ตอนที่ 373 เธอไม่อยู่ด้วยแล้ว! / ตอนที่ 374 ดีใจไม่ถึงหนึ่งวินาที

หวานรักจับหัวใจท่านประธาน

ตอนที่ 373 เธอไม่อยู่ด้วยแล้ว! 

 

 

ฟ่านอวี่สวมชุดสูทสีขาวทั้งตัว มือข้างหนึ่งล้วงอยู่ในกระเป๋ากางเกง บนใบหน้าหล่อเหลาแอบซ่อนรอยยิ้มจางๆ เอาไว้ด้วย 

 

 

เขายังคงอ่อนโยนเหมือนเดิม ทำให้รู้สึกถึงสายลมและสายน้ำในฤดูใบไม้ผลิ 

 

 

เมื่อได้ยินคำพูดของเหนียนเสี่ยวมู่ แววตาของเขาพลันวูบไหว ก่อนจะหันไปมองประธานอันครั้งหนึ่ง 

 

 

บนใบหน้าของเขาพลันปรากฏความงุนงงเพียงชั่วพริบตา ทว่าไม่นานก็กลับมาเรียบเฉยดังเดิม 

 

 

ขณะที่กำลังจะพูดอะไรบางอย่างนั้น ก็มีใครบางคนเดินออกมาจากห้องอาหารข้างติดกันด้านหลังของเขา 

 

 

ครั้นเห็นเขา สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปทันที “คุณชานฟ่าน คุณยังไม่ไปเหรอครับ เรื่องร่วมงานยังมีปัญหาอะไรหรือเปล่า” 

 

 

“ประธานเซียว…” 

 

 

เหนียนเสี่ยวมู่จำคนตรงหน้าได้ เขาเป็นผู้รับผิดชอบบริษัทนอกเมืองเอช ทำเอาเธอถึงกับตะลึงงันไป 

 

 

เธอมองกลับไปมาระหว่างทั้งสองคน ครั้นสบสายตาเจ้าเล่ห์ของฟ่านอวี่แล้ว เธอก็เข้าใจในทันที 

 

 

หญิงสาวหน้าแดงขึ้นมาทันควัน! 

 

 

ส่วนประธานอันที่อยู่ข้างๆ เธอกล่าวทักทายประธานเซียวทันทีที่เห็น 

 

 

“ทางผมเจรจาเรียบร้อยดี ทางคุณเป็นยังไงบ้างครับ” 

 

 

ทั้งสองคนนัดมาตีกอล์ฟด้วยกัน 

 

 

แต่ทว่ามีธุระด่วน จึงพากันนัดกินข้าวกลางวัน 

 

 

คิดไม่ถึงว่าตอนนี้ทั้งสองคนจะเจอกันอีกครั้ง 

 

 

เหนียนเสี่ยวมู่รู้สึกตัวว่าเธอเข้าใจผิด จึงรีบอธิบายกับพวกเขา “ไม่มีอะไรค่ะ ไม่มีเรื่องอะไรทั้งนั้น ตอนนี้ฉันจะไปส่งคุณชายฟ่าน ขอไม่รบกวนการตีกอล์ฟของพวกคุณแล้วค่ะ!” 

 

 

หลังจากพูดจบ เธออยากถามฟ่านอวี่ว่าจะไปด้วยกันหรือเปล่า ทว่าเขากลับเลิกคิ้วเล็กน้อย 

 

 

“เมื่อกี้คุยกับประธานซูนานไปหน่อย ตอนนี้เกิดคอแห้งขึ้นมา เลยอยากจะดื่มกาแฟก่อน” 

 

 

“…” อย่างนั้นเขาก็ดื่มไปคนเดียวเถอะ เธอไม่อยู่ด้วยแล้ว! 

