“เรื่องในวันนี้จิงจิงสร้างปัญหาใหญ่มากจริงๆ ผู้จัดการอย่างฉันไม่ดูแลลูกน้องให้ดีก็มีส่วนผิด ฉันจะควบคุมเธอให้ดี ไม่ให้เธอทำผิดพลาดแบบนี้อีก แต่โครงการของบริษัทเซิ่งต้าเริ่มไปแล้ว จิงจิงเป็นคนดูแลงานของกลุ่มเล็กมาโดยตลอด อยู่ๆ เปลี่ยนตัวเธอ ฉันเป็นห่วงว่าจะหาที่เหมาะสมกว่าเธอไม่ได้”
เหวินหย่าไต้พูดถึงตรงนี้แล้วเหมือนหาที่พึ่งพาเจอ จึงถอนหายใจออกมายาวๆ
ข้อห้ามสำคัญของโครงการใหญ่คือการเปลี่ยนคน
เนื้อหาส่วนใหญ่ต้องอาศัยการติดต่อและความคุ้นเคย หากมีเวลาไม่เพียงพอก็เป็นปัญหาหนึ่ง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเซี่ยจิงจิงไม่ใช่พนักงานธรรมดา ถ้าเปลี่ยนตัวเธอตอนนี้ และหาคนที่เหมาะสมมาแทนที่ไม่ได้ งานโครงการของบริษัทเซิ่งต้าจะต้องได้รับผลกระทบแน่
ขอเพียงอวี๋เยว่หานยอมผ่อนผัน ถอนการลงโทษเธอ
รอให้โครงการของบริษัทเซิ่งต้าเสร็จสิ้น เธอก็จะถือโอกาสให้เซี่ยจิงจิงแสดงฝีมือ นำความสำเร็จมาให้เธอ…
ครั้นเหวินหย่าไต้คิดถึงตรงนี้ เธอก็สงบใจลงได้
จากนั้นถึงเงยหน้ามองอวี๋เยว่หานพร้อมความมั่นใจเต็มเปี่ยม
“ใครบอกว่าไม่มีคนที่เหมาะสม?” อวี๋เยว่หานชำเลืองมองเธอ นัยน์ตาสีดำล้ำลึกขึ้น ครั้นมองไปทางเหนียนเสี่ยวมู่ เขาก็เอ่ยเสียงเบาอีก “ช่วงเวลาที่เซี่ยจิงจิงพักงานไปสำนึกผิด ก็ให้เหนียนเสี่ยวมู่มารับช่วงต่องานของเธอสิ”
เหวินหย่าไต้ “…” !!
เหนียนเสี่ยวมู่กลับห้องทำงานประธานบริษัทพร้อมกับอวี๋เยว่หานเงียบๆ
รู้สึกเพียงว่าเหมือนสองเท้าย่ำอยู่บนผ้าฝ้าย ตัวเบาหวิวคล้ายกับล่องลอยอยู่…
อวี๋เยว่หานหยุดฝีเท้า ทำเอาเธอเกือบจะชนเขาเลยทีเดียว
พอเธอได้สติกลับมา ถึงพบว่านัยน์ตาสีดำลึกล้ำของเขากำลังจ้องมองเธออย่างเยือกเย็น
เธอยังไม่ทันได้เอ่ยปาก เขาก็เอ่ยอย่างเย็นชา “ทำไมต้องเป็นพยาบาล”
“…” แน่นอนว่าเพราะเรียนสายนี้หาเงินได้
“คุณคิดจะเป็นพยาบาลตลอดไปเหรอ” อวี๋เยว่หานหลุบตา ก่อนจะหมุนตัวเดินไปนั่งลงหน้าโต๊ะทำงาน
“…ก็ไม่ใช่” เหนียนเสี่ยวมู่พึมพำ
เรียนความรู้พยาบาลก็เพื่อพิสูจน์กับถานเปิงเปิง ว่าเธอจะดูแลตัวเองได้อย่างไร
พยาบาลเป็นงานที่เหมาะสมพอดี
ส่วนต่อจากนั้นจะทำอะไร…
เธอยังไม่ได้คิด ขอแค่หาเงินได้ก็พอ!
“ซูเปอร์ไวเซอร์แผนกประชาสัมพันธ์ของบริษัทตระกูลอวี๋ เงินเดือนมากเป็นสองเท่าของคุณในตอนนี้เลยนะ” สายตาเย็นๆ ของเขากวาดมองเธอครั้งหนึ่ง ราวกับอ่านแผนการในใจเธอออก
ทุกคำพูดทิ่มแทงบนหัวใจของเธออย่างแม่นยำ
เหนียนเสี่ยวมู่เงยหน้าทันที พอได้ยินเรื่องเงินก็ตาเป็นประกายขึ้นมา!
ท่าทางหลงใหลในเงินตรานั้นทำให้รู้สึกพะว้าพะวงจริงๆ
ที่ปรากฏอยู่ในหัวคือเธอนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ เขียนประกาศดำเนินงานฉบับหนึ่งออกมาด้วยความเร็วที่ทุกคนคาดไม่ถึง
รวมถึงเปล่งออร่าออกมาระหว่างรายงานในห้องประชุมด้วย…
แตกต่างกับท่าทางไร้เดียงสาไม่มีพิษภัยตรงหน้าโดยสิ้นเชิง
นัยน์ตาของเขาหดตัว ก่อนจะเอ่ยปากทันที “คุณไม่มีอะไรจะพูดกับผมหรือไง”
อย่างเช่นเธอเป็นใครกันแน่
เขียนประกาศดำเนินงานฉบับนั้นออกมาได้อย่างไร
เธอยังมีความลับอะไรซ่อนเอาไว้อีก…
“มีอยู่แล้ว!” พอเหนียนเสี่ยวมู่นึกถึงเงินเดือนที่เพิ่มขึ้นได้เป็นเท่าตัวในภายภาคหน้า เธอก็เชิดหน้ายืดอกทันที รับประกันด้วยความซื่อสัตย์อย่างยิ่ง “ต่อไปทำงานที่แผนกประชาสัมพันธ์แล้ว ฉันจะตั้งใจทำงานหนัก ไม่ทำให้คุณผิดหวังแน่นอน!”
อวี๋เยว่หาน “…”
เมื่อเงาร่างของเธอหายไปจากประตูห้องพักผ่อน เขาถึงจะมองไปทางผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ นัยน์ตาสีดำร้อนแรงดุจคบเพลิง “ให้คนไปตรวจสอบอีก ผมอยากรู้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับเธอ”