ณ บ้านพักตำหนักไร้ความหวัง ภายในโถงเจ้าตำหนักอันงดงาม
ชายวัยกลางคนผู้หนึ่งซึ่งสวมชุดคลุมสีม่วงพร้อมด้วยกระแสพลังอันแข็งแกร่งยืนอยู่ในโถงโบราณนี้
เขาคือหลี่ต้าวหลิน ผู้ปกครองดินแดนหลายแสนลี้รอบตัวเขา เจ้าตำหนักไร้ความหวังผู้ซึ่งมีพลังยุทธ์ที่ทรงพลัง❗️
เบื้องหน้าหลี่ต้าวหลิน ยังมีสิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์โบราณวัยหนุ่มยืนอยู่ด้วย
สิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์โบราณนี้ ทั้งร่างถูกปกป้องด้วยเกราะสีทองเข้ม ร่างกายปกคลุมไปด้วยเกล็ด และที่ส่วนท้ายของเกราะมีหางคล้ายหางของมังกรโผล่ออกมา
และที่น่ากลัวยิ่งกว่า สิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์โบราณนี้มีรูม่านตาแนวตั้งสองดวง ซึ่งมีลักษณะคล้ายอสรพิษซึ่งยิ่งชวนขนลุก
หลี่ต้าวหลินมองดูสิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์โบราณวัยหนุ่มนี้ด้วยความยำเกรงอยู่ในสายตาเล็กน้อย
แม้ว่าเขาจะมีเขตแดนพลังยุทธ์สูงกว่าสิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์โบราณนี้ แต่หลี่ต้าวหลินรู้ดีว่าสถานะของอีกฝ่ายสูงกว่าเขามาก
เพราะสิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์โบราณนี้ เป็นหนึ่งในเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเผ่าพันธุ์หมื่นเซียน และยังเป็นเชื้อราชวงศ์ของเผ่าปีศาจอสรพิษ❗️ ชื่อของเขาคือเถิงยี❗️
เผ่าปีศาจอสรพิษเป็นเผ่าพันธุ์โบราณที่ตำหนักไร้ความหวังพึ่งพิงอยู่
ในเผ่าปีศาจอสรพิษ เถิงยีเป็นที่รักใคร่อย่างมากในหมู่บรรพบุรุษดังนั้นหลี่ต้าวหลินจึงค่อนข้างยำเกรงเขา
“เจ้าตำหนักหลี่ ผลผลิตหินต้นกำเนิดของเดือนก่อนนั้นน้อยลงเล็กน้อย และบรรพบุรุษในเผ่าพันธุ์ก็ไม่พอใจอยู่บ้าง เดือนนี้อย่าให้มันเป็นเช่นนั้นอีก”
เถิงยีมองไปที่หลี่ต้าวหลินและกล่าวอย่างเฉยเมย
“ใช่ ใช่ ใช่ ปริมาณหินต้นกำเนิดที่จะส่งไปในเดือนนี้ย่อมไม่ทำให้นายน้อยผิดหวังอย่างแน่นอน”
หลี่ต้าวหลินยิ้มและพยักหน้าตอบ
ตำหนักไร้ความหวังได้ส่งหินต้นกำเนิดจำนวนมากให้กับเผ่าปีศาจอสรพิษทุกๆ เดือน
แต่ทว่าปริมาณหินต้นกำเนิดที่ผลิตในเหมืองต้นกำเนิดเมื่อเดือนก่อนนั้นค่อนข้างน้อย ส่งผลให้จำนวนหินต้นกำเนิดที่ส่งให้อีกฝ่ายนั้นไม่เพียงพอ และทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจ
นักรบตำหนักไร้ความหวังที่ไปยังเมืองผิงหยางก่อนหน้านี้ ก็เป็นคำสั่งของหลี่ต้าวหลินเพื่อจัดหาคนงานมาทำเหมืองโบราณมากขึ้น
ไม่สนว่าจะแก่ อ่อนแอ ป่วย หรือพิการ ทุกคนล้วนมีโอกาสตายในเหมืองต้นกำเนิดได้ทุกเมื่อ
ในหัวของหลี่ต้าวหลิน สามัญชนเหล่านั้นเป็นดั่งมด ไม่ต้องสนใจใดๆ เลย
“เอาล่ะ ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ดีแล้ว”
“ตราบใดที่เจ้าตำหนักหลี่ทำงานอย่างหนักเพื่อเผ่าปีศาจอสรพิษของข้า ย่อมได้รับผลตอบแทนที่สาสมอย่างแน่นอน”
เถิงยีพยักหน้าอย่างพึงพอใจ
“ขอบคุณ นายน้อย ตำหนักไร้ความหวังจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อรับใช้เผ่าอสรพิษ”
หลี่ต้าวหลินพยักหน้าและกล่าวว่า
“น่าเสียดายที่ลูกชายของข้ายังไม่กลับมา เขาไม่ได้อยู่ที่ตำหนักไร้ความหวังและไม่มีโอกาสได้พบกับท่าน ภายภาคหน้า หากมีโอกาส ข้าจะให้ลูกชายที่ไม่เอาไหนข้องข้าได้ชื่นชมพฤติกรรมของนายน้อยอย่างแน่นอน”
ลูกชายของหลี่ต้าวหลินก็คือหลี่หวูชางที่ต้องการจะสมรสกับเย่หลิงเสวี่ย
ตอนนี้ก็ใกล้เดือนมกราคมแล้ว ดังนั้นหลี่หวูชางจึงอดใจรอไม่ได้และไปที่สำนักหิมะน้ำแข็ง
หลี่ต้าวหลินคาดว่าสำนักหิมะน้ำแข็งจะไม่กล้าทำอะไรลูกชายของเขา ดังนั้นเขาจึงเพียงส่งผู้อาวุโสไปด้วย
เขาต้องการให้หลี่หวูชางคบค้าสมาคมกับเถิงยี เพื่อเป็นการสานสัมพันธ์อันดีของเขากับราชวงศ์ของเผ่าพันธุ์อันสูงส่งนี้
เมื่อหลี่ต้าวหลินจะพูดอะไรต่อ ก็มีเสียงแจ้งเตือนอย่างกะทันหันจากนอกห้องโถง
“เจ้าตำหนัก ในเหมืองต้นกำเนิดมีการเปลี่ยนแปลง❗️ คนงานได้ขุดพบมุมอนุสรณ์โบราณอันลึกลับ มันส่องสว่างด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ ปกคลุมไปทั้งเหมืองโบราณ❗️”
ในเหมืองต้นกำเนิด คนงานขุดพบอนุสาวรีย์โบราณอันลึกลับงั้นรึ❓
หลี่ต้าวหลินยังไม่ทันได้พูดอะไร ใบหน้าของเถิงยีก็แสดงความสนใจออกมาแล้ว
แม้ว่าวัตถุอัปมงคลมักจะถูกขุดพบในเหมืองต้นกำเนิด แต่บางครั้งก็มีโอกาสที่ดี
เป็นไปได้รึไม่ว่ามีขุมทรัพย์ในเหมืองต้นกำเนิดแห่งนี้❓
เมื่อเห็นว่าเถิงยีแสดงความสนใจ หลี่ต้าวหลินจึงได้เชิญเถิงยีไปที่เหมืองต้นกำเนิดด้วยกัน
…………
เมื่อหลี่ต้าวหลินและเถิงยีมาถึงเหมืองต้นกำเนิด เขาก็รู้สึกได้ถึงกระแสพลังที่ผิดปกติในทันที
เมื่อเวลาผ่านไป กระแสพลังศักดิ์สิทธิ์ก็ได้ไหลเวียนไปทั่วเหมืองโบราณ
พวกมันส่องแสงเก้าสี ไหลออกมาจากเหมือง แลดูศักดิ์สิทธิ์และสงบสุข
