ตอนที่ 89 เฟิงหรูซวงที่ถูกมองข้าม (2)
“ท่านพี่…” เฟิงหรูซวงตั้งสติได้อย่างรวดเร็ว นางจิกเล็บลงกลางฝ่ามือเพื่อสะกดอารมณ์ที่ถาโถมเข้ามา นางยิ้ม “ไม่ได้เจอกันแป๊บเดียว ท่านพี่ผอมลงแล้ว แสดงว่าอาหารที่จวนองค์หญิงสู้ในวังหลวงไม่ได้ ท่านพี่กลับวังกับข้าไหม”
น่าหลานฮองเฮาเป็นคนสวย เฟิงหรูชิงตอนเล็กๆ ก็ผิวพรรณผุดผ่อง ดังนั้น เสด็จแม่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อทำให้เฟิงหรูชิงอ้วนขนาดนี้ นางไม่ยอมให้ความพยายามตลอดหลายปีที่ผ่านมาต้องสูญเปล่าแน่!
เฟิงหรูชิงยิ้ม “หรูซวง เจ้าไม่อยากให้ข้าผอมลงสินะ ถึงรีบร้อนจะพาข้ากลับไปอ้วนต่อในวัง”
เฟิงหรูซวงยิ้มเจื่อนๆ หัวเราะแก้เก้อ “ท่านพี่ ท่านเข้าใจข้าผิดแล้ว ข้าก็แค่คิดถึงท่านน่ะ หากท่านไม่กลับวัง ข้าอยู่คนเดียวคงเบื่อแย่”
“จริงเหรอ ถ้าเจ้าคิดถึงข้าจริงๆ บ่ายนี้ข้าอยากไปโรงค้าสัตว์ เจ้าไปเป็นเพื่อข้าดีกว่านะ” เฟิงหรูชิงยิ้ม แล้วหันหน้าไปมองเฟิงหรูซวง
“…”
เมื่อเฟิงหรูซวงคิดถึงเหตุการณ์ครั้งก่อนที่เฟิงหรูชิงหาเรื่องนาง นางก็หายใจไม่เป็นจังหวะ สีหน้าโกรธ อดทนไว้ไม่ยอมพูดจา
เมื่อมองเห็นสีหน้าแย่ๆ ของเฟิงหรูซวง เฟิงหรูชิงหัวเราะหึ แล้วเดินผ่านนางเพื่อตรงไปยังกลุ่มของหนุ่มสาว
เฟิงหรูซวงกัดริมฝีปากแน่น ไม่พูดไม่จา แม้นางจะไม่เข้าใจว่าทำไมเฟิงหรูชิงถึงมาที่นี่ แต่บนโลกนี้ ไม่มีใครที่ไม่กลัวหรือไม่รังเกียจเฟิงหรูชิง จุดจบของนางมีเพียงอย่างเดียว คือไม่มีใครสนใจ!
เป็นจริงดังคาด เมื่อเฟิงหรูชิงเดินเข้าไป หอแห่งแรกก็กลายเป็นเงียบสงัด ทุกคนไม่พูดไม่จา สีหน้าดูยากว่ากำลังรู้สึกอย่างไร
“ท่านพี่ ท่านมาได้จังหวะพอดี มาช่วยพวกเราคิดวิธีกำจัดรอยแผลเป็นสิ” ขณะที่เฟิงหรูซวงเงยหน้าขึ้น แววตาเย้ยหยันของนางก็หายไป กลายเป็นแววตาของความจนใจ “ไม่ว่าคนที่นี่จะต้อนรับท่านหรือเปล่า แต่ข้าอยู่ฝั่งเดียวกับท่านเสมอ”
นางกวาดตามองดูคนที่อยู่ที่นั่นแล้วพูดต่อไปว่า “พวกเจ้านั่งลงเถิด ก่อนหน้านี้ข้าได้สนทนากับหมอหลวงในวังแบบหามรุ่งหามค่ำเลยได้แนวคิดใหม่ๆ มา ขอเพียงช่วยไต้เอ๋อร์ได้ ต้องลำบากสักแค่ไหน ข้าก็ยอม”
“เฮอะๆ !” เจาหยางสีหน้าแปลกๆ คราวนี้ เขาไม่ได้โต้ตอบเฟิงหรูซวง สายตาของเขามองตรงไปที่เฟิงหรูชิง “องค์หญิงพ่ะย่ะค่ะ ครั้งก่อน…ที่ท่านให้วิธีการพวกเรามา มู่ชิงเอ๋อร์เอากลับไปทดลองดู ได้ผลจริงๆ ข้า…ข้าอยากรู้ องค์หญิงคิดวิธีการนี้ได้อย่างไรพ่ะย่ะค่ะ”
ครั้งก่อน เขาไม่เชื่อสิ่งที่เฟิงหรูชิงพูด และไม่เชื่อว่าองค์หญิงอันธพาลคนนี้จะมีความรู้เรื่องการรักษา
แต่ไม่รู้เพราะเหตุใดมู่ชิงเอ๋อร์ถึงไปหาคนมาลองวิธีการรักษาที่เฟิงหรูชิงบอก วิธีการนั้นมันช่วยลบรอยแผลเป็นได้จริง! ถึงแม้จะเป็นการทำให้รอยแผลเป็นจางลงไปบ้างก็ตาม แต่มันก็ทำให้พวกเขามีความหวังอย่างมาก
เฟิงหรูซวงหน้าเจื่อน สิ่งที่นางกำลังจะพูดกลับพูดออกมาไม่ได้ มันติดอยู่ในคอกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ทรมานเหลือแสน
วิธีการที่เฟิงหรูชิงบอก…ใช้ลบรอยแผลเป็นได้?
