ตอนที่ 26 ตลาดมืด
“นี่มันไม่เร็วไปหน่อยรึไง ? ” หวังเย่าอายขึ้นมา
“ทำไม ? นายไม่หวั่นไหวเลยหรือ ? ” อวิ๋นเสี่ยวเสี่ยวคล้องแขนเขาเอาไว้และพูดขึ้น “ นายน่ะเริ่มฮอตแล้วนะ ถ้าฉันยังช้าอยู่แบบนี้ ฉันกลัวว่าฉันจะเสียนายไป นายคงเข้าใจฉันใช่ไหม”
หวังเย่ากระแอมไอออกมาเพื่อปกปิดความอายและพูดขึ้น “ถ้าเป็นฉันในอดีต ฉันคงรีบตกลงไปแล้ว แต่ตอนนี้ทุกคนต่างก็เรียนจบแล้ว มันไม่สายไปหน่อยรึไง ? ”
“ตราบใดที่นายยังมีใจให้ฉัน นายก็จะมาหาฉันแน่” อวิ๋นเสี่ยวเสี่ยวหัวเราะออกมา
“แต่ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ๆ ฉันจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต เธอก็รู้ว่าเป้าหมายของฉันคือมหาวิทยาลัยหัวเซี่ย เรื่องรักอะไรนั้นฉันยังไม่สนใจ” หวังเย่าขมวดคิ้ว แม้ว่าเขาจะหวั่นไหวมากแค่ไหนและอดไม่ได้ที่จะกอดเธอไว้แน่น ๆ แต่เขาก็ยังยึดมั่นในความคิดของตัวเอง เขาไม่อยากทำลายหลักการของเขา
อวิ๋นเสี่ยวเสี่ยวชะงักไปก่อนจะมองไปที่หวังเย่าแล้วถอนหายใจออกมา “ก็ได้ ฉันหวังว่านายจะเข้ามหาวิทยาลัยหัวเซี่ยได้ และหวังว่านายจะมีอนาคตที่สดใส”
หวังเย่าพยักหน้า “ขอบคุณ ครั้งหน้าที่เราพบกัน ฉันจะเลี้ยงข้าวเธอเอง”
อวิ๋นเสี่ยวเสี่ยวลุกออกไปเต้นจนทำให้ผู้ชายหลายคนพากันมองเธอแทบไม่ละสายตา
คืนนั้นหวังเย่าดื่มเบียร์ไปเป็นจำนวนมากและสนุกไปกับงานเลี้ยงครั้งนี้
สุดท้ายหัวหน้าห้องก็ลุกขึ้นและร้องเพลงออกมา
เนื้อหาคือตอนที่สัตว์อสูรได้ปรากฏตัวขึ้นมา มนุษย์ต้องถูกต้อนให้มาอยู่ในเมือง พื้นที่เพาะปลูกถูกทำลาย พวกเขาอยากจะกลับออกไปที่โลกภายนอก เพื่อจะได้สัมผัสกับโลกภายนอกอีกครั้ง….
บทเพลงนี้เพียงพอที่จะกระตุ้นความกล้าในใจของผู้คนได้
หวังเย่าเองก็หวั่นไหวไปด้วยนิด ๆ แต่เขารู้ตัวเองดีว่าความแข็งแกร่งของเขายังไม่มากพอ
มันฟังดูเหมือนเป็นเรื่องตลก เพราะในเนื้อเพลงมีลิงที่ทำลายตึกระฟ้าได้ อย่างไรก็ตามด้วยความแข็งแกร่งของเขาตอนนี้ เขาไม่อาจจะทำอะไรมันได้เลย
ดังนั้นตอนนี้เขาได้แต่สนุกไปกับสิ่งที่ตัวเองมีไปก่อน
วันต่อมา หวังเย่าตื่นขึ้นมาแต่เช้า เขาได้ออกไปทักทายโจวอวิ๋น ก่อนจะออกจากโรงเรียนไปอย่างเงียบ ๆ
จากไปแล้วไม่ย้อนกลับ !
