ตอนนี้เองลั่วล่างก็จูงมือลั่วเฉาผู้เป็นน้องสาว เชิดหน้าเดินเข้ามาด้วยท่าทีซึนเดเระ ท่าทางที่เหมือนนกยูงนี้ทำให้หลิงหลานรู้สึกเพลิดเพลินและขบขัน
เขาจ้องมองหลิงหลานอยู่หลายวินาทีแล้วค่อยพูดว่า “ในเมื่อฉีหลงยอมรับนาย งั้นฉันก็จะฝืนใจยอมรับนายสักครั้ง ต่อไปก็รบกวนดูแลฉันกับน้องสาวให้มากๆ ด้วยล่ะ”
เอ่อ? นี่มันหมายความว่าอย่างไร หลิงหลานอึ้งไป ดูเหมือนเธอจะไม่มีความสัมพันธ์อะไรกับลั่วล่างเลยนะ
เวลานี้เสี่ยวซื่อที่อยู่ในจิตใต้สำนึกอดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว เขากล่าวพลางกระทืบเท้าว่า “ยังเป็นอะไรได้อีกล่ะ นี่หมายความว่าเธอเป็นลูกพี่ไง เธอทำผิดต่อฉันแล้วนะ”
แววตาที่สะท้อนออกมาจากดวงตาทั้งสองข้างของเสี่ยวซื่อต่างก็เป็นความรันทดที่ไม่ได้รับความเป็นธรรม นี่ทำให้หลิงหลานรู้สึกขนพองสยองเกล้าอยู่บ้าง เสี่ยวซื่อเป็นอะไร ทำไมถึงพูดคำว่า เธอทำผิดนี่ ได้น่าอดสูขนาดนี้
หลิงหลานเริ่มครุ่นคิดอย่างบ้าคลั่งว่าตัวเองไปทำร้ายจิตใจเสี่ยวซื่อตรงไหน เธอคิดอยู่นานมากก็คิดสาเหตุไม่ออก เลยได้แต่มองว่าเด็กแสบนี่ถึงวัยต่อต้านแล้ว
เสี่ยวซื่อโกรธมากและก็คับแค้นใจมาก มันแค้นที่ทำไมคนพวกนั้นถึงได้หน้าไม่อายเข้ามากอดต้นขาหลิงหลานขนาดนี้ เขาเองก็โมโหการกระทำของหลิงหลานเหมือนกัน เขาคิดว่านี่เป็นหายนะที่เกิดจากการที่ลูกพี่ของเขาไปสุมหัวทำเรื่องไม่เป็นเรื่อง และตั้งแต่นี้ไปมันก็ทำให้เขามีคู่แข่งมาแย่งชิงบัลลังก์ลูกน้องอันดับหนึ่งมากมายนับไม่ถ้วน
เอาเถอะ ตอนนี้เสี่ยวซื่อไม่ได้ติดมหากาพย์สามก๊กแล้ว แต่เขาไปติดนิยายเกรดสามที่ใช้อ่านฆ่าเวลาแทน (เปลี่ยนรสนิยมเร็วมากเกินไปแล้ว) นี่ก็เลยมองเห็นได้จากคำเรียกที่มีต่อหลิงหลาน
มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เสี่ยวซื่อเบื่อมาก เขาเลยท่องอยู่ในโลกออนไลน์เสมือนจริงไปเรื่อยเปื่อย และเขาก็พบเว็บไซต์ที่ซ่อนเร้นมากๆ โดยบังเอิญ มันมีชื่อว่าโลกของวาย การจะล็อกอินเข้าไปยังต้องใช้รหัสผ่าน…นี่ทำให้เสี่ยวซื่อรู้สึกอยากรู้ แน่นอนว่าพวกรหัสผ่านไม่มีผลกระทบอะไรกับเขาอยู่แล้ว เขาก็เลยเข้าไปท่องดูสักรอบ แต่แล้วเขาก็พบว่าข้างในมีโอกาสในการทำธุรกิจมากมายนับไม่ถ้วน คนในนั้นชูตั๋วนับไม่ถ้วนร้องขออยากจะอ่านนิยายวาย ฟิควายและคลิปวาย
