ตอนที่ 43 ผมนี่แหละคนมีหลักการ

ลืมรักเลือนใจ

หลินเยียนมองเขา “ทำไม?” 

 

 

เผยอวี่ถังโบกไม้โบกมือเป็นเชิงปฏิเสธคำถาม “เปล่า! พี่เนี่ยเป็นพ่อผมจริงๆ ด้วย พี่เยียนพูดถูก พี่เยียนถูกเสมอ! 

 

 

หลินเยียนอึ้งกว่าเดิม “ฉันถูกเสมอ? ไม่ใช่ว่าเธอเพิ่งบอกว่าฉันเป็นดาราปลายแถวที่พยายามก่อเรื่องอื้อฉาวเพื่อเพิ่มชื่อเสียงหรอกเหรอ? แถมฉันยังเป็นยัยหน้าด้านที่เที่ยวป่าวประกาศข่าวลือว่าฉันเป็นแฟนกับนักแสดงหนุ่ม…” 

 

 

เผยอวี่ถังรีบปฏิเสธโดยไม่ลังเล “คนอื่นเป็นคนปล่อยข่าวพวกนั้นนะพี่ คงเป็นพวกที่อยากให้พี่เสียชื่อไง!” 

 

 

หลินเยียนพูดไม่ถูก… 

 

 

หนุ่มน้อย ก่อนหน้านี้เธอไม่ได้พูดแบบนี้สักหน่อย! 

 

 

มุมปากของหลินเยียนกระตุกเล็กน้อย “เธอนี่เปลี่ยนฝั่งเร็วจริงนะ หลักการของเธออยู่ไหนกัน” 

 

 

เผยอวี่ถังเกาหัว “หลักการ? ผมนี่แหละคนมีหลักการ!” 

 

 

หลินเยียนอึ้ง… 

 

 

เขาคงยึดหลักการที่ว่า คนที่ขับรถเร็วกว่าคือคนถูกเสมอ 

 

 

แล้วถ้าเป็นนักแข่งสูงวัยมากประสบการณ์ล่ะ? เขาจะยังคิดแบบนี้อยู่ไหม? 

 

 

“จะว่าไปแล้ว พี่เยียน ทำไมไม่แข่งรถต่อแล้วล่ะ ทำไมถึงมาเป็นดาราแทน?” เผยอวี่ถังถาม 

 

 

ความอยากรู้อยากเห็นของเผยอวี่ถังทำให้เธอรับมือกับสารพัดคำถามของเขาได้ยาก 

 

 

หลินเยียนตอบส่งๆ “จริงๆ ฉันแค่ลองแข่งรถเพราะน่าสนุกดี ฉันชอบเป็นนักแสดงมากกว่า…” 

 

 

เผยอวี่ถังครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ก่อนจะเข้าใจว่าอาชีพนักแข่งคงไม่เหมาะที่จะเป็นอาชีพระยะยาวสำหรับหลินเยียน และอาชีพนักแสดงก็ดูเข้าท่ากว่าสำหรับผู้หญิง เขาจึงไม่ถามอะไรเธออีก “แหม…น่าเสียดาย…” 

 

 

หลินเยียนถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อเห็นว่าเผยอวี่ถังหยุดถามซอกแซกในที่สุด 

 

 

อันที่จริงแล้ว เรื่องที่เธอเล่าให้เผยอวี่ถังฟังนั้นไม่ใช่เรื่องโกหกทั้งหมด หากแต่ยังมีส่วนจริงอยู่บ้าง 

 

 

เธอโกหกเรื่องที่ทำให้เธอเลิกแข่งรถ แต่สาเหตุที่ทำให้เธอเริ่มเป็นนักแข่งนั้นคือเรื่องจริง 

 

 

ในตอนแรก เธอเริ่มแข่งรถเพราะตกหลุมรักนักแข่งคนหนึ่ง แต่ในเวลาต่อมาเธอก็รู้ว่าการแข่งรถสนุกกว่าการมีแฟนเป็นไหนๆ จนเธอลืมเรื่องผู้ชายคนนั้นไปสนิทแล้วให้ความสำคัญกับการแข่งรถเท่านั้น… 

 

 

และเมื่อมองย้อนกลับไปในอดีต นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เหตุการณ์ทำนองนี้เกิดขึ้น 

 

 

