แม้การแต่งงานนี้จะเกิดขึ้นเพราะ ‘อ้ายจื่อจิน’ ทำตามคำสั่งเสียของมารดาทว่านางก็ไม่เคยเสียใจที่ได้แต่งให้กับ ‘เฉียวจือซู’ แต่เรื่องที่ไม่คาดฝันก็คือ เขาหย่าขาดจากนางในอีกหนึ่งปีให้หลัง! ไม่นานหลังจากนั้นสกุลเฉียวก็ถูกทางการตั้งข้อหาอย่างไร้หลักฐานในคดีลูกกลอนแดง คนทั้งสกุลถูกจับขังคุก อ้ายจื่อจินพยายามหาทางช่วยเหลือ แต่กลายเป็นเข้าทางโจรเสียได้ หลักฐานที่นางให้ทางการถูกสับเปลี่ยน คำให้การถูกอุดปากไม่ให้พูดออกมา คนสกุลเฉียวต้องแตกฉานซ่านเซ็น บ้างตาย บ้างสูญหาย บ้างต้องไปเป็นนางคณิกา เรื่องในตอนนั้นเป็นความเจ็บปวดที่สลักลึกเข้าไปในกระดูกนาง จนถึงวันหนึ่งในเจ็ดปีต่อมา…นางกับเขาก็ได้พบกันอีกครั้งในดินแดนทางใต้ ดวงตาของบุรุษผู้นั้นที่จับจ้องมาเปี่ยมด้วยความเคียดแค้น เส้นผมที่เคยดำสนิทเปลี่ยนเป็นสีเทาขาว… บางที…อาจถึงเวลาที่นางต้องชดใช้หนี้เลือดในครานั้นให้กับเขาแล้วจริงๆ