ตอนที่ 255 ชุดแข่งสีเงิน / ตอนที่ 256 รถกระจอกอะไรกัน

ลืมรักเลือนใจ

ตอนที่ 255 ชุดแข่งสีเงิน

 

 

เฮ่อเล่อเฟิงมองไปทางเฮ่อสยงแล้วพูดขึ้นเบาๆ “ลุงครับ ผมและพี่เยียนจะพยายามให้ถึงที่สุดครับ”

 

 

เมื่อเฮ่อสยงจากไปแล้ว หลินเยียนและเฮ่อเล่อเฟิงนั่งอยู่ข้างๆ มองดูการตรวจเช็คก่อนแข่งของทีมรถตระกูลเฮ่อ

 

 

“ไม่มีอุปกรณ์พิเศษดีๆ จริงด้วย” หลินเยียนมองดูอยู่สักครู่หนึ่งแล้วเอ่ยขึ้น

 

 

เฮ่อเล่อเฟิงเผยสีหน้าลำบากใจเล็กน้อย “พี่เยียน จริงๆ ก็พอใช้ได้อยู่แหละ ถึงจะเทียบกับทีมรถแข่งใหญ่ๆ ไม่ได้ แต่อุปกรณ์พื้นฐานก็มีครบหมดนะ”

 

 

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลินเยียนถึงกับต้องเอามือก่ายหน้าผาก

 

 

ถ้าอุปกรณ์พื้นฐานยังไม่มีจะลงแข่งได้ไงล่ะ ยังกล้ามาพูดว่าพื้นฐานอีก…

 

 

“พี่เยียน จริงๆ นอกจากอุปกรณ์ของรถแข่งแล้ว การตัดสินใจและเทคนิคของนักแข่งรถก็สำคัญเหมือนกันนะ” เฮ่อเล่อเฟิงพูดขึ้น

 

 

ได้ยินที่เขาพูดแล้ว หลินเยียนเผยยิ้มบางๆ นอกจากอุปกรณ์สำหรับการสนับสนุนแล้ว ที่สำคัญที่สุดคือรถแข่ง แต่รถที่ได้มาตรฐานรถแข่งนั้นก็คงไม่ได้แย่ไปกว่านี้ ถ้าไม่ได้มีความแตกต่างกันมาก ลำพังอาศัยเทคนิคยังพอช่วยไว้ได้อยู่

 

 

“เสี่ยวเฟิง เสี่ยวเยียน ลงมา”

 

 

ผ่านไปไม่นาน ผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนตะโกนมาทางหลินเยียน

 

 

เมื่อได้ยินเสียงจากคุณปู่แล้ว หลินเยียนและเฮ่อเล่อเฟิงพยักหน้าตอบรับ ทั้งสองลุกขึ้นยืนอย่างพร้อมเพียงและเดินมุ่งไปทางสนาม

 

 

“เสี่ยวเฟิง ชุดแข่ง”

 

 

ผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนยื่นชุดแข่งสีเงินให้กับเฮ่อเล่อเฟิง

 

 

“รองเท้าแข่งกันไฟ หน้ากากกันไฟ ถุงมือกันไฟ แล้วก็หมวกกันน็อค ลองตรวจเช็คเองอีกที แล้วก็เอาให้เสี่ยวเยียนด้วยชุดหนึ่ง” ผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนพูดขึ้น

 

 

“ครับคุณปู่” นั่งยองๆ อยู่ข้างๆ ตั้งใจตรวจเช็คอุปกรณ์ในการลงแข่ง

 

 

เมื่อมั่นใจว่าไม่มีปัญหาแล้ว เฮ่อเล่อเฟิงสวมชุดแข่งสีเงินนั้นไว้ทันที จากนั้นมองไปทางหลินเยียน “พี่เยียนครับ เนวิเกเตอร์ของผมก่อนหน้านั้นเป็นผู้ชาย คิดว่าพี่คงจะใส่ชุดของเขาไม่ได้ วันก่อนคุณปู่ได้สั่งตัดชุดให้พี่แล้ว เดี๋ยวผมไปเอาจากที่รถมาให้”

 

 

“ได้เลย” หลินเยียนพยักหน้า

 

 

ผ่านไปไม่นาน สายตาของหลินเยียนหยุดอยู่บนชุดแข่งรถที่เฮ่อเล่อเฟิงสวมอยู่ ความประหลาดบางอย่างปรากฎขึ้นในแววตาของเธอ

 

 

“เสี่ยวเฟิง ชุดแข่งของพวกเรา…ทำไมฉันรู้สึกคุ้นจัง…” หลินเยียนเอ่ยปากถามขึ้น

 

 

ชุดแข่งของทีมรถตระกูลเฮ่อนั้น นอกจากสัญลักษณ์ที่ต่างกันแล้ว ทั้งแบบและสีล้วนเหมือนชุดรถแข่งในอดีตของเธอไม่มีผิด ถ้าไม่ตั้งใจดูดีๆ แทบจะมองไม่เห็นความต่างเลย

