หลังจากที่จางจื้อซินได้ยินว่าเฉินชางทำศัลยกรรมเสริมหน้าอกให้ฟู่อวี้หลาน เขาก็โมโหจนควันแทบออกหูในทันใด!
เขายกหูโทรศัพท์โทรไปหาเฉินชาง!
ทว่าน่าเสียดายที่ไม่มีคนรับสาย!
ทำให้จางจื้อซินร้อนใจจนแทบคลั่งในเวลาต่อมา เจ้าเด็กคนนี้นับวันชักจะยิ่งทำอะไรตามอำเภอใจใหญ่แล้ว เพิ่งเรียนรู้มาแค่ไม่กี่วัน ก็ผ่าตัดเสริมหน้าอกแล้ว!
โชคดีที่คุณไม่ได้ดูผมผ่าตัดศัลยกรรมทั่วไป ไม่งั้นคุณยิ่งอวดดีแน่!
จางจื้อซินฝืนใจรอจนถึงเวลาเลิกงาน เขาขับรถไปที่คลินิกศัลยกรรมด้วยความรีบร้อน เดินขึ้นชั้นบนไปด้วยจิตใจที่ร้อนรนเหมือนถูกไฟจี้
เฉินชางยังไม่กลับบ้าน นั่งอ่านบทความในวิทยานิพนธ์ของฉินเยว่ที่ได้ตีพิมพ์ลงวารสาร ‘ปลูกถ่ายตับ’ อยู่ในห้องทำงาน ท่าทางเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่
ตนควรจะไปกระตุ้นเฉียนเลี่ยงเพื่อกระตุ้นภารกิจกราบอาจารย์เมื่อไหร่ดี
จางจื้อซินเดินพรวดเข้าในห้องทำงาน กล่าวด้วยอาการหายใจกระหืดกระหอบ “เฉินชาง! เจ้าเด็กคนนี้ ทำไมคุณถึงผ่าตัดเสริมหน้าอกเอง! แถมยังทำให้น้องสาวของฟู่อวี้ฟางด้วย คุณนี่มันจริงๆ เลย…”
เมื่อเฉินชางเห็นจางจื้อซินยืนพิงบานประตู หายใจกระหืดกระหอบ พูดแทบจะไม่ไหว พูดขาดๆ หายๆ ไม่ต่อเนื่องเลยสักนิด
เขาก็ถอนหายใจออกมา “เถ้าแก่จาง คุณเป็นถึงเถ้าแก่ นั่งนับเงินอยู่ที่บ้านก็ดีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอครับ เมียหลวงยังไม่มา!”
จางจื้อซินถึงกับหนังตากระตุก การทำงานกับเฉินชาง จะต้องกล่าวว่าเป็นการฝึกฝนจิตใจตนเองอย่างหนึ่ง
“ผมไม่มาคุณก็เลยทำลายคลินิกศัลยกรรมของผมซะเลย…”
“…คุณเสริมหน้าอกเป็นหรือไง! พี่ใหญ่ นายใหญ่ คราวหน้าอย่าก่อเรื่องยุ่งยากจะได้มั้ยครับ”
จางจื้อซินยังไม่ทันพูดออกไปจนหมด ทันใดนั้นฟู่อวี้ฟางก็เปิดประตูเข้ามา
เมื่อฟู่อวี้ฟางเห็นว่าทั้งคนสองดูเหมือนจะกำลังโต้แย้งอะไรกันอยู่อย่างดุเดือด เธอก็หัวเราะด้วยความเก้อเขิน “นี่ฉันรบกวนหรือเปล่าคะ”
ทันทีที่จางจื้อซินเห็นเศรษฐินีฟู่ เขาก็หัวเราะออกมาทันใด “เปล่าครับเปล่า ถกเรื่องวิชาการกันอยู่น่ะครับ!”
ฟู่อวี้ฟางยิ้มเล็กน้อย “ถกกันอย่างมีวัฒนธรรมได้ความรู้เป็นเรื่องดีค่ะ เหล่ากัวสามีฉันทั้งวันเอาแต่คุยเรื่องเงิน อ้าปากปิดปากก็ซื้อนู่นซื้อนี่ น่ารำคาญจะตายไป!”
