บทที่ 117 เริ่มต้น

เฉียนโตวโตวได้รับเหรียญทองมาทั้งหมด 480 ซึ่งเทียบเท่ากับ 48,000 หยวนหลังจากที่ขายขวดโพชั่นทั้งหมดไป ราคาของมันสูงมากและยิ่งเป็นกลุ่มหลัง ๆ ก็ยิ่งมีการสู้ราคาหนักมาก

แค่สินค้าเรียกน้ำย่อยชิ้นนี้ยังทำให้คนตื่นเต้นกันมาก เซียวเฟิงรู้สึกเสียใจนิด ๆ ที่เขาไม่เอามันกลับมาให้มากกว่านี้…

“ในเมื่อสินค้าตัวแรกของเราจบลงไปแล้ว ขอเชิญทุกท่านเข้าสู่การประมูลที่แท้จริงกันเลยค่ะ!”

โล่ชาวบ้าน

ระดับ: ทอง

ประเภท: โล่มือเดียว

เลเวล: 15

เงื่อนไขที่ต้องการ: อาชีพอัศวินหรือนักรบที่มีค่า Con สูงกว่า 75 หน่วย

ค่าสถานะ:

พลังป้องกัน: 15-20

อัตราการบล็อก +5%

ค่าความแข็งแกร่ง +18

ค่าความว่องไว +18

ค่าความทนทาน +23

ค่าจิตวิญญาณ +18

ค่าความฉลาด +18

สกิล:

[โล่แนวหน้า] ลดความเสียหายจากด้านหน้าของโล่ลง 10% เมื่อใช้ป้องกัน

[โล่ทนทาน] ผู้เล่นสามารถเข้าสู่โหมดป้องกันเต้มตัวที่ช่วยเพิ่มค่าพลังชีวิตสูงสุด 10% พร้อมกับเพิ่มค่าป้องกันกายภาพและค่าป้องกันเวทย์มนต์ 10% เป็นเวลา 60 วินาที คูลดาวน์ 1 ชั่วโมง

ค่าสถานะของมันถูกเผยตอนที่อยู่ในฟอรั่มแล้ว แต่การที่ได้เห็นของจริงก็ทำให้ทุกคนตื่นเต้นไม่น้อย

ไอเทมชิ้นนี้จะต้องช่วยเพิ่มค่าป้องกันให้ทุกคนได้มากถึง 30 หน่วยแน่นอน!

“ฉันเชื่อว่าทุกคนน่าจะรู้คุณค่าของโล่ชิ้นนี้ดี มันเป็นไอเทมที่เหมาะกับนักรบแนวหน้าเป็นอย่างยิ่ง มันเป็นไอเทมชิ้นแรกที่พวกเราเลือกเป็นอย่างแรกในงานนี้ ดังนั้นขอเริ่มประมูลที่ราคา 100 เหรียญทอง และราคาจะต้องเพิ่มครั้งละ 1 เหรียญทอง”

“110 เหรียญทอง เอาโล่นั่นมาให้ฉัน!”

“120 เหรียญทอง โล่นั่นต้องเป็นของฉันเว้ย!”

เฉียนโตวโตวสังเกตเห็นแล้วว่าคนที่ประมูลส่วนใหญ่เป็นพวกผู้เล่นสายโซโล่ และไม่มีคนจากกิลด์ใหญ่เลย พวกเขาน่าจะกำลังรอโทเคนกิลด์แน่นอน

ถ้าหากเสียเงินทั้งหมดไปก็จะซื้อโทเคนกิลด์ไม่ได้

“300 เหรียญทอง มันต้องเป็นของวอร์สปิริตฮอลล์”

ท้ายที่สุดแล้ว กิลด์ใหญ่ก็ต้องยอมลงมาในสนาม เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากห้องส่วนตัวและเป็นเสียงที่เซียวเฟิงรู้จักดี

วอร์สปิริตไนฟ์

“พวกเราดูมส์เดย์ลีกขอเสนอ 350 เหรียญทอง ไอ้พวกวอร์สปิริตมันแค่กิลด์กระจอก!”

ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่ตรงมุมห้องเสนอราคาที่สูงกว่า

“อ้าว แกนี่เองก็อดออฟวอร์ นายมันก็แค่นักรบธรรมดาคิดจะเทียบกับฉันเหรอ? ฉันขอเสนอ 400 เหรียญทอง”

ไนฟ์ยังคงเสนอราคาต่อ ผู้เล่นที่อยู่ข้างล่างซึ่งไม่อาจเห็นหน้าคนที่อยู่ข้างในห้องส่วนตัวได้ แต่ชัดเจนเลยว่าไนฟ์น่าจะต้องมองอีกฝ่ายด้วยความเย้ยหยันอยู่แน่นอน

“แปลกนะ หลาย ๆ คนก็น่าจะใช้มันได้นี่นา เอาเป็นว่าฉันขอเสนอ 450 เหรียญทองก็แล้วกัน” ก็อดออฟวอร์เสนอราคาที่สูงกว่าเดิม

การต่อสู้เดือดดาลขึ้นมากจนทุกคนได้แต่เงียบมองการต่อสู้นี้ด้วยความสนุก อันที่จริงต้องบอกว่าราคาของมันสูงเกินกว่าที่ผู้เล่นโซโล่จะไล่ตามได้

“อยากจะสู้ราคากับฉันจริงเหรอ? ทั้ง ๆ ที่ฉันอยู่ในห้องส่วนตัวเนี่ยนะ? หัดสำเหนียกตัวเองหน่อยเถอะ 500 เหรียญทอง” ไนฟ์พูดต่อด้วยความเฉยชา

เขาได้รับบัตรมาจากเฉียนโตวโตว แม้ว่าจะเคยมีสัมพันธ์กับพวกดูมส์เดย์หรือมิดซัมเมอร์ แต่ครั้งหนึ่งไนฟ์ก็เคยช่วยเฉียนโตวโตวเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่เขาได้มันมา

สกาย จืออี้ และคนอื่น ๆ ของกิลด์ต่างก็ตะลึงหลังจากที่เห็นบัตรห้องส่วนตัวนี้ หลาย ๆ คนสามารถเข้ามาได้ด้วยแต่ไนฟ์ก็เลือกเฉพาะคนที่สนิทด้วยเท่านั้น

ก็อดออฟวอร์ถึงกับหน้าซีดขึ้นมาทันที

เขาไม่สามารถซื้อบัตรได้เหมือนกับโรส เขาซื้อตั๋วเข้างานมาจากตลาดมืดในราคาที่สูงลิ่ว และนั่นทำให้เขาโกรธไนฟ์มาก

“หุบปาก! 600 เหรียญทอง!”

แต่ก๊อดออฟวอร์ก็ยังคงไม่ยอมแพ้…

“แกนั่นแหละหุบปาก 650 เหรียญทอง!”

“6… 660 เหรียญทอง” ก็อดออฟวอร์ไม่ยอมแพ้อีก

ไนฟ์ปาดเหงื่อบนหน้าผากตัวเองและพยายามเลือกคำพูดที่จะไม่ทำให้ใครอื่นโมโหอีก

หลายคนจากกิลด์วอร์สปิริตต่างก็นั่งอยู่ในนี้ และจืออี้ก็คือหนึ่งในนั้น เธอมองไปยังห้องหมายเลข 1 ที่เซียวเฟิงน่าจะอยู่ที่นั่น

“ไม่คิดเลยนะเนี่ยว่าเจ้าของตำหนักจะสนิทกับมาสเตอร์ฮีลเลอร์แบบนั้น” สกายพึมพำ

“พวกเขาเคยร่วมมือกันมาก่อนที่หมู่บ้านเริ่มต้น ไม่รู้ว่าเป็นยังไงแต่ก็น่าจะสนิทเอาเรื่องอยู่ มาสเตอร์ฮีลเลอร์ยังเคยช่วยเธอทำภารกิจด่วนพิเศษด้วย” ไนฟ์พูดผ่านช่องสื่อสาร

“ไม่คิดว่าเป็นคู่กัดกันบ้างเหรอ? หรือไม่ก็คู่รักก็ได้ มาสเตอร์ฮีลเลอร์อาจจะเป็นพวกโลลิค่อนก็ได้นะ” สกายส่ายหัว จืออี้ก็เมินหน้าจากห้องส่วนตัวไปยังเฉียนโตวโตว

สุดท้ายแล้วไนฟ์ก็ได้โล่ชาวบ้านมาในราคา 900 เหรียญทอง อันที่จริงมีหลายคนที่มีทุนทรัพย์มากพอ แต่ก็ไม่มีใครอยากทุ่มเงินมากขนาดนี้ตอนเริ่มอยู่แล้ว

อันที่จริงต้องบอกว่าไม่มีใครอยากหาเรื่องกับกิลด์วอร์สปิริตด้วย ไม่งั้นแล้วราคาอาจจะสูงกว่านี้ก็ได้

การประมูลดำเนินกันต่อไปในทางที่ดี ของชิ้นต่อไปเป็นอุปกรณ์เลเวล 15 และราคาอยู่ที่ 1000 เหรียญทอง