 

 

เมื่อได้ยินหลินเยียนถามขึ้น เฮ่อเล่อเฟิงหัวเราะแล้วพูดขึ้น “พี่เยียนต้องรู้สึกคุ้นอยู่แล้วแหละ เมื่อคืนก็ยังเห็นอยู่เลย”

 

 

“เมื่อคืนยังเห็นอยู่เลยงั้นเหรอ” หลินเยียนเผยสีหน้าสงสัย

 

 

“ใช่แล้ว” เฮ่อเล่อเฟิงพยักหน้าแล้วหันไปอธิบายให้หลินเยียนฟัง “เมื่อคืนพวกเราดูเทปการแข่งขันด้วยกันไม่ใช่เหรอ…ชุดที่เรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ เยวาใส่ ก็ชุดแบบนี้แหละ”

 

 

หลินเยียน “…” เธอคิดไม่ผิดจริงๆ

 

 

“ฮ่าๆ พี่เยียนไม่รู้เหรอ จริงๆ แล้วชุดแข่งรถพวกเราได้รับความนิยมในวงการภายในประเทศมากเลยล่ะ ทีมรถแข่งทั้งเล็กทั้งใหญ่ชอบชุดแข่งสีเงินกันหมด” เฮ่อเล่อเฟิงหัวเราะแล้วพูดขึ้น

 

 

สำหรับวงการรถแข่งภายในประเทศนั้น หลินเยียนไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่จริงๆ

 

 

“ตั้งแต่เรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ เยวา ครองแชมป์การแข่งขันลีกระดับประเทศไปหลายรุ่นแล้ว ชุดแข่งสีเงินแบบนี้ก็เริ่มแพร่หลายมากขึ้น รวมถึงพวกลูกศิษย์ของเรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ เยวาอย่าง ลั่งหมั่ง ราชาเรซซิ่ง เด๊ดบุชเชอร์ หลังๆ มาพวกเขาก็ใช้ชุดแข่งสีเงินกันหมด” เฮ่อเล่อเฟิงพลางอธิบาย

 

 

“พูดจบหรือยัง”

 

 

หลินเยียนยังไม่ทันได้เอ่ยปาก เฮ่อสยงและเฮ่อหมิงไข่ทั้งสองคนเดินต้อนเข้ามา

 

 

“เธอแค่มาเข้าร่วมเฉยๆ แกพูดอะไรกับเธอตั้งเยอะแยะ เธอจะไปรู้อะไรล่ะ เสียเวลาเปล่าๆ รีบไปเช็ครถของตัวเองเถอะ” เฮ่อสยงพูดขึ้นพร้อมโบกมือด้วยความหงุดหงิด

 

 

 

 

ตอนที่ 256 รถกระจอกอะไรกัน

 

 

ได้ยินที่เฮ่อสยงพูดแล้ว เฮ่อเล่อเฟิงตบหัวตัวเองเบาๆ มัวแต่คุยกับพี่เยียนจนเพลิน เกือบลืมไปเช็กสภาพรถตัวเองซะแล้ว

 

 

“พี่เยียน รถแข่งสีเงินคันนี้แหละรถออกศึกของผม” เฮ่อเล่อเฟิงยืนอยู่ข้างๆ รถแข่งสีเงินแล้วยิ้มให้หลินเยียน

 

 

หลินเยียน “…” ทำไมหน้าตารถคันนี้เหมือนซิลเวอร์กาแล็กซี่ของเธอขนาดนั้นล่ะ

 

 

“เสี่ยวเฟิง พวกนายมีมืออาชีพตรวจสอบสภาพรถหรือเปล่า” หลินเยียนมองไปทางเฮ่อเล่อเฟิง เพราะไม่ค่อยเห็นนักแข่งรถตรวจเช็กสภาพรถก่อนการแข่งขันด้วยตัวเอง จะมีก็ต่อเมื่อได้รับการตรวจเช็กจากมืออาชีพแล้วจากนั้นนักแข่งรถค่อยตรวจเช็กด้วยตัวเองอีกรอบ

 

 

“เมื่อก่อนมีนะ แต่ว่าตอนนี้ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อติดขัดเรื่องเงินทุน ปู่บอกว่าอะไรประหยัดได้ก็ประหยัดไว้ก่อน เพราะไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว ถึงแม้พวกเราจะไม่ใช่มืออาชีพ แต่ถ้ามีปัญหาเมื่อไหร่เราก็พอจะรู้อยู่” เฮ่อเล่อเฟิงพูดขึ้น

 

 

หลินเยียนพยักหน้า ตอนนี้ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อก็จนจริงๆ แหละ

 

 

