เผยเชียนสังเกตเห็นว่าในกระเป๋าของจูเสี่ยวเช่อมีสัญญาอยู่หลายฉบับ หลังจากนี้เขาน่าจะไปขอให้พนักงานในบริษัทที่อยากได้ค่าจ้างเซ็นสัญญาด้วยเหมือนกัน
ชายหนุ่มอยากจะบอกอีกฝ่ายว่าอย่าทำอะไรให้มันยุ่งยากนักเลย
แต่พอนึกดูอีกทีก็รู้สึกว่าจูเสี่ยวเช่อทำถูกแล้วที่ทำทุกอย่างตามระเบียบแบบแผน
เนื่องจากได้เงินมาหนึ่งล้านหยวน หวงซื่อปั๋วจึงย่อมอยากให้รายจ่ายทุกรายการมีเอกสารชัดเจน การให้นักแสดงทุกคนเซ็นสัญญาจึงเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล
เพียงแต่…
เผยเชียนไม่คิดว่าจูเสี่ยวเช่อจะเป็นคนเตรียมสัญญาทั้งหมด
บริษัทสาขาชื่อเฟยหวงสตูดิโอ
หวงซื่อปั๋วกับจูเสี่ยวเช่อเป็นคนช่วยกันคิดชื่อ เห็นได้ชัดว่าส่วนหนึ่งมาจากแซ่ของหวงซื่อปั๋วและอีกส่วนหนึ่งก็ตั้งให้สอดคล้องกับบริษัทเถิงต๋า[1]
เผยเชียนเกือบจะตบหน้าขาตัวเองพร้อมตะโกนออกไปว่า “แจ่มแมว!”
ชื่อนี่…
ช่างดีต่อใจจริงๆ!
เฟยหวงสตูดิโอเป็นบริษัทสาขาที่ได้รับการสนับสนุนงบประมาณเต็มจำนวนจากบริษัทเถิงต๋าเน็ตเวิร์กเทคโนโลยี ตามปกติแล้วกำไรทั้งหมดของบริษัทสาขาจะส่งให้บริษัทแม่ แต่ตอนนี้ยังไม่ได้มีการพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องการแบ่งกำไร ซึ่งเผยเชียนก็ไม่ได้สนใจอะไร
เขาหวังให้บริษัทสาขาแห่งนี้ขาดทุนทุกเดือน!
เผยเชียนไล่ดูสัญญาแต่ละหน้าอย่างรวดเร็ว อย่างแรกที่เขาเห็นคือชื่อซีรีส์ตอนสั้น!
‘ชีวิตประจำวันของบอสเผย’
ชายหนุ่มรู้สึกโล่งอก
เฮ้อ… ขอแค่ไม่ใช่เรื่อง Unexpectedness ก็ไม่น่าจะเป็นอะไร…
ในสัญญาไม่ได้เขียนอธิบายเนื้อหาบทซีรีส์ เพราะตอนนี้จูเซี่ยวเช่อกับหวงซื่อปั๋วยังคิดไม่ออกว่าจะถ่ายอะไรอย่างไร เลยยังไม่ได้เขียนบท
สัญญาระบุเอาไว้ว่าผู้กำกับมีสิทธิ์ควบคุมและถือสิทธิ์ตัวงานโดยสมบูรณ์ นักแสดงจะต้องทำตามที่ผู้กำกับบอกโดยไม่มีข้อแม้
แน่นอนว่าผู้กำกับไม่สามารถขอให้ทำอะไรที่เกินกว่าเหตุได้
ค่าแรงกำหนดไว้ที่ตอนละหนึ่งพันหยวน มีสามซีซั่น ซีซั่นละสิบตอน
ส่วนสุดท้ายระบุเรื่องการบอกเลิกสัญญาไว้อย่างชัดเจน หากผู้กำกับหรือนักแสดงกระทำการใดผิดต่อสัญญาจะต้องจ่ายค่าปรับสามเท่าของค่าจ้าง
ค่าปรับการบอกเลิกสัญญาถือเป็นเรื่องปกติมากๆ นักแสดงทุกคนต้องทำตามเงื่อนไขนี้
เผยเชียนไม่ได้คิดอะไรมากเพราะไม่ได้ตั้งใจจะบอกเลิกสัญญา อีกทั้งซีรีส์ตอนสั้นเรื่องนี้หนึ่งตอนยาวแค่หนึ่งนาที สามสิบตอนก็เป็นสามสิบนาที งานสบายแบบนี้ทำไมเขาจะต้องฉีกสัญญาด้วย
ชายหนุ่มเซ็นสัญญา
“โอเค พวกผมไม่รบกวนเวลางานของบอสเผยแล้วครับ เดี๋ยวขอตัวกลับไปเขียนบทก่อน ถ้าพร้อมเปิดกล้องอย่างเป็นทางการแล้วจะกลับมารบกวนใหม่ครับ!”
