บทที่ 61
“นี่มันยาแบบไหน?” เมแกนถามด้วยความสงสัย
แดร์ริลอยากจะตอบว่ามันคือเม็ดยาเทวะ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขากลั่นมันออกมา และเขาก็ไม่รู้ว่ามันจะได้ผลไหม เขาจึงกล่าว “ผมก็ไม่รู้ เพื่อนผมให้มา”
เมแกนหมดคำพูด
‘นายไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันคืออะไร แต่จะเอามาให้ฉันกินเนี่ยนะ?’
แม้ว่าจะมีความสงสัยอยู่บ้าง แต่เมแกนก็หยิบมันเข้าปาก
แดร์ริลดูเธออย่างใกล้ชิด มีร่องรอยของความคาดหวังในดวงตาของเขา
นาทีผ่านไป แดร์ริลถาม “คุณรู้สึกยังไงบ้าง?”
เมแกนส่ายหัว “ฉันไม่รู้สึกอะไรเลย”
‘เวรเอ๊ย’
แดร์ริลสบถ
เม็ดยาเทวะที่สามารถทำให้ผู้บ่มเพาะสามารถทะลวงผ่านระดับได้? โกหกทั้งเพน่ะสิ
เมื่อเธอเห็นความอับอายที่แสดงบนใบหน้าของแดร์ริล เธอจึงพยายามที่จะปลอบเข้า “โชคยังดี ที่ร่างกายของฉันแข็งแรงและสุขภาพดี ถ้าคนอื่นกินมันเข้าไป ฉันกลัวว่าพวกเขาจะป่วยเอา ครั้งหน้าอย่าให้ของไม่มีประโยชน์กับคนอื่นอีกล่ะ”
หลังจากเธอกล่าว เมแกนก็รับสายจากสถานีตำรวจ เธอต้องไปทำงานแล้ว
แดร์ริลไม่สามารถอยู่ที่นี่ต่อได้อีก เขากล่าวลากับเมแกนแล้วจากไป
ทันทีที่เขาขับรถออกจากชุมชน ลิลี่ก็โทรหาเขา
“นายอยู่ไหน?” เสียงของลิลี่ดูตื่นตระหนกและกังวล “มีบางอย่างเกิดขึ้นที่บ้าน”
แดร์ริลเริ่มรู้สึกถึงสิ่งผิดปกติ เขาจึงถาม “เกิดอะไรขึ้น?”
“เพื่อนของพ่อฉันจากโพ้นทะเล โทนี่ จู่ ๆ เขาก็หายไป พ่อฉันใช้เงินของทั้งตระกูลและทุกสิ่งที่เขามี… รู้อะไรไหม ลืมมันไปเถอะ บาย” ลิลี่วางสาย เธอหงุดหงิดเกินกว่าจะพูดจบ
ลิลี่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมเธอโทรหาแดร์ริล
แม้ว่าเขาจะได้งานและมีการพัฒนาตัวเองแล้ว แต่เขาจะมาช่วยในปัญหาใหญ่แบบนี้ได้ยังไง?
ลิลี่ส่ายหัว เธอรีบเร่งรุดไปที่คฤหาสน์ตระกูลลินดัน
ลิลี่วางสายใส่เขา แต่แดร์ริลไม่ได้เก็บมาใส่ใจ เขาส่ายหัวแล้วยิ้ม
จากนั้นเขาก็นึกถึงเวนท์เวิร์ธ ผู้ซึ่งนำเงินของตระกูลลินดันไปลงทุน
โทนี่คนนั้นไว้ใจไม่ได้ เขาต้องเป็นพวกต้มตุ๋นแน่
ทุกคนในลินดันนั้นจดจ้องที่เงินมากไป ถึงเวลาที่พวกเขาต้องเรียนรู้ช่วงเวลาที่ยากลำบากบ้างแล้ว
ทว่า ลิลี่นั้นเป็นลูกสาวของเวนท์เวิร์ธ เธอก็ถือว่ามีส่วนเกี่ยวข้องด้วยเช่นกัน
เขาถอนหายใจ
แดร์ริลสูดหายใจลึก ๆ ก่อนจะคิดเรื่องนี้
‘ช่วยไม่ได้ เธอเป็นภรรยาของเรา เราจะช่วยเธอในครั้งนี้แล้วกัน’
หลังจากเขาตัดสินใจ แดร์ริลก็ค้นหาเบอร์เพื่อโทรออก
“คุณดาร์บี้”
เสียงปลายสายเต็มไปด้วยความเคารพ “พี่น้อย ฉันมีเรื่องให้นายช่วยหน่อย” แดร์ริลกล่าว ชื่อเต็มของ พี่น้อย คือ พอล เจมส์ เขาเป็นซีอีโอของ ดราก้อน เทค แม้ว่าเขาจะมีตําแหน่งเป็นประธาน แต่หัวหน้าที่แท้จริงคือแดร์ริล ห้าปีก่อน แดร์ริลได้ลงทุนและก่อตั้ง บริษัท ดราก้อน เทค และให้พอลดูแลกิจการให้ ในห้าปีนั้น ดราก้อน เทค ได้ขยายกิจการจากบริษัทเล็ก ๆ กลายเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมชั้นนํา ไม่มีใครรู้ข้อเท็จจริงนี้ แม้แต่ตระกูลดาร์บี้เองก็ตาม “คุณดาร์บี ผมพร้อมรับคําสั่งของคุณครับ” คําตอบของพอลไร้ซึ่งความลังเลแม้แต่น้อย เหมืองดังแซมสันและเฟลิกซ์ ในตอนแรกพอลเองก็ไม่มีอะไร หากแดร์ริลไม่ทําชี้ให้เห็นถึงความสามารถของเขาเอง ตอนนี้เขาคงเป็นแค่พนักงานทั่วไปของบริษัทเล็ก ๆ แดร์ริลถอนหายใจแล้วกล่าว “จัดคนไปที่โซนที่พักอาศัยของตระกูลลินดันในเมืองตงไห่ ตอนนี้เลย” ในไม่กี่นาทีต่อมา พอลก็พยักหน้ากับตัวเอง “ผมเข้าใจแล้ว คุณดาร์บี้ ผมจะจัดการให้เดียวนี้ครับ” คฤหาสน์ตระกูลลิ่นดัน ในตอนนั้น สมาชิกตระกูลลิ่นดันทั้งหมดได้มารวมกันอยู่ที่โถงคฤหาสน์ มันวุ่นวายมาก คุณย่าดินดันมีใบหน้าทะมึน เวนท์เวิร์ธเองก็อยู่ด้วย แต่ใบหน้าของเขานั้นมีแต่ความละอายและตื่นตระหนก