ความรู้สึกค่อนข้างซับซ้อน
เธอไม่สนใจพระถังที่อยู่ข้างกายอีกต่อไป เรียกหลานไว่หูมาทันที
หลานไว่หูยังคงหวั่นเกรงกู้ซีจิ่วอยู่บ้าง โดยเฉพาะยามฝึกฝน
กู้ซีจิ่วเข้มงวดยิ่งกว่าท่านอาจารย์เสียอีก อันที่จริงนางมองเห็นเยี่ยนเฉินตั้งนานแล้ว แต่ไม่กล้าเข้ามา
ยามนี้พอกู้ซีจิ่วร้องเรียก นางถึงได้วิ่งเข้ามาด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ “ซีจิ่ว ข้าฝึกเป็นยังไงบ้าง?” แล้วหันไปทักเยี่ยนเฉิน “พี่เยี่ยนเฉิน”
เยี่ยนเฉินพยักหน้านิดๆ ความรู้สึกค่อนข้างซับซ้อน
จิ้งจอกน้อยตัวนี้เมื่อก่อนชอบมาป้วนเปี้ยนอยู่รอบกายเขา ขอเพียงเห็นเขาก็จะปรี่เข้ามาทันที เรียกพี่เยี่ยนเฉินอย่างนั้นพี่เยี่ยนเฉินอย่างนี้อยู่ไม่ขาดปาก
ทว่ายามนี้ไม่เรียกก็ไม่มา แถมพอทักเสร็จสายตาเคารพเจือด้วยเชื่อใจของนางก็เบนไปที่กู้ซีจิ่วทันที รอให้นางชี้แนะต่อ
ไม่มองเขาอีกเลยสักแวบ ทำให้เขาไม่สบอารมณ์อยู่บ้าง
หากมิใช่ว่ากู้ซีจิ่วก็เป็นสตรีเช่นกัน เยี่ยนเฉินเกือบจะคิดว่าจิ้งจอกน้อยของบ้านตนตกหลุมรักกู้ซีจิ่วเข้าแล้ว…
เขามองกู้ซีจิ่วอีกแวบหนึ่ง ไม่รู้ว่าบนร่างเด็กสาวคนนี้มีมนต์เสน่ห์อันใด ถึงได้ดึงดูดความสนใจผู้อื่นปานนี้ แม้แต่จิ้งจอกน้อยของบ้านเขาก็ถูกนางชักจูงไปแล้ว…
กู้ซีจิ่วให้หลานไว่หูฝึกซ้อนกระบวนท่าทั้งหมดอีกรอบหนึ่งรอบ จากนั้นก็คัดเลือกออกมาห้ากระบวนท่า เธอเรียงลำดับอยู่ครู่หนึ่ง แล้วให้นางฝึกตามนี้
เดิมทีหลานไว่หูก็คุ้นเคยกับห้าท่านนี้อยู่แล้ว นำพวกมันมาผสานเข้าด้วยกันก็ไม่นับว่ายากเย็นอะไร นางฝึกฝนอย่างจริงจังอยู่หนึ่งชั่วยาม เข้าใจภาพรวมได้ทะลุปรุโปร่งแล้ว
ระหว่างที่ฝึกฝน กู้ซีจิ่วคอยดูอยู่ด้านข้างตลอด ปรับแก้ให้นางบ้างเป็นครั้งคราว
เยี่ยนเฉินที่ปกติมีงานยุ่งอยู่เสมอก็ไม่ได้จากไป ยืนมองอยู่ด้านข้างเช่นกัน
เขาก็เป็นอัจฉริยะคนหนึ่งเหมือนกัน กลยุทธ์นี้ของกู้ซีจิ่วเขาใคร่ครวญเล็กน้อยก็เข้าใจภาพรวมแล้ว เขาประทับใจยิ่ง อดไม่ได้ที่จะนับถือกลยุทธ์อันของกู้ซีจิ่วผู้นี้ยิ่งนัก
เชียนหลิงอวี่ก็วิ่งกลับมาแล้ว เด็กหนุ่มคนนี้โกรธง่ายแต่ก็หายเร็ว กลับมาอีกครั้งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
กู้ซีจิ่วฝึกหลานไว่หูได้พอสมควรแล้ว จึงเรียนเชียนหลิงอวี่เข้าไปแล้วทั้งสามคนออกกระบวนท่าประสานกัน แม้แต่เยี่ยนเฉินที่ดูอยู่ด้านข้างก็ถูกลากลงน้ำไปด้วย ถูกบังคับให้เป็นเป้าซ้อม…
ต้องกล่าวเลยว่าวรยุทธ์ของเยี่ยนเฉินช่างสมกับที่เป็นอับดับหนึ่งในบรรดาศิษย์ของชั้นเรียนเมฆาม่วง ทุกท่วงท่าแฝงด้วยเสียงกึกก้อง รวดเร็วว่องไว พวกกู้ซีจิ่วทั้งสามคนใช้ค่ายกลที่เพิ่งคิดค้นขึ้นปิดล้อมเข้า แต่ก็ยากที่ล้มเขาได้…
ครั้งแรกที่กู้ซีจิ่วได้ประมือกับเขาตรงๆ ในใจรู้สึกนับถือขึ้นมาวรยุทธ์ของเขามิใช่เล่นๆ เลย มากความสามารถนัก ฝ่ายตนสามคนปิดล้อมเขาไว้ก็ยังไม่ได้เปรียบเลย
อันที่จริงเยี่ยนเฉินค่อนข้างตกใจ ที่สำนักศึกษาชุมนุมสวรรค์หาคนต่อกรกับเขาได้ยากนัก หากเอาจริงขึ้นมา เขาเพียงคนเดียวก็เอาชนะเหล่ากองกำลังของชั้นเรียนเมฆาคล้อยที่รวมตัวกันมาได้คราวเดียว
ยามที่เขาเพิ่งถูกกู้ซีจิ่วลากมาเป็นเป้าซ้อมของสามคนนี้ ยังไม่กล้าใช้พลังทั้งหมด เกรงว่าจะทำให้พวกเขาสามคนบาดเจ็บ จึงใช้พลังเพียงห้าส่วนเท่านั้น
แต่พอสามคนนั้นคุ้ยเคยกับการประสานกันมากขึ้นเท่าไหร่ กระบวนท่าที่สำแดงออกมาก็ร้ายกาจมากขึ้นเท่านั้น ทรงอานุภาพมากขึ้นเรื่อยๆ บีบให้เขาใช้พลังแปดส่วนในการต้านทาน…
เดิมทีเขาเป็นเพียงเป้าซ้อม แต่หลังจากสู้กันไปเขาก็รู้สึกสนใจขึ้นมา
พวกเขาต่อสู้กันไปจนถึงพลบค่ำ จนหมดแรงถึงได้หยุดมือ
หลานไว่หูเหงื่อเปียกชุ่มอาภรณ์ แต่นางฮึกเหิมอย่างยิ่ง เป็นครั้งแรกที่นางได้สัมผัสความสุขจากการต่อสู้เช่นนี้ และเป็นครั้งแรกที่ตัวภาระอีกต่อไป เป็นครั้งแรกที่ถูกผู้อื่นต้องการ ความรู้สึกเช่นนี้ผ่อนคลายยิ่งนัก
ใบหน้าน้อยๆ ของนางแดงระเรื่อ ดวงตาแวววาว ถึงแม้จะเหนื่อยแทบตาย แต่กลับมีความสุขจนแทบจะบิน วอแวกู้ซีจิ่วว่าอยากจะเอาอีกตา