หัวใจของซูฉิงแข็งค้างไปโดยไม่ได้ตั้งใจ
ฉากที่ฮ่อหยุนเฉิงกอดถังถังแน่นที่เขาเห็นที่บ้านไร่ในภูเขาหมิงหยางเมื่อวานนี้ จู่ๆ มันก็โผล่เข้ามาในหัวของซูฉิงอีกครั้ง
ถังถังปรากฏตัวที่นี่ในขณะนี้ ก็น่าจะมาหาฮ่อหยุนเฉิงเท่านั้น
ฮ่อหยุนเฉิงไม่ยอมให้เธอไปเยี่ยมคุณปู่ฮ่อเพราะเขานัดกับถังถังไว้เหรอ?
“ซูฉิง คุณรู้จักเธอเหรอ?” เมื่อเห็นซูฉิงจ้องมองหญิงสาวคนนั้นด้วยท่าทางเย็นชา เฉินจุนเหยียนก็อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัย
มุมปากของซูฉิงยกขึ้น ดวงตาของเธอหรี่ลงเล็กน้อย “เธอคือถังถัง”
“เธอคือถังถังงั้นเหรอ?” เฉินจุนเหยียนมองตามซูฉิงอย่างสงสัย และเห็นเพียงแผ่นหลังของถังรั่วอิงที่หายไปที่ประตูโรงพยาบาล
ซูฉิงหันกลับมา ระงับอารมณ์ทั้งหมดในใจของเธอ และพูดเบา ๆ ว่า “พวกเราไปกันเถอะ”
ถังรั่วอิงถือกระติกน้ำร้อน ถามไปตลอดทาง และก็มาถึงยังชั้นแปดของแผนกผู้ป่วยใน
“ขอโทษนะคะ คุณปู่ฮ่อพักอยู่ในวอร์ดนี้หรือเปล่าคะ?” ถังรั่วอิง เห็นว่าวอร์ดในสุดมีบอดี้การ์ดยืนอยู่ที่ประตู เธอจึงเดินไปถาม
บอดี้การ์ดชุดดำโบกมืออย่างไม่อดทน “คุณหนู ได้โปรดไปเถอะครับ”
นับตั้งแต่คุณปู่ฮ่อล้มป่วย ก็มักจะมีนักข่าวที่ไม่รู้ว่าจะปลอมมาเป็นอะไรเพื่อมาหาข่าวพิเศษ
เมื่อเห็นใบหน้าของถังรั่วอิงผู้คุ้มกันก็มองว่าเธอเป็นนักข่าวที่ปลอมตัวมา
ถังรั่วอิงเม้มริมฝีปากและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “พี่บอดี้การ์ดทั้งสอง ฉันเป็นเพื่อนของคุณฮ่อ และฉันมีบางสิ่งที่สำคัญที่จะต้องพบเขา ฉันชื่อถังถังคุณช่วยฉันบอกเขาได้ไหม?”
ถังถัง?
ผู้คุ้มกันของฮ่อหยุนเฉิงรู้ดีว่านายของเขามีหญิงที่รักดั่งแสงจันทร์สีขาวในใจเสมอชื่อว่าถังถัง
และข่าวซุบซิบเอนเตอร์เทนวันนี้ก็ยังบอกด้วยว่าประธานได้เจอถังถังแล้วและเขาก็อยู่กับถังถังเมื่อวานนี้
มีแม้กระทั่งรูปถ่าย
แม้ว่าผู้หญิงในภาพจะเบลอ แต่บอดี้การ์ดก็มองเข้าไปใกล้ถังรั่วอิง และมันก็คล้ายกันจริงๆ
บอดี้การ์ดไม่กล้าที่จะละเลย “งั้นกรุณารอสักครู่”
“คุณฮ่อ มีผู้หญิงคนหนึ่งเรียกตัวเองว่าถังถังรออยู่ที่ประตูคับ และเธอบอกว่าบอกเธอมีเรื่องสำคัญจะถามคุณฮ่อครับ” ผู้คุ้มกันผลักเปิดประตูและบอกฮ่อหยุนเฉิงด้วยความเคารพ
“ถังถัง?” ฮ่อหยุนเฉิงประหลาดใจเล็กน้อย เขายืนขึ้นและเดินไปที่ประตู
“พี่เฉิง” เมื่อมองไปที่ชายร่างสูงและรูปหล่อที่อยู่ข้างหน้าเขา ถังรั่วอิงก็โค้งริมฝีปากของเธอเผยให้เห็นรอยยิ้มอันแสนหวาน
ฮ่อหยุนเฉิงเหลือบมองเธอ “คุณมาที่โรงพยาบาลเพื่อตรวจร่างกายเหรอ?
