บทที่ 137 อยากจะเล่นก็เล่นใหญ่
“อะไรนะ ?”
หลังจากได้ยินคำพูดของซูซู เฉินเอ้อร์กั่วก็ลุกขึ้นในทันใด และกลอกตา กำลังโกรธ
ฉินเทียนโบกมือให้เขาอย่างไร้ร่องรอย
“ซูซู ไม่ต้องกลัว ”
“ตั้งแต่คาร์ลเสี่ยงชีวิตหลอกล่อเพื่อช่วยเรา ความปลอดภัยของเขา ฉันจะไม่สนใจไม่ได้ ”
“คุณวางใจเถอะ อีกเดี๋ยวเมื่อถึงเวลาแล้ว คุณก็ไปเข้าร่วมประชุมใหญ่ซะ”
“เรื่องที่เหลือให้ฉันจัดการเอง ”
ซูซูพูดอย่างตื่นตระหนก “ล้วนเป็นแบบนี้แล้ว ยังจะไปประชุมอีกเหรอ ”
“แน่นอน”ฉินเทียนหัวเราะและพูดว่า “ไม่งั้นพวกเรามาไกลขนาดนี้ ก็เสียเปล่าแล้วนะสิ”
“ไม่ต้องห่วง ผมจะให้เอ้อร์กั่วส่งคนไปปกป้องคุณ ”
เฉินเอ้อร์กั่วรีบตะโกนทันที “เหลิ่งเฟิง！”
“ครับ!”
“สั่งให้ทีมหมาป่าโดดเดี่ยวของพวกนาย ปกป้องพี่สะใภ้เทียน ”
“ฉันบอกนายไว้เลย ถ้าผมพี่สะใภ้หายไปแม้แต่เส้นเดียว ฉันจะถลกหนังแก ! ”
เหลิ่งเฟิงพูดเสียงดัง “รับรองว่าภารกิจต้องสำเร็จ ! ”
ในภารกิจก่อนหน้านี้เพื่อช่วยหลิวหรูยู่และฉินเทียน เพราะความผิดพลาด เขาเกือบจะฆ่าคนทั้งทีมทิ้งแล้ว
เขาปรารถนาเป็นอย่างยิ่งว่าสามารถมีโอกาสรับผิดชอบต่ออาชญากรรมที่ทำ
“หมาป่าโดดเดี่ยว ? “ฉินเทียนยิ้มพร้อมพูดว่า “ชื่อนี้โอเคเลย”
เฉินเอ้อร์กั่วพูดด้วยรอยยิ้ม “พวกเขาอยู่โล่ฟ้า อยู่ในกลุ่มปฏิบัติการพิเศษ เหลิ่งเฟิงเจ้าเด็กคนนี้อยู่กับฉันมาหลาย ก็ไม่แย่เลยนะ”
งานรักษาความปลอดภัยของงานแสดงสินค้าครั้งนี้ ล้วนจัดการโดยโล่ฟ้า ทั้งในและน้อง ล้วนเป็นคนของโล่ฟ้าทั้งหมด
ควบคู่ไปกับการป้องกันในระยะใกล้จากกลุ่มหมาป่าโดดเดี่ยวของเหลิ่งเฟิงนี้ ซูซูน่าน่าจะมั่นใจเต็มร้อยว่าจะไม่มีอะไรพลาด
หลังจากปลอบซูซูแล้ว ฉินเทียนก็เยาะเย้ยเฉินเอ้อร์กั่วว่า “นายไม่ได้บอกว่า ยังไม่ได้บรรลุข้อตกลงกับสี่ตระกูลใหญ่ไม่ใช่เหรอ ? ”
“ตอนนี้นายสามารถบอกให้พวกเขา ร่วมมืออย่างเต็มที่ และสนับสนุนงานของโล่ฟ้า ฉันยกตระกูลคาร์โล คอนติให้พวกเขา ”
ดวงตาของเฉินเอ้อร์กั่วเป็นประกาย “พี่ใหญ่คุณหมายความว่า ต้องการทำลายคาร์โล คอนติ? ”
ฉินเทียนเยาะเย้ย “ คนไม่รู้จักกาลเทศะเช่นนี้ มีชีวิตอยู่บนโลกนี้ ก็เปลืองอากาศเปล่า ๆ ”
ก่อนหน้านี้ในโรงแรม เขาใช้วิธีที่โหดเหี้ยม ฆ่าคนที่คาร์โล คอนติส่งมาทั้งสี่คน เพียงเพื่อจะเตือนคาร์โล คอนติเท่านั้น
ฉันไม่ใช่คนที่แกจะยั่วยุได้
ถ้าหากคาร์โล คอนติรู้จักถอยกลับเมื่อเห็นสถานการณ์ เช่นนั้นฉินเทียนก็ตัดสินใจที่จะไม่ไล่ตาม