เป้าหมายสูงสุดของเสี่ยวซื่อก็คือต้องการหาเงิน พอเขาเห็นโอกาสแบบนี้แล้วจะพลาดได้อย่างไร ถึงแม้ว่าเสี่ยวซื่อยังไม่กล้าพูดว่ามีฟิควายหรือคลิปวายอะไร แต่เสี่ยวซื่อก็ยังมีนิยายวายอยู่ ต้องทราบว่าในคลังของเขาไม่มีของอย่างอื่น แต่พวกนิยายกลับมีมากมายจนน่าตกใจ
เสี่ยวซื่อค้นคลังเก็บของของตัวเอง นิยายที่ติดแท็กวายมีเยอะมากเกินจะนับไหว (นี่ก็เป็นผลจากการที่หลิงหลานก่อเรื่องอ่านหนังสือมั่วซั่วอย่างไร้ขีดจำกัดในชาติที่แล้ว) เสี่ยวซื่อรู้สึกตื่นเต้น เขาเห็นเงินทองอัดใส่เขามากมาย
นอกจากนี้เสี่ยวซื่อยังพบอีกว่า ตัวอักษรในนิยายยิ่งเยอะ เงินที่ได้ก็จะยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ หลังจากที่เขาเลือกหนังสือแล้ว เขาก็เอาเรื่อง ‘การแก้แค้นของตัวเบี้ยที่กลับชาติมาเกิดใหม่ในวันสิ้นโลก’ ที่มีตัวอักษรค่อนข้างเยอะมาปล่อยลง แน่นอนว่าเขาเองก็สงสัยมากๆ เหมือนกัน อยากรู้ว่านิยายวายที่ทำให้คนที่นี่ติดกันงอมแงมเป็นแบบไหนกันแน่
เสี่ยวซื่อลงนิยายไปพลางอ่านนิยายไปพลางก่อนจะบ้ามิตรภาพอันแน่นแฟ้นระหว่างลูกพี่กับลูกน้องในหนังสืออย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็นึกถึงคำพูดที่หลิงหลานกล่าวกับเขาว่าอยากให้เขาเป็นน้องชาย[1]…. เสี่ยวซื่อรู้สึกซาบซึ้งใจทันที (ปาดเหงื่อ เสี่ยวซื่อยังไม่รู้ว่าวายหมายความว่าอะไร นอกจากนี้เขาเพิ่งอ่านไปถึงตอนที่หนึ่งร้อยห้าสิบกว่า ฉากเร่าร้อนในหนังสือยังคงซ่อนเอาไว้มาก ดังนั้นเขายังคงใสซื่อบริสุทธิ์เหมือนเดิม)
อย่างไรก็ตาม เสี่ยวซื่อยังไม่ทันจะซาบซึ้งใจได้นาน คู่แข่งของเขาก็ปรากฏตัวขึ้น นอกจากนี้ยังไม่ได้มีแค่คนสองคนด้วย เวลานี้เสี่ยวซื่อเข้าใจความกลัดกลุ้มของเสี่ยวหลิงในหนังสือแล้ว มีคู่แข่งมากมายเป็นเรื่องที่กดดันมหาศาลจริงๆ…
ต่อไปเขาจะทำดีกับลูกพี่ของเขาหน่อยดีไหม เพื่อไม่ให้ตำแหน่งลูกน้องอันดับหนึ่งถูกคนอื่นแย่งไป เสี่ยวซื่อเริ่มใคร่ครวญขึ้นมา โดยที่ไม่ได้สังเกตเลยว่าแผ่นชิปหลักของเขาเริ่มร้อนขึ้นอย่างผิดปกติอีกครั้ง
