อำเภอหลานตั้งอยู่ทางตอนเหนือของเมืองอันหยางซึ่งเป็นเมืองเอกของมณฑลตงหยาง
ฝ่ายบริหารยังอยู่ในเขตอำนาจเมืองอันหยาง ตัวอำเภอไม่ใหญ่มาก มีประชากรประมาณสามหมื่นกว่าคนเท่านั้น
หลี่เป่าซานมีรถสำหรับใช้ในกรณีออกทำงานนอกสถานที่อยู่คันหนึ่ง เป็นรถซูซูกิจิมมี่ ตัวรถไม่ใหญ่ ลักษณะไม่เลว ราคาไม่แพง ทุกครั้งที่ออกไปผ่าตัดข้างนอกมักขับรถคันนี้ไป
รถซูซูกิจิมนี่มีที่นั่งเพียงสองที่นั่ง เฉินชางนั่งด้านข้าง หลี่เป่าซานอธิบายเรื่องที่ต้องให้ความสำคัญในการผ่าตัดให้เฉินชางฟังตลอดทาง ใช้เวลาไปประมาณหนึ่งชั่วโมงกว่าก็มาถึงโรงพยาบาลประชาชนแห่งอำเภอหลาน
หัวหน้าแผนกศัลยกรรมทั่วไปของโรงพยาบาลประชาชนแห่งอำเภอหลานชื่อต้วนโป เมื่อเห็นหลี่เป่าซานมาถึงจึงเดินยิ้มเข้ามา “หัวหน้าหลาน คุณมาแล้ว”
หลี่เป่าซานยิ้ม “ครับ หัวหน้าต้วน ผมขอแนะนำหน่อยนะครับ นี่คือเฉินชางอยู่ในแผนกของผมเอง เป็นคนหนุ่มที่ไม่เลวเลย วันนี้พาเขามาผ่าตัดด้วยน่ะครับ”
“เฉินชาง ท่านนี้คือหัวหน้าต้วน หัวหน้าแผนกศัลยกรรมทั่วไปของโรงพยาบาลประชาชนแห่งอำเภอหลาน”
เฉินชางรีบทักทาย “สวัสดีครับหัวหน้าต้วน”
ต้วนโปมีหน้าตาใจดี เมื่อยิ้มขึ้นมาทำให้ตาหยีจนมองไม่เห็นดวงตา เขาหรี่ตาพูดว่า “ดีๆ อย่ายืนอยู่หน้าประตูเลย เข้ามาเถอะครับ”
ทั้งสามเดินมาที่สำนักงานโดยไม่มีการวางท่าเกรงอกเกรงใจกันอีก เพราะจะอย่างไรหลี่เป่าซานก็เป็นแขกประจำของที่นี่ มักมาทำการผ่าตัดบ่อยๆ ดังนั้นต้วนโปจึงพูดโดยไม่อ้อมค้อม
“หัวหน้าหลี่ ได้ยินว่าคุณมาที่โรงพยาบาลของพวกเราเพราะต้องการหาเคสผ่าตัดไส้ติ่งเพื่อทำการฝึกสอนผ่าตัด พวกเราหาคนไข้ที่ต้องผ่าตัดไส้ติ่งจากทั้งโรงพยาบาลออกมาแล้ว มีทั้งหมดแปดคน วันนี้ลำบากคุณแล้วนะครับ”
หลี่เป่าซานยิ้มอย่างซาบซึ้งใจ “รบกวนคุณแล้วนะครับหัวหน้าต้วน”
ต้วนโปรีบโบกมือปฏิเสธ หลี่เป่าซานมีตำแหน่งสำคัญในมณฑลตงหยาง ได้ช่วยเหลือเป็นการแสดงน้ำใจเช่นนี้นับว่าเป็นเรื่องดี ต้วนโปย่อมไม่ปฏิเสธแน่นอน
อีกอย่าง นี่ไม่นับเป็นการรบกวนแม้แต่น้อย เรียกว่าได้รับมากกว่าด้วยซ้ำ เพียงออกแรงเล็กน้อยเท่านั้น นับว่าเป็นเรื่องดีสำหรับโรงพยาบาล
ทั้งสามออกจากห้องสำนักงานมาที่ห้องผู้ป่วย พลันเห็นป้ายแขวนไว้บริเวณเคาน์เตอร์พยาบาล เขียนว่า “ยินดีต้อนรับหลี่เป่าซาน แพทย์เลื่องชื่อแห่งมนฑณมาทำการผ่าตัดชี้แนะเคสผ่าไส้ติ่ง”
เฉินชางเองก็ชะงักไป
