เผยเชียนรู้ว่าพวกเขาต้องถ่ายตอนต่อไปแล้ว
ทั้งสามตอนที่เตรียมไว้ก่อนตรุษจีนออกอากาศไปหมดแล้ว
ถ้าอยากปล่อยตอนสี่ในอีกสามวัน สองวันถัดจากนี้พวกเขาต้องรีบทำงานกัน
แต่สำหรับซีรีส์อย่างชีวิตประจำวันของบอสเผย ถ้ามีบทแล้ว การถ่ายทำ ตัดต่อ พากย์เสียง และอื่นๆ ก็ใช้เวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมง เหมาะสำหรับโปรดักชันเร่งด่วน!
ดังนั้นเวลาจึงไม่ใช่ปัญหา พวกเขามีเวลาเหลือเฟือทีเดียว
เผยเชียนเองก็ไม่ทีทางเลือกอื่น ในเมื่อเซ็นสัญญาไปแล้วและไม่มีปัญญาจ่ายค่าปรับ เขาจึงต้องถ่ายงานต่อตามสัญญา
เนื่องจากไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้ เขาจึงทำได้แค่ประคองสถานการณ์ไปจะได้เจ็บปวดน้อยลง
ไม่นานตอนที่สี่ก็ถ่ายทำเสร็จ
จูเสี่ยวเช่อดูกล้อง DSLR ในมือก่อนจะยกมือขึ้นพร้อมทำสัญลักษณ์ ‘โอเค’
“เยี่ยมเลยครับ! บอสเผยแสดงดีมากครับ!
“โปรดิวเซอร์เกมที่ไม่ได้อยากเป็นดาราดังไม่มีทางเป็นบอสที่ดีได้!
“จริงด้วย บอสเผยครับ พี่หวงให้ผมมาถามความเห็นบอสเรื่องการร่วมงานกับบริษัทอื่น…”
จูเสี่ยวเช่อมองไปทางห้องรับแขกข้างๆ
เผยเชียนเข้าใจทันทีว่าอีกฝ่ายอยากคุยกันแบบเป็นส่วนตัว
ถ้าเป็นเรื่องอื่นเขาคงโบกมือปัด บอกให้จูเสี่ยวเช่อกับหวงซื่อปั๋วเป็นคนตัดสินใจเอง
แต่พอได้ยินว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับการร่วมงานกับบริษัทอื่น ชายหนุ่มก็ตื่นตัวขึ้นทันที
“ไปที่ห้องรับแขกกัน”
การร่วมงานกับบริษัทอื่น…ก็คือการรับสปอนเซอร์นั่นเอง
เผยเชียนกังวลเรื่องนี้มาก!
ถ้าหวงซื่อปั๋วกับจูเสี่ยวเช่อไม่ได้ยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูด เผยเชียนก็คงไม่กล้าถามขึ้นมา
เพราะอย่างไรเผยเชียนก็ให้เงินทุนไปหนึ่งล้านหยวนพร้อมกับบอกว่าจะไม่ยุ่งอะไรเลย ตอนนี้ซีรีส์ก็ปล่อยไปหลายตอนแล้ว แถมความนิยมยังพุ่งพรวด ถ้าจู่ๆ เข้าไปจุ้นจ้านก็คงไม่เหมาะ
จะกลายเป็นคนไม่รักษาคำพูดไป
ถ้าลูกน้องหมดความเชื่อใจ ก็ยากที่จะนำทีมได้อีก!
เนื่องจากตอนนี้จูเสี่ยวเช่อเป็นคนยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูดเอง เผยเชียนจึงมีโอกาสขึ้นมา
เผยเชียนฟังอย่างตั้งใจหลังจากเข้าไปในห้องรับแขก
จูเสี่ยวเช่อดูจะตื่นเต้นเล็กน้อย “บอสเผยครับ มีคนติดต่อลงโฆษณามาเจ้าแรกเมื่อสองวันก่อน! อะแฮ่ม หมายความว่าเราเริ่มรับสปอนเซอร์ได้แล้ว!”
“…”
แย่แล้ว เร็วไปหน่อยนะเนี่ย!
เผยเชียนคิดว่าน่าจะมีสปอนเซอร์เข้าหลังจากผ่านไปสักสองหรือสามสัปดาห์ หรืออาจจะหนึ่งเดือน แต่ผ่านไปไม่กี่วันกลับมีคนติดต่อมาขอเป็นสปอนเซอร์แล้ว!