จูเสี่ยวเช่อและหวงซื่อปั๋วกลับออกจากห้องไป จากนั้นก็เอาสัญญาไปให้พนักงานคนอื่นๆ เซ็นต่อ
หลายคนในบริษัทอยากออกกล้อง ถ้าบทไหนหาคนไม่ได้ก็ค่อยไปจ้างนักแสดงข้างนอกมา ทุกคนได้ค่าจ้างเท่ากัน และต้องเซ็นสัญญาฉบับเดียวกัน
เผยเชียนจิบชาอยู่ในห้องรับแขก เขารู้สึกว่าชีวิตของตัวเองกำลังไปได้สวย
ระบบดีกับฉันมาก!
ถ้ารับงานเสริมก็จะได้เงินมาทันทีสามหมื่นหยวน แถมระบบก็ไม่ได้ว่าอะไร!
แน่นอนว่าการกระทำของบอสเผยอาจถือเป็นการใช้ช่องโหว่ของระบบ แต่ถ้ามองอีกมุมก็ถือได้ว่าระบบหยวนให้ชายหนุ่ม ไม่ได้เข้มงวดจนเกินไป!
ถึงเงินสามหมื่นหยวนจะไม่ได้ถือว่าเยอะอะไร แต่จุดสำคัญคือได้เร็ว!
สัปดาห์ที่แล้ว เผยเชียนต้องพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อแปลงเงินทุนระบบสองหมื่นหยวนมาเป็นความมั่งคั่งส่วนบุคคล เงินสามหมื่นหยวนก้อนนี้จึงหอมหวานสำหรับเขายิ่งนัก!
อีกอย่างถ้าเป็นแบบนี้ เผยเชียนก็น่าจะใช้ประโยชน์จากช่องโหว่นี้ได้อีก
สักวันหนึ่งเขาจะได้ค่าแรงก้อนโตไหมนะ
อืม… ต้องได้แน่ ขอแค่ไม่เกินจากมาตรฐานระบบ
เผยเชียนเริ่มฝันหวาน
…
…
หวงซื่อปั๋วกับจูเสี่ยวเช่อกลับออกจากตึกเฉินฮว่าแกรนด์วิวแล้วไปยังอพาร์ตเม้นต์ของหวงซื่อปั๋ว
ถึงจะได้เงินทุนมาหนึ่งล้านหยวน แต่หวงซื่อปั๋วก็อยากใช้จ่ายเงินอย่างรอบคอบ เขาไม่คิดจะทำตัวฟูฟ่าขนาดไปเช่าพื้นที่ทำออฟฟิศ
เขาตั้งใจจะตั้งคอมพิวเตอร์สองถึงสามตัวไว้ในห้องรับแขกของอพาร์ตเม้นต์ตัวเองเพื่อตัดต่อและปล่อยคลิป หวงซื่อปั๋วสามารถจัดการเรื่องต่างๆ ในช่วงเริ่มต้นได้
พอซีรีส์เริ่มมีกระแส มีคนดังเข้ามารีวิว ก็ถือว่ายังไม่สายที่จะหาเช่าพื้นที่สำนักงาน
“บอสเผยสนับสนุนเต็มที่แบบนี้ ผมว่าโปรเจ็กต์นี้ต้องไปได้สวยแน่ แต่…เราต้องคิดเรื่องตัวบทแล้ว” จูเสี่ยวเช่อพูดขึ้น
หวงซื่อปั๋วพยักหน้า “อืม ต้องเริ่มได้แล้วละ”
…
ตอนแรกทั้งสองคนไม่ได้มีไอเดียอะไรเป็นพิเศษ แต่เพราะมีงบประมาณที่จำกัด ไม่สามารถทำหนังฟอร์มใหญ่ได้ เลยตีวงลงมาทำได้แค่ซีรีส์ตอนสั้น
ซีรีส์ตอนสั้นมีตีมหลายแบบ แต่พวกเขาคิดตีมที่โดดเด่นไม่ออกเลย
ท้ายที่สุดหวงซื่อปั๋วก็ตบหัวตัวเองเมื่อคิดอะไรขึ้นได้
ถ่ายเรื่องบอสเผย!
เหมือนที่มีคนเคยพูดไว้ ศิลปะมาจากชีวิต แต่ก็มากกว่าชีวิต จะถ่ายซีรีส์ดีๆ ก็ต้องถ่ายเรื่องชีวิตใครสักคน
หวงซื่อปั๋วจึงคิดถึงบอสเผย!
ความสำเร็จของบอสเผยถือเป็นตำนานอันแสนสวยงาม ถ้าเอามาทำเป็นซีรีส์ตอนสั้น ถึงจะไม่ได้มีกระแสตอบรับมากมาย อย่างน้อยคนในเน็ตก็จะได้รู้ว่ามีคนยอดเยี่ยมแบบบอสเผยอยู่ในโลกด้วย!
หวงซื่อปั๋วเสนอไอเดียให้จูเสี่ยวเช่อฟัง อีกฝ่ายเห็นด้วยทันที
เขาคิดว่าเป็นไอเดียที่น่าสนใจมาก!
