กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 12
แคลร์คิดแค่ว่าชาร์ลีพูดเล่น ฉะนั้นเธอจึงไม่ได้จริงจังกับมันเลย เธอเดินออกไปและต่อสายไปยังคุณดอริส ยัง ทันที
ไม่นานดอริสก็รับสาย
เสียงที่แสนหวานและน่าฟังของดอริสดังก้องมาจากอีกด้านหนึ่งของสาย “สวัสดีค่ะ คุณวิลสัน”
“สวัสดีค่ะ คุณดอริส ยัง พอดีดิฉันมีเรื่องจะรบกวนขอความช่วยเหลือจากคุณนิดหน่อยค่ะ” แคลร์พูดอย่างเขินอาย
“โอ้ เรื่องอะไรเหรอคะ” ดอริสตอบ
แคลร์ซักซ้อมประโยคในหัวของเธออีกครั้งและหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่เธอจะพูดอย่างตั้งใจว่า “ดิฉันขอทราบได้ไหมคะว่าท่านประธานจะว่างในคืนพรุ่งนี้ไหมคะ? พอดีครอบครัวของดิฉันจะจัดงานเลี้ยงในวันพรุ่งนี้เพื่อประกาศความร่วมมืออย่างเป็นทางการกับเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป ดิฉันจึงหวังว่าท่านประธานจะตอบรับคำเชิญของฉัน…”
มีความเงียบที่ปลายสายก่อนที่ดอริสจะพูดอีกครั้ง “คุณวิลสัน ดิฉันต้องขอโทษด้วยนะคะ แต่ดิฉันไม่สามารถตัดสินใจแทนท่านประธานของฉันได้ แต่ฉันอาจจะลองถามเขาให้คุณก็ได้ค่ะ”
แคลร์กล่าวด้วยความเคารพว่า “ขอบคุณมากเลยนะคะ และต้องขอโทษด้วยที่รบกวนค่ะ”
หลังจากสิ้นสุดการโทรแคลร์ก็ถือโทรศัพท์ของเธออย่างประหม่า และคาดหวังว่าเธอจะโทร
กลับมา
ในขณะนั้นเอง จู่ ๆ โทรศัพท์ของชาร์ลีก็ดังขึ้น
ชาร์ลีผงะและต่อว่าตัวเองอย่างเงียบ ๆ ที่ลืมปิดเสียงโทรศัพท์ ต้องเป็นดอริสที่โทรมาขอความเห็นจากเขาเป็นแน่ …
เขาแสร้งทำเป็นรับโทรศัพท์อย่างใจเย็นและพึมพำ “สวัสดีครับ?”
ตามที่คาดไว้ เสียงของคุณดอริสดังมาจากโทรศัพท์ “ท่านประธานเวดคะ ทางวิลสัน กรุ๊ปจะจัดงานเลี้ยงในคืนวันพรุ่งนี้ ดิฉันอยากถามว่าคุณต้องการเข้าร่วมงานเลี้ยงไหมคะ?”
ชาร์ลีรีบตอบว่า “โอ้เป็นอย่างนั้นเหรอ? โอเค ได้ ๆ ครับ… โอเค แค่นี้นะครับ บาย…”
จากนั้นเขาก็วางสายอย่างรวดเร็วและพึมพำ “เดี่ยวนี้พวกคอลเซนเตอร์ช่างน่ารำคาญจริง ๆ…”
แคลร์ไม่ได้รู้สึกสงสัยแต่อย่างใด แต่ในไม่ช้าโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นอีกครั้ง
เสียงของคุณดอริสดังเข้ามาในหูของเธออีกครั้ง “สวัสดีค่าคุณวิลสัน ท่านประธานของเราได้ตกลงรับคำเชิญของคุณเรียบร้อยแล้วนะคะ และเขาจะไปเจอคุณที่งานเลยค่ะ!”
“อะไรนะคะ จริงเหรอคะ… เป็นข่าวดีมากเลยค่ะ… ขอบคุณมากเลยนะคะสำหรับความช่วยเหลือของคุณ ฝากขอบคุณท่านประธานในนามของฉันด้วยนะคะ…” แคลร์พึมพำด้วยความไม่เชื่อตามด้วยเสียงกรีดร้องอย่างตื่นเต้น เธอไม่คาดคิดว่าท่านประธานจะยอมมาจริง ๆ
เธอรีบหันไปหาคุณท่านวิลสันและพูดอย่างดีใจว่า “คุณยายคะ! ท่านประธานเอ็มแกรนด์ กรุ๊ปตกลงที่จะมางานเลี้ยงของเราค่ะ!”
“จริงเหรอ?!” คุณท่านวิลสันตื่นเต้นสุดๆ!
