สวีเหวินปินเป็นรองหัวหน้าแผนกศัลยกรรมทั่วไปของโรงพยาบาลประชาชนแห่งมณฑล และเป็นผู้รับผิดชอบการประเมินย่อยในคราวนี้
เมื่อเขาเข้ามาก็ได้ยินหวังหย่งกำลังบรรยายเรื่องการผ่าตัดแบบบาดเจ็บน้อยจึงอดชะงักไปไม่ได้ ชื่อวิธีผ่าตัดค่อนข้างแปลกใหม่ เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน เมื่อหันไปมองคนอีกสองคน พบว่าอีกฝ่ายก็มีสีหน้าตะลึงพรึงเพริดเช่นกัน
ผ่านไปชั่วครู่ สวีเหวินปินก็เดินเข้าไปใกล้ขึ้นเล็กน้อย อยากดูสภาพผู้ป่วยให้ชัดเจน!
สวีเหวินปินเชี่ยวชาญการผ่าตัดถุงน้ำดี นี่เป็นการผ่าตัดที่ต้องทำทุกวัน แต่การผ่าตัดแบบบาดเจ็บน้อยนี่หมายถึงอะไร?
เขารู้สึกว่าตอนหวังหย่งถือมีดกรีดท้องเพื่อผ่าเปิดออกจะดูแปลกๆ วิถีของมีดคล้ายจะมีอะไรแตกต่าง บาดแผลที่ผ่าเปิดก็ไม่เหมือนทั่วไป ทำไมถึงทำเช่นนี้? สวีเหวินปินขมวดคิ้ว แค่ผ่าเปิดก็ต้องทำอย่างพิถีพิถันขนาดนี้แล้วหรือ? จะมีความหมายอะไร!
การผ่าตัดดำเนินต่อไป เห็นหวังหย่งสอดเข็มท่อคดเคี้ยวเข้าไปแล้วค่อยเริ่มอัดก๊าซ?
ทำไมถึงทำแบบนี้?
แล้วก็…ตอนใช้กล้องตรวจสอบสภาพช่องท้อง ไม่รู้ว่าขยับกล้องไปอยู่ตรงไหนแล้ว! นี่เขาจะทำอะไร?
สวีเหวินปินนอับจนคำพูดทันที!
เขาไม่เข้าใจการผ่าตัดเคสนี้สักนิดเดียว!
ทำยึกๆ ยักๆ แบบนี้กำลังเล่นอะไรอยู่?
ในตอนนี้สวีเหวินปินตัดสินใจให้คะแนนติดลบไปเรียบร้อยแล้ว!
อย่างแรก การผ่าตัดเคสนี้มีค่าใช้จ่ายสูงกว่าการผ่าตัดแบบธรรมดามาก
อย่างที่สอง ขั้นตอนการผ่าตัด มีหลายขั้นตอนที่มากเกินความจำเป็น ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้นเลย
การสอดกล้องก็เละเทะ ไม่ถูกต้องหลายแห่ง อาจทำให้อวัยวะเสียหายได้
……
หลังการผ่าตัดสิ้นสุด หวังหย่งก็เริ่มเย็บปิดและบรรยายเนื้อหาสำคัญของการผ่าตัดแบบบาดเจ็บน้อยไปด้วย
ตอนนี้สวีเหวินปินไม่มีอารมณ์ดูต่อไปแล้ว ทำเพียงอดทนรอให้การผ่าตัดเสร็จก่อนค่อยลุกออกไป
สวีเหวินปินนอดถอนใจไม่ได้ ระดับนี้ยังต้องพัฒนาฝีมืออีกมาก
แต่ในตอนที่สวีเหวินปินหมุนตัวคิดจะเดินออกไป พลันปรายตามองเห็นแผลบนผิวหนังที่ถูกเย็บเรียบร้อยแล้วของผู้ป่วยโดยไม่ตั้งใจ ทำให้เขาถึงกับต้องตะลึงค้าง!
เขาพบว่าเย็บได้ละเอียดมาก ถึงกับหาแผลไม่เจอด้วยซ้ำ!
ตอนนี้ทำให้สวีเหวินปินตาค้างไปแล้ว!
นี่มันสถานการณ์อะไรกัน?
บาดแผลการผ่าตัดอยู่ที่ไหน?
สวีเหวินปินรีบเปลี่ยนทิศทางทันที รีบเดินเข้าไปดูใกล้ๆ เมื่อสังเกตให้ละเอียดจึงค่อยพบว่าแผลผ่าตัดอยู่ที่ไหน
ตอนนี้สวีเหวินปินนอดตื่นตะลึงไม่ได้!