“ปรากฏการณ์เช่นนี้ มีสมบัติออกมาจริงๆ งั้นรึ❓”
หลี่ต้าวหลินตกใจมาก
กระแสพลังนั้นศักดิ์สิทธิ์จนเกินจะบรรยายได้ และดูเหมือนจะไม่เป็นอันตราย แต่ดูเหมือนว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์กำลังจะถือกำเนิดขึ้น
ทุกคนรีบเข้าไปในเหมืองโบราณและไปที่แหล่งต้นกำเนิดของกระแสพลังทั้งหมด ที่ซึ่งอนุสรณ์ถูกขุดขึ้นมา
ในตอนนี้ หยุนรั่วซียังคงยืนอยู่หน้าอนุสรณ์โบราณ และยังคงมึนงงไปทั่วทั้งตัว
เลือดสีทองในร่างกายของนางเดือดพล่าน ราวกับสะท้อนกับอนุสรณ์โบราณ กระตุ้นให้นางรีบขุดอนุสรณ์โบราณและนำมันขึ้นมาให้พบกับแสงตะวันอีกครั้ง
“ขุดต่อไปเรื่อยๆ นำอนุสรณ์โบราณนี้ขึ้นมา”
หลี่ต้าวหลินออกคำสั่งหยุนรั่วซีอย่างเย็นชา
หลังจากที่เขานำเถิงยีมาถึง เขาก็เข้าใจในรายละเอียดของสิ่งที่เกิดขึ้น
เนื่องจากอนุสรณ์โบราณนี้ถูกขุดพบโดยคนงานเบื้องหน้า เป็นธรรมดาที่จะปล่อยให้นางขุดต่อไป
แม้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็มีเพียงคนงานเหมืองรายนี้เท่านั้นที่จะเสียชีวิต
หยุนรั่วซีไปที่อนุสาวรีย์โบราณอีกครั้งพร้อมกับอีเต้อในมือ มีความคาดหวังในสายตาของนาง
ถึงแม้จะไม่มีคำสั่งจากหลี่ต้าวหลิน นางก็ยังต้องการที่จะขุดต่อไปอยู่ดี
หยุนรั่วซีรู้สึกสับสนเกี่ยวกับร่างกายของนาง
นางเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าสิ่งใดที่ถูกฝังอยู่ใต้สถานที่แห่งนี้ มันถึงได้สะท้อนกับร่างกายของนาง❗️
อีเต้อถูกหวดลงไป ดินโดยรอบถูกขุดขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง
อนุสรณ์โบราณทั้งต้น ก็เริ่มค่อยๆ ปรากฏต่อหน้าทุกคน
เมื่ออนุสรณ์โบราณนี้ถูกเปิดเผยออกมาทั้งหมด ทุกคนในเหมืองโบราณก็ตกตะลึง
ไม่ใช่เพราะอะไร แต่เป็นเพราะอนุสรณ์โบราณนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ
อนุสรณ์โบราณนี้งดงามมาก มันทั้งเรียบง่ายและกว้างใหญ่
พื้นผิวของมันอัดแน่นไปด้วยลวดลาย มีแม้กระทั่งอักขระโบราณที่สลักไว้เป็นแถวๆ ส่องแสงที่งดงามและเปล่งประกาย และมีกระแสพลังอันศักดิ์สิทธิ์ที่สุดไหลเวียนอยู่
มันถึงกับทำให้ผู้คนมีความรู้สึกอยากบูชา❗️
“อักขระเช่นนี้มาจากก่อนยุคแร้นแค้นเสียอีก ข้าเคยเห็นในหนังสือโบราณของเผ่าพันธุ์❗️”
เถิงยีจ้องมองแถวอักขระโบราณบนอนุสรณ์โบราณด้วยความประหลาดใจ
อักขระโบราณเหล่านี้ เขาเคยเห็นเพียงไม่กี่ตัวในหนังสือโบราณที่เก่าแก่ที่สุดของเผ่าปีศาจอสรพิษ
