โจวเหว่ยชิงตกตะลึงไปชั่วขณะ จากนั้นจึงพูดว่า “อาจารย์ฮูเหยียน เหตุใดท่านอ้วนขึ้นขนาดนี้! แล้วที่ว่าข้านำโชคมาให้นั่นหมายความว่าอะไรหรือ?” เมื่อโจวเหว่ยชิงมองไปที่ฮูเหยียนเอ้าป๋อ เขาก็ถามขึ้นมาอย่างสงสัย
หลังแยกกันไปได้ 2 ปี เฟิงหยูนั้นไม่ได้ดูแตกต่างไปจากเดิมเท่าไหร่ แต่ทว่าฮูเหยียนเอ้าป๋อกลับดูแก่ชราลงอย่างเห็นได้ชัด เส้นผมของเขาขาวโพลนเต็มศีรษะ อีกทั้งยังมีรอยดำคล้ำอยู่ใต้ตาทั้งสองข้าง
เฟิงหยูกล่าวว่า “เขาหมายความว่าการมาถึงของเจ้าเป็นเรื่องบังเอิญเกินไป พอเด็กเหลือขออย่างเจ้ามาถึง เขาก็สร้างคัมภีร์หลุมบรรจุมณีสำเร็จพอดี เมื่อเป็นเช่นนี้ เจ้าจะไม่ใช่เป็นตัวนำโชคได้อีกหรือ?”
โจวเหว่ยชิงยิ้มกว้างและพูดว่า “นั่นสำหรับข้าใช่หรือไม่!? อาจารย์ฮูเหยียน ข้ามีมณีชุดที่ 2 แล้วนะ แต่ข้าก็ยังทำตามคำแนะนำของท่าน ไม่ได้หลอมรวมมณียุทธ์กับศาสตรามณียุทธ์ใดๆ เลย!”
ฮูเหยียนเอ้าป๋อยกมือขึ้นลากโจวเหว่ยชิงเข้ามาในลานบ้านขณะที่เฟิงหยูรีบเดินไปปิดประตูตามหลังอย่างรวดเร็ว “เข้ามาก่อนแล้วพวกเราค่อยคุยกัน”
โจวเหว่ยชิงเดินตามทั้งสองคนเข้าไปในห้องทำงานของฮูเหยียนเอ้าป๋อ ก่อนจะพบว่าทั่วทั้งห้องมีเศษกระดาษและวัตถุดิบที่ไม่รู้จักกระจายอยู่เกลื่อนกลาดไปเต็มไปหมด ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งของพวกนี้ก็มีแนวโน้มว่าจะเป็นอุปกรณ์ที่ใช้สำหรับสร้างม้วนคัมภีร์ศาสตรามณียุทธ์อีกด้วย
โจวเหว่ยชิงมองใบหน้าอวดความภาคภูมิใจของฮูเหยียนเอ้าป๋อ จากนั้นก็ถามอย่างสงสัยว่า “อาจารย์ ท่านเป็นอาจารย์ศาสตรามณียุทธ์อยู่แล้ว ทำไมถึงยังตื่นเต้นเวลาสร้างม้วนคัมภีร์ศาสตรามณียุทธ์สำเร็จล่ะ?”
ฮูเหยียนเอ้าป๋อร้องตวาดและพูดว่า “เจ้าจะไปรู้อะไร! ข้าไม่ได้สร้างม้วนคัมภีร์ศาสตรามณียุทธ์ธรรมดาๆ! ดูนี่!!” พูดจบเขาก็หงายมือ จากนั้นก้อนทองขนาดเล็กเท่าเล็บมือก็ปรากฏขึ้นมา
เมื่อมองแวบแรก ก้อนทองคำทรงกลมลูกนั้นไม่ได้ดูน่าประทับใจอะไรนัก แต่เมื่อโจวเหว่ยชิงตรวจสอบอย่างละเอียด เขาก็อดไม่ได้ที่จะสูดหายใจเข้าลึก
ผิวด้านบนของก้อนทองนั้นมีลวดลายเส้นโค้งถูกแกะสลักจนบางละเอียดและนูนเด่นขึ้นมาจากพื้นผิวทองคำ ดูเหมือนพวกมันจะมีกลไกบางอย่างเชื่อมต่อกัน เห็นได้ชัดจากมณีขนาดเล็กจำนวนมากที่ฝังอยู่ท่ามกลางลวดลายกลไกเหล่านั้น ทั้งทับทิม ไพฑูรย์ตาแมวสีเขียวทอง โอปอลสีดำของจ้าวมณีธาตุมืด และยังมีมณีชนิดอื่นๆ ที่โจวเหว่ยชิงไม่คุ้นเคยอยู่อีกมากมาย