จางจื้อซินชะงักงัน ผมก็อยากคุยเรื่องเงิน แต่…ผมต้องมีเงินก่อน!
เฉินชางก็เข้าใจทันทีว่าทำไมถึงเรียกว่านักปราชญ์ไส้แห้ง แม่งเอ๊ย จนขนาดนี้จะไม่เจ็บปวดใจได้เหรอ
ถึงคุณจะไม่อยากเจ็บปวดใจ แต่เจอกับหัวข้อสนทนาของคนรวยเช่นนี้ คุณจะไม่รู้สึกปวดใจเลยเหรอ
จางจื้อซินหัวเราะออกมา “ก็แค่ถกกันไปเรื่อยเปื่อยน่ะครับ เอ่อ…คุณฟู่ครับ คุณมานี่…?”
ฟู่อวี้หลานหยิบบัตรออกมาจากกระเป๋า กล่าวด้วยความเกรงใจ “คุณหมอเฉินคะ ค่าผ่าตัดวันนี้จ่ายเลยแล้วกันนะคะ เราคนกันเองทั้งนั้น พวกเราเชื่อใจคุณหมอเฉิน จะว่าไปอีกหน่อยเรายังต้องติดต่อกันอยู่ดี”
เมื่อก่อนหน้านี้ตอนที่เฉินชางเดินออกไปจากห้องพักฟื้นแล้ว ฟู่อวี้ฟางกับฟู่อวี้หลานสองพี่น้องคุยกันนิดหน่อย
ฟู่อวี้ฟางรู้สึกว่าจ่ายเงินให้เฉินชางก่อนจะเหมาะสมกว่า เพราะถึงอย่างไรเสียก็ผ่าตัดไปแล้ว สำหรับวันข้างหน้าถ้าเกิดอะไรขึ้นค่อยว่ากันอีกที ว่ากันไปทีละเรื่อง
เงินหนึ่งล้านหยวนไม่ใช่เงินจำนวนน้อย แต่ก็ไม่ได้มาก รอเดี๋ยวตนเองทำศัลยกรรมหน้าอกด้วยแล้ว ก็รวมเป็นเงินสองล้านหยวน ก็ถือเสียว่าเปลี่ยนคันใหม่ให้สามี ถึงอย่างไรเสียรถยนต์หนึ่งคันก็ราคาสองล้านแล้ว รถคันนี้…เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ใบหน้ารูปไข่ของฟู่อวี้ฟางก็แดงระเรื่อ
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผ่านอีกระยะหนึ่งตนก็ต้องทำเช่นกัน จ่ายเงินก่อนถือเป็นการสร้างความประทับใจให้เฉินชาง
เฉินชางหัวเราะ “พี่ฟู่ จ่ายก่อนจ่ายหลังก็เหมือนกันครับ”
ฟู่อวี้ฟางหัวเราะ “คุณหมอเสี่ยวเฉินทำงานเหนื่อยตั้งหลายชั่วโมง ค่าผ่าตัดนี้ควรจะจ่ายในครบตามจำนวน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ฉันมั่นใจว่าไม่มีปัญหาหลังผ่าตัดแน่นอน เมื่อกี้นี้ฉันดูแล้วดูอีก สวยมากจริงๆ ค่ะ! นี่ขนาดฉันเป็นผู้หญิงนะคะ ยังประทับใจอยู่นาน จะว่าไปแล้วราคาหนึ่งล้านหยวนนี่ไม่แพงเลยจริงๆ! บอกตามตรงนะคะ สมราคาแล้ว!”
จางจื้อซินตกตะลึง เขามองทั้งสองคนพูดคุยกัน ไม่ค่อยกล้าพูดแทรก
เดี๋ยวนะ…
หนึ่งล้านหยวนอะไรกัน
จางจื้อซินพลันตกตะลึงจนตาค้างไปแล้ว!
