ฮอทเสิร์ช?
ซูฉิงหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาแล้วเข้าแอพเว่ยป๋อ เธอเห็นหนึ่งในฮอทเสิร์ชด้านบน: [พนักงานของฮ่อถูกสงสัยว่าจงใจฆ่าโดยเจตนาและทุบตีญาติของเหยื่อบนถนน]
บนเว่ยป๋อเต็มไปด้วยรูปภาพและข้อความเขียนว่าซูฉิงถูกสงสัยว่าจงใจผลักเซี่ยซิงซิงตกทะเลสาบแห่งรักโดยคำให้การของฮ่อเฉียนและหลี่เทียนฉิง ทำให้คดีนี้น่าสับสน
แม่ของผู้เสียหายเซี่ยซิงซิงมาเพื่อทวงความยุติธรรมให้กับลูกสาวของเธอ แต่กลับถูกซูฉิงทุบตีที่ถนนและถูกผลักลงกับพื้น
พร้อมกับภาพถ่าย จากมุมมองของภาพถ่าย ซูฉิงผลักเซี่ยชุนเฟิงลงไปที่พื้น
อันที่จริงเซี่ยชุนเฟิงมาเพื่อจับซูฉิงก่อน แต่ซูฉิงผลักเธอเล็กน้อย เธอก็ล้มลงไปนั่งลงบนพื้นและร้องออกมา
ในฮอทเสิร์ชที่ร้อนแรงนี้ เซี่ยชุนเฟิงเธอเป็นเหยื่อ
สำหรับซูฉิง เธอเป็นเหมือนกับผู้หญิงที่ชั่วร้ายที่จงใจผลักเซี่ยซิงซิงลงไปในทะเลสาบ และทำร้ายร่างกายเซี่ยชุนเฟิง
ความคิดเห็นด้านล่างล้วนกล่าวหาซูฉิงและใช้คำหยาบคายว่าเธออย่างหนัก
จ้องมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ ซูฉิงก็ต้องขมวดคิ้ว
เกรงว่าเรื่องนี้มันคงไม่ง่ายขนาดนั้น
ทิศทางของความคิดเห็นของประชาชนนั้นชัดเจน ว่าสิ่งที่เธอทำนั้นคือตั้งใจฆาตกรรมโดยเจตนา และเพื่อยุยงให้คนที่ไม่รู้จักโจมตีเธอด้วยความรุนแรงในโลกโซเชียล ซึ่งหลายคนมีส่วนทำให้เรื่องนี้ยิ่งลุกลาม
และอีกทั้งเซี่ยชุนเฟิงเป็นเพียงหญิงวัยกลางคนธรรมดา เธอไม่ได้มีเรี่ยวแรงขนาดนั้น
เบื้องหลังเรื่องนี้ดูเหมือนว่ามีคนจำนวนไม่น้อยที่ต้องการทำร้ายเธอ
ชูฉิงยกมุมริมฝีปากของเธออย่างประชดประชัน และในทันใดโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
เมื่อเธอรับสาย เสียงของแอนโธนีก็ดังขึ้น “พี่เอด้า เห็นฮอทเสิร์ชที่ร้อนแรงนี้แล้วหรือยัง ทำไมเธอขึ้นฮอทเสิร์ชได้ล่ะ?”
“ฉันเห็นแล้ว” ชูฉิงยิ้มเบา ๆ และพูดติดตลก “คนดัง คนอื่นเลยพากันอิจฉา”
“เอาล่ะ… ใครกล้ามาใส่ร้ายเธอขนาดนี้ ฉันจะจัดการให้เธอเดี๋ยวนี้แหละ” แอนโธนีพูดอย่างโกรธเคือง “บ้าจริง พวกเขาเขียนใส่ร้ายป้ายสีเธอจริงๆ ฉันจะรีพอร์ตมันให้หมด!”
“ไม่ต้องหรอก” ซูฉิงพูดโดยทันที “ถ้าพวกเขาชอบกระแสฮอทเสิร์ชนัก ก็ให้พวกเกาะกระแสไปเถอะ”
แอนโธนี่ไม่เข้าใจ “พี่เอด้าไม่กลัวเสียชื่อเสียงเหรอ?”