 

 

เหนียนเสี่ยวมู่เพิ่งก้าวเท้าออกไป เสียงของฟ่านอวี่พลันดังขึ้นอย่างไม่ยี่หระ “เมื่อกี้ผู้จัดการเหนียนเข้าใจผมผิดไป หรือคุณไม่คิดจะเลี้ยงกาแฟผมก่อน แล้วค่อยไป” 

 

 

“…” 

 

 

หญิงสาวหันไปมองประธานอันและประธานเซียวที่ยังไม่ออกไป และนึกขึ้นได้ว่าเมื่อครู่เธอเข้าใจฟ่านอวี่ผิดไปจริงๆ 

 

 

ถ้าตอนนี้ทั้งสองคนทะเลาะกันต่อหน้าลูกค้า คงจะส่งผลกระทบที่ไม่ดีแน่ 

 

 

เธอยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะมองไปที่ฟ่านอวี่ “ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกค่ะ ถ้าคุณชายฟ่านอยากดื่มกาแฟ ฉันก็อยู่เป็นเพื่อนแน่นอนอยู่แล้ว!” 

 

 

จากนั้นเธอก็เดินไปนั่งลงข้างๆ ฟ่านอวี่ 

 

 

พนักงานเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว “ทั้งสองท่านจะดื่มอะไรดีคะ” 

 

 

“กาแฟดำแก้วหนึ่งครับ” ฟ่านอวี่สั่งเสร็จ ก็เงยหน้ามองเหนียนเสี่ยวมู่ 

 

 

แต่เธอกลับไม่ได้มองเขา เอาแต่เงยหน้ามองว่าประธานอันกับประธานเซียวไปหรือยัง 

 

 

เมื่อได้ยินคำถามของพนักงาน เธอก็เม้มปาก “ขอน้ำเปล่าให้ฉันแก้วหนึ่งก็พอแล้วค่ะ…” 

 

 

เธอยังพูดไม่จบ แต่ได้ยินฟ่านอวี่สั่งกาแฟอีกแก้วหนึ่งแล้ว 

 

 

แถมยังให้พนักงานใส่นมและน้ำตาลเพิ่มลงไปด้วย 

 

 

เหนียนเสี่ยวมู่ “…” 

 

 

เขาสั่งให้เธอ หรือว่าสั่งให้ตัวเองสองแก้วกันแน่ 

 

 

“ผมจำได้ว่าตั้งแต่ตกลงกับคุณไปเมื่อครั้งที่แล้ว ผมก็ไม่ได้แย่งลูกค้าของแผนกประชาสัมพันธ์อีก คุณคงจะเห็นผมเป็นศัตรูตัวฉกาจมากเลยสินะครับ” ฟ่านอวี่ยื่นมือไปปลดกระดุมเสื้อนอกของชุดสูท ก่อนจะวางมือข้างหนึ่งลงบนพนักเก้าอี้อย่างสบายๆ พลางขยับริมฝีปากบาง 

 

 

“คุณไม่ได้แย่งลูกค้าของแผนกประชาสัมพันธ์ แต่ยังคงเป็นคู่แข่งของฉันเหมือนเดิม คุณเคยได้ยินคำพูดนี้ไหมคะ” 

 

 

“…อะไรครับ” ฟ่านอวี่สนอกสนใจสายตาเป็นประกายของเธอ แล้วถามขึ้นหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง 

 

 

เหนียนเสี่ยวมู่ยิ้มหวาน ทว่าในรอยยิ้มกลับฉายความเจ้าเล่ห์เหมือนจิ้งจอกออกมาด้วย แล้วเอ่ยอย่างชัดถ้อยชัดคำ “เมตตากับศัตรู ถือว่าโหดร้ายต่อตัวเอง!” 

 

 

“…” ฟ่านอวี่ตะลึงไปในทันที แววตาของคำดำคล้ำขึ้นทันที! 

 

 

คำพูดนี้ดูคุ้นเคยมากสำหรับเขา 

 

 

เพราะเขาเคยสอนลิ่วลิ่วของเขาแบบนี้อยู่หลายครั้ง 

 

 

ว่าจะอ่อนโยนในการทำธุรกิจไม่ได้ 

 

 

เมตตากับศัตรู ถือว่าโหดร้ายต่อตัวเอง! 