เป็นไปได้อย่างไร! เฟิงหรูชิงคนนี้วันๆ กินกับนอน แล้วก็ก่อเรื่องวุ่นวาย อย่างอื่นไม่เห็นจะมีอะไรดี นางไม่มีทางมีความสามารถเรื่องนี้!
“ความจริงแล้ว…” เฟิงหรูชิงยักไหล่และยิ้ม “เรื่องนี้ต้องขอบคุณหรงกุ้ยเฟย เป็นเพราะหรงกุ้ยเฟย ข้าเลยรักขาหมูเป็นชีวิตจิตใจ สมัยก่อนข้าเคยเป็นแผลที่มือ เลยกินอาหารบำรุงสุขภาพนี้เข้าไปเพื่อรักษารอยแผลเป็น”
ตอนที่ 90 ตามรังควานหลิ่วอวี้เฉินไม่เลิก?
“อาหารบำรุงสุขภาพหรือ” เจาหยางเอ่ยถามอย่างอึ้งๆ
“เป็นอาหารบำรุงสุขภาพนั่นแหละ” เฟิงหรูชิงมองไปยังคนที่อยู่รอบๆ “อย่างที่ทุกคนรู้ ตำหนักอู๋โยวของข้ามีห้องครัว แถมข้าก็เป็นพวกชอบกินเวลาว่างๆ เบื่อๆ ก็เอายากับอาหารมาปรุงด้วยกัน กลายเป็นอาหารบำรุงสุขภาพ”
อันที่จริงอาหารบำรุงสุขภาพวิเศษกับอาหารบำรุงสุขภาพธรรมดา ส่วนประกอบไม่ได้แตกต่างกัน มากนัก เพราะอย่างไรตัวตั้งต้นของยาวิเศษก็คือยาธรรมดาสามัญ เมื่อมันดูดซับพลังวิเศษเขาไปมันจึงกลายเป็นยาวิเศษ
ดังนั้นเฟิงหรูชิงแค่ปรับสูตรจากตำราอาหารบำรุงสุขภาพนิดหน่อย คนทั่วไปก็สามารถปรุงเองได้ แต่น่าเสียดายตรงที่มันออกฤทธิ์ได้เพียงหนึ่งในสิบของอาหารบำรุงสุขภาพวิเศษเท่านั้น
เฟิงหรูซวงกำมือแน่น อาหารบำรุงสุขภาพ? เฟิงหรูชิงคนนี้แค่วิชาเภสัชยังไม่รู้เลย นางจะเข้าใจเรื่องอาหารบำรุงสุขภาพได้อย่างไร
“ท่านพี่” เฟิงหรูซวงยิ้มแล้วเดินไปหาเฟิงหรูชิง แววตาของนางดูใสซื่อบริสุทธิ์ “ท่านรู้วิชาเภสัช…ตั้งแต่เมื่อไรหรือ เท่าที่ข้ารู้ยากับอาหารปรุงด้วยกันไม่ได้หากฤทธิ์มันข่มกัน เช่นนั้นจะไม่เป็นอันตรายกับคนกินหรือ”
เฟิงหรูชิงยิ้ม “ในเมื่อเจ้าเป็นห่วงว่ามันจะเป็นอันตรายถึงชีวิตหรือไม่ อย่างนั้นคราวหน้าหากข้าปรุงอาหารบำรุงสุขภาพเจ้ามาลองกินแทนข้าดีไหม”
เฟิงหรูซวงหน้าเปลี่ยนสี จะให้นางลองอาหารบำรุงสุขภาพหรือ ใครจะไปรู้ว่าเฟิงหรูชิงใส่อะไรลงไปในนั้นบ้าง นี่ไม่เท่ากับให้นางเอาชีวิตมาเสี่ยงกับยาพิษหรอกหรือ
อีกอย่างต่อให้นางถูกพิษเข้าจริงๆ เสด็จพ่อก็คงไม่ตำหนิเฟิงหรูชิง
“ท่านพี่ล้อเล่นไปได้ ข้าจะสงสัยในความสามารถของท่านได้อย่างไร จริงสิเมื่อเร็วๆ นี้ข้าเห็นหลิ่วอวี้เฉินกับถานซวงซวง คิดไม่ถึงว่าสองคนนั้นจะรักใคร่กันเหลือเกิน แต่หลิ่วอวี้เฉินบอกว่าท่านพี่คอยตามรังควานเขาไม่เลิก ข้าเลยอยากขอให้ท่านพี่ตาสว่างสักที”