หัวหน้าต้วนคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ ทำให้การมาเยือนของหลี่เป่าซานกลายเป็นการผ่าตัดชี้แนะให้แพทย์ในแผนกศัลยกรรมทั่วไปเสียได้
เมื่อหลี่เป่าซานมาถึงก็รีบไปดูอาการผู้ป่วยเพื่อทำความคุ้นเคยกับอาการ
ทุกคนเดินไปยังห้องผู้ป่วย เมื่อผู้ป่วยเห็นต้วนโปเดินเข้ามาดวงตาก็เปล่งประกาย
ต้วนโปเดินมาข้างผู้ป่วย พูดด้วยรอยยิ้มว่า “นี่คือหัวหน้าหลี่ หมอมีชื่อแห่งมณฑลของพวกเรา คุณโชคดีแล้วนะครับ วันนี้หัวหน้าหลี่จะลงมือทำการผ่าตัดให้คุณด้วยตัวเอง”
เมื่อผู้ป่วยได้ยินย่อมต้องดีใจเป็นธรรมดา “ขอบคุณหัวหน้าต้วน หัวหน้าต้วนดีจริงๆ! ขอบคุณหัวหน้าหลี่…”
ต้วนโปดำเนินการเรื่องนี้จนได้ประโยชน์หลายอย่างในการกระทำเดียว
นอกจากจะแก้ปัญหาของหลี่เป่าซานได้แล้ว ยังช่วยยกระดับโรงพยาบาลในสายตาผู้ป่วยและอบรมพัฒนาความสามารถพื้นฐานของแพทย์ได้อีกด้วย
มิฉะนั้นเขาคงเป็นหัวหน้าแผนกไม่ได้!
หลี่เป่าซานก็ไม่ใส่ใจเรื่องนี้
ประมาณหนึ่งชั่วโมงผ่านไป หลี่เป่าซานก็พาเฉินชางมาที่ห้องผ่าตัด
อย่างไรก็ตาม นอกจากแพทย์ที่ต้องอยู่เวรแล้ว ตอนนี้แพทย์คนอื่นๆ ก็มาอยู่ที่นี่กันหมด
ต้วนโปพูดกับทุกคนว่า “ทุกคนครับ หลี่เป่าซานหาเวลาปลีกตัวมาทำการผ่าตัดไส้ติ่งที่นี่แล้ว ต้องเรียนรู้ให้ดีนะครับ ใส่ใจให้มาก นำความรู้ที่ได้รับในครั้งนี้ไปย่อยเป็นของตัวเองให้มากที่สุด”
การผ่าตัดเริ่มขึ้นแล้ว เฉินชางเป็นผู้ช่วย ส่วนคนอื่นๆ ยืนสังเกตการณ์อยู่ที่เดิม เนื่องจากในห้องมีจอขนาดใหญ่อยู่ทำให้ทุกคนเห็นชัดเจน
ส่วนต้วนโปเปลี่ยนไปสวมชุดผ่าตัด เริ่มเข้ามาช่วย
หลี่เป่าซานมองเฉินชาง “ผมทำก่อนเคสหนึ่งแล้วคุณค่อยมาทำ ให้ผมดูฝีมือคุณสักหน่อย”
พูดจบหลี่เป่าซานก็เริ่มผ่าตัด
กล่าวตามจริง เมื่อลงมือก็จะรู้ได้ทันทีว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญหรือไม่ การผ่าเปิดของหลี่เป่าซานทำได้ยอดเยี่ยมมากจริงๆ
การผ่าทุกชั้นให้ความรู้สึกแตกต่างกันไป ผิวหนัง ชั้นไขมันใต้ผิวหนัง กล้ามเนื้อ…เยื่อบุช่องท้อง
เมื่อเริ่มผ่านเปิดก็เห็นหนองบางส่วน มีกลิ่นเหม็นโชยมา มีพังผืดบริเวณอุ้งเชิงกราน
หลี่เป่าซานไม่ได้ชะงัก เริ่มทำงานไปอย่างต่อเนื่อง
การผ่าตัดนี้ค่อนข้างธรรมดา แต่เขายังทำอย่างจริงจัง
ไม่นานก็หาไส้ติ่งพบ เริ่มผูกหลอดเลือดแดงที่ลำเลียงเลือดไปสู่ไส้ติ่ง…
การผ่าตัดดำเนินไปอย่างรวดเร็ว ทุกขั้นตอนเขาทำได้อย่างยอดเยี่ยม เฉินชางยังอดชื่นชมความยอดเยี่ยมของหัวหน้าหลี่ไม่ได้
อย่างน้อยก็เก้าสิบคะแนนได้!