เลิกพูดถึงเสี่ยวซื่อที่กำลังคิดเพ้อเจ้อและหึงหวงมั่วซั่วจนทำให้หลิงหลานหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก หลังจากที่ผู้คุมสอบของห้อง 072 ส่งพวกหลิงหลานออกไปจากห้องแล้ว เขาก็ติดต่อกับห้องควบคุม
ภายในห้องควบคุม ร้อยโทเห็นผู้คุมสอบพลั้งมือโจมตีฉีหลงจนได้รับบาดเจ็บ คิ้วของเขาก็ขมวดขึ้น หลังจากนั้นพอเขาเห็นหลิงหลานซัดผู้คุมสอบจนกระเด็น คิ้วของเขาก็ขมวดมากขึ้นกว่าเดิม สุดท้ายเมื่อเขาเห็นฉีหลงลุกขึ้นมาโดยที่ไม่เป็นไร หัวคิ้วของเขาก็ค่อยคลายลง
เขาเห็นคำขอติดต่อของอีกฝ่ายก็กดปุ่มรับสายก่อนเลยโดยที่ไม่รอให้จ่าสิบเอกที่ทำหน้าที่ดูแลรับสาย เขาไม่ให้เวลาอีกฝ่ายพูดอะไรก็แผดเสียงขึ้นว่า “หมายเลข 413 กลับมาแล้วก็ไปรายงานตัวกับค่ายฝึกฝนด้วย!”
ผู้คุมสอบ 072 หน้าเปลี่ยนสีอย่างมาก “ท่านครับ! ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่…”
แม่งเอ๊ย ทำไมผู้บังคับบัญชาถึงอยู่อีกฝั่งของอุปกรณ์สื่อสารที่เขาติดต่อสายตรงด้วย ทำไมเขาถึงโชคร้ายขนาดนี้นะ
ผู้คุมสอบทำหน้าขมขื่นและเอ่ยถามอย่างระมัดระวังว่า “ท่านครับ ถ้าอย่างนั้นจะให้ผมกลับมาเมื่อไหร่”
ร้อยโทกล่าวด้วยความเย็นชาว่า “อีกหนึ่งเดือนให้หลัง”
คำตอบของร้อยโททำให้ผู้คุมสอบร้องไห้โฮขึ้นมา สวรรค์ อยู่ในค่ายฝึกฝนหนึ่งเดือน ต่อให้เขาไม่ตายก็ต้องหนังถลอก ไม่นึกเลยว่าผ่านมาห้าปีเขาจะต้องกลับไปยังสถานที่น่ากลัวแห่งนั้นอีกครั้งและรำลึกถึงชีวิตในการฝึกฝนที่ทรมานแสนสาหัสในตอนนั้นอีกครั้ง
“ทำไม นายมีความเห็นเหรอ” ร้อยโทเอ่ยเสียงหยัน
“ไม่ ไม่ครับ ท่าน ผมไม่มีความเห็นอะไรทั้งนั้น!” ผู้คุมสอบยืนตัวตรงและตอบเสียงดังทันที เขาย่อมรู้จักผู้บังคับบัญชาของตัวเองอยู่แล้ว ขอเพียงเขาลังเลนิดเดียว บทลงโทษนั้นก็จะเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว เขาไม่อยากให้เวลาหนึ่งเดือนเปลี่ยนเป็นสองเดือนหรือสามเดือนในพริบตาหรอกนะ
“อืม งั้นก็ดี นายยังมีเรื่องอะไรอีกไหม” ร้อยโทพอใจกับท่าทีของผู้คุมสอบและเอ่ยเตือนให้อีกฝ่ายรีบพูดธุระออกมา
ผู้คุมสอบเก็บอารมณ์ทันที เขาเอ่ยถามด้วยสีหน้าเคร่งครัดว่า “ผมอยากแนะนำเด็กบางคนให้เข้าห้องพิเศษครับ”
“อ้อ?” มุมปากของร้อยโทเผยรอยยิ้มออกมาขณะรอคำอธิบายของฝ่ายตรงข้าม
