อนุสรณ์เก้านิรันดร์เรืองแสง กระแสพลังสูงสุดแผ่ขยายปกป้องหยุนรั่วซีต่อหน้าเขา และพลังศักดิ์สิทธิ์ก็ทรงอำนาจอย่างมาก
แสงนั้นช่างเจิดจ้าราวกับดวงตะวันที่แผดเผาในอากาศ ส่องสว่างไปทุกทิศทุกทาง
ในเวลานี้ สิ่งมีชีวิตทั้งหมดในเหมืองโบราณรู้สึกถึงกระแสพลังสูงสุดนี้และจ้องมองไปที่มัน
“นี่คืออนุสรณ์เก้านิรันดร์❗️”
หลี่ต้าวหลินตกใจ เมื่อมองไปยังอนุสรณ์เก้านิรันดร์ที่กําลังลอยอยู่ในมิติเวทมนตร์ แล้วเข่าของเขาก็รู้สึกอ่อนแรง
แม้ว่าเขาจะมีเขตแดนพลังยุทธ์อยู่ในเขตแดนผู้ทรงอำนาจ แต่ในตอนนี้เขากลับมีแรงกระตุ้นที่ทำให้อยากจะคุกเข่าลง❗️
แม้แต่หลี่ต้าวหลินก็เป็นเช่นนี้ ดังนั้นจึงไม่ต้องพูดถึงคนอื่น
ในเวลานี้ ยกเว้นหลี่ต้าวหลินและเถิงอี ทุกคนที่อยู่ด้วยนั้นอดไม่ได้ที่จะคุกเข่าลง โดยไม่สามารถต้านทานด้วยความรู้สึกที่ไม่อาจอธิบายได้
นั่นไม่ใช่การบังคับ แต่เป็นกลิ่นอายที่หลุดรอดออกมาตามธรรมชาติ มันฟื้นตัวจากยุคสมัยโบราณ และส่งเสียงกรีดร้องของสายเลือดเผ่าพันธุ์มนุษย์มากมาย ทำให้อดไม่ได้ที่จะคุกเข่าลงสักการะในทันที
“นี่เป็นสมบัติล้ำค่า ทำไมถึงฟื้นขึ้นมาและปกป้องคนงานเหมืองงั้นรึ❓”
หลี่ต้าวหลินกัดฟันเพื่อต่อต้านกระแสพลังนั้น เมื่อมองไปที่หยุนรั่วซีที่ยืนอยู่หน้าอนุสรณ์โบราณ เขาก็กัดฟันด้วยความสับสน
เป็นแค่คนงานเหมือง จะสามารถกระตุ้นอนุสรณ์โบราณลึกลับแห่งนี้ให้ปกป้องตัวเองได้อย่างไร❓
ไม่ใช่แค่หลี่ต้าวหลิน แม้แต่หยุนรั่วซีก็ยังไม่เข้าใจ
เขามีคุณธรรมและความสามารถแบบไหนกัน ที่สามารถดึงดูดการคุ้มครองจากอนุสรณ์โบราณได้❓
…………
‘เจ้าได้รับแต้มตกใจ +9888 จาก หลี่ต้าวหลิน❗️’
‘เจ้าได้รับแต้มตกใจ +5788 จาก เถิงอี❗️’
‘เจ้าได้แต้มตกใจ +850 จากหยุนรั่วซี❗️’
‘เจ้าได้แต้มตกใจ +560 จากฉีชาง❗️’
‘เจ้าได้แต้มตกใจ +124 จากจ้าวหู❗️’
‘…………’
เรียกใช้คัมภีร์ไร้เงา ฉินมู่ที่ยืนเงียบๆอยู่ข้างๆเหลือบมองแต้มตกใจที่พุ่งสูงขึ้นอย่างบ้าคลั่งบนหน้าจอระบบด้วยท่าทางสงบ
การแสดงดีดียังมาไม่ถึง
ความตกใจที่แท้จริง เพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น❗️
…………
อนุสรณ์เก้านิรันดร์เรืองแสงและลอยอยู่ในความว่างเปล่า เสียงดังก้องไม่หยุด
อักขระเต๋าโบราณบนอนุสรณ์โบราณนั้นเหมือนมีชีวิตขึ้นมาและเคลื่อนไหวอยู่บนอนุสรณ์โบราณ
ในที่สุด แสงสว่างอันวิจิตรงดงามก็เปล่งประกาย และอักขระเต๋าโบราณเหล่านี้ก็ถูกฉายเข้าไปในความว่างเปล่า ก่อตัวเป็นม้วนภาพที่แปลกตา กว้างใหญ่ และงดงาม❗️