มันมาจากยุคสมัยก่อนยุคแร้นแค้น ใช้กันเมื่อหลายร้อยหลายพันปีหรืออาจจะหลายล้านปีก่อน❗️
คาดไม่ถึงว่าสมบัติโบราณเช่นนี้สามารถถูกค้นพบในเหมืองต้นกำเนิดนี้❗️
“อะไรนะ❓ อนุสรณ์โบราณก่อนยุคแร้นแค้นงั้นรึ❓”
หลังจากได้ยินคำพูดของเถิงอี หลี่ต้าวหลินก็ตกใจเช่นกัน ดวงตาของเขาเปี่ยมไปด้วยความเสียใจและขุ่นเคืองหาที่เปรียบมิได้
ไม่ต้องพูดถึงด้วยซ้ำ สมบัติโบราณเหล่านี้เถิงยีจะนำกลับไปที่เผ่าปีศาจอสรพิษอย่างแน่นอน
ถ้ามันไม่ได้ขุดพบในวันนี้ บางทีเขาอาจได้ครอบครองอนุสรณ์โบราณนี้และค่อยๆ ศึกษามันอย่างลับๆ❗️
คิดเช่นนี้ หลี่ต้าวหลินก็มองอย่างดุร้ายไปที่หยุนรั่วซีซึ่งยังคงยืนอยู่หน้าอนุสรณ์โบราณ
ทั้งหมดเป็นเพราะเจ้าคนงานนั่น ถ้านางขุดอนุสรณ์โบราณนี้ในภายหลัง มันก็จะตกเป็นของเขาไม่ใช่รึ❓
คิดเช่นนี้หลี่ต้าหลินผลักฝ่ามือไปที่หยุนรั่วซีอย่างไม่แยแส
อย่างไรก็ตามสมบัติโบราณได้ปรากฏขึ้นแล้ว และไม่มีเหตุร้ายใดๆเกิดขึ้น
คนงานคนนี้ก็ไร้ประโยชน์แล้ว ไม่จำเป็นต้องมีชีวิตอีกต่อไป
ตายไปซะยังดีกว่าอยู่ขวางหูขวางตา❗️
แม้ว่าหลี่ต้าหลินจะผลักฝ่ามือออกมาแบบไม่แยแส แต่มันก็ไม่ใช่สิ่งที่หยุนรั่วซีจะต้านทานได้เลย
แต่ทว่า ขณะที่นางเฝ้ารอความตายอย่างสิ้นหวัง
อนุสรณ์เบื้องหลังนางก็ส่องสว่างขึ้นมาในทันใด❗️
แสงอันท่วมท้นที่ส่องออกมานั้น ได้สร้างโล่แห่งแสงเก้าสีขึ้นเบื้องหน้านางเพื่อปัดป้องการโจมตีของหลี่ต้าวหลิน
ในขณะเดียวกัน อนุสรณ์โบราณที่อยู่เบื้องหลังหยุนรั่วซีก็สั่นสะเทือน ส่งเสียงดังไปทั่ว❗️
เปลี่ยนความศักดิ์สิทธิ์และความสงบสุขเมื่อครู่
เป็นจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่เป็นหนึ่งในจักรวาล❗️
จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ดุจมังกร พุ่งออกมาจากอนุสรณ์โบราณ ฉีกเหมืองโบราณเป็นชิ้นๆด้วยพลังอันหาญกล้า❗️
ในขณะเดียวกัน พื้นดินรอบๆ เหมืองโบราณก็สั่นสะเทือนอย่างไม่หยุดหย่อน
กระแสพลังอันยิ่งใหญ่และสง่างามพุ่งออกมาจากพื้น ไม่เพียงแค่อนุสรณ์โบราณนี้ แต่ยังมีเพิ่มมาอีกถึงแปด❗️
ตู้ม——❗️
พื้นดินระเบิดออก ก้อนหินลอยไปทั่ว
เป็นภาพที่ทำให้ทุกคนตกใจจนทำอะไรไม่ถูก
มีอนุสรณ์โบราณอีกแปดแห่ง พุ่งออกจากพื้นดินและรวมเข้ากับอนุสรณ์โบราณก่อนหน้า ปกป้องหยุนรั่วซีไว้ตรงกลางอย่างแน่นหนา
กระแสพลังที่ปล่อยออกมาจากอนุสรณ์โบราณทั้งเก้าเพียงพอที่จะสะท้านฟ้าสะเทือนดินได้