แต่ไอเทมชิ้นที่แปดเป็นของที่น่าสนใจมาก มันคือหนังสือสกิลที่เซียวเฟิงเก็บได้จากเมืองร้าง และถูกขายไปในราคา 1800 เหรียญทอง ชัดเจนเลยว่าผู้คนให้ความสนใจกับสกิลมากกว่าจะเป็นอุปกรณ์ เทียบเท่าแล้วมันมีราคาสูงถึง 180,000 หยวน

“สินค้าชิ้นที่เก้าของเราเป็นหนึ่งในสองชิ้นสุดท้าย เอาล่ะเรามาดูค่าสถานะของมันกันดีกว่า”

แหวนรวดเร็ว

ระดับ: หายาก

ประเภท: เครื่องประดับ

เลเวล: 15

เงื่อนไขที่ต้องการ: ทุกอาชีพ

ค่าสถานะ:

เพิ่มอัตราการเคลื่อนไหว +5%

เพิ่มความเร็วโจมตี +5%

เพิ่มความเร็วการร่ายมนต์ +5%

“มันคือแหวนค่ะ! ฉันเชื่อว่าทุกคนรู้คุณค่าของมันดีเพราะฉะนั้น ราคาเริ่มต้นที่ 100 เหรียญทอง และราคาจะต้องสูงขึ้นครั้งละ 1 เหรียญทอง!”

เซียวเฟิงตะลึงเหมือนกัน นี่ไม่ใช่ของที่เขาเก็บมาก็เลยไม่ได้สนใจมันมากนักในตอนแรก มาคราวนี้เขาจ้องมองมันเป็นพิเศษ

นอกจากค่าสถานะแล้วอุปกรณ์จำพวกเครื่องประดับเองก็ทำให้ผู้เล่นสามารถใส่มันได้หลายชิ้นพร้อมกันด้วย เซียวเฟิงมีแหวนด้วยกันสองวงในตอนนี้

มันทั้งหายากและมีค่ามากจนเซียวเฟิงเสนอราคาแบบไม่ลังเล

“200 เหรียญทอง!”

ทุกคนจ้องมองไปยังห้องส่วนตัวหมายเลข 1 ทันที

ห้องส่วนตัวมีด้วยกันทั้งหมด 20 ห้องและทุกคนเองก็ต้องรู้ดีว่าห้องแรกต้องเป็นของคนที่มีอำนาจมากที่สุด ดังนั้นตัวตนของเขาจึงเดาได้ไม่ยาก

ทุกคนที่นั่งอยู่ด้านล่างต่างพูดคุยกันอย่างสงสัย

“เสียงเขาคุ้น ๆ นะ”

“ใครกันน่ะที่อยู่ในห้องนั้น?”

ไม่ใช่แค่นั้น เฉียนโตวโตวที่ยืนอยู่ตรงกลางเวทีแม้ว่าจะรู้ตัวตนของเขาอยู่แล้วแต่ก็ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะยอมเล่นการประมูลครั้งนี้ด้วย!

ถ้าเธอรู้ว่าเขาต้องการแหวนวงนี้ เธอคงไม่เอามันมาประมูลหรอก

“200 เหรียญทองครั้งที่หนึ่ง มีใครจะเสนอราคามากกว่านี้ไหมคะ?”

หญิงสาวกลบความรู้สึกเอาไว้และทำหน้าที่ของตัวเองต่อ

แต่ก็ไม่มีใครกล้าเสนอราคาที่สูงกว่านี้อีกเลย

“200 เหรียญทองครั้งที่สอง มีใครจะให้มากกว่านี้ไหมคะ? ถ้าไม่มีล่ะก็มันจะตกเป็นของท่านลูกค้าวีไอพีหมายเลข 1 ของเรานะคะ”

สถานการณ์เริ่มประหลาดขึ้นมาก ไม่มีใครกล้าเสนอราคาที่สูงกว่าเลยแม้แต่คนเดียว มันเงียบสงบเกินไปจนกระทั่งเธอคิดได้แล้วว่าคงไม่มีราคาที่สูงกว่านี้แล้ว

“เอาล่ะ แหวนว่องไวตกเป็นของท่านลูกค้าวีไอพีหมายเลข 1 ของเราค่า!”

ลูกน้องของเฉียนโตวโตวเอาแหวนลงไปและเธอก็เอาถาดใบสุดท้ายขึ้นมา

ทุกสายตาจับจ้องไปยังถาดใบนี้…

มันคือไอเทมสี่เหลี่ยมภายใต้ผ้าสีแดงที่มีขนาดไม่ใหญ่มาก มันคือดาวเด่นในงานประมูลครั้งนี้

“ไอเทมสุดท้ายของงานในวันนี้… โทเคนกิลด์ค่า!”

ผ้าสีแดงถูกเปิดออก พร้อมกับแผ่นไม้ที่มีตัวอักษรสลักจารึกเอาไว้!