บทที่ 36 ความลับแตก(2)
แม้ว่าบรรยากาศในที่เกิดเหตุจะอึมครึม สถานการณ์ที่มีความเป็นไปได้สูงเอะอะก็จะชกต่อยกัน แต่ยังมีนักเรียนบางคน อดไม่ได้เกือบหัวเราะออกมา กับพฤติกรรมของโจวโหว
เฉินโม่ก็อดยิ้มไม่ได้ ไอ้หมอนี่ มาสร้างความตลกเหรอ?
แม่ของเจี่ยงหยาวพูดอย่างโมโหว่า : “ตบเด็ก ถือว่ามีความสามารถอะไรล่ะ?มีปัญญาก็มาจัดการฉัน!”
ความหวังสุดท้ายของเจี่ยงหยาว ตามมาด้วยโจวหาวถูกตบ แตกสลายโดยสิ้นเชิง พูดถามอย่างเป็นกังวลว่า : “โจวหาว นายไม่เป็นไรใช่ไหม?”ถึงยังไงโจวหาวก็ถูกตบเพราะออกหน้าแทนครอบครัวของเธอ
คำพูดที่เจี่ยงหยาวพูดกับโจวหาว ฟังเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา ถูกจางหู่ตบเข้าไปฉาดหนึ่งจนมึนแล้ว ในเวลานี้โจวหาวรู้สึกโมโห แต่ยิ่งไปกว่านั้นคือการไม่เข้าใจ
โจวหาวลุกขึ้นมาจ้องมองจางหู่อย่างโมโห พูดถามว่า : “จางหู่ แกหมายความว่ายังไง?แกรับปากฉัน ขอเพียงแค่ฉันออกหน้ามา แกก็จะพาคนออกไปไม่ใช่เหรอ?ทำไมตอนนี้ถึงได้พูดไม่เป็นคำพูดล่ะ!”
เห็นจู่ๆโจวหาวกล้าถามจางหู่ กลุ่มเพื่อนนักเรียแอบชื่นชมทันที แต่ว่า เหมือนว่ามีบางอย่างไม่ถูกนะ เดี๋ยวนะ คำพูดนี้ของโจวหาว หมายความว่ายังไง?
ทุกคนต่างก็เข้าใจในทันที โจวหาวเป็นคนนำพาจางหู่มา!
ทันใดนั้น ทุกคนด่าทอโจวหาวร้ายกาจ!
พ่อแม่ของเจี่ยงหยาวก็มองไปยังโจวหาวอย่างเกลียดชัง แอบถอนหายใจ
มิน่าล่ะเมื่อกี้โจวหาวเห็นจางหู่และพวกปรากฏตัวออกมาไม่รู้สึกกลัวเลยสักนิด มิน่าล่ะโจวหาวกล้ารับรองอย่างมั่นใจว่าจางหู่จะเห็นแก่หน้าเขา ที่แท้ โจวหาวสมรู้ร่วมคิดกับจางหู่ตั้งนานแล้ว
มีเพียงพวกนักเรียนเหล่านี้อย่างพวกเขาที่ยังงมโข่ง ยังเห็นว่าโจวหาวเป็นฮีโร่ที่คุณธรรมสูงส่งเทียมฟ้า
ก็แม้แต่หลี่เฉียงและจ้าวหลินที่เพิ่งจะแสดงความภักดีต่อโจวหาว ก็อดไม่ได้ที่จะด่าทอโจวหาวร้ายกาจดุร้าย เพื่อเป็นวีรบุรุษ คิดไม่ถึงว่าจะรวมพวกเขาอยู่ในแผนการด้วย แถมยังทำให้ครอบครัวของเจี่ยงหยาวได้รับความเสียหายโดยไม่มีเค้ามาก่อน!
Smart address bar. th.readeraz.com แดนนิรมิตเทพ บทที่ 36 ความลับแตก(2) – th.readeraz
เจี่ยงหยาวโมโหจนหน้าอกกระเพื่อมอย่างรุนแรง ชี้ด่าโจวหาวว่า : “โจวหาว นายมันคนชั่วช้าต่ำทราม !”