“ครับ ผมคิดว่าเด็กพวกนี้ไม่เลวเลย…” ผู้คุมสอบครุ่นคิดสักพักก่อนจะพุดว่า “แต่ผมยิ่งรู้สึกชื่นชมหมายเลข 0723 0724 0725 0726 ครับ”
“เพราะอะไร”
“0723 มีพื้นฐานดี พละกำลังก็เหนือกว่าเด็กทั่วไป ปฏิกิริยาตอบสนองยิ่งคล่องแคล่วว่องไว และสิ่งที่น่าชื่นชมยิ่งกว่าก็คือ เขามีการไตร่ตรองอย่างมากในขณะที่ต่อสู้ ถึงขนาดที่พูดได้ว่าเจ้าแผนการอยู่บ้าง ถ้าหากทุ่มเทกำลังอบรมสั่งสอนเขา เขาจะต้องกลายเป็นทหารที่ปราดเปรื่องแน่นอนครับ” ตอนที่ผู้คุมสอบพูดถึงหลิงหลานแววตาของเขาก็เปล่งประกาย ดูท่าการแสดงออกของหลิงหลานจะฝังลึกอยู่ในใจเขา
“0724 มีคุณสมบัติร่างกายอยู่ในระดับอัจฉริยะระดับปีศาจแน่นอนครับ เขาสามารถอาศัยความมุ่งมั่นของตัวเองก็ทะลวงขีดจำกัดได้ เขาเป็นคนที่มีพรสวรรค์ ขอเพียงสหพันธรัฐอบรมสั่งสอนเขาเต็มกำลัง มีความเป็น ไปได้สูงว่าเขาจะกลายเป็นผู้ควบคุมหุ่นรบ IN” ผู้คุมสอบกล่าวถึงตรงนี้ ใบหน้าของเขาก็แดงขึ้นด้วยความตื่นเต้น
นี่ไม่อาจโทษที่ผู้คุมสอบว้าวุ่นใจได้ หลังจากพลตรีหลิงเซียวแล้ว ในสิบปีมานี้ไม่มีทหารคนไหนสามารถไปถึงระดับผู้คุมหุ่นรบ IN ได้เลย ทว่าตอนนี้เขาก็เห็นความหวังอยู่บนตัวของฉีหลงแล้ว นี่จะไม่ทำให้เขาสูญเสียการควบคุมได้อย่างไร
ผู้ควบคุมหุ่นรบ IN เหรอ มีเพียง 0724 เท่านั้นที่เป็นไปได้เหรอ แววตาของร้อยโทยากจะเข้าใจได้ เขาหลุบตาลงปกปิดความคิดที่แท้จริงของเขา
“0725 มีนิสัยสุขุมเยือกเย็น ละเอียดรอบคอบ เขาย่อมเป็นทหารฝ่ายเสนาธิการที่โดดเด่นแน่นอนครับ ผมแนะนำให้อบรมสั่งสอนทางด้านนี้ครับ” สหพันธรัฐต้องการนักรบที่ไม่กลัวตาย และก็ต้องการเสนาธิการที่บัญชาการวางแผนในกระโจมตัดสินชัยพันลี้เช่นกัน
“ถึงแม้ว่าตอนนี้ 0726 จะดูเหมือนด้อยกว่าอีกสามคนเล็กน้อย แต่ว่าเขามีจิตใจที่ไม่ยอมสยบแก่ผู้อื่น…ถ้าหากให้เขาตามพวก 0723 ไป นิสัยแบบนี้อาจจะทำให้เขากลายเป็นทหารที่โดดเด่นไม่เป็นรองคนอื่นก็ได้นะครับ”
ผู้คุมสอบแจกแจงความคิดของเขาที่มีต่อเด็กทั้งสี่ไปทีละคน หลังจากนั้นก็รอการตัดสินใจสุดท้ายของผู้บังคับบัญชาตัวเอง
…………………………………………
[1] น้องชาย ในภาษาจีนใช้คำว่า 小弟 ซึ่งแปลว่าลูกน้องได้เหมือนกัน