บนก้อนทองคำขนาดเล็กนั้นมีมณีขนาดกะจ้อยร่อยจำนวนมากกว่าร้อยชิ้นฝังอยู่ในรูปแบบที่ไม่เหมือนใคร โจวเหว่ยชิงสัมผัสได้ว่ามีคลื่นพลังแปลกๆกำลังหมุนเวียนอยู่ในก้อนทองคำนี้ แม้เขาจะไม่ทราบราคาของมัน แต่เพียงแค่ฝีมืออันยอดเยี่ยมของผู้สร้างเพียงอย่างเดียวก็ควรค่าแก่การยกย่องแล้ว “อาจารย์ นี่ช่างเป็นงานฝีมือที่ดีจริงๆ มันมีไว้เพื่ออะไรหรือ?” โจวเหว่ยชิงเงยหน้าขึ้นมองฮูเหยียนเอ้าป๋อ
ฮูเหยียนเอ้าป๋อยื่นอกรับอย่างภาคภูมิใจและพูดด้วยน้ำเสียงพออกพอใจว่า “นั่นเรียกว่าคัมภีร์หลุมบรรจุมณี อย่าเข้าได้ใจผิดเพราะขนาดของมันเชียว แท้จริงแล้วไอ้เจ้านี่มีมูลค่ามากมายมหาศาลหรือเรียกได้ว่าหาค่ามิได้เลยทีเดียว ในหอประมูลนั้น คัมภีร์หลุมบรรจุมณีนี้จะมีมูลค่าอย่างน้อย 1,000,000 เหรียญทอง ครั้งก่อนที่เจ้ามาที่นี่ เจ้าล้วนเห็นราคาของม้วนคัมภีร์ศาสตรามณียุทธ์ทั้ง 3 ชิ้นของข้า แต่แม้จะนำของทั้ง 3 ชิ้นนี้รวมกันก็ยังมีมูลค่าน้อยกว่าคัมภีร์หลุมบรรจุมณีอยู่ดี! แค่ค่าวัตถุดิบที่ใช้ในการสร้างสิ่งนี้เพียงอย่างเดียวก็ปาไป 200,000 เหรียญทองแล้ว นั่นยังไม่รวมถึงจำนวนเงินยิบย่อยที่ข้าต้องเสียไปในช่วง 2 ปีมานี้อีก ซึ่งนั่นน่าจะมากกว่า 100,000 เหรียญทองเลยทีเดียว”
โจวเหว่ยชิงกล่าวอย่างสงสัย “มันดูแตกต่างจากม้วนคัมภีร์ศาสตรามณียุทธ์อันก่อนหน้านี้มากเลย!”
ฮูเหยียนเอ้าป๋อกล่าวอย่างขบขันว่า “เจ้าเด็กโง่เง่า แน่นอนว่าต้องไม่เหมือนกันเพราะนี่ไม่ใช่ม้วนคัมภีร์ศาสตรามณียุทธ์ มันคือคัมภีร์หลุมบรรจุมณี ตามชื่อที่ก็บอกอยู่แล้วว่าช่วยให้เจ้าสามารถสร้างหลุมบรรจุมณีเพิ่มบนศาสตรามณียุทธ์ได้”
“ยกตัวอย่างเช่น ธนูราชันย์ของเจ้า เดิมทีมันมีหลุมบรรจุมณีหลุมเดียว นั่นหมายความว่าเจ้าจะสามารถบรรจุมณีธาตุลงไปได้เพียงดวงเดียว ด้วยคัมภีร์หลุมบรรจุมณีนี้ เจ้าจะสามารถเพิ่มหลุมบรรจุมณีได้อีกหนึ่งหลุม ทำให้เจ้าสามารถบรรจุมณีธาตุได้ 2 ดวง ด้วยเหตุนี้ เมื่อเจ้าโจมตีคู่ต่อสู้ เจ้าจะสามารถใช้ทักษะธาตุได้สองชนิด…จากนั้นข้าก็คงไม่ต้องอธิบายเพิ่มแล้วใช่ไหม? สิ่งนี้เป็นประโยชน์สำหรับเด็กเหลือขออย่างเจ้าเนื่องจากเจ้ามีทักษะธาตุมากมาย การมีหลุมบรรจุมณีหลุมที่ 2 บนศาสตรามณียุทธ์นั้นจะช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งให้เจ้ามากกว่าการมีหลุมบรรจุมณีหลุมเดียวอย่างน้อย 10 เท่า”
โจวเหว่ยชิงถามอย่างสงสัย “ทำไมท่านไม่สร้างศาสตรามณียุทธ์ที่มีหลุมบรรจุมณี 2 หลุมไปเลยล่ะ?”