ในใจโจวหาวเสียใจอย่างมาก เมื่อกี้เวียนศีรษะจริงๆ ทำไมถึงได้พูดคำนี้ออกไปได้?แต่ว่า ในเมื่อเผิดเผยไปแล้ว ตอนนี้เขาไมสนใจความรู้สึกของพวกนักเรียนเหล่านั้น ตอนนี้เขาอยากทำความเข้าใจชัดเจน ทำไมจางหู่พูดอย่างทำอย่าง!
มองไปยังโจวหาว จางหู่ใบหน้าดูถูก : “แกก็แค่ลูกชายของคนขายเนื้อ ก็คู่ควรที่จะมาพูดเงื่อนไขกับฉัน?แม้ว่าพ่อของแกจะยืนอยู่ตรงนี้ ก็ไม่มีสิทธิ์พอ!ใช่ ฉันเคยรับปากแก แต่ตอนนี้ฉันไม่อยากไปแล้ว แกจะทำอะไรได้?”
“ถือว่าเป็นอะไรกันล่ะ!”
“เห็นแก่หน้าของเจ้าแล่เนื้อ ฉันจะไม่ถือสาแกแล้ว รีบไสหัวไปซะ เพื่อไม่ให้ฉันเห็นแล้วอารมณ์เสีย! ”
กลุ่มเพื่อนนักเรียนคิดอยากกู่ร้องด้วยความยินดีให้แก่จางหู่ทันที คำด่านี้ บรรเทาความโกรธจริงๆ!
“โจวหาวคนต้อยต่ำ สมน้ำหน้าจริงๆ!”จ้าวกางด่าทออย่างโมโห
เฉินโม่แอบส่ายหัว โจวหาวหน่อมแหน่มเกินไปแล้ว เจรจากับคนร้าย เพื่อให้สละผลประโยชน์ของตัวเอง เป็นเรื่องที่ทำไม่ได้ เขาเป็นแค่นักเรียนชั้นม.6ที่ยังเรียนไม่จบ จะเป็นคู่ปรับของจางหู่อันธพาลแบบนั้นได้ยังไงล่ะ?
“แก……”มองจางหู่ด้วยความโกรธ ใบหน้าที่หล่อเหลาของโจวหาว เปลี่ยนเป็นดุร้ายแล้ว
แต่ว่า เขารีบบังคับให้ตัวเองใจเย็นลงทันที แม้ว่าจางหู่หลอกเขาแล้ว แต่จางหู่ก็มีคำพูดหนึ่งที่พูดไม่ผิด เขาโจวหาวไม่มีสิทธิ์พูดเงื่อนไขกับจางหู่จริงๆ ถึงแม้ว่าพ่อของเขาโจวต้าฝู อยู่ตรงหน้าจางหู่ ก็ทำได้เพียงประจบประแจงอย่างไม่รู้สึกละอาย
หลังจากที่คิดเข้าใจแล้ว เสื้อกั๊กของโจวหาวเย็นวาบทันที นึกกลัวในภายหลังครู่หนึ่ง ถ้าหากเมื่อกี้เขาไม่อดทนไว้ มีความเป็นไปได้สูงที่จะสร้างหายนะครั้งใหญ่ให้ครอบครัวพวกเขาแล้ว!
มิตรภาพของเพื่อนนักเรียน?เจี่ยงหยาว?เหอะ เมื่อเทียบกับธุรกิจของตระกูลโจวของเขาแล้ว สิ่งเหล่านี้ไม่ถือว่าเป็นอะไรทั้งนั้น
โจวหาวไม่หันหน้ามาเลยสักนิด หนีออกประตูไปอย่างน่าอนาถ คำพูดอันฮึกเหิมเหล่านั้นก่อนหน้านี้ ถือเป็นเพียงลมตดแล้ว
แต่ว่าโจวหาวกลับว่าไม่ได้จากไป แอบซ่อนอยู่หลังฝูงชนที่ดูอย่างคึกคักอยู่ข้างทาง แอบจ้องมองฉากในร้านอาหาร นัยน์ตาเกิดความอาฆาตพยาบาล
“เหอะ แม้ว่าครั้งนี้ฉันจะล้มเหลว แต่ว่า พวกแกอย่าได้คิดที่จะมีชีวิตที่ดี อีกเดี๋ยวจางหู่โมโห ฉันจะดูว่าพวกแกจะจัดการยังไง?ฉันอยากจะเห็นจุดจบของพวกแกกับตาตัวเอง!”
บทที่ 35 ความลับแตก(1)
บทที่ 37 เฉินโม่ออกโรง(1)