เธอเรียนรู้สิ่งต่างๆ ได้อย่างรวดเร็ว เธอทำงานมากมายหลายอย่างหลังจากที่ออกจากโรงเรียน ก่อนที่เธอจะมาเป็นนักแข่งรถ เธอเคยเป็นนักแข่งเกมตัวสำรองมาแล้ว 

 

 

เธอตกหลุมรักนักแข่งเกมมืออาชีพ ดังนั้น เธอจึงฝึกปรือฝีมืออย่างหนักเพื่อเรียนรู้กลยุทธ์ต่างๆ เกี่ยวกับเกมเพื่อเขา แต่ในท้ายที่สุด เธอก็หันมาเป็นนักแข่งมืออาชีพ และเป็นผู้เล่นอันดับต้นๆ ของเซิร์ฟเวอร์ 

 

 

การเล่นเกมทำให้เธอสนุกมากจริงๆ แล้วทำไมเธอถึงต้องมีแฟนด้วยล่ะ? แฟนกินได้หรือเปล่า? 

 

 

แต่ในตอนที่เธอเริ่มเล่นเกม เธอยังเด็กมาก เธอหาเงินได้ไม่มากนักเพราะกิจกรรมนี้ยังไม่ได้รับความนิยมเท่าที่ควรในสมัยก่อน การแข่งขันเองก็ไม่ได้มีคนสนใจมากมาย ดังนั้น เธอจึงหางานใหม่ที่การันตีรายได้อย่างงาม 

 

 

จนถึงตอนนี้ อาชีพนักแข่งรถเป็นอาชีพที่ยาวนานที่สุดตั้งแต่เธอเคยทำงานมา และยังเป็นงานที่เธอหลงใหลมากที่สุดด้วย 

 

 

เมื่อแก้ไขสถานการณ์ใดๆ หลังจากถูกถอดชื่อออกจากการแข่งขันไม่ได้ หลินเยียนจึงเดินทางกลับบ้านเกิดโดยคิดว่าน้องสาวและหันอี้เซวียนจะช่วยเหลือและเป็นที่พักพิงให้กับเธอได้  

 

 

เธอปลอบใจตัวเองเสมอว่าการเกษียณตัวเองออกจากงานเป็นเรื่องที่ดี เพราะเธอจะได้มีเวลาให้กับครอบครัวและแฟนหนุ่มมากขึ้น 

 

 

และเพื่อที่จะได้มีเวลาอยู่กับหันอี้เซวียนมากกว่าเดิม เธอจึงตัดสินใจเข้าสู่วงการบันเทิง 

 

 

หลินเยียนบาดเจ็บหนักทั้งร่างกายและจิตใจในเวลานั้น สิ่งที่เธอต้องการมีเพียงการใช้เวลาร่วมกับคนที่เธอรักและรักษาอาการบาดเจ็บของเธอเท่านั้น 

 

 

ใครจะไปคาดคิดว่าที่พึ่งพิงสุดท้ายที่เธอเคยวาดฝันไว้จะกลายเป็นขุมนรกไร้ที่สิ้นสุด? 

 

 

หลินเยียนทำสัญญากับหลินซูหย่าเพื่ออนุญาตให้น้องดูแลทุกอย่าง แต่ผู้เป็นน้องกลับกุข่าวลือและข่าวฉาว ทั้งยังเสแสร้งว่าเธอช่วยเหลือพี่สาวและเลือกรับแต่บทแย่ๆ 

 

 

แน่นอนว่าหลินเยียนมีชื่อเสียงเชิงลบขึ้นมาในทันที เธอถูกโลกออนไลน์โจมตีอย่างหนักหลังจากนั้น และกว่าที่เธอจะทันรู้ตัว ความสัมพันธ์ระหว่างเธอและหันอี้เซวียนก็กระท่อนกระแท่นไปเสียแล้ว 

 

 

เธอเริ่มปฏิเสธงานที่หลินซูหย่าหามาให้แต่ผลที่ได้ไม่เป็นอย่างที่คาด สุดท้าย เธอรู้ความจริงว่าหลินซูหย่าและหันอี้เซวียนแอบคบกันลับหลัง และเธอก็เลือกตัดขาดความสัมพันธ์กับทั้งคู่ 

 

 

หลังจากที่เธอลองสืบเสาะหาความจริง เธอพบว่าน้องสาวแท้ๆ นั่นเองที่เป็นผู้บงการและวางแผนทำลายเธอ หลินเยียนเศร้าโศกเสียใจและท้อแท้จนจิตใจของเธอพังยับเยินไม่เหลือชิ้นดี…