ฮูเหยียนเอ้าป๋อมองเขาด้วยสีหน้าซับซ้อนก่อนจะพูดว่า “เจ้าว่าข้าไม่เคยคิดเช่นนั้นมาก่อนหรือ? นั่นก็เป็นเพราะข้าไม่อาจทำเช่นนั้นได้ต่างหาก ในการสร้างม้วนคัมภีร์ศาสตรามณียุทธ์ที่มีหลุมบรรจุมณี 2 หลุม ผู้สร้างจะต้องเป็นอาจารย์ศาสตรามณียุทธ์ที่อยู่ในระดับเทวะเป็นอย่างน้อย กล่าวง่ายๆก็คือผู้สร้างจะต้องเป็นจ้าวมณีสวรรค์ ดังนั้นข้าจึงไม่อาจทำได้ แต่ข้าก็หวังว่าเจ้าจะสามารถทำได้ในอนาคต ศาสตรามณียุทธ์ทุกชิ้นของอาจารย์ศาสตรามณียุทธ์ระดับเทวะเปรียบได้กับอาวุธของเทพชั้นสูงทั้งนั้น เจ้าคิดว่าอาวุธพวกนั้นหามาได้ง่ายๆ รึไง?”
“รับไป นำสิ่งนี้ไปใช้กับธนูราชันย์ของเจ้า” ขณะที่พูดเช่นนั้น ฮูเหยียนเอ้าป๋อก็ได้ส่งคัมภีร์หลุมบรรจุมณีให้กับโจวเหว่ยชิงแล้ว
โจวเหว่ยชิงรู้สึกตกละลึง เขากล่าวว่า “อาจารย์ นี่มันมีค่ามากเกินไป ข้าไม่อาจรับเอาไว้ได้” แม้ว่าเขาจะคิดว่าศิษย์รับของอาจารย์นั้นถูกต้องแล้ว แต่คัมภีร์หลุมบรรจุมณีนี้มีค่ามากเกินไป ไม่ต้องพูดถึงราคาที่มากกว่า 1,000,000 เหรียญทองของมันเลยด้วยซ้ำ เพียงแค่ฮูเหยียนเอ้าป๋อใช้เวลาทุ่มเทสร้างมันขึ้นมากว่า 2 ปี เจ้าสิ่งนี้ก็ไม่อาจนับมูลค่าได้อยู่แล้ว
“เจ้าโง่! นี่เจ้าไม่เข้าใจอีกเหรอ? บิดาสร้างไอ้สิ่งนี้ขึ้นมาให้เจ้าโดยเฉพาะอย่างไรเล่า! ไม่อย่างนั้นเจ้าคิดว่าข้ายอมเสียทั้งเวลา ทั้งแรงกาย และความพยายามมากมายไปเพื่ออะไร? ยังไงเสียข้าก็กลายเป็นอาจารย์ศาสตรามณียุทธ์ระดับเทวะไม่ได้อยู่แล้ว เพราะฉะนั้นการสร้างศาสตรามณียุทธ์ธรรมดาๆ จะไม่ง่ายและสร้างกำไรให้ข้ามากกว่าหรือ?” ฮูเหยียนเอ้าป๋อกล่าวอย่างโกรธเคือง
ดวงตาของโจวเหว่ยชิงเบิกกว้าง “อาจารย์ หมายความว่า ท่านสร้างสิ่งนี้ขึ้นมาเพื่อข้าโดยเฉพาะ?”
ฮูเหยียนเอ้าป๋อพยักหน้าและกล่าวว่า “เนื่องจากข้าห้ามเจ้าหลอมรวมศาสตรามณียุทธ์ชนิดอื่นกับมณียุทธ์ของเจ้า ดังนั้นข้าจึงต้องช่วยให้เจ้าสามารถปกป้องตัวเองได้มากพอ หากเจ้าเพิ่มหลุมบรรจุมณีให้กับธนูราชันย์ของเจ้า แม้ว่าพลังของมันอาจจะอาจเทียบไม่ได้กับอาวุธระดับเทพเจ้าของอาจารย์ศาสตรามณียุทธ์ระดับเทวะ แต่อย่างน้อยพลังของมันก็น่าจะยังใกล้เคียงอยู่บ้าง เฮ้อ เสียดายที่ข้าไม่มีแรงเหลือพอจะสร้างใหม่อีกอันแล้ว มิฉะนั้นเจ้าอาจจะได้มีหลุมบรรจุมณีหลุมที่ 3! หึ!”
โจวเหว่ยชิงสูดหายใจเข้าลึก จากนั้นสายตาของเขาก็เปลี่ยนไปเป็นแน่วแน่ เขาคุกเข่าลงต่อหน้าฮูเหยียนเอ้าป๋อ รับคัมภีร์หลุมบรรจุมณีมาด้วยท่าทางอย่างเคร่งขรึมและพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ข้า โจวเหว่ยชิง สาบานด้วยมณีสวรรค์ของข้า ในชีวิตนี้ไม่ว่าจะต้องแลกกับอะไร ข้าจะกลายเป็นอาจารย์ศาสตรามณียุทธ์ระดับเทวะหรือสูงกว่านั้นให้ได้ เพื่อทำตามความปรารถนาของอาจารย์ฮูเหยียนให้สำเร็จ หากข้าทำสิ่งนี้ไม่สำเร็จ ขอให้ถูกสวรรค์ลงโทษ!”
…………………………………