เธอรีบหันไปสั่งสมาชิกในครอบครัวทันที “เร็วเข้า รีบเตรียมการที่จำเป็นเดี่ยวนี้! จองโรงแรมที่หรูหราอลังการที่สุด สั่งอาหารและเครื่องดื่มที่ดีที่สุด! มาต้อนรับท่านประธานของเอ็มแกรนด์ กรุ๊ปกันดีกว่า!”
“ต่อไปคือรีบติดต่อทุกบริษัทใหญ่ ๆ ในเมืองนี้และเชิญพวกเขามางานเลี้ยงของเรา! แจ้งให้พวกเขาทราบด้วยว่าท่านประธานของเอ็มแกรนด์ กรุ๊ปจะมาร่วมงาน!”
จากนั้น ทั้งออฟฟิสก็ดูยุ่งมากเพราะทุกคนต่างก็รีบดำเนินการและรีบโทรศัพท์หาแขกทุกคน!
ทุกคนต่างรีบติดต่อคู่ค้าทางธุรกิจและบุคคลสำคัญของโอลรัส ฮิลล์ทุกคน
เรื่องนี้ดังระเบิดเหมือนระเบิดปรมาณูและในเมืองข่าวก็แพร่กระจายราวกับไฟป่า!
ในพริบตาเดียวนั้น ทุกคนในโอลรัส ฮิลล์ ก็รู้เรื่องเกี่ยวกับงานเลี้ยงของวิลสัน กรุ๊ป เป็นที่เรียบร้อย
ท่านประธานผู้ลึกลับของเอ็มแกรนด์ กรุ๊ปจะมาปรากฏตัวในงานเลี้ยงของตระกูลวิลสันในคืนวันพรุ่งนี้!
คุณท่านวิลสันตอบคำถามมากมายทางโทรศัพท์ด้วยรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเธอ
ตอนนี้เธอรู้สึกล่องลอยดีใจอย่างสุดขีด เพราะเธอรู้ว่าหลังจากงานเลี้ยงในวันพรุ่งนี้แล้วนั้น ตระกูลวิลสัลจะกลายเป็นตระกูลที่โอลรัส ฮิลล์ ต้องการตัวมากที่สุดอย่างแน่นอน!
เธอหัวเราะคิกคักอย่างดีใจและพูดว่า “เอาล่ะเพียงพอแล้วสำหรับวันนี้ ไปพักผ่อนเพื่อเริ่มเตรียมงานเลี้ยงในวันพรุ่งนี้!”
หลังจากการประชุมคุณท่านวิลสันกลับไปที่สำนักงานของเธอ
แฮโรลด์มองไปรอบ ๆ อย่างเคอะเขินและรีบเดินตามเธอไป
“คุณยายครับ คุณยายต้องการแต่งตั้งแคลร์เป็นกรรมการบริษัทจริง ๆ เหรอครับ?”
แฮโรลด์อดไม่ได้ที่จะพูดตรง ๆ เมื่อไม่มีใครอยู่ใกล้ ๆ บริเวณนั้น
คุณท่านวิลสันขมวดคิ้วและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ฉันสัญญากับแคลร์แล้ว ทำไมฉันจะแต่งตั้งเธอไม่ได้?”
“คุณยาย คุณไม่สามารถแต่งตั้งให้เธอเป็นกรรมการบริษัทได้นะ!”
“ทำไมล่ะ? เธอได้รับสัญญาที่ดีเลิศขนาดนี้ การที่เธอช่วยเหลือครั้งนี้มีความสำคัญเป็นอย่างมาก และที่สำคัญเธอสมควรได้รับมัน”
“ที่เธอสามารถคว้าสัญญาเอ็มแกรนด์ กรุ๊ปได้ ก็เพราะว่าเวนเดลล์แห่งตระกูลโจนส์ช่วยเธอต่างหาก ผมได้ยินมาว่าเวนเดลล์ไปที่บ้านของเธอเมื่อวานนี้และหลังจากนั้นเอ็มแกรนด์ กรุ๊ปได้เซ็นสัญญากับเราในวันนี้ทันที ความบังเอิญนี้ไม่แปลกไปหน่อยเหรอครับ? จากสิ่งที่ผมเห็น เธอต้องใช้เวลาทั้งคืนกับเวนเดลล์ โจนส์แน่ ๆ !”
ใบหน้าของเลดี้วิลสันค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีแห่งความเดือดดาล “นั้นเป็นเรื่องจริงรึ?”