ช่างเป็นวิธีจัดการบาดแผลที่น่าอัศจรรย์จริงๆ!
ทันใดนั้นเขาก็มีปฏิกิริยาขึ้นมา นี่คือการผ่าตัดแบบบาดเจ็บน้อยที่หมอน้อยคนนี้พูดถึงหรือ?
เป็นวิธีการที่เต็มไปด้วยแนวคิดใหม่ เปิดหูเปิดตาได้ดีจริงๆ!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ สวีเหวินปินก็คิดว่า หากให้สอบตกก็คงน่าเสียดายเกินไป
ผ่านไปครู่หนึ่งเขาจึงตัดสินใจอยู่ดูการผ่าตัดเคสต่อไปก่อน บางที…การผ่าตัดของหมอน้อยเมื่อครู่นี้อาจต้องทำในสถานการณ์พิเศษ ถึงอย่างไรคนเราก็ต้องมีเวลาที่ทำได้ไม่ดีบ้างละ
สวีเหวินปินถาม “มีผ่าตัดอีกไหมครับ?”
หวังหย่งพยักหน้า “ยังมีอีกเคสหนึ่งครับ เป็นการผ่าตัดนิ่วในถุงน้ำดี”
สวีเหวินปินร้องอ้อ ถามอย่างใคร่ครวญว่า “วิธีการจัดการบาดแผลของคุณเรียกว่าอะไรครับ?”
หวังหย่งตอบ “ครับ เรียกว่าการผ่าตัดด้วยการส่องกล้องแบบบาดเจ็บน้อยสไตล์คุณเฉิน จุดสำคัญก็คือการใช้กล้องและการเย็บแผลแบบพิเศษ จะทำให้ได้ผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยม”
สวีเหวินปินได้ยินถึงตรงนี้ก็ดวงตาสว่างวาบ เป็นเช่นนี้เองหรือ?
การผ่าตัดเคสที่สองเริ่มขึ้นแล้ว สวีเหวินปินตั้งใจดูตั้งแต่การผ่าเปิด พยักหน้ากับตนเองเงียบๆ
แต่ว่า…เมื่อหวังหย่งเริ่มอัดแก๊ส ช่องท้องของผู้ป่วยก็ค่อยๆ ขยาย
สวีเหวินปินนเห็นดังนั้นก็คิดว่าทำไมถึงทำเช่นนี้? จึงอดถามไม่ได้ “คุณสอดเข็มอัดแก๊สแบบนี้มีความหมายอะไรหรือครับ?”
“ทำไมคุณทำแบบนี้ครับ?”
หวังหย่งไม่ได้เงยหน้าขึ้น เพียงทำไปตอบไปว่า “หากสอดเข็มอัดแก๊สเร็วเกินไปอาจส่งผลให้ช่องท้องของผู้ป่วยได้รับความเสียหาย เมื่อเป็นเช่นนี้ การผลักท้องเบาๆ และการใช้เข็มอัดแก๊สร่วมด้วยจะช่วยลดอัตราความเสียหายได้มาก!”
คำอธิบายของหวังหย่งเหมือนกับน้ำที่ซัดเข้ามาปลุกสติเขาให้ตื่น ทำให้สวีเหวินปินดวงตาสว่างวาบ รู้สึกเข้าใจกระจ่างขึ้นมาทันที
เป็นวิธีการที่ดี นี่เป็นหมอหนุ่มอย่างไรกันแน่?
อัจฉริยะ?
นี่เป็นความคิดของอัจฉริยะ!
ต่อจากนั้นสวีเหวินปินจะถามในทุกการกระทำของหวังหย่ง ทำให้หวังหย่งต้องอธิบายอย่างจนใจ
“แบบนี้นะครับ ตอนที่คุณใช้กล้องตรวจสอบสภาพในช่องท้อง คุณใช้การขยับมุมเพื่อให้ได้มุมที่เหมาะสมยิ่งขึ้นได้ เมื่อเป็นเช่นนี้ก็จะพบสิ่งที่เราคิดไม่ถึง!”