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า อีกฝ่ายจะส่งปืนเข้าปากของตัวเอง
“ในเมื่อเขาต้องการจะเล่น เช่นนั้นก็เล่นให้มันใหญ่”
“เอ้อร์กั่ว นายเตรียมพร้อมหน่อยเถอะ ครั้งนี้ ฉันจะไปที่นั่นเอง”
เฉินเอ้อร์กั่วหัวเราะดัง “ผมจะรีบแจ้งสี่ตระกูลใหญ่ มาร่วมกันแบ่งปันทรัพย์สินของตระกูล คาร์โล คอนติทันที ”
“พี่ใหญ่พูดถูก วิหารเทพของพวกเร ถ้าจะเล่นก็ต้องเล่นใหญ่！”
……
ปราสาทสไตล์ยุคกลางที่ได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนาในเขตชานเมือง
ภายในห้องโถงที่หรูหรา เตาผิงเผาไหม้อย่างอบอุ่นราวกับฤดูใบไม้ผลิ
ล้อมรอบไปด้วยภาพวาดประติมากรรมและผลงานศิลปะที่สืบทอดต่อกันมา และโบราณวัตถุล้ำค่าอื่น ๆ
ชายวัยกลางคนตัวสูงในชุดนอนสีดำ มือข้างหนึ่งถือแส้ ดวงตาสีแดง กำลังเฆี่ยนตีชายชราผมขาว
“คาร์ล แกนี่มันโง่ ! ”
“ฉันให้แกโทรศัพท์ บอกหญิงชาวตะวันออกคนนั้นให้มาสารภาพผิด แกกล้าดียังไงปล่อยให้เธอหนีไป ! ”
“ฉันจะเฆี่ยนแกจนตายเลย ！”
ด้วยแส้อันโหดร้าย เฆี่ยนจนผู้เฒ่าคาร์ลก็ล้มลงบนพื้น ศีรษะและใบหน้าเต็มไปพด้วยเลือด
อย่างไรก็ตาม เขากลับไม่ยอมแพ้ และพูดเสียงดังว่า “ผมรู้จักพ่อของคุณ เขาสิถึงจะเป็นสุภาพบุรุษที่แท้จริง”
“เขาไม่มีวันทำเรื่องแบบนี้เพื่อบังคับข่มเหงผู้หญิง และยิ่งไม่มีทางใช้แส้เฆี่ยนข้าที่เป็นชายชราแบบนี้แน่นอน”
“คาร์โล คอนติ คุณทำให้เกียรติของตระกูลคุณต้องมัวหมอง !”
“หญิงชาวตะวันออกคนนั้นและสามีของเธอ ไม่ใช่คนที่จะยั่วยุได้ง่าย ๆ ”
“ถ้าคุณกล้าจับพวกเขา ก็แสดงว่าคุณกำลังขุดหลุมฝังตัวเอง ! ”
! “คาร์โล คอนติใช้แส้ฟาดไปที่ปากของผู้เฒ่าคาร์ล เขากัดฟันพูด : “ไอ้สารเลวนั่น ฆ่าลูกน้องของฉันไปสี่คน !
“ฉันจะต้องหั่นศพมันเป็นชิ้น ๆ ！”
“ใครก็ได้ ปิดสนามบิน และทางไปสถานทูต ไปตามหาให้ฉันซะ จะให้พวกมันหนีออกไปไม่ได้ ！”
คาร์โล คอนติเฆี่ยนจนเหนื่อยแล้วและตกไปอยู่ในอ้อมแขนของสองสาวผมบลอนด์ หญิงสาวทั้งสองโอบแขนของเขา และนำไวน์แดงล้ำค่าในแก้วอำพันเข้าปากเขา
เขาพักอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ลากไอ้แก่นี่ออกไปให้พ้นฉัน ! ”
ในขณะนี้พระอาทิตย์กำลังขึ้น และแสงแดดอันอบอุ่นส่องบนปราสาทเก่าแก่ที่สวยงาม
“ฉันจะเฆี่ยนตีแกให้ตาย เว้นแต่แกจะบอกฉันว่าผู้หญิงคนนั้นกับสามีที่น่ารังเกียจของเธอไปที่ไหน !”
