ตอนที่ 401 ให้ท้ายลูกตัวเอง!
“ไม่มีสิทธิ์?” อวี๋เยว่หานเอ่ยปากเสียงเฉยชา ทวนคำพูดเหล่านั้นอีกครั้ง
น้ำเสียงเย็นชาราวกับจะแช่แข็งคนได้อย่างไรอย่างนั้น
เขาเลิกคิ้วขึ้นหน้าตาเฉย พลางมองไปทางเหวินหย่าไต้
เหวินหย่าไต้กัดริมฝีปากด้วยความเครียดเคร่ง “คุณชานหาน ฉันแค่…ฉันคิดเธออาศัยชื่อของคุณมาเดินเตร่ที่นี่ ฉันดูไม่ออก ก็เลยพูดมากเตือนเธอไป แต่เธอลงมือทำร้ายฉัน…ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น!”
เธอไม่เคยคิดมาก่อน ว่าจะมีวันที่อวี๋เยว่หานยอมรับสถานะของผู้หญิงคนหนึ่งต่อหน้าคนอื่น
ตั้งแต่ได้ฟังคำพูดของชายหนุ่ม เธอก็ยิ่งตะลึงงัน
ถ้าเป็นเมื่อก่อน เธอไม่มีทางยอมให้เหนียนเสี่ยวมู่แน่
แต่วันนี้ไม่เหมือนกับในอดีต
ตอนนี้เธอไม่มีที่ยืนในหัวใจของอวี๋เยว่หาน
เดิมทีตระกูลเหวินกำลังจะพาเธอไปต่างประเทศ และไม่ให้เธอกลับมาอีก ถ้าเธอไม่คุยโวว่าอวี๋เยว่หานยังสนใจเธออยู่ ตระกูลเหวินคงไม่อนุญาตให้เธอกลับมาที่ประเทศจีน
เวลานี้เธอก่อเรื่องให้อวี๋เยว่หานโกรธเคืองไม่ได้แล้ว…
นัยน์ตาสีดำของอวี๋เยว่หานหยั่งลึก ก่อนจะชำเลืองมองอวี๋เยว่หานครั้งหนึ่ง ราวกับมองไม่เห็นเธอโดยสิ้นเชิง
จากนั้นเขาก็โอบเหนียนเสี่ยวมู่ พาทั้งหญิงสาวและเสี่ยวลิ่วลิ่วเข้าไปข้างในร้านอาหาร ต่อหน้าต่อตาของเหวินหย่าไต้
เธอแพ้ราบคาบ
สายตาเฉยชาของเขา เหมือนตบหน้าของเธออย่างแรง!
เหวินหย่าไต้ตัวสั่นไปหมด ใบหน้าก็ซีดเซียวลงไปด้วยในพริบตา…
หญิงสาวอยากจะเดินตามไปด้วยความไม่พอใจ แต่พนักงานรักษาความปลอดภัยกลับขวางเอาไว้
หลังจากตะลึงไปเล็กน้อย เธอพลันกล่าวว่า “พวกคุณหมายความว่ายังไง ฉันเป็นคุณหนูของตระกูลเหวินนะ พวกคุณกล้าขวางฉันเหรอ”
“คุณหนูเหวินครับ คุณก็เห็นแล้ว คุณชายหานกำลังเลือดขึ้นหน้า ตอนนี้เขาไม่อยากเจอคุณแน่ เทียบกับตระกูลเหวินแล้ว พวกเรากลัวผิดใจกับตระกูลอวี๋มากกว่า ดังนั้นพวกเราขอโทษด้วยนะครับ ขอให้คุณหนูกลับไปก่อน!”
“พวกแก!!!” เหวินหย่าไต้โมโหจนหน้าเขียวคล้ำ เธอยื่นนิ้วออกไปตั้งนาน แต่กลับพูดอะไรไม่ออก
เธอมีฐานะสูงส่ง ได้รับการคุ้มครองจากตระกูลอวี๋มาโดยตลอด เพราะเคยช่วยอวี๋เยว่หานเอาไว้
และอาศัยอำนาจนั้นเรื่อยมา
เธอสามารถใช้อำนาจนั้นได้ในสายตาของทุกคน มีเพียงเธอที่สามารถใช้อารมณ์ได้อย่างเต็มที่มาแต่ไหนแต่ไร เพียงแค่ตกต่ำลง พนักงานรักษาความปลอดภัยไม่กี่คนก็กล้าไม่เห็นหัวเธอแล้วเหรอ
ทว่าคนที่เธอผิดใจด้วย เป็นอวี๋เยว่หาน
ชายหนุ่มที่สูงส่งที่สุดในเมืองเอช!
สองมือของเธอกำกะโปรงแน่น เมื่อสังเกตเห็นว่าคนรอบข้างกำลังวิพากษ์วิจารณ์ตัวเอง เธอจึงยื่นมือมาปิดหน้าตัวเองตามสัญชาตญาณ
เดิมทีเธอต้องการทำให้เหนียนเสี่ยวมู่ลำบากใจ แต่ผลสุดท้ายแล้ว คนที่ลำบากใจกลับเป็นเธอเอง!
