บทที่ 3 มิธ

“มิธจะเปิดให้เล่นอย่างเป็นทางการเวลาเที่ยงคืนของวันนี้ เราเชื่อเลยว่าจะต้องมีผู้เล่นจำนวนนับไม่ถ้วนทั่วโลกกำลังรอเล่นอยู่แน่นอน! และในวันนี้พวกเราก็ได้รับเกียรติให้เข้าสัมภาษณ์ผู้พัฒนาเกมอย่างเซี่ยเหอเกี่ยวกับเกมนี้ สวัสดีค่ะ คุณเซี่ย!”

“สวัสดีครับคุณผู้สื่อข่าว สวัสดีเหล่าผู้เล่นมิธทั่วทั้งโลกด้วย!”

โทรทัศน์กำลังฉายการสัมภาษณ์ชายชาวจีนผู้หนึ่งที่มีผมสีเทาที่ดูลึกลับ

“คุณเซี่ยคะ ในฐานะหัวหน้าทีมพัฒนาแล้ว คุณคิดอย่างไรกับเสียงตอบรับที่มีต่อมิธ? ผู้เล่นทั่วทั้งโลกให้ความสนใจ และประเทศต่าง ๆ ได้ให้การสนับสนุนอย่างเต็มกำลังในการเผยแพร่โปรเจกต์ไปทั่วทั้งโลก”

“เป็นคำถามง่าย ๆ อย่างที่พวกเราทุกคนรู้กัน ทรัพยากรเริ่มร่อยหรอ ประชากรก็มีแต่จะเพิ่มจำนวนมากขึ้น ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่สภาพการเป็นอยู่จะแออัดมากขึ้น และเพื่อที่จะแก้ปัญหาการสิ้นเปลืองทรัพยากร พวกเราจึงสร้างมาตรการนี้ขึ้นมา โดยมีหลักการอยู่บนคำว่า ‘โลกใบที่สอง’ ”

“และหลังจากนั้นหลายปี จากความพยายามของนานาประเทศ พวกเราจึงได้พบทางที่ดีที่สุดคือการสร้างเกมออนไลน์ขึ้นมา เพราะผู้เล่นทั้งหมดเวลาอยู่ในนั้นไม่จำเป็นต้องขยับร่างกาย ซึ่งถือเป็นการลดการใช้พลังงานในชีวิตประจำวัน และนี่คือมาตรการที่ดีที่สุดในแก้ปัญหา ณ ตอนนี้”

“ฉะนั้นในฐานะโลกใบที่สองของมนุษยชาติ ‘มิธ’ จึงได้ถือกำเนิดจากความร่วมมือของทุกชาติ!”

“พูดได้เต็มปากเลยว่ามิธแบกรับหน้าที่อันยิ่งใหญ่นี้ไว้ เมื่อสามารถเปลี่ยนแปลง ความขัดแย้ง ทรัพยากร และธุรกิจได้ โลกก็จะเปลี่ยนไปตามหน้าที่ของมัน!”

“อันที่จริงแล้วเมื่อหลายปีก่อน หลาย ๆ ประเทศได้เล็งเห็นถึงความสำคัญของเกมออนไลน์เสมือนจริงมานานแล้ว คุณยังจำสมัยที่การแข่งขันเกมระดับโลกเฟื่องฟูได้ไหม?”

ชายชาวจีนสูงวัยพูดด้วยท่าทีเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง ทั้งยังยิงคำถามกลับไปยังผู้สื่อข่าว

“แน่นอนฉันจำได้ เมื่อหลายปีก่อน การแข่งขันเกมถือเป็นไฮไลท์หลักของงานโอลิมปิก และกลายเป็นสัญลักษณ์ที่แสดงถึงศักยภาพของประเทศนั้น ๆ โดยเฉพาะในรอบชิงชนะเลิศเมื่อ 5 ปีก่อน ฉันยังคงจดจำมันได้อย่างชัดเจน ซึ่งตัวฉันก็เชื่อว่าชาวจีนทุกคนย่อมต้องไม่มีทางลืม เพราะการแข่งครั้งนั้นที่ทำให้จีนกลายเป็นที่สนใจมานานถึง 5 ปี!”