ภาพที่งดงาม กระจายไปทั่วเหมืองโบราณต่อหน้าเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหมด
ในม้วนภาพ อนุสรณ์เก้านิรันดร์ตั้งตระหง่านสูงเด่นอยู่ระหว่างฟ้าดิน
หลังอนุสรณ์โบราณ เป็นสุสานที่สูงตระหง่าน
ด้านหน้าของอนุสรณ์เก้านิรันดร์ บรรพบุรุษยุคดึกดำบรรพ์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์นับไม่ถ้วนคุกเข่าลงที่หน้าอนุสรณ์โบราณ ต่างคารวะและก้มหัวให้กับอนุสรณ์เก้านิรันดร์อย่างต่อเนื่อง แม้กระทั่งกระแทกหน้าผากลงบนพื้นจนเลือดออกเปื้อนดินเล็กน้อย
หลายคนน้ำตาซึม ตะโกนคำว่า ‘กายาจักรพรรดิเผ่าพันธุ์มนุษย์’❗️
กายาจักรพรรดิเผ่าพันธุ์มนุษย์งั้นรึ❓
ในเหมืองโบราณ ไม่ว่าจะเป็นหลี่ต้าวหลินและผู้ฝึกยุทธ์ตำหนักไร้ความหวังคนอื่นๆ หรือมนุษย์ที่มาจากเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่ถูกจับมาเป็นทาสในเหมืองแร่ พวกเขาทั้งหมดต่างก็ตกใจและอธิบายไม่ถูก
สิ่งมีชีวิตมากมายในม้วนภาพนี้ เป็นบรรพบุรุษเผ่าพันธุ์มนุษย์ในยุคโบราณ
กายาจักรพรรดิเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่พวกเขาตะโกนคืออะไร❓
เป็นมนุษย์ใช่หรือไม่❓
เขาคือใคร❓ เป็นไปได้อย่างไรที่จะทําให้บรรพบุรุษยุคดึกดำบรรพ์จํานวนมากสามารถกล่าวด้วยความจริงใจ และเรียกชื่อของเขาได้❓
ทุกคนต่างสับสน
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมานั้นทำให้ทุกคนต้องตกใจ และพวกเขารู้สึกเหมือนอยู่ในความฝัน!❗️
บูม❗️
ในบรรดาอนุสรณ์เก้านิรันดร์ อนุสรณ์โบราณชั้นแรกสั่นเล็กน้อย เผ่าพันธุ์มนุษย์นับพันในความว่างเปล่าและฉากแห่งความจงรักภักดีนั้นจางหายไป แล้วม้วนภาพอีกภาพหนึ่งก็ปรากฏขึ้น
นี่ไม่ใช่ม้วนภาพ แต่เป็นช่วงเวลาสั้นๆ โดยมีอัขระเต๋าสูงสุดที่จารึกไว้ในฟ้าดินเพื่อสื่อสารกับทุกคนให้ตระหนักถึงช่วงเวลานี้
นั่นคือภาพเมื่อนานมาแล้ว มันเป็นฉากป่าของยุคดึกดำบรรพ์
ในเวลานั้น วิญญาณทั้งหมดอยู่ร่วมกันในจักรวาล แม้ว่าจะมีเผ่าพันธุ์มนุษย์มากมาย แต่จักรวาลฟ้าดินก็เปี่ยมไปด้วยอันตรายมากมาย
สัตว์ร้าย เผ่าพันธุ์อสูร สิ่งมีชีวิตดึกดำบรรพ์ จิตวิญญาณรอบนอก …
เผ่าพันธุ์มนุษย์ดิ้นรนและเอาตัวรอดได้ยาก
แต่ในช่วงเวลาที่ยากลำบากสำหรับเผ่าพันธุ์มนุษย์นี้ สิ่งมีชีวิตที่ส่องประกายผ่านยุคสมัยได้ถือกำเนิดขึ้น❗️
นั่นคือชายที่มีรูปลักษณ์สง่างามและมีท่าทางของนักรบ เขาเกิดมาแตกต่างโดยธรรมชาติ
เขามีร่างกายที่แข็งแกร่ง พลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาไม่มีที่สิ้นสุด และเลือดไม่ใช่สีแดง แต่เป็นสีทองอร่าม!❗️
