต่ถ้าพวกนั้นยังหาไม่เจอ เขาไปบ้านตระกูลจางอาจจะอันตรายไม่น้อย
แล้วจะไปหรือไม่ไปดีล่ะ?
แต่ไม่นานหลี่ฮ่าวก็ตัดสินใจได้ ต้องไป แน่นอนว่าต้องเตรียมความพร้อมเพื่อความปลอดภัยด้วย
เขามีแผนในใจอยู่แล้ว ในเมื่อเลือกจะไปเขาก็ต้องรับประกันความปลอดภัยของตัวเองไว้ก่อน
หากหามีดของตระกูลจางเจอจริงๆ แบบนั้นก็ยิ่งดีเข้าไปใหญ่
จี้หยกกระบี่นี้อาจจะจำกัดจำนวนครั้ง บางทีหลังจากใช้ไปไม่กี่ครั้งอาจจะใช้ไม่ได้ผลแล้วก็ได้ แต่ถ้ามีดของตระกูลจางใช้ได้ผลเหมือนกันก็ถือว่าหลี่ฮ่าวมีโอกาสเพิ่มขึ้นอีก
หลี่ฮ่าวรีบลุกขึ้นแล้วเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำโดยไว
ไม่กี่นาทีหลังจากนั้นหลี่ฮ่าวก็เดินออกมาจากห้องน้ำแล้ว
เขาสวมเสื้อผ้าเสร็จก็เอาจี้หยกห้อยคอแล้วหยิบปืนขึ้นมาพกติดตัว
ตอนใกล้ออกจากบ้าน เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วมองเจ้าเสือดำที่หมอบอยู่บนพื้นพลางเอ่ยว่า “ไป ไปกับฉัน แกจมูกไวช่วยสอดส่องแทนฉันได้!”
วันนี้เจ้าเสือดำดื่มน้ำเข้าไปแล้ว อย่างไรเสียก็ต้องมีประโยชน์กับเขาบ้างแหละ
เจ้าหมอนี่เป็นสุนัข หากมีใครสะกดรอยตามเขาแต่ตนไม่ทันเห็น อย่างน้อยเจ้าเสือดำอาจเห็นก็ได้
“โฮ่ง!”
เจ้าเสือดำส่ายหางดุกดิก กระวีกระวาดรีบลุกขึ้นมาราวกับว่ามันตื่นเต้นไม่น้อย
หลี่ฮ่าวอมยิ้มลูบศีรษะมันพร้อมเอ่ยเสียงเบาว่า “อย่าเห่าไปทั่วล่ะ หมาที่กัดคนมันไม่เห่าหรอก! เหมือนแกจะฉลาดขึ้นฟังคำพูดของฉันเข้าใจแล้ว ถ้าแกเห็นใครสะกดรอยตามฉัน ห้ามส่งเสียงเห่าเด็ดขาด แกงับขากางเกงฉันก็เข้าใจแล้ว เข้าใจหรือยัง?”
เจ้าเสือดำพยักหน้า!
มันพยักหน้าไม่กี่ที จากนั้นก็งับเข้าที่ขากางเกงของหลี่ฮ่าวทีหนึ่ง ชั่วขณะนั้นหลี่ฮ่าวก็คลี่ยิ้มบางออกมา
เด็กดี!
เจ้านี่สื่อสารกับคนเข้าใจกว่าสุนัขที่ได้รับการฝึกฝนมาโดยเฉพาะในกองตรวจการณ์เสียอีก สุดยอด บางทีเจ้าเสือดำอาจจะช่วยเขาได้บ้าง
หลี่ฮ่าวลูบศีรษะมันพลางขบคิดว่าอีกเดี๋ยวเขาจะรับมือเช่นไรเพื่อช่วยขจัดอันตรายที่อาจจะเกิดขึ้นได้บ้าง
พอมั่นใจในแผนการแล้วหลี่ฮ่าวถึงพาเจ้าเสือดำเดินออกประตูบ้านไป
เพื่อไปบ้านจางหย่วน!
………………………………………………………..