ค่าอะไรหนึ่งล้านหยวน
จางจื้อซินเข้าใจในทันใด เฉิงชาง…นี่คุณ…เสริมหน้าอกเคสหนึ่งหนึ่งล้าน?
จะอวดดีอะไรนักหนา!
แม่เจ้า!
ที่แท้เฉินชางไม่พอใจที่ช่วงนี้ชีวิตของผมราบรื่นดี เรื่องวุ่นวายมีไม่มากพอสินะ?
นี่ถ้าเกิดปัญหาหลังผ่าตัดขึ้นมาจะต้องชดใช้เท่าไหรเนี่ย
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ จางจื้อซินรู้สึกว่าตนเองขุ่นเคืองยิ่งกว่าเดิม
จางจื้อซินอดถามไม่ได้ว่า “เดี๋ยวนะครับคุณฟู่ ค่าผ่าตัดเสริมหน้าอกเท่าไหร่นะครับ หนึ่งล้าน? มีอะไรเข้าใจผิดหรือเปล่าครับ”
ฟู่อวี้ฟางชะงักงัน แล้วก็รีบส่ายหน้า “ไม่มีอะไรเข้าใจผิดนะคะ ฉันว่าราคานี้สมเหตุสมผลมาก ราคาตามคุณภาพค่ะ ระดับฝีมือของคุณหมอเสี่ยวเฉินแล้ว ราคาหนึ่งล้านฉันว่าฉันรับได้ค่ะ!…”
…ก็เหมือนกันกับศัลยกรรมใบหน้า ฉันหมดไปสี่แสนหยวน ราคาไม่เบา แต่ดูสวยแตกต่างจากเน็ตไอดอลพวกนั้นลิบลับ แม่สามีไม่เพียงแต่ไม่บ่นฉัน ยังชมฉันด้วยว่าหน้าตาสวย!…
…ดังนั้นราคาตามคุณภาพ ฝีมือระดับคุณหมอเฉิน หนึ่งล้านไม่แพงเลยสักนิดค่ะ!”
คำพูดครั้งนี้ทำให้จางจื้อซินข่มอารมณ์ตนเองให้สงบลง ตนเองมีช่องว่างทางความคิดเกี่ยวกับแนวคิดทางการเงินของเศรษฐินีพวกนี้โดยสมบูรณ์!
หรือว่า…บางที…ผมอาจจะประเมินค่าผลการทำงานของตนเองต่ำเกินไป
หรือผมที่ไม่รู้จักตนเองชัดเจนพอ!
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ จางจื้อซินคิดว่าตนจำเป็นต้องเรียนรู้สิ่งนี้จากเฉินชางสักหน่อยแล้ว
ต้องทำยังไงกันแน่ถึงจะเอาใจเศรษฐินีได้ ทำให้เศรษฐินียอมจ่ายเงินให้ตน!
เชื่อมโยงกับประสบการณ์ไม่กี่ครั้งที่ผ่านมา…เฉินชางจะต้องเข้าใจเรื่องนี้อย่างลึกซึ้ง
เมื่อจางจื้อซินเห็นว่าฟู่อวี้ฟางพึงพอใจขนาดนี้ เขาก็รู้สึกราวกับได้ยกภูเขาออกจากอก
ระหว่างที่คุยกันอยู่นั้น ฟู่อวี้ฟางก็กล่าวขึ้นว่า “คุณหมอเฉินคะ ไปจ่ายเงินกันเถอะค่ะ”
ขณะที่จางจื้อซินยืนมองด้วยสีหน้าตกตะลึงงงงันอยู่นั้น เฉินชางก็พาฟู่อวี้ฟางไปจ่ายเงิน
หลังจากนั้น เฉินชางก็ให้คำแนะนำฟู่อวี้ฟางอีกครั้ง ล้วนเป็นข้อควรระวังที่ฟู่อวี้หลานต้องระวังทั้งหมด
จางจื้อซินรอให้ฟู่อวี้ฟางชำระเงินและเดินจากไปแล้ว เขาถึงค่อยรีบเดินเข้าหาเฉินชาง “คุณผ่าตัดเสริมหน้าอกเป็นจริงเหรอ”
เฉินชางพยักหน้า “เป็นครับ ผมไม่สร้างปัญหาให้คลินิกของเถ้าแก่จางหรอกครับ!”