ในร้านอาหาร
อวี๋เยว่หานอุ้มเสี่ยวลิ่วลิ่วด้วยมือข้างเดียว ส่วนมืออีกข้างหนึ่งโอบเอวของเหนียนเสี่ยวมู่ พลางเดินเข้าไปข้างในอย่างรวดเร็ว
เมื่อเข้าไปในห้องอาหารแล้ว เขาก็วางเสี่ยวลิ่วลิ่วลง และหมุนตัวกดหญิงสาวไว้ที่ผนังห้อง
เขาหลุบตาลงชำเลืองมองเธอครั้งหนึ่ง “เสียหน้าหรือเปล่า”
“…” เสียหน้าอะไรกัน ไม่เห็นเสียเลย
เหวินหย่าไต้ต่างหากที่เสียหน้า
เหนียนเสี่ยวมู่เอ่ยปากพร้อมยิ้มกริ่ม “ฉันเห็นว่าใกล้ถึงเวลาที่คุณจะมาแล้ว ก็เลยตั้งใจเตะเธอไปครั้งหนึ่ง แล้วก็ให้โอกาสคุณได้เป็นฮีโร่ช่วยสาวสวย ฉันฉลาดไหมล่ะ”
เธอพูดพลางเชิดหน้า ทำสีหน้า ‘นางฟ้าก็เก่งกาจแบบนี้แหละ คุณอยากชมฉันก็ชมเถอะ ไม่ต้องฝืนหรอกนะ’
ท่าทางเจ้าเล่ห์ของเธอ ทำให้อวี๋เยว่หานเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
ชายหนุ่มจ้องมองหน้าตาจิ้มลิ้มของเธอ ก่อนจะก้มลงจูบเธอเพราะทนไม่ไหว
เหนียนเสี่ยวมู่มิไวปิดปากเขาได้เสียก่อน
ส่วนอวี๋เยว่หานกำลังจะดึงมือเธอออก แต่โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้นเสียก่อน
หลังจากรับสายแล้ว เสียงของพ่อบ้านก็ดังมาจากปลายสาย “คุณชายครับ คุณนายใหญ่มา เธอเอาของหมั้นกองใหญ่มาให้คุณเหนียนด้วยครับ…”
ตอนที่ 402 พริบตาเดียว เขาก็หลอกเธอแล้ว
อวี๋เยว่หานกำลังกอดเหนียนเสี่ยวมู่อยู่ เธอจึงได้ยินเสียงดังมาจากปลายสาย ทั้งๆ ที่ไม่ได้เปิดลำโพงโทรศัพท์มือถือด้วยซ้ำ
หลังจากพ่อบ้านพูดจบ เหนียนเสี่ยวมู่ก็ตัวแข็งทื่อทันที!
ของหมั้น?
คุณนายใหญ่จะให้พวกเขาหมั้นกันจริงๆ เหรอ…
เหนียนเสี่ยวมู่ตกใจจนเกยคางลงบนหน้าอกของอวี๋เยว่หาน พลางมองเขาตาปริบๆ
ดูท่าทางจะไม่มีกะใจกินข้าวแล้ว
ชายหนุ่มยื่นมือไปลูบหัวเธอ ก่อนจะเอ่ยปากเสียงเรียบ “ให้ย่ารอก่อน พวกเราจะกลับไปเดี๋ยวนี้”
จากนั้นเขาก็วางสาย
แล้วพวกเขาก็ออกจากร้านอาหาร กลับไหที่คฤหาสน์ตระกูลอวี๋
ระหว่างทาง เหนียนเสี่ยวมู่กอดเสี่ยวลิ่วลิ่วอยู่ตลอด แต่เธออยู่ในอาหารแข็งทื่อ
ในหัวสมองคิดไปต่างๆ นาๆ
เธอเพิ่งอาศัยฤทธิ์เหล้าโผเข้าใส่อวี๋เยว่หาน แล้วอยู่ๆ ก็ต้องหมั้นกับเขา
อย่างนั้วพวกเขาหมั้นกันแล้ว ต้องรีบมีลูกคนที่สอง เพื่อให้เสี่ยวลิ่วลิ่วมีน้องชายหรือน้องสาวหรือเปล่า
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เหนียนเสี่ยวมู่ก็ทนใจเย็นไม่ไหวแล้ว!
แขนข้างที่กอดเสี่ยวลิ่วลิ่วอยู่ พลันหดเกร็งอย่างเงียบงัน
เธอกำลังลังเล เรื่องที่ต้องถามเสี่ยวลิ่วลิ่วไหม ว่าเด็กหญิงอยากได้น้องชายหรือน้องสาวหรือเปล่า…
เพราะเธอได้ยินมาว่าลูกสาวคนเดียวจะไม่อยากมีน้องชายหรือน้องสาว ถ้าเสี่ยวลิ่วลิ่วไม่อยากมีน้อง เธอยังต้องมีลูกกับอวี๋เยว่หานหรือเปล่าล่ะ
เฮ้ย!
