ตอนที่ 85 บ้านแฟนคลับเฉินเชียนโหรว…
สรุปว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใครกันแน่
นี่เป็นสิ่งที่เธอคิดอยู่ตลอดเวลา!
ตั้งแต่บ่ายวันนี้ที่จัตุรัสซินซื่อเจี้ยเธอก็รู้สึกว่าตัวตนของชายบนรถคันนั้นต้องไม่ธรรมดา
ไหนจะเรื่องค่ำวันนี้ ที่แค่เปิดเข้าสู่โลกออนไลน์เธอก็รับรู้ได้ถึงความทรงอิทธิพลของอีกฝ่าย
ตกลงว่าเฉินฝานซิงไปคว้าผู้ชายที่ไหนมา
ในตอนนั้นเองผู้ช่วยเฉินน่าที่ทำงานกับเธอมาแล้วสองปีก็ได้ก้าวฉับๆ เข้ามาในห้องทำงาน
“เชียนโหรว เรื่องวุ่นไปกันใหญ่แล้ว”
เฉินเชียนโหรวหันมาถลึงตาใส่ “ฉันไม่ได้ตาบอด!”
เฉินน่ามีสีหน้ากระอักกระอ่วน “ไม่ใช่เรื่องนั้น คือที่สถานีตำรวจ…ไม่ยอมปล่อยคน”
หัวคิ้วเธอผูกเข้าหากัน โทรศัพท์ในมือถูกกำแน่น สีหน้าดูแย่กว่าปกติ
“หมายความว่าไงที่ว่าไม่ยอมปล่อยคน ก่อนหน้านั้นไม่ใช่ว่าตกลงกันได้ตั้งนานแล้วหรอกเหรอ เมื่อก่อนก็ไม่เคยมีปัญหา ทำไมครั้งนี้ถึงออกมาไม่ได้!”
“ก็…” เฉินน่าออกอาการลังเล จริงๆ คำตอบมันชัดเจนอยู่แล้ว
คู่ต่อกรของพวกเขาวันนี้เหนือกว่าคำว่าทรงอำนาจไปมาก
ในแววตานั้นเต็มไปด้วยความชั่วร้าย ในหัวใจอัดแน่นไปด้วยความเดือดดาลและความริษยา
สรุปว่าเฉินฝานซิงไปคว้าเอาใครมา
ชายที่ปรากฏตัวเมื่อบ่ายวันนี้เป็นใครกันแน่
เขาวิเศษวิโสมาจากไหนถึงได้ใช้วิธีบดบังผืนฟ้าด้วยฝ่ามือเพียงข้างเดียวแบบนี้
รู้หรือเปล่าว่าตอนแรกบริษัทต้องทุ่มทั้งกำลังกายและกำลังทรัพย์ไปตั้งเท่าไหร่เพื่อปรับความเข้าใจกับทุกฝ่าย!
ไหนจะความสัมพันธ์ของพวกที่ไวต่อความรู้สึกที่คุณพ่อและคุณย่าต้องมาออกหน้ารับด้วยตัวเองทั้งรอยยิ้ม!
เส้นทางความสัมพันธ์ที่สั่งสมมานับสิบปี ทำไมจู่ๆ ถึงได้เปราะบางแบบนี้!
เฉินเชียนโหรวโกรธจนตัวสั่นเทิ้ม “…เมื่อตอนค่ำใครเป็นคนขับรถของเฉินฝานซิง ตอนนี้ผู้ชายคนนั้นอยู่ที่ไหน”
ผู้ช่วยสาวส่ายหน้า “ติดต่อเขาไม่ได้เลย ไปถามสองสามคนนั้นที่สถานีตำรวจมาก็แล้ว ต่างบอกว่าไม่รู้จัก ทางสถานีตำรวจเองก็ไม่ยอมปริปาก ฉันลองสืบดูแล้วก็ไม่ได้ผล”
“ตอนนี้เอาไงดีล่ะเชียนโหรว เราจะปล่อยให้แฟนคลับออกันที่นี่นานไปกว่านี้ไม่ได้นะ ไม่งั้นเรื่องจะยิ่งฉาวกันไปใหญ่”
เดิมคิดว่าจะช่วยแฟนคลับที่ก่อเรื่องเหล่านั้นออกจากสถานีตำรวจแถมยังได้สร้างความดี เพื่อให้คนอื่นๆ และเหล่าแฟนคลับรู้สึกขอบคุณ ต่อไปพวกเขาจะได้ยอมทุ่มเทเพื่อเฉินเชียนโหรวมากยิ่งกว่าเดิม แต่นึกไม่ถึงเลยว่าเรื่องมันจะเหนือความคาดหมายไปมากขนาดนี้
โจมตีจนรับมือไม่ไหว บีบคั้นจนพวกเขาหายใจไม่ทัน
เฉินเชียนโหรวขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน จะลงไปจัดการด้วยตัวเองก็โดนขัด