“พี่เยียนก็คิดว่ารถแข่งคันนี้คุ้นตาใช่ไหมล่ะ…จริงๆ แล้วปู่เป็นแฟนตัวยงของเทพลั่งหมั่งแล้วก็ราชาเรซซิ่ง เด๊ดบุชเชอร์น่ะ ศรัทธาอย่างบ้าคลั่งโดยเฉพาะกับเรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ เยวาอีกด้วย ดังนั้น ไม่ว่าจะเป็นรถแข่งหรือชุดแข่งของทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อ ล้วนคล้ายกับเรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ เยวาหมดเลย” เฮ่อเล่อเฟิงหัวเราะแล้วพูดขึ้น

 

 

“งั้นเหรอ…” หลินเยียนจับคางแล้วครุ่นคิด เธอมีอิทธิพลขนาดนั้นเลยเหรอ

 

 

ขนาดคุณตายังเป็นแฟนคลับตัวยงของเธอเลย

 

 

อีกอย่าง หลินเยียนไม่คิดว่าทุกวันนี้พวกเด็กๆ อย่างลั่งหมั่งกับบุชเชอร์จะมีอิทธิพลมากมายขนาดนี้ โดยเฉพาะเด็กน้อยอย่างลั่งหมั่งนั่น ถึงขั้นที่ว่าต่างประเทศนำเขามาเป็นต้นแบบ จะเริ่มถ่ายทำภาพยนตร์แล้วด้วย

 

 

“พี่เยียนว่ารถของผมเป็นไงบ้าง” ปาดเหงื่อบนหน้าแล้วยิ้มให้หลินเยียน

 

 

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลินเยียนมองสำรวจรถสีเงินของเฮ่อเล่อเฟิงตามสัญชาตญาณ

 

 

“ให้พูดความจริงหรือโกหก” หลินเยียนถามเฮ่อเล่อเฟิง

 

 

“เอ่อ…” เฮ่อเล่อเฟิงชะงักไปครู่หนึ่ง เพราะไม่คิดว่าหลินเยียนจะพูดแบบนี้ “ถ้างั้นลองโกหกมาก่อนดีกว่า”

 

 

“โกหกเหรอ” หลินเยียนหัวเราะเบาๆ เดินวนดูรถแข่งสีเงินของเฮ่อเล่อเฟิงรอบหนึ่งแล้ว “รถของแกเป็นรถที่ดีที่สุดในบรรดาทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อเลยล่ะ โดยเฉพาะเครื่องยนต์เนี่ยแทบจะเพอร์เฟกต์ไปเลย”

 

 

เฮ่อเล่อเฟิง “…”

 

 

“แล้วความจริงล่ะ” เฮ่อเล่อเฟิงพูดต่อ

 

 

“รถกระจอกอะไรเนี่ย” หลินเยียนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

 

 

“พี่เยียน ที่จริงมันก็พอใช้ได้อยู่หรอก” เหมือนกับว่าเฮ่อเล่อเฟิงไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่

 

 

“ในทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อ รถของเฮ่อหมิงไข่ดีที่สุด คันที่เหลือก็ยังเทียบไม่เท่า แต่รถของนายเป็นคันที่แย่ที่สุด” หลินเยียนพูดขึ้น

 

 

“เทคนิคของพี่หมิงไข่ดีที่สุด ทักษะรวมๆ ก็เก่งที่สุด มันก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว” เฮ่อเล่อเฟิงหัวเราะ

 

 

“อ่อ พี่เยียนอยากลองเข้าร่วมทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อไหม ผมเห็นว่าพี่เยียนดูสนใจรถแข่งอยู่นะ… ถ้าพี่มีความสนใจทางด้านนี้ ผมรับพี่เป็นลูกศิษย์ได้ สอนพวกความรู้พื้นฐานแล้วก็เทคนิคให้พี่ได้” เฮ่อเล่อเฟิงไม่ให้โอกาสหลินเยียนได้พูด ยังคงพูดพร้อมหัวเราะต่อ

 

 

พอได้ยินที่เฮ่อเล่อเฟิงพูดแล้ว หลินเยียนก็ถอนหายใจแล้วพูดขึ้น “ขอคิดดูก่อนนะ”

 

 

“เสียดายที่พี่หมิงไข่เหมือนจะอคติกับพี่เยียนมาก ไม่งั้นให้พี่หมิงไข่สอนพี่คงจะเป็นผลดีกับผมที่สุด” เฮ่อเล่อเฟิงคิดไปคิดมาแล้วพูดขึ้น

 

 

หลินเยียน “…” ฉันขอบคุณจากใจมากๆ เลยล่ะ

 

 

“อ่อ พี่เยียน ชุดของพี่ครับ” ระหว่างที่พูด เฮ่อเล่อเฟิงเปิดประตูรถออกแล้วยื่นชุดแข่งสีเงินให้หลินเยียน

 

 

ขณะที่หลินเยียนรับชุดแข่งสีเงินมา เธอได้บอกขอบคุณเฮ่อเล่อเฟิงไปด้วย

 

 

หลินเยียนยังไม่ทันสวมชุดรถแข่ง ผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนก็เรียกตัวหลินเยียนและเฮ่อเล่อเฟิงไป