 

 

 

 

 

ตอนที่ 374 ดีใจไม่ถึงหนึ่งวินาที 

 

 

ถึงแม้ในใจจะเตือนตัวเองตลอด ว่าถ้าเธอคือลิ่วลิ่ว เธอไม่มีทางจำเขาไม่ได้ 

 

 

เขาเตือนตัวเอง ว่าเขาจำผิดไป 

 

 

แต่ทุกครั้งที่เขาจะโน้มน้าวตัวเอง มักจะมีคำพูดหนึ่งของเธอดึงเขากลับเข้าสู่ความทรงจำระหว่างทั้งสองคน… 

 

 

“กาแฟของทั้งสองท่านค่ะ” 

 

 

พนักงานยกถาดเข้ามา ก่อนจะวางกาแฟลง 

 

 

แล้วโค้งตัวจากไปด้วยความนอบน้อม 

 

 

ขณะกำลังจะเลื่อนกาแฟตรงหน้าไปให้เขา เธอก็ได้ยินเขาพูดเสียงเรียบว่า “แก้วนั้นผมสั่งให้คุณ เติมนมกับน้ำตาลแล้ว ไม่ขมหรอกครับ” 

 

 

“…” 

 

 

มือของเหนียนเสี่ยวมู่ข้างที่เพิ่งยกกาแฟชะงักในทันที 

 

 

หญิงสาวขมวดคิ้ว 

 

 

คนคนนี้เหมือนจะชอบทำตามใจชอบมากทีเดียว 

 

 

แถมทำท่าทางเหมือนรู้จักเธอดีอยู่ตลอดด้วย… 

 

 

“ผู้จัดการเหนียนเป็นคนเมืองเอชเหรอครับ มีความชอบอะไรไหม” ฟ่านอวี่ยกแก้วกาแฟขึ้น หลังจากดื่มไปคำหนึ่งแล้ว เขาก็ถามเสียงเบา 

 

 

น้ำเสียงของเขาเป็นธรรมชาติมาก ราวกับคุยเล่นเท่านั้น 

 

 

เหนียนเสี่ยวมู่ชำเลืองมองเขาครั้งหนึ่ง แม้จะไม่อยากคุยด้วย แต่ไม่รู้ว่าตอนนี้ประธานอันกับประธานเซียวกำลังดูอะไรอยู่ ไม่ยอมไปสักที เธอจึงทำได้แค่สำรวมท่าที และตอบคำถามของเขา 

 

 

“ประมาณนั้นค่ะ” 

 

 

ฟ่านอวี่ตาเป็นประกาย “งั้นครอบครัวของคุณล่ะครับ ผมหมายความว่า คุณไปอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลอวี๋ได้ยังไง” 

 

 

“…” 

 

 

หญิงสาวไม่ได้ดื่มกาแฟ เพียงแต่ยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่มอึกหนึ่ง ครั้นจะพูดอะไรบางอย่าง เธอก็ตาเป็นประกายขึ้นมา! 

 

 

อีกฝ่ายกำลังรอคำตอบของเธอ ทว่าเธอพลันลุกขึ้นยืน จัดชายเสื้อเตรียมจะไป 

 

 

เขาพลันหรี่ตา ก่อนจะกวาดสายตามองไปข้างหลัง และเห็นว่าประธานอันกับประธานเซียวเพิ่งไป 

 

 

เธอไม่อยากอยู่กับเขาขนาดนี้เลยเหรอ 

 

 

“คุณคงไม่อยากรู้ใช่ไหม ว่าคนที่ผมอยากแย่งที่สุดในบริษัทตระกูลอวี๋เป็นใคร” ฟ่านอวี่เอ่ยปากขึ้นทันที 

 

 

หลังจากได้ยินดังนั้น เหนียนเสี่ยวมู่ถึงจะหยุดฝีเท้า แล้วหันกลับมามองเขา 

 

 

เมื่อสบสายตาของเธอ ฟ่านอวี่ก็ยิ้มอย่างสบายๆ “คุณยังไงล่ะ” 

 

 

เหนียนเสี่ยวมู่ “…” !! 