การ์ฟีลด์เดินตามเขามาติด ๆ พร้อมกับส่ายหางไปมา
ไม่นานหลังจากที่กลับมาบ้าน หวังเย่าก็ได้ทำความสะอาดบ้าน ก่อนจะมองไปนอกหน้าต่างด้วยความสับสน
ตอนนั้นมีรถสีดำที่ดูคุ้นตามาจอดที่หน้าบ้านพร้อมกับบอดี้การ์ดชุดดำที่ชื่อเสี่ยวเฉินเดินออกมา
จากนั้นเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
หวังเย่ารีบไปเปิดประตูและทักทายทันที “สวัสดี คนของลุงหลี่”
บอดี้การ์ดพยักหน้าและยิ้มให้ “คุณหลี่รู้ว่านายเรียนจบแล้ว ดังนั้นเขาจึงให้มาถามว่านายมีแผนยังไงต่อ ยังไงซะนายก็ยังไม่เป็นผู้ใหญ่เต็มตัว”
หวังเย่าเชิญอีกฝ่ายเข้ามาพร้อมยกชามาเสิร์ฟและพูดขึ้น “ผมยังไม่ทันคิด แต่ผมคิดว่าผมน่าจะเข้ามหาวิทยาลัยหัวเซี่ยได้ ผมจะเรียนต่อ”
“มหาวิทยาลัยหัวเซี่ยงั้นหรือ ? ! ” เสี่ยวเฉินอึ้งไปชั่วครู่และพูดขึ้นมา “อย่างนั้นสินะ แล้วค่าเทอม นายจะให้คุณหลี่จัดการให้รึเปล่า ? ”
หวังเย่ารู้อยู่แล้วว่าค่าเทอมของมหาลัยหัวเซี่ยนั้นอยู่ที่ 100,000 เครดิต ซึ่งสำหรับเด็กจำนวนมากแล้วมันไม่ใช่เงินจำนวนน้อย ๆ เลย ดังนั้นมันจึงมีวิธีการกู้ยืมและวิธีอื่น ๆ
แต่หวังเย่าไม่จำเป็นต้องใช้วิธีเหล่านั้น เขามีวิธีหาเงินของตัวเอง
“ไม่ ผมจัดการเองได้ ” หวังเย่าปฏิเสธทันที
“งั้นก็เอานามบัตรของคุณหลี่เอาไว้ ” เสี่ยวเฉินหยิบนามบัตรสีทองที่มีชื่อหลี่ว่านเฟิงออกมา แล้วส่งให้กับหวังเย่า ในบัตรนี้ยังมีชื่อและอีเมลของหลี่ว่านเฟิงอยู่ด้วย สำหรับตำแหน่งแล้ว มันไม่ได้เขียนบอกเอาไว้
หวังเย่าลังเลว่าจะรับมันดีไหม แต่ยังไงซะอีกฝ่ายก็เป็นผู้ปกครองของเขา ถ้าเขาปฏิเสธก็จะดูหยิ่งเกินไป
“ถ้านายมีเรื่องอะไรที่รับมือไม่ได้หรือจัดการไม่ได้ นายโทรมาที่เบอร์นี้ คุณหลี่จะช่วยนายเอง” เสี่ยวเฉินบอกลาก่อนจะกลับไปทันที
….