ยังไม่ได้หมั้นกันเลย เธอคิดอะไรลามกแบบนี้เนี่ย!
“เอี๊ยด” รถมาถึงหน้าประตูคฤหาสน์แล้ว
ประตูรถเปิดออก
อวี๋เยว่หานลงจากรถก่อน ก่อนจะรับเสี่ยวลิ่วลิ่วไปจากในอกของเธอ หลังจากเธอลงจากรถแล้ว เขาก็ถือโอกาสจูงมือของเธอเดินเข้าไปข้างใน
ครั้นเห็นสีหน้าของเธอแปลกไป เขาก็รีบปลอบใจเธอ “ย่าผมไม่กินคนหรอก”
“อื้ม ฉันไม่เป็นไรหรอก” เหนียนเสี่ยวมู่ปากแข็ง
ทันใดนั้น อวี๋เยว่หานพลันทำเสียงฮึดฮัด “เหนียนเสี่ยวมู่ คุณเกี่ยวนิ้วของผมแทบขาดแล้ว”
เหนียนเสี่ยวมู่ “…” !!
ผิดไปแล้ว!
ทั้งสามคนเข้าไปในห้องรับแขก
เมื่อเสี่ยวลิ่วลิ่วเห็นคุณนายใหญ่อวี๋ที่นั่งอยู่บนโซฟา เด็กหญิงไถลตัวลงจากอวี๋เยว่หาน แล้วสาวขาสั้นๆ วิ่งเข้าไปหาหญิงชราด้วยความดีใจทันที
จากนั้นเธอก็เรียกเสียงออดอ้อน “คุณทวด”
ถึงจะเป็นหญิงชราแล้ว แต่ท่าทางสง่างามของเธอยังคงทำให้ใครๆ รู้สึกหวั่นเกรง
ผู้อาวุโสแบบนี้อยู่ในตระกูลหรู ควรจะตักเตือนหลานชายตัวเอง ไม่ให้อวี๋เยว่หานแต่งงานกับคนธรรมดาอย่างเหนียนเสี่ยวมู่ถึงจะถูก
แต่คุณนายใหญ่อวี๋กลับทำตรงกันข้าม…
ตั้งแต่หญิงชราเห็นหน้าเหนียนเสี่ยวมู่ครั้งแรก เธอก็รีบยัดเยียดหญิงสาวให้อวี๋เยว่หาน
คุณชายอันดับหนึ่งของเมืองเอช เทพบุตรที่ไม่เคยคบกับผู้หญิงหน้าไหน กลับกลายเป็นชายหนุ่มขายไม่ออกในสายตาของคุณนายใหญ่ตระกูลอวี๋
พูดแล้วคงไม่มีใครเชื่อ!
เหนียนเสี่ยวมู่เดินตามหลังอวี๋เยว่หานอยู่ เมื่อเห็นคุณนายใหญ่อุ้มเสี่ยวลิ่วลิ่วขึ้น เธอพลันกำมือเขาแน่นขึ้นทันที
จากนั้นหญิงสาวก็หันไปสอดส่องในห้องรับแขก และพบว่ามีกล่องหลายกล่องวางอยู่บนโต๊ะน้ำชาจริงๆ
และแล้วเธอก็กลืนน้ำลายอย่างแรง
คุณนายใหญ่นำของหมั้นมาให้เธอจริงๆ เหรอ
เธออยากพูดอะไรบางอย่าง แต่อวี๋เยว่หานดึงเธอเดินเข้าไปตรงหน้าคุณนายใหญ่เสียก่อน “คุณย่า พวกเรากลับมาแล้วครับ”
เขาพูดพลางออกแรงพาหญิงสาวเดินไปข้างหน้าอีก โดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว
เพื่อให้เธอยืนอยู่ตรงหน้าคุณนายใหญ่
เหนียนเสี่ยวมู่ “…” !!
เขาเคยพูดไว้ไม่ใช่เหรอ ว่ามีเขาอยู่ด้วย เธอไม่จำเป็นต้องกลัวอะไร
พริบตาเดียวเขาก็หลอกเธอแล้ว
คนหลอกลวง!
หญิงสาวจับชายเสื้อของตัวเองด้วยความตื่นเต้น พลางเม้มปาก แล้วพูดอย่างว่าง่าย “สวัสดีค่ะ คุณนายใหญ่”
เมื่อได้ยินดังนั้น คุณนายใหญ่ก็ขมวดคิ้วทันที
“คุณนายใหญ่อะไรกัน เธอคบกับเยว่หานแล้ว คนบ้านเดียวกัน ก็ต้องเรียกฉันว่าย่าเหมือนเขาสิ!”