ชีวิตประจำวันของโปรดิวเซอร์บริษัทเกมเป็นแบบไหน
ชีวิตของบอสใหญ่ที่หาเงินได้มากกว่าล้านหยวนต่อเดือนเป็นยังไง
แล้วถ้าบอสคนนี้ดูแลพนักงานเป็นอย่างดี เขาก็ถือเป็นบอสที่ดีสุดๆ ไปเลยสิ
คนดูต้องอยากดูแน่!
ดังนั้นทั้งสองคนเลยตัดสินใจตามติดชีวิตบอสเผย!
แต่พอเริ่มเขียนบท สองหนุ่มก็ได้แต่เกาหัวแกรกๆ
เหมือนที่จูเสี่ยวเช่อบอกไป การถ่ายซีรีส์ตอนสั้นต้องมีทักษะและเทคนิคที่เหมาะสม
ถ้าถ่ายไปตรงๆ เรียบๆ ก็จะกลายเป็นเหมือนสารคดี ซึ่งน่าเบื่อมาก
อีกอย่างคนดูอาจจะมองว่าเป็นการขายตรงจากบริษัทเถิงต๋า ทีนี้ก็จะโดนกระแสตีกลับ บริษัทเถิงต๋าอาจจะโดนวิพากษ์วิจารณ์เอาได้
จุดสำคัญที่สุดคือการหาจุดที่ทำให้ซีรีส์ตอนสั้นนี่ดูน่าสนใจ!
ทั้งสองคิ้วขมวดเป็นปม เค้นหัวคิดกันอย่างหนัก
สองชั่วโมงผ่านไป ทุกอย่างที่คิดมาล้วนใช้ไม่ได้สักอย่าง
ยังไม่ดีพอ!
ไม่ใช่นิยายโว้ย!
แบบนั้นไม่ได้
หวงซื่อปั๋วคิดหาไอเดียไม่หยุด
จู่ๆ เขาก็นึกอะไรขึ้นได้!
ก่อนหน้านี้ บอสเผยโทรมาถามเขาว่าซีรีส์ที่จะถ่ายชื่อ ‘XXXXX’ หรือเปล่า
เหมือนชื่อจะห้าพยางค์ แต่หวงซื่อปั๋วลืมไปแล้ว
ทำไมบอสเผยถึงตั้งใจโทรมาถามเรื่องนี้กันนะ
หรือว่า…บอสพยายามจะบอกใบ้อยู่
แต่บอสเผยตั้งใจจะบอกอะไรล่ะ…
หวงซื่อปั๋วเดินไปเดินมารอบห้องนั่งเล่น พยายามนึกชื่อเรื่องให้ออก
“นึกออกแล้ว บอสเผยถามถึงเรื่อง Unexpectedness!” หวงซื่อปั๋วตะโกนขึ้นด้วยความตื่นเต้น
จูเสี่ยวเช่อดูจะงงๆ “Unexpectedness เหรอครับ”
“ใช่ เรื่องนี้แหละที่บอสเผยพูดถึง!” หวงซื่อปั๋วย้ำ
จูเสี่ยวเช่อเกาคางที่ปราศจากเครา “แต่เราตั้งชื่อซีรีส์เราแล้วนะครับ”
“ไม่เป็นไร เราก็ใช้ชื่อปัจจุบันแหละ ประเด็นคือนี่แหละไอเดีย! เป็นไอเดียที่สำคัญมาก!” หวงซื่อปั๋วเห็นแสงสว่างขึ้นมา!
จูเสี่ยวเช่อคิดอยู่พักหนึ่งก็นึกอะไรออก “เข้าใจแล้วครับ! ผมคิดอยู่ว่าตีมของเราเหมือนจะขาดอะไรไป ขาดความหักมุมนี่เอง!
“ถ้าถ่ายทำเรียบๆ ก็จะเป็นเหมือนสารคดี ไม่ได้ชูโรงจุดเด่นของซีรีส์ตอนสั้น
“ในหนึ่งนาทีนี้ ถ้าจะทำให้คนดูรู้สึกประทับใจได้ก็ต้องมีอะไรที่คาดไม่ถึง ต้องมีการหักมุม!
“ถ้าอย่างนั้นเราก็ได้ทิศทางคร่าวๆ แล้ว ต่อไปก็ต้องเกลาเพิ่ม! เราต้องเขียนเรื่องย่อกับใส่เนื้อหาบางอย่างที่จะช่วยส่งเสริมภาพลักษณ์ของบอสเผยพร้อมกับเตรียมใส่อะไรที่มันหักมุมเข้าไป!
“เราใส่มุกเสียดสีกับมุกตลกร้ายเข้าไปด้วยก็ได้!”
จู่ๆ ก็มีอะไรมาจุดประกายความคิดให้จูเสี่ยวเช่อ เขาคิดภาพรวมการถ่ายทำซีรีส์ได้ทันที!
แถมยังเขียนบทของตอนแรกเสร็จแล้วด้วย!
…………………………
[1] มาจากเฟยหวงเถิงต๋า ที่หมายความว่า ‘รุ่งเรืองก้าวไกล’