ชูฉิงหัวเราะเยาะเย้ย “ยิ่งพวกเขาโจมตีฉันรุนแรงเท่าไหร่ อนาคตก็จะยิ่งมีเรื่องสนุกๆมากกว่านี้อีก?ถ้าเขาอยากเล่น งั้นเราก็เล่นกับพวกเขาสิ”
แอนโธนี่ครุ่นคิด “พี่เอด้า นี่พี่หมายความว่ายังไง…”
ซูฉิงเลิกคิ้ว มุมปากของเธอยกขึ้นอย่างมีเล่ห์นัย “ช่วยฉันตรวจสอบเซี่ยซิงซิง”
หากเซี่ยซิงซิงกำลังวางแผนที่จะทำร้ายเธอละก็ จะต้องทิ้งร่องรอยไว้อย่างแน่นอน
แอนโธนีก็เข้าใจได้ทันที “เข้าใจละพี่เอด้า รอฟังข่าวดีจากฉันได้เลย”
หลังจากวางสาย ดวงตาของซูฉิงก็เย็นลง
เดิมที เธอเพียงต้องการใช้เวลาสามเดือนนี้อย่างเงียบๆแล้วจากไป เธอไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องในแวดวงสังคมแบบนี้
ในเมื่อมีคนมายั่วยุเธอ งั้นเธอก็จะทำให้รู้ว่าคนอย่างเธอไม่ได้รังแกกันง่ายๆ!
วันนี้ตื่นนอนแต่เช้าตรู่ ช่วงสายก็วุ่นวายอยู่กับเรื่องของเซี่ยชุนเฟิงคนเจ้าเล่ห์คนนั้น ซูฉิงจึงรู้สึกง่วงเล็กน้อย
เธอหาวอยู่พักหนึ่ง ซูฉิงก็ลุกขึ้นไปที่ห้องน้ำชาเพื่อชงกาแฟสักแก้ว
ระหว่างทาง พนักงานฮ่อหลายคนสายตามองมาที่เธอก็เปลี่ยนไป ทุกคนต่างชี้มาที่เธอและซุบซิบกัน
“คุณคิดว่า เลขาซูผลักเซี่ยซิงซิงลงไปที่ทะเลสาบจริงๆเหรอ?”
“ในฮอทเสิร์ชมีแต่คนพูดแบบนี้นะ ยังคิดว่าไม่จริงอีกเหรอ ”
“ดูไม่ออกเลยจริงๆ”
“เรียกว่ารู้หน้าไม่รู้ใจ ฉันได้ยินมาว่าซูฉิงมาจากชนบท คนบ้านนอกแบบนี้มีจิตใจที่ชั่วร้ายที่สุด”
“……”
ข่าวลือต่างๆก็ถูกพูดถึงไม่หยุด ซูฉิงยังคงทำเหมือนไม่ได้ยิน ไม่มีท่าทีใดๆ และเดินไปที่ห้องน้ำชาโดยไม่มองไปรอบข้าง
ขณะที่ซูฉิงก้มลงไปชงกาแฟ ในทันใดประตูห้องน้ำชาก็ถูกเปิดออก
เมื่อได้ยินเสียง ซูฉิงก็ลืมตาขึ้น จึงเห็นคนร่างสูงตรงเดินเข้ามา นั่นคือฮ่อหยุนเฉิง
ชูฉิงประหลาดใจ “ฮ่อหยุนเฉิง?”
ถ้าเธอจำไม่ผิด ผู้บริหารระดับสูงอย่างฮ่อหยุนเฉิงจะไม่มาที่ห้องน้ำชา
จริงๆจะมีผู้ช่วยทำสิ่งต่างๆให้ เช่น คอยเสิร์ฟชาให้
ฮ๋อหยุนเฉิงปิดประตูห้องน้ำชา พร้อมกับก้าวขายาวๆของเขาเดินไปหาซูฉิง
เขาพยักหน้าเล็กน้อยและมองลงไปที่ซูฉิง”เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม”
“ทำไมฉันต้องเป็นอะไรด้วยล่ะ” ซูฉิงวางถ้วยลงด้วยท่าทีที่สงบ
ฮ่อหยุนเฉิงตกตะลึงครู่หนึ่ง “คุณไม่ได้อ่านเธอไม่ได้ดูฮอทเสิร์ชคำสักครู่นี้หรือ?”
“อืม ฉันพูดถึงเรื่องนั่นแหละ” ซูฉิงยิ้มเบา ๆ และพูดอย่างเฉยเมย “ฉันยังไม่ได้ทำอะไร จะกลัวทำไมล่ะ”
ท่าทีที่สงบของซูฉิงค่อนข้างเกินความคาดหมายของฮ่อหยุนเฉิง
เดิมที เขาคิดว่าซูฉิงโดนกล่าวหาว่ากระทำผิดแล้วจะเสียใจหากที่เธอถูกใส่ร้ายเช่นนั้น ดังนั้นเมื่อเขาเห็นฮอทเสิร์ชนั้น เขาจึงขอให้ใครสักคนลบฮอทเสิร์ชซะ แล้วไปหาซูฉิงที่โต๊ะของเธอ และพยายามปลอบโยนเธอ
เมื่อเขารู้ว่าซูฉิงมาที่ห้องน้ำชาแล้ว เขาทนไม่ไหวที่จะเดินมาหา
นึกไม่ถึงว่าปฏิกิริยาของซูฉิงจะไร้กังวลขนาดนี้
หรือเธอแค่แกล้งทำเป็นเข้มแข็ง?