ผู้ป่วยถูกส่งออกไป รอบด้านเกิดเสียงตบมือดังขึ้น
หลังจากล้างมือแล้วก็ทำการผ่าตัดเคสที่สองต่อทันที
คราวนี้หลี่เป่าซานและต้วนโปหารือกันแล้วว่าจะให้เฉินชางเป็นคนทำ
หมอที่อยู่รอบๆ เห็นเฉินชางอายุยังน้อยจึงพากันมองด้วยความอยากรู้อยากเห็น กระทั่งให้ความรู้สึกไม่พอใจคล้ายมาดูเรื่องสนุกด้วยซ้ำ
ทุกคนต่างเป็นหมอ เมื่อเห็นหมอที่อายุน้อยกว่าพวกเขา ในใจย่อมเกิดการเปรียบเทียบไม่มากก็น้อย!
[ติ๊ง! กระตุ้นภารกิจ: แสดงฝีมือ
ความต้องการภารกิจ: ผ่าตัดไส้ติ่งเคสนี้จนทุกคนตกตะลึง ใช้ความสามารถของคุณเพื่อพิชิตทุกคนที่อยู่ที่นี่
รางวัลภารกิจ: การผ่าตัดดีขึ้น]
เมื่อเฉินชางได้ยินภารกิจของระบบก็ชะงักไปเล็กน้อย
แสดงฝีมือ?
ใช้ความสามารถพิชิตทุกคน? รวมไปถึง…หลี่เป่าซานด้วยหรือ?
เมื่อผู้ป่วยถูกพาเข้ามา พบว่าเป็นผู้ป่วยที่ต้องผ่าตัดไส้ติ่งในรูปแบบธรรมดาที่สุด เฉินชางสมองแล่น เข้าใจทันทีว่าตนต้องทำอะไร!
ผ่าเปิดแผลเล็กเพื่อตัดไส้ติ่ง!
ในวินาทีที่เฉินชางหยิบมีดขึ้นมา ทุกคนต่างดูอย่างจริงจัง
โดยเฉพาะหลี่เป่าซานที่จ้องมือของเฉินชางเขม็ง
ตอนนี้เอง เฉินชางยื่นมือไปหยิบมีด เริ่มผ่าเปิด!
แผลขนาดไม่ถึงสองเซนติเมตรปรากฏขึ้น!
แผลเล็กเกินไป มีขนาดเพียงหนึ่งถึงสองเซนติเมตร ขนาดแค่พอให้นิ้วชี้และคีมเข้าไปได้เท่านั้น!
ทุกคนชะงักไป!
เขาจะทำอะไร?!
ผิดพลาดหรือ?
มือใหม่มักจะผิดพลาดได้ง่าย นั่นเป็นเพราะไม่เด็ดขาดมากพอ ก็เหมือนกับการฆ่าหมูที่ไม่ยอมลงมีดอย่างเด็ดขาด
หรือเฉินชางจะผิดพลาดแบบนี้?
