ซูฉิงเบี่ยงตัวหลบ เคลื่อนไหวตัวอย่างคล่องแคล่วเพื่อหลบจากการปองร้ายในครั้งนี้
“เซี่ยซิงซิง เธอคิดจะทำอะไร”ซูฉิงเม้มปากมองเซี่ยซิงซิงที่มองมาอย่างเคียดแค้น
เซี่ยซิงซิงนี่ผีเข้าไม่จบ ครั้งที่แล้วก็คิดจะแทงเธอ วันนี้ยังคิดจะผลักเธอตกน้ำอีกหรอ
เธอกับเซี่ยซิงซิงเหมือนกับว่าไม่ได้มีความแค้นขนาดนั้นไม่ใช่หรอ ทำไมเธอถึงจะต้องมาเล่นงานเธอถึงตายด้วยล่ะ
เซี่ยซิงซิงที่ทำพลาดก็แววตาเกรี้ยวกราดขึ้น จ้องมองซูฉิงอย่างเกลียดแค้น “ซูฉิง แกมันนังแพศยา! แกทำให้ฉันถูกฮ่อหยุนเฉิงไล่ออกจากบริษัท แล้วยังถูกแบล็คลิส ตอนนี้งานก็ไม่ได้ ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่ วันนี้ของปีหน้าจะต้องเป็นวันครบรอบวันตายของแก !”
ซูฉิงยกยิ้มพูดเสียดสีว่า”เซี่ยซิงซิงเธอพอได้แล้ว ! ไม่มีใครทำร้ายเธอเลย ถ้าหากไม่ใช่ว่าเธอมีใจคิดจะทำร้ายฉัน จนทำให้บริษัทเสียผลประโยชน์ แล้วเธอจะถูกไล่ออกจากบริษัทได้ยังไง”
ซูฉิงแค่รู้สึกประชด คนพวกนี้ทำไมชอบเอาความผิดของตัวเองมาโยนให้เธอจังเลยนะ ไม่รู้จักคิดว่าเป็นเพราะตัวเองบ้างรึไง
“ฉันไม่ได้ทำผิดอะไร!”เซี่ยซิงซิงจ้องซูฉิงด้วยความแค้น จนใบหน้าบิดเบี้ยว
“ถ้าหากไม่ใช่แก ฮ่อหยุนเฉิงจะไม่มองเธอได้ไง ฉันอยู่กับเขามานานหลายปี ไม่มีความชอบแต่ก็ทำงานอย่างลำบาก เมื่อก่อนที่แกยังไม่มาที่บริษัทเขาก็มักจะเป็นห่วงฉันประจำ”
แต่นับตั้งแต่ที่แกก้าวเข้ามาที่บริษัท ทั้งหมดก็เปลี่ยนไป! ในใจของฮ่อหยุนเฉินก็มีแต่แก ช่วยแกในทุกๆเรื่อง แกก็แค่ยัยบ้านนอกคอกนาก็เท่านั้น แกมีอะไรดีกว่าฉันกัน ทำไมเขามักจะช่วยเหลือแก ยอมบาดเจ็บแทน แกมีอะไรดีกันนะ!”
ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะแก!!
เป็นแกที่คอยเซี่ยมฮ่อหยุนเฉิง อยู่ข้างๆ วางแผนคิดจะทำร้ายฉัน ยุให้เขาไล่ฉันออก
ถ้าหากไม่ใช่เพราะแก ฮ่อหยุนเฉิงจะต้องรักฉันแน่!”