จางจื้อซินค่อนข้างสับสนงุนงง “ไม่ถูก คุณไม่เคยทำด้วยตัวเองมาก่อน? ถึงแม้…จะเรียนรู้จากผมอยู่ระยะหนึ่ง? รวมแล้วไม่ถึงสามถึงห้าเคส คุณทำเป็นได้ไงกัน”
เฉินชางครุ่นคิดอยู่ชั่วขณะหนึ่ง “ผมคิดว่าคงเป็นเพราะเถ้าแก่จางสอนผมดีมั้งครับ ก็เลยเรียนรู้ได้ไว”
คำว่า ‘สอนดี’ คำนี้ ทำเอาจางจื้อซินถึงกับพูดอะไรไม่ออกอีก
ถึงจะฟังแล้วรู้สึกดีใจ แต่ก็รู้ว่ามีอะไรบางอย่างที่แปลกๆ อยู่ ผมมีฝีมือระดับไหน คิดว่าตัวผมไม่รู้หรือไง
แต่ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม แค่ไม่เกิดเรื่องก็โอเคแล้ว แต่เดี๋ยวต้องไปดูสักหน่อย ทำไมเคสนี้เสี่ยวเฉินถึงพูดให้ทางนั้นยอมจ่ายตั้งหนึ่งล้านได้!
หลังจากที่กลับมาถึงห้องทำงานแล้ว จางจื้อซินก็ยังคิดไม่ตก ก็เลยรีบเข้าไปคุยกับเฉินชางว่า “เสี่ยวเฉิน คุณต้องสอนผม!”
เฉินชางชะงักงัน “อะไรนะครับ”
จางจื้อซินยิ้มประจบสอพลอ “ไม่ต้องแกล้งแล้ว คุณบอกผมมาซะดีๆ ทำไมคุณถึงทำได้กันแน่ เสริมหน้าอกหนึ่งล้าน สวรรค์ ผมผ่าตัดเสริมหน้าอกสิบเคสยังไปได้ไม่เยอะเท่าคุณเลย! เป็นเพราะแต่ก่อนผมตั้งราคาถูกไปหรือเปล่า”
เฉินชางยิ้มเล็กน้อย “ค่าผ่าตัดหนึ่งแสน ที่เหลือเก้าแสนเป็นของผม คุณอย่าคิดนะ”
จางจื้อซินรีบพยักหน้า “ครับๆ ธุรกิจกับเรื่องส่วนตัวแบ่งแยกชัดเจน ผมเข้าใจ แต่…คุณต้องสอนผมว่าจะผูกมิตรกับเศรษฐินียังไง ผมรู้สึกว่าผมยังขาดทักษะด้านนี้!”