แต่ผู้สื่อข่าวกลับจำได้ไม่ชัดเจนนัก ดังนั้นเธอจึงหันไปสบตากับคู่สนทนาเป็นเชิงให้ช่วยพูดเสริม

“ใช่แล้ว เมื่อ 5 ปีก่อน ทรัพยากรถูกค้นพบในแอนตาร์กติก ประเทศต่าง ๆ ที่ทรัพยากรขาดแคลนเกือบจะเปิดสงครามเพื่อแย่งชิงมัน น่าเสียดายที่ไม่มีประเทศไหนที่มีพลังพอที่จะเริ่มสงครามได้”

ชายชราปล่อยหมัดเด็ดออกไป โดยที่ไม่ปิดบัง

“และหลังจากนั้น เมื่อได้ประชุมร่วมกันแล้ว พวกเขาก็ได้เลือกที่จะจัดสรรทรัพยากรผ่านอีเว้นท์ต่าง ๆ และการแข่งขันระดับโลกก็ถือเป็นหนึ่งในนั้น!!”

เห็นได้ชัดว่าผู้สื่อข่าวเองก็รู้เรื่องนั้น เธอรีบกล่าวต่อทันที

“ใช่แล้ว แต่ว่าน้อยคนนักที่จะรู้ว่าการแข่งขันในครั้งนั้นดุเดือดขนาดไหน!”

ชายชราท่าทางผิดหวัง ก่อนที่จะกลับมามีสีหน้าที่ภาคภูมิใจอีกครั้ง

“แต่ทีมจีนของพวกเราก็ชนะในท้ายที่สุด ทั้งที่พวกเขาเป็นเพียงแค่เด็ก แต่บนหลังของพวกเขากลับแบกประเทศทั้งประเทศไว้! เกียรติยศนี้จะอยู่กับทีมจีนและอยู่กับพวกเขาตลอดไป”

“ใช่ ฉันประทับใจหัวหน้าของทีมในตอนนั้นเป็นพิเศษ ในรอบสุดท้าย ด้วยฮีโร่ของเขา ออลเรเลียก็สามารถเก็บเพนต้าคิลได้ตัวคนเดียว ครั้งนั้นมันได้สร้างความตกใจไปทั่วทั้งโลกและถูกจับตาโดยประเทศต่าง ๆ ในทันที เช่นเดียวกับฉันเองที่ก็อยากจะทำความรู้จักกับเขาเหมือนกัน แต่น่าเสียดายที่หลังจากนั้นเขากลับหายตัวไป” ผู้สื่อข่าวกล่าวด้วยความตื่นเต้น

“ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขาถึงหายไปแบบกะทันหัน เขาอาจจะไม่รู้ก็ได้ว่าสิ่งที่เขาทำนั้นมันยอดเยี่ยมขนาดไหน เราจะต้องได้ตำแหน่งแชมป์เท่านั้น จีนมีประชากรที่มากเกินไป ทรัพยากรที่ถูกจัดสรรมาให้ไม่เพียงพอที่จะเลี้ยงประเทศขนาดใหญ่ได้ เศรษฐกิจจะถดถอย แต่เขาทำได้ เขาไม่ได้แค่ช่วยชาวจีนจำนวนนับไม่ถ้วนมาได้ แต่ยังทำให้เศรษฐกิจของเราในระดับโลกดีขึ้นด้วย! มันจึงไม่ใช่เรื่องที่เกินไปเลยที่เราจะเรียกเขาว่าวีรบุรุษ!”

ชายชรายังคงหวนนึกถึงอดีต แต่ก่อนจะยืดยาวไปกว่านี้ ทางฝั่งผู้สื่อข่าวก็ได้ขัดขึ้นซะก่อน

“โอเคคุณเซี่ย พวกเราได้รู้ถึงความเห็นของคุณแล้ว ดังนั้นเรามาที่เรื่องเกมเพลย์กันดีกว่า ไม่ทราบว่าพอที่จะให้ข้อมูลได้ไหมคะ?”