วันต่อมา หวังเย่าก็ได้ไปที่ตลาดมืดอีกครั้ง
อีกไม่กี่วันก็จะมีการทดสอบ เขายังไม่รู้ว่ามันเป็นการทดสอบแบบไหน ดังนั้นเขาจึงตั้งใจที่จะเตรียมตัวเอาไว้ก่อน
เขาไปที่เขตเหนือของเมืองก่อนจะเดินไปที่ชั้นใต้ดินของร้านค้าร้านหนึ่ง เขาเอาหน้ากากขึ้นมาสวมก่อนจะเข้าไปในตลาดมืดภายใต้การจับตามองของยาม
เพราะของในตลาดมืดนั้นแพง หวังเย่าจึงมุ่งหน้าไปที่โถงภารกิจทันที เขาตั้งใจจะไปรับภารกิจเพื่อหาเครดิตเพิ่ม
เมื่อเห็นเขา ลู่เจี่ยก็รีบลุกขึ้นยืนและตะโกนออกมา “แปดเทพ ในที่สุดคุณก็มา”
เสี่ยวเว่ยที่ใส่หน้ากากแมวนั้นแสดงท่าทีตื่นเต้นออกมาทันที เธอหัวเราะออกมาและพูดขึ้น “ในที่สุดก็ได้พบกันอีกคุณ แปดเทพ”
หวังเย่าพยักหน้าทักทายกับทั้งสองคน
“แปดเทพ ครั้งนี้คุณมาเพื่อรับภารกิจวิวัฒนาการสัตว์อสูรงั้นหรือ ? ” ลู่เจี่ยถามขึ้นมาด้วยท่าทีเคารพ
“ใช่ มีอะไรงั้นหรือ ? ”
“คุณเย่เหยียนเพิ่งจะพบกับภารกิจระดับสูง คืนนี้จะครบกำหนดพอดี แต่ตอนนี้สัตว์อสูรก็ยังไม่วิวัฒนาการ ถ้าภารกิจนี้ล้มเหลว ชื่อเสียงของเราจะได้รับผลกระทบเป็นอย่างมาก ดังนั้นคุณเย่เหยียนจึงกังวลมากทีเดียว”
“แล้วเขาก็อยากจะพบกับฉันสินะ ? ” หวังเย่าถามขึ้นมา
“เอ่อ…เราก็คิดแบบนั้น เราอยากให้คุณช่วย หวังว่าคุณจะไม่ถือสาฉัน” ลู่เจี่ยก้มหน้าทันที
“โอ้…ได้ ฉันขอดูเนื้อหาภารกิจก่อน ถ้ามันไม่มีอะไรผิดปกติ งั้นฉันก็จะลองทำดู”
“ ดีจริง ๆ ขอบคุณจริง ๆ ที่ช่วย” ลู่เจี่ยพูดขึ้นพร้อมกับรีบส่งเนื้อหาภารกิจให้หวังเย่าดูทันที
ภารกิจ – วิวัฒนาการสัตว์อสูรไดโนเสาร์จากระดับเงินเป็นทอง —- 300,000 เครดิต
หวังเย่าขมวดคิ้วและถามขึ้นมา “ทำไมรางวัลมันถึงได้สูงแบบนี้ ? ”
“มันเลเวล 40 แถมทั้งดุร้ายและไม่ยอมให้ใครแตะตัว” ลู่เจี่ยพูดขึ้น
“เข้าใจแล้ว พาฉันไปดูมันที” หวังเย่าพยักหน้าตอบรับและพูดขึ้น
“ได้” ลู่เจี่ยไม่คิดว่าหวังเย่าจะตกลงเร็วแบบนี้ เขาอดไม่ได้ที่จะตื่นเต้น “ เสี่ยวเว่ย รีบพาเขาไปที่ห้อง 2 ที”
เสี่ยวเว่ยรีบเดินนำทางไปทันที
นี่คือห้องที่กว้างกว่า 10 ฟุต กำแพงเป็นอิฐหนาซึ่งเพียงพอที่จะใช้เก็บสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งได้
ที่ประตูห้องนั้นเป็นประตูเหล็กหนาเท่ากับต้นขาของผู้ชาย
หวังเย่ายืนอยู่หน้าประตูและเข้าไปก่อนจะพบกับไดโนเสาร์ที่ถูกขังไว้ด้านใน ขาสองข้างของมันใหญ่ราวกับท่อนซุง แขนหน้าของมันสั้น และปากของมันมีเขี้ยวที่คมกริบ
ไดโนเสาร์ตัวนี้ใหญ่จนกินพื้นที่ไปกว่า 2 ใน 3 ของห้อง มันยากที่จะพาสัตว์อสูรแบบนี้เดินทางไปไหนต่อไหนโดยที่ไม่มีกำไลมิติได้
หวังเย่าใช้ระบบเพื่อตรวจสอบสถานะของมันทันที
****
สายพันธุ์ : ไทแรนโนซอรัส
ระดับ : เงิน
เลเวล : 40
อายุ : 5 ปี
ค่าประสบการณ์ : 34,962
ความสามารถ : ล่า, พุ่งชน, กัด