เฟิงหรูซวงสีหน้าจริงใจทำให้ผู้คนไม่คิดสงสัยในสิ่งที่นางพูด
หลายวันที่ผ่านมาเฟิงหรูซวงถูกกับบริเวณอยู่ที่เขตเขาต้องห้ามไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นภายนอกวังหลวง ตามความเข้าใจที่มีนางต่อเฟิงหรูชิง เฟิงหรูชิงรักหลิ่วอวี้เฉินจะเป็นจะตายคงไม่ยอมปล่อยเขาไปง่ายๆ
ดังนั้นคำพูดนี้ไม่ได้ออกจากปากของหลิ่วอวี้เฉิน แต่เป็นการคาดเดาของนางเท่านั้นเอง แต่นางกลับไม่รู้ว่าเมื่อนางพูดจบ พวกคนหนุ่มสาวเหล่านั้นกลับมองนางด้วยสายตาประหลาด
สำหรับคนที่อยู่ในเมืองหลวง เฟิงหรูชิงถือเป็นคนดังทุกคนต่างรู้จัก เรื่องปะทะคารมระหว่างนางกับหลิ่วอวี้เฉินที่ถนนทิศใต้มันแพร่สะพัดไปทั่วตั้งนานแล้ว
ทั้งๆ ที่หลิ่วอวี้เฉินเป็นฝ่ายขวางเฟิงหรูชิงเอาไว้ ซึ่งนางก็หาได้ชายตามองเขาไม่บวกกับช่วงนี้เฟิงหรูชิงออกมาข้างนอกจวนองค์หญิงน้อยครั้งมาก นางจะไปรังควานหลิ่วอวี้เฉินได้อย่างไร
ด้วยเหตุนี้เมื่อเฟิงหรูซวงพูดจบเฟิงหรูชิงก็หัวเราะ
“ข้าไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าข้าตามรังควานหลิ่วอวี้เฉินมาตลอด? ข้านึกว่าเขาตัดใจจากข้าไม่ได้เสียอีก เลยมาขวางทางข้าตอนอยู่ที่ถนนทิศใต้”
เฟิงหรูซวงอึ้ง หลิ่วอวี้เฉินขวางเฟิงหรูชิงตอนอยู่กลางถนน? นี่…เป็นไปได้อย่างไร หลิ่วอวี้เฉินอยากหลบหน้านางใจแทบขาด ไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นกลางถนนหรอก
“ท่านพี่ ข้าไม่อยากเห็นท่านทำเรื่องโง่ๆ เลยเตือนท่านน่ะ” เฟิงหรูซวงก้มหน้าท่าทางจ๋อยๆ นางตาแดง “เพราะเมื่อก่อนท่านไม่ฟังข้าดึงดันจะแต่งกับหลิ่วอวี้เฉินให้ได้เลยเจอเรื่องเลวร้ายเข้า”
สายตาที่คนอื่นมองมาที่เฟิงหรูซวง ไม่ใช่แค่ความรู้สึกแปลกๆ แต่ยังรู้สึกตกใจ
“องค์หญิงรอง” มู่ชิงเอ๋อร์ดึงชายแขนเสื้อของเฟิงหรูซวงด้วยสีหน้าอายๆ
“ก่อนหน้านี้ไม่นาน หลิ่วอวี้เฉินขวางทางองค์หญิงใหญ่กลางถนนจริงๆ”
แม้มันไม่ได้หมายความว่าหลิ่วอวี้เฉินชอบองค์หญิงเสเพลคนนี้ แต่ทุกคนต่างรู้ดีถึงเหตุการณ์วันนั้น เฟิงหรูชิงไม่ชายตามองหลิ่วอวี้เฉินแม้แต่น้อย
“อีกอย่าง…” มู่ชิงเอ๋อร์เงียบไปสักครู่แล้วพูดต่อว่า
“ก่อนหน้านี้ไม่นานองค์หญิงใหญ่พาเด็กหนุ่มกลับจวนไปด้วย เรื่องนี้คนเขารู้กันทั่วแล้ว”