เผยเชียนพยายามตีหน้าขรึม “อืม เขาเสนอมาว่ายังไง”
จูเสี่ยวเช่อตอบ “เป็นโฆษณาเกี่ยวกับร้านขายเสื้อผ้าออนไลน์ครับ เขาอยากให้ช่วยโฆษณาเสื้อยืดตัวใหม่ให้”
“ข้อตกลงคือให้ตัวประกอบใส่เสื้อตัวที่ว่าแล้วพูดโฆษณาเสื้อผ้าให้หนึ่งประโยค ผมว่าคนดูน่าจะเข้าใจตรงนี้ ไม่น่าจะเป็นปัญหาใหญ่อะไร”
เผยเชียนนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะถามขึ้น “เขาให้เท่าไหร่”
“ห้าพันหยวนครับ! ไม่ได้เยอะมาก แต่นี่ก็เพิ่งเริ่มต้นเองครับ เป็นแค่ก้าวแรก” จูเสี่ยวเช่อตอบ
อะไรเนี่ย!
แค่สปอนเซอร์เจ้าแรกก็เสนอให้ห้าพันหยวนแล้วเหรอ
เผยเชียนอึ้งไป
ได้แพงขนาดนั้นเลยเหรอ
ถึงเผยเชียนจะไม่มั่นใจว่าสปอนเซอร์ของอัปโหลดมาสเตอร์เป็นอย่างไร แต่ก็พอจะรู้บ้างคร่าวๆ ในปี 2010 คนส่วนใหญ่ดูถูกพวกทำคอนเท้นต์วิดีโอมาก ถึงขนาดมองว่าเสื่อมเสียเกียรติกันเลยทีเดียว
อัปโหลดมาสเตอร์ส่วนใหญ่มีงานประจำหลักกันอยู่แล้ว
เผยเชียนจำได้ว่าเคยเห็นวิดีโอของ Hawk Ao ในปี 2019 ที่พูดถึงตอนช่วงแรกๆ ที่ได้สปอนเซอร์ ในปี 2011 คลิปสั้นของเขามียอดคนดูแค่ประมาณหนึ่งแสนวิว เขาเริ่มได้สปอนเซอร์ตอนที่ทำงานร่วมกับ League of Legends
ตอนนั้น Hawk Ao ได้เงินจากสปอนเซอร์เท่าไหร่น่ะเหรอ
หนึ่งพันหยวน
ใช่ เกมก็ดัง บริษัทก็ใหญ่ แต่ได้แค่หนึ่งพันหยวน!
ถึงยอดคนดูคลิปชีวิตประจำวันของบอสเผยจะเฉลี่ยอยู่ที่ตอนละประมาณห้าแสนวิว แต่ก็เพิ่งจะเป็นกระแสได้แค่ไม่กี่วัน! ใครจะไปรู้ว่าวันหนึ่งคนสร้างอาจหมดมุกและตัดจบเอาดื้อๆ
ดังนั้นห้าพันหยวนจึงถือว่าเป็นราคางาม ไม่ได้พูดเกินจริงเลย
แน่นอนว่านี่เป็นเรตราคาของอัปโหลดมาสเตอร์ทั่วไป ถ้ามีปัจจัยอื่นอย่างเรื่องลิขสิทธิ์และเนื้อหาเฉพาะก็จะใช้เรตราคาอื่น
เผยเชียนถอนหายใจ “ผมแนะนำว่า…ให้ปฏิเสธไปดีกว่า”
จูเสี่ยวเช่อแปลกใจ
เงินลงทุนก็ของบอสเผย
บอสควรจะดีใจมากกว่าคนอื่นที่สามารถหาเงินคืนทุนและทำกำไรได้สิ
“ผมไม่เข้าใจเท่าไหร่ครับ บอสเผยช่วยอธิบายได้ไหมครับ” จูเสี่ยวเช่อถามอย่างสุภาพ
เพราะถึงจะเป็นคนเก่งกาจแค่ไหน เขาก็ยังเป็นแค่เด็กมหาวิทยาลัยปีสี่อยู่ดี
เขายังต้องฟังคำแนะนำของบอสเผย
เผยเชียนคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้น “สิ่งที่สำคัญที่สุดของการเริ่มต้นธุรกิจคือมองให้ไกลเข้าไว้
“จริงอยู่ที่ได้เงินจากสปอนเซอร์ห้าพันหยวนนั้นฟังดูดี
“แค่โฆษณาเพิ่มให้ตอนต่อไปนิดหน่อยก็ได้มาแล้วห้าพันหยวน จะไปหาข้อเสนอดีๆ แบบนี้ได้ที่ไหนอีก
“แต่คุณต้องคิดดูด้วยว่าการเพิ่มเสื้อยืดที่ว่าเข้าไปในคลิป เราต้องหาทางยัดมันเข้าไปไม่ก็แก้บท ถ้าเป็นแบบนั้นแก่นหลักดั้งเดิมของตัวซีรีส์จะยังอยู่หรือเปล่า
“ทำแบบนี้ก็เหมือนขายวิญญาณของเราเอง”
สีหน้าของเผยเชียนดูเจ็บปวด เหมือนว่าเขาเห็นเหตุการณ์แบบที่พูดไปเกิดขึ้นจริงๆ
“ต่อไปถ้าสปอนเซอร์ที่เข้าเป็นเครื่องสำอาง ครีมอาบน้ำ หรือยาสระผมล่ะ ถ้าต้องทำซีรีส์ตามสปอนเซอร์ที่เข้า เราจะโชว์ผลงานที่ยอดเยี่ยมที่สุดของคุณได้ยังไง
“โปรเจ็กต์ใหญ่ที่คุณปั้นมากับมือ…ถ้าพังเพราะเงินแค่ห้าพันหยวน เราจะไม่เสียเยอะกว่าที่ได้มาเหรอ”
จูเสี่ยวเช่อตัวสั่น
แค่บอสเผยพูด มุมมองของเขาก็เปลี่ยนทันที!