“แน่นอน! เนื้อเรื่องเกมมิธนั้นไม่ได้เป็นความลับแต่อย่างใด ในอนาคตจะมีการอธิบายข้อมูลเพิ่มเติมอยู่บนเว็บไซต์ด้วยซ้ำไป แต่อย่างแรกเลย ผมว่าเรามาที่เรื่องระบบกันก่อน”

“มันจะใช้ระบบเซิร์ฟเวอร์เดียวกันทั้งหมดซึ่งเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์! หมายความว่าเราสามารถพบผู้เล่นที่กำลังออนไลน์ในขณะนั้นได้แบบไร้ขอบเขตทั่วโลก! นอกจากนี้ยังมีการแบ่งเป็นเขตฮัวเซี่ย เขตตงอิง และเขตอื่น ๆ! ที่จะแยกผู้เล่นที่มาจากประเทศที่ต่างกันไปยังสถานที่ต่อสู้ที่ต่างกันได้”

“แล้วจะมีเซิร์ฟเวอร์แบบไหนที่รองรับปริมาณข้อมูลขนาดนั้นได้กัน?” ผู้สื่อข่าวถามอีกครั้ง

“นั่นแหละสิ่งที่ผมต้องการจะพูด มิธมีระยะการสร้างอยู่ 2 ระยะ คือการพัฒนาตัวเกมกับเซิร์ฟเวอร์ คุณจะต้องรู้จักมันแน่ ๆ มันคือ ‘โนอา’!”

“ปัญญาประดิษฐ์ชิ้นแรกของโลกที่คิดและพัฒนาได้เอง?” ผู้สื่อข่าวอุทาน

“ใช่แล้ว หลังจากการพัฒนามาเป็นเวลาหลายปี ความสามารถของโนอาก็เริ่มมากกว่าที่มนุษย์จะจินตนาการได้ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ง่ายนิดเดียวที่มันจะจัดการกับมิธได้ด้วยตัวเอง ซึ่งในส่วนนี้ผมสามารถเผยแพร่ได้เท่านี้…”

“เอาเป็นว่ามาพูดถึงเรื่องของผู้เล่นระดับโปรกับเชื้อชาติต่าง ๆ กัน… นอกจากนี้ NPC ยังจะมีลักษณะนิสัยที่เฉพาะตัว และมีเนื้อหาที่เป็นอิสระโดยสมบูรณ์…”

ต้องยอมรับเลยว่าการโฆษณาสำเร็จอย่างงดงาม ด้วยเพียงแค่ภาพประกอบที่สวยมากและเพลงที่ไพเราะ มันก็ทำให้เซียวเฟิงรู้สึกสนใจมากจนหันไปหยิบกระเป๋าที่ตั้งไว้ข้าง ๆ ตัวแล้ว

กระเป๋าที่เจ้ฮงให้มาใบไม่เล็กเลย ภายในนั้นบรรจุกล่องสี่เหลี่ยมไว้ ที่ข้าง ๆ กล่องมีสัญลักษณ์ของเกมมิธประทับอยู่ เขาเปิดมันออกมาอย่างเร็ว เผยให้เห็นเครื่องเกมที่มีหน้าตาคล้าย ๆ หมวกกันน็อคแต่ไม่มีกระจกกันลมกับส่วนที่เหลือที่ปิดมิดชิดทั้งหัว

หมวกมีสีฟ้าและมีสายเสียบข้อมูลอยู่ที่ข้างหัว ชายหนุ่มนั่งอ่านคู่มือก่อนพบว่ามันต้องมีการเชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ตตลอดเวลาเพื่อใช้งาน ซึ่งก็โชคดีนักที่ถึงแม้อาคารนี้มันจะเก่าแล้ว แต่ก็ยังมีอินเทอร์เน็ตให้ใช้

“ว้าว! นี่หมวกสำหรับเล่นเกมมิธใช่ไหม? ซื้อมาตอนไหนเนี่ย? ให้ฉันลองหน่อยสิ!”