แฮโรลด์พูดอย่างหนักแน่นต่อว่า “แน่นอนมันเป็นเรื่องจริง! เมื่อคืนเวนเดลล์ไปหาแคลร์ คุณยายลองสืบดูสิครับ”
จากนั้นเขาก็พูดต่อว่า “คุณยายฟังดี ๆ นะครับ แคลร์เป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว หากเรื่องนี้ถูกเปิดเผย โดยมีคนรู้ว่านี่คือวิธีที่เราได้สัญญากับเอ็มแกรนด์ กรุ๊ปแล้วพวกเขาจะคิดอย่างไรเกี่ยวกับตระกูลของเรา? พวกเขาจะคิดอย่างไรเกี่ยวกับคุณยาย”
คุณท่านวิลสันขมวดคิ้วหนักกว่าเดิม หลังฟังคำโกหกของแฮโรลด์
เธอรู้ดีเกี่ยวกับความรู้สึกของเวนเดลล์ที่มีต่อแคลร์
ในช่วงวันเกิดของเธอ เวนเดลล์ก็ได้มอบจี้หยกมูลค่าสามถึงสี่ล้านดอลลาร์ให้กับเธอ
นี้อาจสามารถอธิบายได้ว่าทำไมแคลร์จึงสามารถชนะสัญญาหกสิบล้านดอลลาร์ได้
เมื่อรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงทางความคิดของคุณท่านวิลสัน แฮโรลด์จึงกล่าวต่ออย่างรวดเร็วว่า “ถ้าคุณยายแต่งตั้งผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้เป็นกรรมการบริษัทของเรา ชื่อเสียงของเราจะต้องมัวหมองแน่ ๆ ! ในช่วงเวลาเช่นนี้คุณต้องแต่งตั้งบุคคลอื่นเป็นกรรมการและให้เครดิตแก่บุคคลนั้นด้วย ทางเลือกที่ดีที่สุดคือควรเป็นผู้ชาย ซึ่งเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการหลีกเลี่ยงการนินทา!”
คุณท่านวิลสันพยักหน้าเล็กน้อยครุ่นคิดตามคำแนะนำของเขา
เธอเชื่อ 80% ในคำโกหกของแฮโรลด์
เมื่อพิจารณาถึงสถานการณ์แล้วเธอควรเลือกตัวแทนคนอื่นเป็นกรรมการเพื่อกำจัดข่าวลือและข่าวซุบซิบนินทา
หากสื่อรู้ว่าแคลร์ชนะสัญญานี้ได้เนื่องจากความสัมพันธ์ส่วนตัวของเธอกับเวนเดลล์ทำให้เธอได้เป็นกรรมการคนใหม่
ยิ่งไปกว่านั้นหญิงชราก็มีความลำเอียงเช่นกัน
จริง ๆ แล้วเธอก็ไม่ชอบแคลร์เอาเสียเลย! นอกจากนี้เธอยังเป็นผู้หญิงหัวโบราณที่มีความคิดแบบแปลก ๆ เธอไม่ชอบความคิดของแคลร์ที่พยายามเพิ่มอิทธิพลและอำนาจในตระกูลวิลสัน
เธอต้องหยุดการขยายอำนาจภายในครอบครัวเพื่อรักษาทรัพย์สินของตระกูลวิลสัน
เธอตัดสินใจอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่ความคิดของเธอวิ่งพล่าน
เธอมองไปที่แฮโรลด์และพูดอย่างเย็นชาว่า “แฮโรลด์จากนี้ไปเธอต้องฟังฉัน ทำในสิ่งที่ฉันบอกให้ทำ และอย่าทำในสิ่งที่ฉันไม่ได้บอกให้ทำ เข้าใจไหม?”
แฮโรลด์ยืนตัวตรงและกล่าวแสดงด้วยความเชื่อฟังว่า “ไม่ต้องห่วงครับคุณยาย ผมจะทำตามคำสั่งของคุณยายเหมือนคนรับใช้ที่ซื่อสัตย์ ผมจะไปทุกที่ที่คุณยายชี้ ผมจะทำทุกอย่างที่คุณพูด!”
“ตกลง” คุณท่านวิลสันพยักหน้าและพูดต่อ “ในงานเลี้ยงวันพรุ่งนี้ฉันจะประกาศว่าเธอคือกรรมการคนใหม่และจะเป็นผู้ดูแลโครงการกับเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป อย่างเต็มตัว แต่จำไว้ว่าเธอต้องเชื่อฟังและซื่อสัตย์ ฉันสามารถอุ้มเธอขึ้นมาได้ แต่ฉันก็ทำให้เธอล้มลงได้อีกด้วย!”
แฮโรลด์ร้องเสียงหลงอย่างยินดีและพูดว่า “ไม่ต้องห่วงครับคุณยาย! ผมจะเป็นเด็กดี!”