ฮ่อหยุนเฉิงก็เอื้อมมือออกไป มือใหญ่ของเขาจับมือของซูฉิงเอาไว้ ดวงตาที่ลึกซึ้งของเขาฉายแววกังวล “ไม่ต้องกังวลนะ ฉันได้สั่งให้คนลบฮอทเสิร์ชออกไปแล้ว ฉันยังกำชับด้วยว่าถ้าใครพูดลับหลัง ถึงคุณไม่ดี ก็ไม่ต้องมาทำงานแล้ว”
ชูฉิงพูดไม่ออกเล็กน้อย: …
เธอไม่ต้องการให้ฮ่อหยุนเฉิงออกหน้าแทนเลยแม้แต่น้อย?
ยังต้องการให้ฮอทเสิร์ชพวกนั้นอยู่อีกสองสามวัน ปล่อยให้ความคิดเห็นของผู้คนสะสมไปเรื่อยๆ ปล่อยให้กระสุนพุ่งไปชั่วขณะหนึ่ง ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงชอบยุ่งมากขนาดนี้นะ?
อย่างไรก็ตามฮ่อหยุนเฉิงทำเช่นนี้ ก็เพราะเขาห่วงใยเธอ
เมื่อคิดถึงดังนี้ ซูฉิงรู้สึกอบอุ่นในใจเล็กน้อย
เธอยกริมฝีปากขึ้นและเผยรอยยิ้มที่สดใส “ฉันไม่เป็นอะไรจริงๆ”
ฮ่อหยุนเฉิงโน้มตัวลงและพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาข้างหูของเธอ “ซูฉิง เธอคือคู่หมั้นของฉัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอถูกรังแก เข้าใจไหม”
ลมหายใจอุ่น ๆ ของเขาผัดผ่านไปที่คอของซูฉิง ทำให้ซูฉิงหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดง
หัวใจเริ่มเต้นเร็วขึ้น ซูชิงกำลังพยายามหายใจลึกๆ
ความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูกนี้ ทำให้ซูฉิงรู้สึกหดหู่เล็กน้อย เธอปล่อยให้ฮ่อหยุนเฉิงส่งผลต่ออารมณ์ของเธอได้อย่างไร?
ซูฉิงสงบลงและผลักฮ่อหยุนเฉิงออกไปเบา ๆ “ฮ่อหยุนเฉิง อย่าแสดงให้มันสมจริงมากนักหรอก เราเป็นแค่ความสัมพันธ์ตามในสัญญา ยิ่งไปกว่านั้น ฉันสามารถจัดการสิ่งเหล่านี้เองได้ คุณไม่จำเป็นต้องสนใจมันหรอก”
ที่จริงแล้วซูฉิงไม่ชอบเป็นหนี้บุญคุณใคร ยิ่งฮ่อหยุนเฉิงทำเพื่อเธอมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกว่าเธอเป็นหนี้บุญคุณกับเขามากขึ้นเท่านั้น
เมื่อเสียงของคำพูดของซูฉิงลอยเข้ามาในหูของฮ่อหยุนเฉิง ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาซึมเล็กน้อย และจ้องมองในดวงตาของเขาก็มองด้วยสายตาที่ซับซ้อน จากนั้นเขาก็เย็นชาอีกครั้ง
มือของเขาที่จับมือเล็ก ๆ ของซูฉิงไว้ ก็จับแน่นขึ้นทันที
ซูฉิงไม่ทันได้ยั้งตัวเองเอาไว้ ตัวเธอจึงเอนไปข้างหน้าในอ้อมแขนของเขา
ฮ่อหยุนเฉิงพูดอย่างเบาๆ “ซูฉิง เธอคิดกับฉันแค่คู่หมั้นที่ทำสัญญากันเท่านั้นเหรอ?”
ลมหายใจของชายที่อ้อมล้อมเธอไว้ ทำให้หัวใจของซูฉิงเริ่มเต้นเร็วขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้ และดวงตาที่ลึกซึ้งของเขาจ้องมาที่เธออย่างใกล้ชิด ราวกับว่ามีเวทมนตร์ ที่ทำให้ผู้คนต่างหลงระเริงไปกับมัน
ซูฉิงรีบหลบสายตาไปทางอื่น ผลักเขาออกไปอย่างแรง เม้มปากของเธอ และถามอย่างเย็นชาว่า “ไม่อย่างงั้นละ?”