ซูฉิงหุบยิ้ม ฮ่อหยุนเฉิงจะรักเธองั้นหรอ เซี่ยซิงซิงเอาความมั่นใจนี้มาจากไหนกัน
ซูฉิงยิ้มเย็นชา”เธอหยุดคิดเพ้อฝันได้แล้ว ไม่มีใครคิดทำร้ายเธอหรอกนะ ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะเธอทำตัวเองทั้งนั้น เธอลองกลับไปคิดทบทวนการกระทำของตัวเองดีๆ เถอะ”
เซี่ยซิงซิงเห็นซูฉิงนิ่งเรียบ ก็ยิ่งรู้สึกโกรธแค้นมาก
“ซูฉิง ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่! แกมันนั่งแพศยาสมควรตาย! แกมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ก็มีแต่ทำร้ายคนอื่น ! วันนี้ถือว่าเป็นวันตายของแก!!”เซี่ยซิงซิงตะโกนขึ้นด้วยความเกลียดแค้น
วันนี้เธอจะต้องกำจัดซูฉิง เพราะว่านี่ถือเป็นโอกาสดีที่เธอจะลงมือ
ใบหน้าบิดเบี้ยวจ้องไปทางซูฉิง ใช้แรงทั้งหมดพุ่งเข้าหาซูฉิง
ซูฉิงที่เห็นท่าทางบ้างคลั่งของเซียซิงซิงก็หัวเราะออกมา
นี่เซี่ยซิงซิงคิดจะฆ่าเธอให้ตายที่นี่หรอ
ซูฉิงเบี่ยงตัวหล่อนไปอีกด้านหนึ่ง
และเซี่ยซิงซิงที่ใช้แรงมาก บวกกับเมื่อคืนฝนตก พื้นเลยลื่น เธอเลยลื่นไถลตกลงไปในทะเลสาบ
ตุ้ม……
จนได้ยินเสียงดัง เซี่ยซิงซิงตกลงไปในทะเลสาบ
“ช่วยด้วย ช่วยด้วย!”อากาศช่วงเดือนมิถุนาถือว่ายังเย็นอยู่ เซี่ยซิงซิงที่เปียกไปทั้งตัว หน้าซีดเผือด พยายามร้องขอความช่วยเหลืออยู่ในน้ำ
เธอว่ายน้ำไม่เป็น!
เดิมทีเซี่ยซิงซิงคิดจะผลักซูฉิงตกน้ำ แต่ใครจะรู้ว่าตัวเองกลับพลาดร่วงตกลงน้ำเอง
แล้วตอนนี้ตัวก็ดำดิ่งลงในน้ำ จนเกิดความรู้สึกหายใจไม่ออก ทำให้เซี่ยซิงซิงตกใจกลัวเป็นอย่างมาก
โดยรอบไม่มีใครเลยนอกจากซูฉิง
“ซูฉิง ช่วยฉันด้วย!”เซี่ยซิงซิงตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ
ซูฉิงที่ยืนอยู่ริมฝั่ง มือกอดอก สีหน้าเรียบนิ่งมองดูเซี่ยซิงซิงที่พยายามตะเกียกตะกายโผล่หัวขึ้นมา “เซี่ยซิงซิงเธอทำตัวเธอเองนะ คิดจะทำร้ายคนอื่นแต่โดยเข้าตัวเอง”
“ฉันผิดไปแล้ว ช่วยฉันด้วย “เซี่ยซิงซิงที่หวาดกลัวกับความตายที่อยู่รายรอบ ไม่สนใจอะไรเอาแต่พูดขอโทษ ร้องขอให้ช่วย หวังว่าซูฉิงจะช่วยเธอขึ้นไปได้
“ความตายมาอยู่ตรงหน้าถึงรู้ตัวว่าผิดหรอ”ซูฉิงยังคงนิ่งอยู่กับที่ สีหน้าเรียบเฉยไม่คิดที่จะลงไปช่วยเซี่ยซิงซิง
ทะเลสอบนี้ก็ไม่ค่อยลึกเท่าไหร่ เซี่ยซิงซิงน่าจะไม่จมน้ำตายในทันทีหรอก
ในเมื่อเซี่ยซิงซิงคิดร้ายจะทำให้เธอตายที่นี่ งั้นก็ลองให้เซี่ยซิงซิงลิ้มลองรสชาตินี้ด้วยตัวเองก่อนเถอะ
เซี่ยซิงซิงที่ตกใจเสียสติพยายามตะเกียกตะกาย กินน้ำไปหลายอึก พร้อมทั้งสำลักน้ำ
เห็นซูฉิงที่ยืนอยู่กับที่ ไม่คิดจะลงมาช่วยเธอ เซี่ยซิงซิงก็อดที่จะตะโกนด่าไม่ได้”ซูฉิงแกนังมารร้าย เห็นคนจะตายแล้วยังไม่คิดจะช่วย! หากฉันตายไปแล้วฉันจะไปเป็นผี ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่!”