เธอก้มหน้าก้มตาลงเลื่อนโซเชียลเพื่อดูความเคลื่อนไหว แฟนคลับที่อยู่ข้างเธอถูกอีกฝ่ายดักทางด้วยคำพูดที่ไร้อารยธรรมไปแล้ว
ลองเลื่อนดูคำพูดของแฟนคลับพวกนั้นอีกครั้ง บางทีก็เหมือนว่าน้ำน้อยที่ย่อมแพ้ไฟ เมื่อถูกบีบจนเดือดแต่ละคนจึงได้เริ่มเปิดศึกปะทะคารม
คำหยาบคายทุกชนิดได้ปลิวว่อน
สุดท้ายหัวข้อที่ว่า ‘เอฟซีที่ห้าวหาญของเฉินเชียนโหรว’ ‘ติ่งที่ห้ามไปยั่วโมโหของเฉินเชียนโหรว’ ‘แฟนคลับของเฉินเชียนโหรวโด่งดังทั้งในและต่างประเทศ’ หัวข้อสะดุดตาเหล่านี้คว้าตำแหน่งการจัดอันดับหัวข้อยอดฮิต
บ้านแฟนคลับเฉินเชียนโหรว…
บ้านแฟนคลับเฉินเชียนโหรว…
บ้านแฟนคลับเฉินเชียนโหรว…
คำว่าแฟนคลับเป็นหมื่นเป็นพัน ทว่าสิ่งที่ดึงดูดใจผู้คนได้มากที่สุดยังคงเป็นคำว่า “เฉินเชียนโหรว” สามคำนี้
มือที่กำโทรศัพท์อยู่สั่นระริก เธอข่มอารมณ์แล้วกดเปิดพาดหัวข่าวที่เขียนว่า ‘แฟนคลับของเฉินเชียนโหรวโด่งดังทั้งในและต่างประเทศ’ ขึ้นมาดู
ภาพที่เห็นคือรูปเซตหนึ่งที่แปะอยู่ในเว่ยป๋อ รูปเหล่านั้นดูเหมือนจะถูกแคปมาจากหน้าจอทวิตเตอร์ที่นำคำพูดของเหล่าบรรดาแฟนๆ มาแปลเป็นภาษาอังกฤษซึ่งสร้างความฮือฮาบนทวิตเตอร์อยู่ไม่น้อย
ขายหน้าไปไกลจนถึงต่างประเทศ
ตอนที่ 86 พวกปัญญานิ่ม
สุดท้ายเฉินเชียนโหรวก็ทนไม่ไหวปาลงกับพื้น
เธอเพิ่งจะได้รับงานพรีเซนเตอร์จากต่างประเทศไปสองงาน หากเรื่องยังเป็นอย่างนี้ ไม่แน่ว่างานพรีเซนเตอร์สองงานนี้อาจหายวับไปกับตา!
ทว่าขณะที่เธอกำลังคิดเช่นนั้นอยู่นั่นเอง โมเดลลิ่งอย่างไป๋ฮวนฮวนเดินเข้ามาพร้อมสีหน้าเคร่งขรึม
เดินมาหยุดลงข้างๆ เธอ แล้วชายตามองไปยังบรรดาแฟนคลับที่ยังคงรวมตัวกันอยู่ใต้อาคารก่อนจะทอดถอนหายใจออกมาอย่างจนใจ
“ไหว้แฟนคลับพวกนั้นของเธอเลย เอเจนซี่โฆษณาของต่างประเทศทั้งสองงานนั่นทยอยโทรมายกเลิกแล้ว”
เฉินเชียนโหรวหน้าซีดเผือด!
กว่าเธอจะขยับขยายไปต่างประเทศได้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ก้าวแรกสู่นานาชาติดันมาถูกทำลายลงเสียอย่างนั้น!
“พวกสวะ! บอกให้พวกมันไสหัวไปให้หมด!”
ความสามารถเท่านี้ สุดท้ายก็ทำให้เธอต้องกลายเป็นแพะรับบาปแทนพวกมัน!
สรุปว่าพวกนั้นสนับสนุนเธอหรือมาทำลายเธอกันแน่!
“พวกปัญญานิ่ม!”
เธอโมโหจนกัดฟันกรอด ก่อนจะหันไปนั่งลงบนโซฟาที่วางอยู่ตรงหน้า ริมฝีปากขบกันแน่นอย่างข่มอารมณ์
“ไปคิดมาก่อนว่าจะเอาพวกที่อยู่ในสถานีตำรวจนั่นออกมาได้ยังไง…”
เฉินน่ากับไป๋ฮวนฮวนสบตากันหนึ่งครั้งก่อนจะรีบปลีกตัวออกจากห้องนั้นไป
แม้จะนอนกระสับกระส่ายมาสองคืนด้วยกัน แต่พวกที่อยู่ในสถานีตำรวจก็ยังไม่ถูกปล่อยตัวออกมา!