เซียวหลิงที่ก่อนหน้านี้ยังนั่งดูแอนิเมชันโฆษณาอยู่ได้หันมาสนใจของในมือเซียวเฟิงแทน เธอขยี้ตามองอีกครั้ง และหลังจากที่มั่นใจว่าตาไม่ได้ฝาด เด็กสาวก็พลันพุ่งเข้ามาแย่งของในมือทันที

เธอเร่งให้เซียวเฟิงรีบ ๆ ต่อสัญญาณ เพราะเซียวหลิงรอที่จะเล่นมันแทบไม่ไหวแล้ว แต่เด็กสาวกลับใช้มันได้แค่ 2 นาทีก็ต้องถอดออก!!

“บ้าจัง! จำกัดสิทธิ์ผู้เยาว์! ฉันใช้ข้อมูลของฉันไม่ได้!”

เซียวเฟิงขำ ก่อนที่จะแย่งหมวกคืนมาจากน้องสาวที่กำลังฉุนเฉียว ก่อนจะทิ้งตัวนั่งพิงบนโซฟาแล้วสวมหมวกเข้าไป

แล้วความมืดภายในหมวกก็พลันหายไปในทันที เซียวเฟิงตั้งตัวแทบไม่ติดเมื่อพบว่าตัวเขาเข้ามาอยู่ในพระราชวังที่ดูหรูหรา… ดูท่าเขาจะเข้ามาในเกมแล้ว!

“กำลังสแกนอัตลักษณ์… ชนชาติจีน จาง เซียวเฟิง! ไอดี: xxxxxxx! ต้องการที่จะเข้าไปในมิธหรือไม่?”

เสียงโปรแกรมดังขึ้นภายในฮอลล์ แน่นอนเขาต้องตอบว่า

“ใช่!!”

“โฮ่กกกกก!”

เสียงของมังกรเป็นจุดเริ่มต้นของสงคราม เซียวเฟิงพบว่าตัวเขายืนอยู่กลางสมรภูมิ ฝูงมังกรคำรามกู่ก้องอยู่บนท้องฟ้า ส่วนบนพื้นดินก็เป็นกองกำลังผสมระหว่างออร์ค มนุษย์ ดวาฟ และเอลฟ์ พวกเขาต่างพุ่งเข้าหากันพร้อมเสียงกู่ร้อง มีกลุ่มของแสงส่องสว่างอยู่เหนือกองทัพ ‘เทพ’ ชื่อนี้ผุดขึ้นมาในใจของเซียวเฟิง ก่อนภาพที่เขาเห็นจะค่อย ๆ ดับลง และพอเขารู้สึกอีกที ก็กลายเป็นว่าชายหนุ่มกลับมาอยู่ในฮอลล์ที่ดูหรูหราอีกครั้ง!

“ล็อกอินเสร็จสมบูรณ์! ยินดีต้อนรับสู่โลกของมิธ! ตอนนี้ผู้เล่นยังไม่ได้สร้างตัวละคร ต้องการที่จะสร้างเลยหรือไม่?”

เสียงอันอ่อนโยนของผู้หญิงดังไปทั่วทั้งห้องโถง และถึงแม้ว่าเสียงนั้นจะเป็นเสียงระบบ AI แต่มันก็ฟังดูไพเราะกว่าเสียงระบบ AI ทั่ว ๆ ไปนัก

“ใช่!”

หลังจากตอบตกลง ห้องโถงก็พลันเปลี่ยนไปอีก โมเดลจำนวนมากห้อมล้อมตัวชายหนุ่มไว้โดยมีต้นแบบมาจากตัวเขาเอง ถ้าเป็นเอลฟ์ก็จะมีหูที่แหลม ส่วนออร์คก็จะมีหูยาว ภาพตรงหน้าทำเอาเขาตกตะลึงไป

“กรุณาเลือกเผ่าของผู้เล่น โดยในเขตฮัวเซี่ยผู้เล่นสามารถเลือกเผ่ามนุษย์ เอล์ฟ ออร์ค และดวาฟ แต่ละเผ่าจะมีพรสวรรค์ต่างกันไป มนุษย์จะมีค่าความสามารถแฝงค่าความเข้าใจเพิ่มขึ้น 1 เอลฟ์จะมีค่าเสน่ห์เพิ่มขึ้น 1 ออร์คจะได้รับพอยต์พิเศษเพิ่มหนึ่งครั้ง…”

เสียงอันอ่อนโยนทำการอธิบายต่อไป ก่อนที่เซียวเฟิงจะแทรกขึ้นว่า “เกมนี้มีค่าความสามารถแฝงเหรอ?”