เขาออกมาจากถิ่นทุรกันดาร เดินไปบนดินแดนอันกว้างใหญ่ สังหารสัตว์ร้ายที่เป็นอันตรายต่อเผ่าพันธุ์มนุษย์ และเอาชนะปรมาจารย์ทั้งหมด
เพราะร่างกายที่โดดเด่น พลังการต่อสู้นั้นทรงอำนาจและความแข็งแกร่งทางกายภาพนั้นก็ไร้ที่ติมาก ในขณะนั้นเผ่าพันธุ์มนุษย์จึงเรียกร่างกายที่เขาครอบครองว่าเป็นร่างทองคงกระพัน❗️
ร่างทองคงกระพัน
นี่คือร่างกายไร้ที่ติ
พลังอันศักดิ์สิทธิ์ไร้ที่สิ้นสุด ความสามารถทางกายภาพและการฟื้นฟูทั้งหมดนั้นแข็งแกร่งมาก การต่อสู้ในระดับเดียวกันเป็นเรื่องยากที่จะหาคู่ต่อสู้และแม้กระทั่งการต่อสู้ข้ามระดับก็ไม่ได้ปรากฎอยู่ในตํานาน
และชายคนนี้ ไม่ได้ใช้ชีวิตตามร่างกายของเขา
เขาแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ ปกป้องเผ่าพันธุ์มนุษย์ ก้าวไปข้างหน้าทีละก้าว เอาชนะนับหมื่นเผ่าพันธุ์ สังหารเผ่าพันธ์ุอสูร และสังหารจิตวิญญาณรอบนอก …
เผ่าพันธุ์มนุษย์ได้รับการปกป้องจากเขา ค่อยๆ ฟื้นคืนและมีชีวิตที่ดีขึ้น
ในที่สุด ด้วยความสามารถที่เหนือชั้นของเขา เขาเอาชนะศัตรูทั้งหมดในโลกและมาถึงยังจุดสูงสุด
แม้ว่าจะไม่สามารถก้าวเข้าสู่เขตแดนของเต๋าสุดยอดได้ แต่ด้วยพลังการต่อสู้ที่เหนือชั้นของเขา เป็นการยากที่จะหาศัตรูภายใต้โลกใบนี้
แม้ว่าจะแข็งแกร่งเทียบเท่าจักรพรรดิ ก็ยังต้องพ่ายแพ้ต่อเขาอย่างง่ายดาย
ความแข็งแกร่งของเขา ได้มาถึงระดับที่ไม่สามารถจินตนาการได้สำหรับสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในจักรวาล
เลือดของเขาเหมือนกับทะเล พลังการต่อสู้ที่ไม่มีใครเทียบได้ เขามาถึงจุดสูงสุดในชีวิตแล้ว แต่เขาก็ยังไม่ลืมความตั้งใจดั้งเดิม และยังคงต่อสู้เพื่อปกป้องเผ่าพันธุ์มนุษย์ต่อไป
ในเวลานั้น ระหว่างฟ้าดินมีการดำรงอยู่ของสิ่งมีชีวิตยุคดึกดำบรรพ์ที่คาดไม่ถึง กำลังเดินออกจากที่ต้องห้ามเพราะชีวิตที่อ่อนล้า มันใช้เลือดชำระล้างโลกและต้องการใช้แก่นแท้แห่งชีวิตของวิญญาณทั้งหมดเพื่อยืดอายุของตัวเอง
ในหมู่พวกเขา เผ่าพันธุ์มนุษย์มีจำนวนคนมากที่สุด หากปล่อยให้สิ่งนี้เกิดขึ้น เผ่าพันธุ์มนุษย์จะมีผู้เสียชีวิตหลายร้อยล้านคนและเกิดความสูญเสียอย่างหนัก❗️
แน่นอนว่า เขาจะไม่ยอมให้สิ่งนี้เกิดขึ้น ต่อสู้และต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตสูงสุดนั้น❗️
นั่นคือการต่อสู้ที่น่าเศร้าเพียงพอที่จะบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ ท้องฟ้าเปี่ยมไปด้วยดวงดาว จักรวาลสั่นสะเทือน วิญญาณทั้งหมดสั่นสะท้าน ทั้งสองต่อสู้กันอย่างดุเดือด และสังหารอย่างบ้าคลั่ง❗️