เขาสั่งให้คนลากคาร์ลไปข้างของสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ จุ่มแส้ไว้ในน้ำเย็นจัด แล้วเฆี่ยนตีต่อ
ผู้เฒ่าคาร์ลหายใจโรยรินแล้ว
แต่เขายังคงพูดอย่างดื้อรั้น “เจ้าขยะ จิตใจแกคงจะตายไปแล้วสินะ！”
“คุณหนูซูกับคุณฉิน มาถึงในสถานทูตของประเทศพวกเขาแล้ว ”
“ไม่มีใครในโลกนี้ กล้าที่จะยั่วยุมหาอำนาจตะวันออก ถ้าคุณกล้าที่จะวุ่นวาย ประเทศของเราก็จะไม่ปล่อยคุณไป ”
“ถ้าแกยังดื้อดึงอยู่ ฉันจะทำลายลิ้นของแกซะ ! ”คาร์โล คอนติดึงมีดคมที่ใช้หั่นเนื้อออกมา และกำลังจะตัดลิ้นของคาร์ล
ในขณะนี้ หน่วยรักษาความปลอดภัยของปราสาทก็รีบเข้ามารายงาน
“คุณชาย มีบุคคลหนึ่งที่ชื่อฉินเทียนต้องการพบคุณครับ ! ”
“ฉินเทียนบ้าบออะไร ไล่เขาออกไป ฉันไม่อยากเจอ ! ”
“เขาบอกว่า เขาก็คือคนที่ฆ่าทั้งสี่คนที่คุณส่งไปครับ”
“อะไรนะ ? ”
ทันใดนั้น คาร์โล คอนติก็ระเบิดทันที
แต่เมื่อได้สติกลับมา เขากลับหัวเราะออกมาอย่างตื่นเต้นอีกครั้ง
“ไอ้สารเลวนี่ ในที่สุดก็รู้แล้วว่าข้าแข็งแกร่งขนาดไหน รีบพูดมา เขายังพาหญิงสาวคนหนึ่งมาด้วยใช่ไหม ?”
“เขาต้องการมอบผู้หญิงคนนั้นให้ฉัน และขอการอภัยจากฉันสินะ ”
หัวหน้าบอดี้การ์ดลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “เขา ไม่ได้พาผู้หญิงมาด้วยครับ”
“มีเพียงเขาคนเดียวครับ”
คาร์โล คอนติพูดด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย : “เขาจะต้องซ่อนหญิงสาวไว้ที่อื่น และเขาจะเสนอผู้หญิหญิงสาวให้ หลังจากเจรจาข้อตกลงกับฉันแล้ว
“คนตะวันออกนี่ฉลาดจริง ๆ ”
“เร็วเข้า รีบพาเขาเข้ามา ! ”
“นี่มันเป็นไปไม่ได้ ! ”
“คุณฉินไม่ใช่คนแบบนั้น” คาร์ลพึมพำ
เมื่อเขาเห็นฉินเทียนสวมชุดเสื้อคลุมสีดำ เดินเข้ามาคนเดียวภายใต้การคุ้มกันโดยบอดี้การ์ดมากกว่าสิบกว่าคน และเดินเข้ามาอย่างสงบ เขาอดไม่ได้ที่จะโกรธ
“ทำไมถึงไม่หนีไปละ ? ”
“เอาตัวเองเข้ามาตกหลุมพรางทำไมกัน ?”
“คุณฉิน คุณคงจะไม่ทรยศภรรยาของคุณจริง ๆ หรอกใช่ไหม ? ”
เมื่อเห็นใบหน้าของผู้เฒ่าคาร์ลเต็มไปด้วยลือด ฉินเทียนรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย เขาพูดอย่างจริงใจว่า “คุณคาร์ล ผมและภรรยา ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือที่มีน้ำใจของคุณ ”
“เรามีคำกล่าวโบราณในตะวันออกว่า เราไม่ควรปล่อยให้คนที่อุทิศตน ถูกฆ่าตายจะต้องช่วยเหลือเขาไปด้วยกัน”
“คุณเพื่อปกป้องเราสามีภรรยา จึงถูกสัตว์เดรัจฉานข่มเหง ข้าฉินเทียนจะเดินจากไปได้อย่างไรกัน ”
“คุณไม่ต้องห่วง ผมมาเพื่อช่วยคุณออกไป ”
พูดจบ เขาก็รีบเดินเข้ามา ก้มศีรษะ ไปแก้เชือกบนมือของคาร์ล
“ไอ้สารเลว แกตายแน่ ! ”
คาร์โล คอนติโหลดกระสุนเพียงครั้งเดียว และปากกระบอกปืนสีดำ ก็แตะบนหน้าผากของฉินเทียน