จูเสี่ยวเช่อมัวสนใจเงินห้าพันหยวน
แต่บอสเผยสนเรื่องคุณค่าของตัวซีรีส์!
นี่…คือความแตกต่างระหว่างเจ้าของบริษัทกับนักศึกษาที่ไม่มีประสบการณ์ชีวิตสินะ
เผยเชียนหยุดไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่ออย่างกระตือรือร้น “ผมไม่อยากให้ทั้งคุณและหวงซื่อปั๋วรู้สึกกดดัน!
“เงินแค่ล้านเดียวเอง ขาดทุนไปจะเป็นอะไร
“แค่ปัญหาเล็กน้อย!
“จะทำผลงานให้ออกมาดี คุณภาพต้องมาก่อนปริมาณ ต้องเลือกระหว่างจะไปให้สุดทางหรือจะยอมทำลายชื่อเสียงตัวเอง จะให้กลายเป็นว่าเสียทั้งเงินและชื่อเสียงไม่ได้ ถ้าเป็นแบบนั้นคือโง่มากๆ เข้าใจที่ผมพูดไหม”
จูเสี่ยวเช่อพยักหน้ารัว “โอเคครับบอสเผย ผมเข้าใจแล้ว!”
เผยเชียนจิบชาอย่างใจเย็นแล้วพูดต่อ “ถ้าอย่างนั้นเอาแบบนี้เป็นไง ถ้าพวกคุณยอมฟังที่ผมพูด เราจะตั้งมาตรฐานหรือเรตราคาสำหรับการรับสปอนเซอร์ของซีรีส์เรื่องนี้กัน
“ให้โฆษณาสินค้าโต้งๆ ดูยัดเยียดเกินไป เราไม่ควรทำแบบนั้น
“ถ้าจะทำ เราจะทำแค่คลิปคุณภาพเยี่ยมที่สามารถปรับแต่งได้เอง!
“โฆษณาหนึ่งครั้ง หนึ่งแสนหยวน! ราคานี้ไม่แพงเลย เพราะของคนอื่นๆ แค่ยัดโฆษณาเข้าไปในคลิป แต่พวกคุณสามารถทำขึ้นมาใหม่ให้ดีๆ ไปเลยได้
“แต่ละคลิป ตั้งแต่ต้นจนจบ จะเป็นการพูดถึงสปอนเซอร์อย่างเดียวโดยยังรักษามาตรฐานคุณภาพของเราไว้
“ถ้าทำแบบนี้ เราก็จะมั่นใจได้ว่าคนดูจะดูคลิปได้อย่างสนุกสนาน รวมถึงยังมั่นใจได้ว่าจะโฆษณาสินค้าได้อย่างมีประสิทธิภาพ รักษาชื่อเสียงของซีรีส์ไว้ได้ด้วย ยิงปืนนัดเดียวได้นกสามตัวเลย”
จูเสี่ยวเช่อดูกังวล “แต่บอสเผยครับ แบบนั้นมาตรฐานจะไม่สูงไปเหรอครับ แค่จะหาสปอนเซอร์ก็ไม่ง่ายแล้ว ถ้าต้องทำคลิปที่พูดถึงสินค้าโดยที่ยังรักษาคุณภาพอีกคง…”
เผยเชียนพยักหน้าเล็กน้อยขณะจิบชา เขามองจูเสี่ยวเช่อด้วยดวงตาที่เปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ “ผมเชื่อมั่นในความสามารถของคุณ คุณก็ต้องเชื่อมั่นในตัวเองด้วย”
จูเสี่ยวเช่ออ้าปาก แต่ไม่ได้พูดอะไรออกไป
สีหน้าของบอสเผยได้อธิบายทุกอย่างแล้ว!
“โอเคครับบอสเผย ผมเข้าใจแล้ว!” จูเสี่ยวเช่อพยักหน้ารัว
…………………