“ใช่ นี่คือค่าความสามารถแฝง 3 อย่างในเกมนี้ ค่าความเข้าใจมีผลต่อการเรียนรู้สกิลและการอัปเกรด ค่าเสน่ห์มีผลกับค่าความประทับใจของ NPC ค่าโชคมีผลต่ออัตราการดรอปและเหตุการณ์พิเศษ”

ถึงแม้มันจะเป็นข้อมูลพื้นฐานที่เขียนอยู่บนเว็บ และเซียวเฟิงก็ไม่ได้อ่านมาละเอียดนัก หากแต่เสียงนั้นก็ได้อธิบายให้เขาฟังอย่างละเอียดครบถ้วน

“ฉันเลือกเผ่ามนุษย์”

เขาแปลกใจ ถึงแม้ว่าค่าความสามารถแฝงจะมีผลมาก และเผ่าออร์คก็มีแต้มพิเศษมากกว่าเผ่าอื่น ๆ แต่พอคิดว่าตัวเองต้องมีหูยาว ๆ แถมมีหน้าตาที่ราวกับสัตว์ป่า เขาก็เลือกไม่ลง

“ผู้เล่นได้เลือกเผ่ามนุษย์แล้ว ผู้เล่นจึงสามารถเลือกปรับตัวละครของผู้เล่นได้ 5 อย่าง รวมทั้งความสูงและหน้าตาด้วย แต่จะปรับเพิ่มหรือลดจากเดิมได้ไม่เกิน 10 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น!”

ตัวเขาอีกคนที่สวมชุดหนังปรากฏต่อหน้า หน้าตาดูเหมือนตัวเขาจริง ๆ ที่ดูแล้วร่างนั้นก็ถือว่าทรงพลังอย่างบอกไม่ถูก

“เพิ่มอายุขึ้นไป 10 เปอร์เซ็นต์ แต่งหน้าตาอีกซัก 10 เปอร์เซ็นต์ ไม่ ๆ ไม่ใช่ด้านสูง หมายถึงด้านขวาง… โอเคแล้ว”

เขาคิดว่าใบหน้าตอนนี้มันดูจืดชืดสิ้นดี ดังนั้นจึงทำการปรับเปลี่ยนนู่นนี่ไม่หยุด และเมื่อร่างตรงหน้าดูคมคายผนวกกับมีอายุขึ้น ชายหนุ่มก็จึงพยักหน้าด้วยความพอใจ

“กรุณาเลือกคลาสของคุณ! คลาสเริ่มต้นที่สามารถเลือกได้ประกอบไปด้วย นักรบ นักธนู นักเวทย์ โจร และนักบวช!”

ตัวละครจำลองที่ได้ถูกสร้างแล้วเรียงอยู่ด้านหน้าของเขา พวกเขาต่างยืนในท่าที่แตกต่างกัน บ้างถือโล่กับดาบ บ้างถือธนู บ้างถือมีดหรือไม่ก็คทา

ชายหนุ่มสบตาเล็กน้อยกับตัวละครที่ถือมีดตรงหน้าด้วยสีหน้าปั้นยาก ก่อนที่ชายหนุ่มจะเลื่อนสายตาไปทางตัวละครที่ถือคทา

“ฉันเลือกคลาสนักบวช” เขาเอ่ยเสียงเบา

“ผู้เล่นได้เลือกเผ่าและรูปลักษณ์แล้ว กรุณาตั้งชื่อตัวละคร!”