แต่ว่าตอนนี้เอง เฉินชางกลับไม่ร้อนอกร้อนใจ ทำการผ่าตัดขั้นต่อไปโดยไม่ได้ผ่าแผลให้กว้างขึ้น!
ตอนนี้ทุกคนตาค้างไปแล้ว
คุณจะทำอะไร?
ถ้าคุณจะผ่าตัดด้วยกล้อง แผลขนาดนี้ย่อมได้ แต่นี่คุณใช้การผ่าตัดธรรมดา แผลเล็กขนาดนี้คุณจะทำอะไรได้?
ทันใดนั้นหมอทุกคนพากันขมวดคิ้ว กระทั่งเริ่มวิพากษ์วิจารณ์กันขึ้นมา
ต้วนโปและหลี่เป่าซานสบตากันคล้ายกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
หลี่เป่าซานไม่ได้ขัดเฉินชาง กลับดูอย่างคาดหวังเล็กน้อยด้วยซ้ำ
การผ่าตัดดำเนินต่อไป
เฉินชางแยกกล้ามเนื้อท้องและกล้ามเนื้อท้องชั้นในอย่างระมัดระวัง จากนั้นจึงใช้ตะขอเล็กๆ ดึงแยกออกจากกัน
เขาดึงเยื่อบุช่องท้องขึ้น เมื่อมั่นใจแล้วว่าไม่มีลำไส้กั้นอยู่ก็เริ่มผ่าเยื่อบุช่องท้อง
ตอนนี้หลี่เป่าซานเข้าใจแล้ว!
เขาต้องการผ่าตัดไส้ติ่งด้วยแผลเล็ก!
ไอ้หนูนี่คิดจะทำการผ่าตัดที่ยอดเยี่ยมแบบนี้เลยหรือ?
ถูกต้อง การผ่าตัดไส้ติ่งด้วยแผลเล็กต้องการผู้ลงมีดที่มีทักษะสูง ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นเหมือนการวัดความสามารถพื้นฐานและสัญชาตญาณของผู้ผ่าตัดด้วย การผ่าตัดแบบนี้เพิ่งจะเริ่มปรากฏในไม่กี่ปีมานี้ ยังไม่แพร่หลาย
แม้แต่หลี่เป่าซานเองยังเคยเห็นมาแค่ไม่กี่ครั้ง และตัวเขาก็ทำการผ่าตัดเหมือนเฉินชางไม่ได้!
ไม่ผิดไปจากที่คาด เฉินชางพูดขึ้นว่า “ปรับเตียงผ่าตัดให้เอียงยี่สิบองศา”
จริงด้วย!
เป็นการผ่าตัดด้วยแผลเล็ก
ในตอนที่เฉินชางพูดประโยคนี้ออกมา หลี่เป่าซานก็มั่นใจ!
นี่คือการผ่าตัดด้วยแผลเล็ก
จากนั้นก็ดึงตะขอเปิดแผล ดึงโอเมนตัมให้เอียงไปด้านซ้าย คลำหาไส้ติ่งไปตามลำไส้
ขั้นตอนนี้เฉินชางไม่เปลืองแรงแม้แต่น้อย เชี่ยวชาญเหมือนปลาว่ายในน้ำ!
ตอนนี้ทุกคนที่อยู่รอบๆ ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
สุดท้ายหมอทุกคนจึงค่อยเข้าใจกระจ่าง คิดไปถึงวิธีการผ่าตัดไส้ติ่งอย่างหนึ่งที่กำลังเป็นที่นิยมในโลกของศัลยแพทย์ขึ้นมา!
ถึงกับกล่าวเสียงเบาว่า “เขาจะผ่าตัดไส้ติ่งด้วยแผลเล็กหรือ?”
เมื่อพูดออกมา ทุกคนที่อยู่รอบๆ ก็อดไม่ได้ที่จะชะงักไป
โอ้โห!
เจ๋งขนาดนั้นเลยหรือ?