บทที่ 81
ตอนจบที่ผิดคาด
เมื่อระยะห่างระหว่างทั้งสองฝ่ายน้อยกว่าหนึ่งร้อยเมตร ร่างของหลินเว่ยก็หยุดลงทันที จากนั้นแสงสีดำก็สว่างวาบต่อหน้าเขา กองทัพโครงกระดูกสีขาวปรากฏตัวต่อหน้าเขา มีจำนวนเพียงแค่หกสิบตนเท่านั้น
ยกเว้นกิ้งก่าเพลิงขั้นสามระดับเก้า ที่เหลือเป็นสัตว์อสูรขั้นสี่จำนวนห้าสิบเก้าตน ระดับต่ำสุดคือระดับสี่และระดับเจ็ดยืนอยู่ด้านหน้ามากกว่าสิบตนคือสัตว์อสูรขั้นสี่ระดับเก้า
“โฮก!” สัตว์อสูรวานรหางแดงที่เหลืออยู่ต่างตกใจ กับการปรากฏตัวของกองทัพโครงกระดูกอย่างกะทันหัน และพวกมันหยุดชะงักลงโดยไม่รู้ตัว สัตว์อสูรวานรหางแดงสองสามตัวถึงกับชะงัก เป็นผลให้การก่อความวุ่นวายพังทลายลงในทันที
สัตว์อสูรวานรหางแดงที่อยู่ข้างหน้าล้มคว่ำและกลิ้งไปบนพื้น สัตว์อสูรวานรหางแดงทั้งกลุ่มหน้าคะมำจมบนพื้นดิน เกิดเป็นภาพที่น่าขำขันขึ้นมา
เมื่อมองไปที่ฉากตรงหน้านับประสาอะไรกับราชาสัตว์อสูรวานรหางแดง แม้แต่หลินเว่ยเองก็ยังพูดไม่ออกและสับสน
“โฮก … !” ราชาสัตว์อสูรวานรหางแดงโกรธมาก มันบดขยี้อุ้งเท้าและ ประกอบด้วยสัตว์อสูรวานรหางแดงมากกว่าสิบตน บางทีอาจเป็นเพราะร่างกายของมันอ่อนแอเกินไป มันไม่สามารถขยับตัวได้ชั่วขณะ มันทำได้เพียงคำรามและกระทืบเท้าลงดิน
เมื่อมองไปที่สัตว์อสูรวานรหางแดงที่วุ่นวายตรงหน้า จิตใจของหลินเว่ยก็เคลื่อนไหว และส่งคำสั่งโจมตีไปยังกองทัพโครงกระดูกข้างหน้า
เกิดเป็นโครงกระดูกมากกว่าห้าสิบตน สว่างขึ้นพร้อมกับช่วงเวลาแห่งการรับคำสั่งของหลินเว่ย ทักษะการโจมตีระยะไกลก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว เพื่อไม่ให้สูญเสียโอกาสอันดีที่อีกฝ่ายสร้างขึ้น เพื่อก่อให้เกิดความเสียหายมากที่สุด
ในเวลาอันสั้นคือทักษะความสามารถระดับกลางทั้งหมดถูกปลดปล่อยออกมา
พลังของทักษะระดับกลางของการโจมตีจากสัตว์อสูรนั้นสูงกว่าทักษะขั้นต้นมากกว่าหลายสิบเท่า โดยเฉพาะโครงกระดูกไม่กี่ตัว พวกมันสามารถใช้ทักษะกลุ่มได้ แม้ว่าหากได้รับความเสียหายโดยการโจมตีลักษณะแบบเดี่ยวในการต่อสู้นั้นจะดีกว่า แต่จำนวนของพวกมันในกลุ่มจะช่วยแบ่งความเสียหายไปได้ สัตว์อสูรโครงกระดูกที่มีจำนวนน้อยกว่าสิบตน ที่มีทักษะการโจมตีเป็นกลุ่ม สามารถสร้างทักษะพลังระดับการโจมตี ได้เทียบเท่ากับสัตว์อสูรระดับต่ำหลายร้อยตัวโจมตีพร้อม ๆกัน
ทุกอย่างเป็นไปตามตามธรรมชาติ มีทั้งข้อดีและข้อเสีย ประการแรกคือความเร็วในการทำงานร่วมกัน ในเวลาที่ใช้ทักษะความสามารถระดับกลาง เนื่องจากพลังงานที่ต้องใช้นั้นมีมาก เวลาที่ใช้ต้องใช้สะสมพลังเพื่อเรียกใช้ทักษะจะเพิ่มขึ้นตามปกติ