เฉินชางชะงักงัน มองจางจื้อซินด้วยสีหน้าจริงจัง “เถ้าแก่ครับ คุณคิดผิดแล้วครับ พวกเราอาศัยฝีมือในการหาเงิน ไม่ใช่อาศัยคำหว่านล้อม…”
“…คุณไปดูฟู่อวี้หลาน คุณก็จะรู้ว่าทำไมคุณถึงได้ราคาแสนห้า อ้อ นี่เป็นรูปก่อนผ่าตัดครับ คุณลองขึ้นไปดู”
เมื่อจางจื้อซินได้ยินเช่นนั้น เขาก็รับรูปถ่ายมาดู หน้าอกแบนราบจนดูผิดปกติ ทั้งยังดูเป็นเคสที่ค่อนข้างหนัก ถึงจะศัลยกรรมก็เป็นเคสที่ค่อนข้างยาก…
แล้วอีกอย่าง…ถึงจะศัลยกรรมไปแล้ว ผลลัพธ์ก็ดูไม่ได้ชัดเจนมากนัก
คิดไปคิดมาเขาก็ตัดสินใจขึ้นไปดูฟู่อวี้หลานก่อน
หลังจากที่เคาะประตูและเดินเข้าไปในห้องแล้ว จางจื้อซินก็พยักกล่าวเจตนาที่มา “วันนี้ผมเข้าเวรที่โรงพยาบาล ก็เลยมาไม่ทันน่ะครับ เอ่อ คุณเสี่ยวหลาน ขอผมดูหน่อยนะครับว่าเป็นยังไงบ้าง”
ฟู่อวี้หลานพยักหน้า แล้วก็ไม่ได้หลบเลี่ยงอะไร ปลดกระดุมเสื้อตรงบริเวณหน้าอกออกช้าๆ
กล่าวตามความจริง จางจื้อซินเป็นคนที่มีความรู้กว้างขวางมาก ด้วยเหตุนี้จึงมีความชำนาญในการศัลยกรรมตกแต่งมากเป็นพิเศษ แต่หลังจากที่เขาเห็นผลงานของเฉินชางที่ทำให้ฟู่อวี้หลานแล้ว เขาก็ถึงกับสูดลมหายใจเข้าทันทีด้วยความตกตะลึง
สวยมาก!
งดงามมาก!
ธรรมชาติมาก ประณีตมาก
ถึงแม้จะเพิ่งผ่าตัดเสร็จ แต่ให้ความรู้สึกที่แนบเนียนเป็นธรรมชาติราวกับสวรรค์สร้างเช่นนี้ ไม่ใช่คนที่ฝีมือทั่วไปจะทำได้อย่างแน่นอน
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เต้านมทั้งสองข้างสมมาตรกันพอดี เก็บทุกรายละเอียดปลีกย่อย ตำแหน่งที่วางซิลิโคนเป็นตำแหน่งที่ยึดซิลิโคนให้คงรูปถาวร ออกแบบสัดส่วนได้สมบูรณ์แบบ…
จางจื้อซินยิ่งดูก็ยิ่งตกตะลึง ยิ่งดูก็ยิ่งรู้สึกทอดถอนใจ!
…
หลังจากที่เดินออกมาจากห้องพักฟื้นแล้ว จางจื้อซินก็ถอนหายใจออกมา
ในที่สุดเขาก็รูแล้วว่าทำไมเฉิงชางถึงกล้าตั้งราคาค่าผ่าตัดถึงหนึ่งล้านหยวน
จางจื้อซินเป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านนี้อยู่แล้ว อีกทั้งยังเข้าใจในเรื่องนี้อย่าลึกซึ้ง เขาเข้าใจระดับความยากในการผ่าตัดเคสนี้ดี ถ้าคิดอยากจะทำให้ได้ระดับเฉินชาง ถ้าประสบการณ์ไม่ถึงพันเคส ก็ฝันไปเถอะว่าจะทำได้!
ถ้ามีตนมีฝีมือขนาดนี้ ตนก็กล้าตั้งราคาหนึ่งล้านเหมือนกัน
แต่ประเด็นคือตนทำศัลยกรรมให้ออกมามีคุณภาพผลงานสมกับเงินหนึ่งล้านไม่ได้
นี่เป็นสิ่งที่สำคัญมากถึงมากที่สุด
นี่คือความแตกต่าง!
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ จางจื้อซินก็เลี่ยงที่จะถอนหายใจออกมาไม่ได้ ทั้งยังอดเคลือบแคลงใจไม่ได้
เป็นคนเหมือนกัน เป็นหมอผ่าตัดเหมือนกัน ทำไมคนคนนี้ถึงได้แตกต่างได้มากขนาดนี้นะ
ทว่าความเคลือบแคลงสงสัยนี้หายไปในชั่วพริบตาหลังจากที่เฉินชางสั่งเซี่ยงจี๊ กุ่ยช่าย หอยนางรมมาให้เขาเป็นสิบไม้
ความจริงแล้วทำตามความฝันตามเฉินชางก็ดีไม่น้อย…
“ครับ! เถ้าแก่ครับ เอาเซี่ยงจี๊อีกสองถาด!”