“ในการผ่าตัด คุณควรให้ความใส่ใจเรื่องการใช้แหนบด้วย เมื่อใช้แหนบบริเวณอวัยวะสามเหลี่ยมถุงน้ำดีต้องทำให้ช้า ตรงนี้ความจริงใช้…”
“อีกอย่าง หลังตัดถุงน้ำดีแล้วต้องใช้กล้องตรวจสอบด้านหลังด้วยนะครับ เพราะผู้ป่วยที่เป็นนิ่วในถุงน้ำดีหลายคนจะมีนิ่วเล็ดรอดออกไปในช่องท้อง ทำให้ง่ายต่อการเกิดโรคแทรกซ้อนและการติดเชื้อในช่องท้อง”
“เห็นไหมครับ? นี่ก็คือนิ่วเล็กๆ ที่เล็ดรอดออกไป…”
……
พวกสวีเหวินปินทั้งสามคนตาค้างไปอีกครั้งแล้ว
ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้!
ตนเป็นกบในกะลาจริงๆ ที่แท้ทุกครั้งที่เขาทำแบบนั้นก็มีความหมายแฝงอยู่จริงๆ ไม่ใช่ทำเละเทะเหมือนที่ตนพูด
การผ่าตัดที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้ ถึงกับถูกตนตำหนิว่าเป็นการผ่าตัดเละเทะไปได้
เมื่อคิดถึงตรงนี้ สวีเหวินปินก็รู้สึกอับอายจนหน้าแดง
ฝีมือของตนยังสู้หมอหนุ่มคนหนึ่งไม่ได้ด้วยซ้ำ กระทั่ง…เกือบทำลายอนาคตของอัจฉริยะเพราะความอ่อนด้อยของตนไปแล้ว!
จะต้องใส่ใจให้มาก ยังดีที่หยุดความคิดได้ทันเวลา!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ สวีเหวินปินก็สูดหายใจลึก ดูท่าทางตนคงแก่แล้วจริงๆ หลายปีมานี้ไม่เคยได้เห็นสิ่งแปลกใหม่ทั้งหลาย จนถูกความก้าวหน้าทางการแพทย์ทิ้งห่างไปเรื่อยๆ
คิดแล้วยังอดถอนใจไม่ได้!
สวีเหวินปินถามอย่างแปลกใจว่า “วิธีการผ่าตัดนี้ของคุณเรียนมาจากที่ไหนหรือครับ?”
หวังหย่งลังเลเล็กน้อยแล้วพูดไปว่า “อาจารย์เฉินสอนผมครับ”
สวีเหวินปินได้ยินดังนั้นก็รู้สึกสนใจขึ้นมาทันที เป็นวิธีที่คิดขึ้นมาเองหรือ? เป็นคนยอดเยี่ยมคนไหนกัน ตนอาจรู้จักก็ได้
สวีเหวินปินยิ้มเล็กน้อย “อาจารย์เฉินคือ…”
หวังหย่งพูดอย่างหนักแน่น “เฉินชาง!”
เฉินชาง? สวีเหวินปินคิดอยู่ครึ่งวันก็ยังคิดไม่ออกว่าคนคนนี้คือใคร!
“สะดวกแนะนำให้ผมรู้จักไหมครับ?”
หวังหย่งพยักหน้า “ได้ครับ!”
สวีเหวินปินหัวเราะออกมาทันที พูดกับหวังหย่งว่า “หนุ่มน้อย ยินดีด้วย คุณผ่านการทดสอบแล้ว!”
หวังหย่ง “???”
สวีเหวินปินพูดต่อไป “พวกเราคือคนที่โรงพยาบาลของพวกคุณเชิญมาเป็นกรรมการทดสอบย่อย ให้พวกเรามาทดสอบพวกคุณโดยเฉพาะ จากการสังเกตเมื่อครู่ พวกเราคิดว่าคุณมีความสามารถที่จะเป็นหมอยอดเยี่ยมคนหนึ่ง! คุณผ่านการประเมินแล้ว!”
หวังหย่งจึงค่อยมีปฏิกิริยาขึ้นมาอีกครั้ง! ถึงกับรู้สึกยินดีอย่างบ้าคลั่ง!
ผ่านแล้ว! ความพยายามสองปีกว่า ในที่สุดก็ได้รับผลตอบแทน
สวีเหวินปินมองหวังหย่งอดหัวเราะไม่ได้ “คุณสะดวกพาไปพบอาจารย์ของคุณตอนนี้เลยไหมครับ?”
หวังหย่งพยักหน้า “ตามผมมาเลยครับ!”
ขณะเดียวกัน เฉินชางที่อยู่ในห้องทำงานก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนของระบบ!
[ติ๊ง! หวังหย่งผ่านการประเมิน ภารกิจสำเร็จ ได้รับรางวัล:
ระดับ +1
เข้าอบรมทักษะหนึ่งครั้ง
กระตุ้นระบบศิษย์อาจารย์]