เมื่อวานเขาบังเอิญไปชนถังถัง แม้จะพาเธอไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจร่างกายแล้ว แต่ถังถังก็บ่นว่าเจ็บหน้าอกในตอนที่กลับบ้าน ตอนนั้นเขารีบไปที่โรงแรมตี้หาวและไม่มีเวลาไปดูแลถังถัง
“ไม่ใช่ค่ะ” ถังรั่วอิงส่ายหัว “ฉันสบายดี”
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เธอพูดเบาๆ อีกครั้ง “พี่เฉิง เมื่อวานเห็นคุณรีบร้อนออกไป ฉันเป็นห่วงคุณมากเลยนะคะ ฉันเพิ่งรู้จากข่าวว่าที่แท้เมื่อคืนนี้ก็เป็นงานหมั้นของคุณ”
เมื่อพูดถึงคำว่า “งานหมั้น” ตาของถังรั่วอิงก็หรี่ลง “ฉันขอโทษ เป็นความผิดของฉันเอง”
ฮั่วหยุนเฉิงประหลาดใจเล็กน้อย “ทำไมคุณพูดอย่างนั้น?”
“ฉันไม่รู้ว่าเมื่อวานคุณซูคนนั้นเป็นคู่หมั้นของคุณ” ถังรั่วอิงกัดริมฝีปากของเธอ ดูอ่อนแอและสำนึกผิด “เป็นเพราะฉันหรือเปล่าที่คุณซูเข้าใจผิด เธอจึงได้ยกเลิกงานหมั้น และคุณปู่ของคุณก็หมดสติและป่วยหนักด้วยเหตุนี้?”
“มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณเลย” ใบหน้าของฮ่อหยุนเฉิงเย็นชา ริมฝีปากบางของเขายกขึ้นเล็กน้อย
ถังรั่วอิงหลับตาลง “ถ้าคุณต้องการให้ฉันช่วย ฉันสามารถอธิบายกับคุณซูให้ก็ได้นะคะ พี่เฉิงฉันยินดีที่จะทำทุกอย่างเพื่อคุณ”
พี่เฉิง ฉันเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อคุณ…
ถังถังพูดสิ่งนี้กับเขาในบ้านมืดๆหลังเล็ก ๆนั้น
ฮ่อหยุนเฉิงขมวดคิ้ว “ถังถัง ขอบคุณมากนะ”
ถังรั่วอิงยื่นกระติกน้ำร้อนในมือให้ฮ่อหยุนเฉิง “พี่เฉิง ฉันรู้ว่าคุณต้องกังวลเรื่องที่คุณปู่ฮ่อป่วย แต่คุณควรดูแลสุขภาพของคุณด้วย นี่คือซุปไก่ที่ฉันทำเพื่อคุณ คุณลองดื่อดูนะคะ”
เมื่อเผชิญกับความห่วงใยของถังถัง ทำให้หัวใจของฮ่อหยุนเฉิงอบอุ่นและเอื้อมมือไปหยิบกระติกน้ำร้อนมา
ถังรั่วอิงมีรอยยิ้มตื้นๆ ที่ริมฝีปากของเธอ ทันใดนั้นเธอก็จำบางอย่างได้ และหยิบเงินห้าร้อยหยวนออกจากกระเป๋าของเธอ “พี่เฉิง นี่เป็นเงินเดือนที่ฉันได้รับจากการเป็นนักร้องประจำเมื่อคืนนี้ ส่วนที่เหลือฉันจะค่อยๆถยอยคืนให้นะคะ… ”
ฮ่อหยุนเฉิงผลักเงินที่ถังรั่วอิงมอบให้เขาและพูดด้วยน้ำเสียงที่ลึกล้ำว่า “ไม่เป็นไร ถังถัง คุณกับฉันเป็นเพื่อนเป็นเพื่อนตายกัน ดังนั้นคุณไม่จำเป็นต้องเกรงใจขนาดนี้”
เพื่อนเป็นเพื่อนตาย…
นี่เป็นวิธีที่ฮ่อหยุนเฉิงบรรยายถึงความสัมพันธ์ของพวกเขางั้นหรือ?