ในที่สุด สิ่งมีชีวิตดึกดำบรรพ์ก็ถูกเขาสังหาร
แต่เขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน ร่างกายที่สง่างามของเขาเต็มไปด้วยบาดแผล และมีเลือดไหลไม่หยุด
ช่วงเวลาดี ๆ นั้นอยู่ได้ไม่นาน และไม่นานหลังจากนั้นก่อนที่สิ่งมีชีวิตดึกดำบรรพ์จะหมดอายุขัย ก็มีอีกหนึ่งสิ่งมีชีวิตปรากฏตัวขึ้นในโลก
จุดประสงค์ของมันเหมือนกับคนก่อน ใช้เลือดทั้งหมดหล่อเลี้ยงวิญญาณเพื่อชีวิตของตัวเอง❗️
เขาไม่พูดอะไร และไม่รีรอ เขาพยุงร่างที่บาดเจ็บดำเนินไปตามวิถีทางของตนเองอย่างไม่ลังเลเข้าสู่การต่อสู้อีกครั้ง❗️
มันเป็นการต่อสู้ที่ยืดเยื้อ และยากที่จะจินตนาการว่ามันน่าเศร้าแค่ไหน
ทั้งสองหมดอายุขัย และกำลังจะตายในไม่ช้า อีกคนหนึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัสและฟกช้ำ
ในการเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่บ้าคลั่ง เขาไม่ได้ถอยหลัง ยังคงต่อสู้อย่างกระหายเลือด จนในที่สุดก็ต้องตาย และทุกอย่างก็จบลง❗️
แต่ตัวเขาเองก็ได้รับบาดเจ็บอย่างคาดไม่ถึง ร่างกายของเขากำลังจะพังทลาย ร่างกายที่แข็งแรงล้มลง และเลือดที่หลั่งออกมาทำให้โลกกลายเป็นสีแดง
วันนั้น เผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหลายกำลังอธิษฐานและร้องไห้ โดยหวังว่าเขาจะลุกขึ้นอีกครั้ง ครองโลกและให้ปกป้องเผ่าพันธุ์มนุษย์ต่อไป
แต่เลือดของเขาค่อยๆ แห้งเหือดและไม่สามารถยืนขึ้นได้อีก
ก่อนการเปลี่ยนแปลง เหลือเพียงประโยคเดียวเท่านั้น
‘ข้าไม่สามารถปกป้องเผ่าพันธุ์มนุษย์ได้อีกต่อไป ข้ารู้สึกละอายใจ’
วันนั้น เผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหมดเต็มไปด้วยความเศร้าโศก
วันนั้น มีเพียงเสียงร้องโศกเศร้าของมนุษยชาตินับพันที่เหลืออยู่ในโลก
หลังจากวันนั้น การระลึกถึงการกระทําอันยิ่งใหญ่ของเขาต่อเผ่าพันธุ์มนุษย์ไม่ได้เรียกร่างกายของเขาว่าร่างทองคงกระพันอีกต่อไป แต่ให้เกียรติเขาในฐานะกายาจักรพรรดิเผ่าพันธุ์มนุษย์❗️
ไม่ใช่เพียงเพราะพลังของมัน แต่เป็นเพราะเขาปกป้องเผ่าพันธุ์มนุษย์เป็นเวลาหลายพันปีด้วยเลือดและชีวิตของเขา เพื่อปูทางให้เผ่าพันธุ์มนุษย์ก้าวไปข้างหน้าและปกป้องเผ่าพันธุ์มนุษย์ผู้ที่ยังคงอ่อนแอไปทีละขั้น❗️
ดังนั้น จึงสามารถเรียกได้ว่าศักดิ์สิทธิ์❗️
และเขาพัฒนาสายเลือดของกายาจักรพรรดิไปสู่จุดสูงสุดและไปสุดเส้นทางนี้
เผ่าพันธุ์มนุษย์เรียกเขาว่ากายาจักรพรรดิ❗️
ตั้งแต่กำเนิดโลก กายาจักรพรรดิคือคนแรกของเผ่าพันธุ์มนุษย์