 

 

 

 

 

บริษัทตระกูลอวี๋ 

 

 

ห้องทำงานประธานบริษัท 

 

 

ผู้ช่วยเดินเข้าไปด้านในด้วยความรีบร้อน สีหน้าแปลกประหลาดเล็กน้อย “คุณชาย เรื่องที่คุณสั่งให้ผมไปทำ ผมทำให้ไม่สำเร็จครับ” 

 

 

อวี๋เยว่หานนั่งอยู่ข้างหน้าโต๊ะทำงาน กำลังอ่านเอกสารอยู่ 

 

 

เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยทันที เมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย “เกิดเรื่องอะไรขึ้น” 

 

 

ผู้ช่วยยกมือขึ้น สีหน้าดูเหมือนดีใจ แต่บรรยายออกมาได้ยากอยู่บ้าง 

 

 

“เรื่องที่คุณชายสั่งให้ผมไปทำนั้น มีคนทำไปแล้วครับ” 

 

 

บริษัทตระกูลฟ่านอาจหาญมาแย่งลูกค้า อวี๋เยว่หานเป็นถึงประธานบริษัท เขาต้องรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว 

 

 

ลูกค้าหลายคนแอบติดต่อกับบริษัทตระกูลอวี๋เป็นการส่วนตัว แผนกต่างๆ กำลังปวดหัว แต่กลับไม่มีคนกล้าจัดการ เพราะกังวลว่าจะพัวพันถึงตัวเอง 

 

 

ด้วยเหตุนี้ อวี๋เยว่หานถึงสั่งให้ผู้ช่วยเตรียมแผนคลาสสิคออกมาใช้จัดการเรื่องทุกอย่าง 

 

 

แต่เขาเพิ่งออกคำสั่งไป… 

 

 

อวี๋เยว่หานตะลึงงัน ก่อนจะหรี่ตาลง “ใครกัน” 

 

 

“ผู้จัดการเหนียนครับ!” ผู้ช่วยรายงานข่าวที่เพิ่งได้รับทั้งหมด “ผู้จัดการเหนียนหยุดการร่วมงานทั้งหมดกับบริษัททีเอส แล้วยังปล่อยข่าวออกไป ว่าพวกเราไม่ต้องการคนที่มีใจคิดเป็นอื่นกับบริษัทตระกูลอวี๋!” 

 

 

ความเจ้าเล่ห์นี้ เป็นสิ่งที่บริษัทตระกูลอวี๋รอจากผู้จัดการแผนกมาหลายปี 

 

 

เหนียนเสี่ยวมู่เพิ่งเข้ามาทำงาน แต่กลับมีพลังอำนาจ! 

 

 

อวี๋เยว่หานยิ้มที่มุมปาก ในแววตาปรากฏความรักใครเอ็นดูขึ้นมา 

 

 

พวกเขาไม่ต้องการคนที่มีใจคิดเป็นอื่นต่อบริษัทตระกูลอวี๋…ผู้หญิงของเขา เป็นห่วงเป็นใยเขาจริงๆ 

 

 

แถมยังใช้วิธีการเหมือนกับเขาด้วย 

 

 

“ติ๊งๆ!” 

 

 

โทรศัพท์มือถือของอวี๋เยว่หานพลันดังขึ้น เป็นเสียงแจ้งเตือนข้อความ 

 

 

เขากำลังอารมณ์ดี จึงเปิดดูในทันที 

 

 

บนนั้นกลับมีภาพฟ่านอวี่กำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่กับเหนียนเสี่ยวมู่!