ประการที่สองคือ การใช้พลังงานในร่างของสัตว์อสูรโครงกระดูกจะเพิ่มมากขึ้นไปตามธรรมชาติ เช่นเดียวกับสัตว์อสูรขั้นต่ำ ที่ใช้ทักษะหลัก พลังงานที่มีอยู่ในโครงกระดูกของสัตว์อสูรขั้นสี่ สามารถปลดปล่อยทักษะติดตัว ระดับกลาง ได้เพียงสิบครั้งเท่านั้น ส่วนทักษะหลักจะได้รับการยกระดับขึ้นมาก และสามารถใช้ได้มากกว่า 100 ครั้งติดต่อกัน
อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับสัตว์อสูรระดับเดียวกัน พลังงานของโครงกระดูกนั้นแตกต่างกันกว่าครึ่งหนึ่ง และพวกมันไม่สามารถดูดซับพลังงานได้โดยอิสระเหมือนสัตว์อสูร ดังนั้นความเร็วในการฟื้นฟูพลังงานจึงช้ามาก
เมื่อใช้พลังไปหมดแล้ว อาจจะต้องใช้เวลาทั้งวันทั้งคืนในการฟื้นพลังงานทั้งหมด
ก่อนหน้านี้ เขาใช้พลังงานทั้งร่างและระเบิดออกมาเต็มรูปแบบ ต้องใช้เวลาสามวันในการฟื้นตัวดังนั้น หลินเว่ยจึงไม่ต้องการที่จะทำแบบนั้นบ่อย ๆ
หากเป็นเช่นนี้สัตว์โครงกระดูกที่เผชิญหน้ากับศัตรูจะเป็นฝ่ายที่พ่ายแพ้อย่างแน่นอน เมื่อต่อสู้จนถึงที่สุด อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่กรณีนั้น เมื่อเทียบกับทักษะระดับกลางที่สัตว์อสูรเรียกใช้งาน
สัตว์โครงกระดูกไม่มีช่วงเวลาในการใช้ทักษะ การต่อสู้จึงไม่จำเป็นต้องสะดุดลงชั่วคราว ตราบใดที่ยังมีพลังงานเหลืออยู่ก็สามารถใช้งานได้อย่างต่อเนื่อง
แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้มีไว้สำหรับการต่อสู้ที่ทักษะระดับเดียวกันของสัตว์อสูร หากใช้ทักษะหลักบางช่วงเวลาก็เป็นข้อยกเว้น
เนื่องจากโครงกระดูกของหลินเว่ยประกอบด้วยหลายสิ่งหลายอย่าง พวกมันจึงมีคุณสมบัติทั่วไปมากมาย ดังนั้นทักษะความสามารถของพวกมันจึงมีความหลากหลายมาก
ในการโจมตี โครงกระดูกสัตว์อสูรเรียกใช้ทักษะลูกไฟหลายสิบลูก มีพลังธาตุน้ำ หอกสัมฤทธิ์ หลายอัน แต่ทักษะนี้ค่อนข้างช้า สัตว์อสูรด้านหน้าปล่อยบอลสีฟ้าอมม่วงอ่อน เป็นใบมีดลมที่มีจำนวนมากที่สุด
ทักษะการโจมตีหลายรูปแบบพุ่งเข้าหาฝูงลิงและการโจมตีแบบนี้ เป็นลักษณะการโจมตีเดี่ยวทั้งสิ้น ทักษะกลุ่มสุดท้ายที่โจมตีออกไป คือทักษะแบบกลุ่ม เมฆเพลิง ประกอบไปด้วยลูกไฟหลายร้อยลูกและเถาวัลย์ขนาดใหญ่งอกขึ้นมาจากพื้นดินดักจับสัตว์อสูรวานรหางแดง จากนั้นหนามขนาดใหญ่ก็โผล่ขึ้นมาจากพื้น และเกิดเป็นเงี่ยงที่หนา ทะลวงร่างของสัตว์อสูรวานรหางแดงเข้าไปโดยตรง
ด้วยทักษะที่ทรงพลังมากมาย มีสัตว์อสูรวานรหางแดงจำนวนมากที่ไม่สามารถตอบสนองได้ทัน ถูกโจมตีจนแพ้พ่ายทีละตัวและพวกมันถูกสังหารอย่างน่าอนาถใจ