แสงสีดำส่องประกายในดวงตาของถังรั่วอิง
สิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่มิตรภาพระหว่างความเป็นกับเพื่อน สิ่งที่เธอต้องการคือสายสัมพันธ์ระหว่างหัวใจ สิ่งที่เธอต้องการคือหัวใจของฮ่อหยุนเฉิง ผู้ชายที่ตระการตาที่สุดในโลก!
แต่ ไม่รีบ ค่อยๆเป็นค่อยๆไป
ตอนนี้เป็นการเริ่มต้นที่ดีแล้ว
“พี่เฉิง คุณรับไปเถอะคะ” ถังรั่วอิงผลักเงินเข้าไปในมือให้ฮ่อหยุนเฉิง”ฉันจะไปที่บาร์เพื่อร้องเพลง ดังนั้นฉันไม่รบกวนคุณแล้วนะคะ คุณต้องดูแลตัวเองด้วยนะ”
หลังจากพูดจบ ถังถังก็หันหลังกลับและจากไป
เมื่อมองไปที่ 500 หยวนที่ถังรั่วอิงใส่ไว้ในมือ ฮ่อหยุนเฉิงก็ขมวดคิ้วและเรียกหลินเหยียนเฟิง”ช่วยย้ายยายของถังรั่วอิงไปที่โรงพยาบาลที่ดีที่สุดและหาหมอที่ดีที่สุดสำหรับการรักษา”
“ครับ คุณฮ่อ” หลินเหยียนเฟิงตอบตกลงที่ปลายสาย
หลังวางสายไป ฮ่อหยุนเฉิงก็กลับไปที่วอร์ด
บนเตียงในโรงพยาบาล ท่านผู้เฒ่าฮ่อยังคงนอนไม่ได้สติอยู่
ฮ่อหยุนเฉิงคลุมผ้าห่ม ให้ท่านผู้เฒ่าฮ่อเบา ๆและมองลงไปที่ท่านผู้เฒ่าฮ่อซึ่งถูกใส่ท่อไว้ ใบหน้าของเขาซีด และเขารู้สึกจุกในหัวใจมาก
เขาจับมือคุณปู่ฮ่อ ราวกับว่าเขาต้องการส่งกำลังทั้งหมดของเขาให้ “คุณปู่ คุณปู่จะต้องกลับมาแข็งแรงนะครับ”
“คุณฮ่อ” หมอหนีเดินเข้ามาและยืนอยู่ด้านหลังฮ่อหยุนเฉิง
ฮ่อหยุนเฉิงเงยหน้าขึ้นและถามอย่างเย็นชา “เมื่อไหร่ปู่ของผมจะตื่น?”
ใบหน้าของหมอหนีชะงัก “คุณฮ่อ ฉันกำลังจะบอกคุณเกี่ยวกับอาการของท่านผู้เฒ่าฮ่ออยู่พอดีเลยครับ”
“หมอหนี บอกความจริงกับผมเถอะ อาการของคุณปู่ของผมเป็นยังไงบ้าง?” ใบหน้าที่หล่อเหลาของฮ่อหยุนเฉิงแข็งทื่อ และเขาแทบรอไม่ไหวที่จะถาม
“บอกตามตรง ฉันไม่แน่ใจเกี่ยวกับอากรป่วยของท่านผู้เฒ่าฮ่อเท่าไหร่เลย” หมอหนีพูดอย่างระมัดระวัง “อย่างไรก็ตาม ในโลกนี้ มีคนเดียวที่น่าจะรักษาท่านผู้เฒ่าฮ่อได้”
“เขาเป็นใคร?” ฮ่อหยุนเฉิงถามด้วยริมฝีปาก
ขอเพียงคุณปู่สามารถรักษาให้หายขาด ไม่ว่าเป็นใคร เขาก็จะหาเขาให้เจอให้ได้อย่างแน่นอน
หมอหนีกระแอมในลำคอและกล่าวว่า “วันนี้ฉันได้ตรวจสอบข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับอาการของคุณปู่ฮ่อแล้ว และในที่สุดก็ได้ติดต่อกับผู้เชียวชาญในต่างประเทศ เขากล่าวว่าอาการของคุณปู่ฮ่อสามารถรักษาได้โดยอาจารย์ฉี เท่านั้น”
“อาจารย์ฉี?” ฮ่อหยุนเฉิงตกใจ เขาไม่เคยได้ยินชื่อคนนี้มาก่อน