แม้เฉินเต๋อฝานจะออกโรงเองก็แล้วแต่ผลสุดท้ายก็ไม่ต่างกัน
ทั้งพวกที่ถูกควบคุมตัวไป เดิมก็คิดว่าพวกเขาจะถูกประกันตัวออกไปในไม่ช้าอย่างที่ผ่านๆ มาแต่สุดท้ายพวกเขากลับถูกกักตัวไว้อีกหนึ่งคืน
เมื่อออกไปไม่ได้จิตใจก็เริ่มลนลานขึ้นมา
บางคนในนี้ก็ยังเป็นพวกเพิ่งแตกเนื้อหนุ่มสาวเข้ามหาลัยมายังไม่ทันจะถึงสองปีด้วยซ้ำ ก่อนหน้านี้เคยช่วยเฉินเชียนโหรวสั่งสอนพวกคนเลวมาแล้ว แต่ว่าเฉินเชียนโหรวก็ได้หาคนมาประกันตัวพวกเขาออกไป แม้แต่ประวัติก็ไม่ถูกบันทึกไว้
ดังนั้นเมื่อผู้ช่วยของเฉินเชียนโหรวคนนั้นมาหาพวกเขาอีกครั้ง ก่อนที่จะรู้ว่าไอดอลของตัวเองโดนกลั่นแกล้ง พวกเขาก็ไม่รีรอที่จะช่วยเอาคืนให้กับเธอ
ตอนนี้ไม่ใช่สุดสัปดาห์ พวกเขายังต้องไปเรียนหนังสือหากขาดไปเสียดื้อๆ แบบนี้ มหาลัยรู้เข้าพวกเขามีหวังจบเห่!
รอมารอไปด้วยหัวใจระส่ำ ผลของการรอคอยนั่นก็คือทนายในชุดเสื้อสูทรองเท้าหนังหนึ่งคน
พวกเขาได้ถูกฟ้องร้องโทษฐานบุกเข้าไปลักทรัพย์ในเคหสถาน พยายามฆ่า เจตนาทำให้เสียทรัพย์ ละเมิดสิทธิ์ความเป็นส่วนตัวและก่อความวุ่นวาย
แค่พยายามฆ่าข้อหาเดียวก็โดนโทษจำคุกไม่น้อยกว่าสิบปีไปแล้ว
“พยายามฆ่าอะไร พวกเราไม่ได้จะฆ่าใครสักหน่อย!”
แค่ได้ยินข้อกล่าวหา พวกเขาก็แทบขาดสติ!
ทว่าทนายที่แสนสุภาพคนนั้นทำเพียงขยับแว่นตาเล็กน้อยแล้วเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ
“มีอะไรก็ค่อยไปว่ากันในศาลเถอะครับ”
“พวกเราไม่เคยคิดจะฆ่าใคร!”
ทว่าสิ่งที่พวกเขาได้รับนั้นมีเพียงแผ่นหลังที่เมินเฉย
ขณะนี้หน้าประตูทางเข้าของบริษัทหลานอวิ้นอู๋เล่อได้ถูกรายล้อมไปด้วยนักข่าวและพวกที่มาปูเสื่อรอกินเผือก
มุงดูเหล่าผู้ปกครองของพวกนักศึกษาที่ถูกคุมตัวเอะอะโวยวายจนแทบพลิกฟ้าพลิกแผ่นดิน ร้องให้เฉินเชียนโหรวออกมาช่วยเจรจา
แต่ละคนเหมือนกับนัดกันมาดิบดี ในมือของพวกเขามีประวัติการแชทที่ลูกชายของตนถูกชักนำไปในทางยุยงปลุกปั่น
เพราะพวกเขาต่างก็อยู่ในกลุ่มแฟนคลับเฉินเชียนโหรวออฟฟิเชียล มีใครบางคนติดต่อพวกเขาผ่านทางกลุ่ม จากนั้นก็นำข้อมูลทุกอย่างของเฉินฝานซิงได้แก่ ที่อยู่ ยี่ห้อรถ ทะเบียนรถมาบอกกับพวกเขา
และแอคเคาท์นั้นก็คือผู้ดูแลกลุ่มออฟฟิเชียลซึ่งก็คือผู้ช่วยของเฉินเชียนโหรวที่ชื่อเฉินน่า
ขณะนี้ทุกคนในห้องทำงานได้แก่เฉินเต๋อฝาน หยางลี่เวยและเฉินเชียนโหรวต่างก็มีสีหน้าเคร่งเครียด บรรยากาศเกินจะเรียกว่าอึดอัดได้
“เฉินน่า เรื่องมันมาถึงขึ้นนี้แล้วบริษัทคงจะนิ่งเฉยไม่ได้” เฉินเต๋อฝานกดเสียงต่ำ