หลังจากการโจมตีหนึ่งครั้งหลินเว่ยก็โจมตีต่อไปอย่างต่อเนื่อง รอบ ๆ บริเวณของโครงกระดูกสัตว์อสูรเกิดความผันผวนของพลังงานที่แข็งแกร่งปรากฏขึ้นอีกครั้ง เป็นการเรียกใช้งานด้วยทักษะเดียวกัน พวกมันพุ่งการโจมตีไปที่สัตว์อสูรวานรหางแดงอีกครั้ง โดยเล็งไปที่สัตว์อสูรวานรหางแดงที่ยังมีชีวิตอยู่
แม้ว่าสัตว์อสูรวานรหางแดงที่เหลือจะยังคงรอดชีวิตจากการโจมตีระลอกแรก แต่พวกมันก็ได้รับบาดเจ็บไม่มากก็น้อย ในแง่ของอาการบาดเจ็บกำเริบขึ้นมาก แน่นอนว่าพวกมันนั้น สามารถตั้งตัวได้และไม่ถูกโจมตีแบบเดิมซ้ำ ๆ อีกต่อไป
เมื่อสัตว์ร้ายโครงกระดูกเปิดตัวการโจมตีระลอกที่สอง สัตว์อสูรวานรหางแดงหลายตัวเริ่มทำการตอบโต้
แม้ว่ามันจะเป็นเพียงการตอบโต้ของสัตว์อสูรวานรหางแดงเพียงไม่กี่ตัว เนื่องจากมีการโจมตีของสัตว์อสูรวานรหางแดงขั้นห้า เมื่อการโจมตีของทั้งสองฝ่ายปะทะกัน การโจมตีของสัตว์อสูรวานรหางแดงสามารถหักล้างการโจมตีของฝั่งหลินเว่ยได้
ในขณะที่การโจมตีของสัตว์โครงกระดูกนั้นลดลงมากกว่าครึ่ง และในที่สุดก็เหลือพลังเพียงแค่สามส่วน และการโจมตีเพียงสามส่วนก็พุ่งไปที่สัตว์อสูรวานรหางแดง
แม้ว่าพลังโจมตีจะลดลงแต่ก็ยังไม่หายไป แม้ว่ามันจะไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับสัตว์อสูรวานรหางแดง แต่มันก็ทำให้พวกมันวุ่นวายแตกตื่น สิ่งนี้ทำให้หลินเว่ยมีเวลาพอสมควร
สัตว์อสูรวานรหางแดงกลุ่มหนึ่งหยุดนิ่งจากการโจมตีระลอกสอง ก่อนที่พวกมันจะหมดลมหายใจ คลื่นลูกที่สามของการโจมตีของสัตว์อสูรโครงกระดูกได้ตามมาแล้ว
หลังจากการโจมตีสามระลอก ไม่มีสัตว์อสูรวานรหางแดงยืนอยู่ตรงหน้า หลินเว่ยเบื้องหน้าพบสัตว์อสูรวานรตายลงอยู่ที่พื้น นอกจากนี้ยังมีสัตว์อสูรวานรหางแดงบางตัวที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเกินกว่าจะขยับตัวได้
การต่อสู้เป็นไปอย่างราบรื่น เกินความคาดหมายของหลินเว่ย เดิมทีเขาคิดว่าผลลัพธ์ที่ดีที่สุดของการต่อสู้ คือหลังจากการต่อสู้อย่างหนัก แต่ตอนนี้มีเพียงโครงกระดูกบางส่วนเท่านั้นที่หายไป อย่างไรก็ตามเขาส่งเพียงโครงกระดูกส่วนใหญ่ออกมาและทำการโจมตีสามครั้งซึ่งทำให้การต่อสู้สิ้นสุดลง
“จบแล้วหรือ” เสี่ยวไป๋มองไปที่ศพที่นอนอยู่บนพื้นต่อหน้าเขา หลังจากนั้นครู่หนึ่งเขาก็หันศีรษะช้า ๆ และมองไปที่หลินเว่ยแทบไม่อยากจะเชื่อเลย
“ไร้สาระ เจ้าไม่เห็นศพหรือ?” หลินเว่ยเอ่ยตอบ หลังจากตอบคำถามของเสี่ยวไป๋ หลินเว่ยถูมือและแสดงสีหน้าตื่นเต้น ภายใต้การคุ้มครองของสัตว์อสูรโครงกระดูก เขาเดินไปที่ศพของสัตว์อสูรวานรหางแดง