พอพูด เซี่ยซิงซิงก็สำลักน้ำไปหลายอึก มีความรู้สึกที่กลัวมากๆ ไปทั้งตัว
จากนั้นเธอค่อยๆ จมลงไปในน้ำ
“ซูฉิง ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่…….”ใบหน้าซีดเผือดของเซี่ยซิงซิงพร้อมกับตัวที่สั่นเทา เธอสัมผัสได้ถึงความรู้สึกก่อนตาย
“หยุดใช้แรงเถอะ”ซูฉิงที่ใบหน้าเรียบเฉยไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ออกมา แล้วเตรียมที่จะลงไปช่วยเซี่ยซิงซิง
ยังไงซูฉิงก็ไม่คิดที่จะเอาถึงตายหรอก
ซูฉิงที่ก้าวเดินไปข้างหน้าเพียงไม่กี่ก้าว กำลังจะกระโดดลงน้ำ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงดังขึ้นมาจากข้างหลัง “ซูฉิงเธอผลักเซี่ยซิงซิงลงน้ำหรอ”
อะไรกันเนี่ย
ผลักเซี่ยซิงซิงตกน้ำงั้นหรอ
ซูฉิงหันหลังกลับไปมอง ก็เห็นเป็นฮ่อเฉียนเดินเข้ามาหาเธออย่างโมโห
และข้างๆ ฮ่อเฉียนก็ยังมีชายร่างสูงบึกบึนสวมแว่นตากันแดด ที่กำลังตามจีบฮ่อเฉียนอยู่อย่างหลี่เทียนฉิง
หลังจากที่เมื่อคืนได้รับข้อความวีแชทจากสวีหว่านเอ๋อร์ ซูเฉียนก็มาที่ทะเลสาบแห่งรักตั้งแต่เช้าแล้ว
เดิมทีฮ่อเฉียนยังไม่เข้าใจความหมายที่สวีหว่านเอ๋อร์ส่งมาให้ทางวีแชท แต่พอเธอเห็นเซี่ยซิงซิงกับซูฉิงก็เข้าใจทันที
ที่แท้สวีหว่านเอ๋อร์ก็ยืมมือคนอื่นฆ่าคน ยืมมือเซี่ยซิงซิงกำจัดซูฉิงนี่เอง
แต่ใครจะรู้ว่าเซี่ยซิงซิงพลาดเอง ผลักซูฉิงร่วงตกน้ำไม่ได้และตัวเองยังตกน้ำเองอีกด้วย
ฮ่อเฉียนที่ไม่อยากจะพลาดโอกาสนี้ คิดอะไรออกก็เลยพาหลี่เทียนฉิงมาเดินตรงมาหาซูฉิง
ซูฉิงไม่คิดสนใจฮ่อเฉียน แต่กลับถูกฮ่อเฉียนจับแขนไว้
“เธอจะทำอะไร”ซูฉิงคิ้วขมวด
“ซูฉิง เธอมันฆาตกร!”ฮ่อเฉียนยกยิ้มมุมปาก แล้วตะโกนเสียงดัง
“เธอพูดมั่วอะไร”ซูฉิงใช้แรงผลักฮ่อเฉียน
ฮ่อเฉียนล้มไปกองกับพื้น “ฉันเห็นกับตาว่าเธอผลักเซี่ยซิงซิงตกน้ำ ตอนนี้ยังจะผลักฉันอีก เธอคิดจะฆ่าปิดปากใช่มั้ย!”
ซูฉิง:???
เธอไปผลักเซี่ยซิงซิงตกน้ำตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
ก็เห็นอยู่ว่าเซี่ยซิงซิงต่างหากที่เป็นคนจะผลักเธอ
ฮ่อเฉียนคิดจะใส่ร้ายเธออีกแล้ว
ซูฉิงรู้สึกรำคาญ ก้มหน้ามองฮ่อเฉียนเหมือนกับมองคนปัญญาอ่อน แล้วพูดว่า”ฮ่อเฉียน เธอตาบอดรึไง”
พูดจบ ก็ไม่สนใจฮ่อเฉียนอีก เดินไปข้างหน้า
และตอนนี้ก็ไม่เห็นเซี่ยซิงซิงที่พยายามตะเกียกตะกายอยู่ในน้ำแล้ว…….