ตอนที่ 435 ความอยากรู้อยากเห็นมันฆ่าคนตายได้นะ
เจี่ยงฉี่ไม่ได้มองอวี๋กานกานที่อยู่ข้างๆ แต่กลับมองเท้าของตัวเองเดินทีละก้าวไปข้างทางข้างหน้า “ตอนที่คุณพ่อยังอยู่ พี่ชายไม่เคยเจอกับคุณพ่อเลย แต่คุณพ่อรักพี่มากๆ แล้วก็เป็นห่วงพี่เขามากๆ หวังจะให้พี่ได้รับความสุข…”
อวี๋กานกานฟังเงียบๆ ในใจคิดว่าเรื่องที่เจียงฉี่จะคุยกับเธอมีเพียงแค่เรื่องเกี่ยวกับฟังจือหันเท่านั้น
“เสี่ยวฉี่?”
จู่ๆ ก็มีเสียงเรียกดังขึ้นมา
อวี๋กานกานและเจียงฉี่หันไปมองพร้อมกัน ผู้หญิงสวมชุดคลุมขนสัตว์หนามองพวกเธอด้วยสีหน้าประหลาดใจ สีหน้ามีรอยยิ้มเจือจางแล้วเดินเข้ามาหา
ผู้หญิงรสนิยมดีคนนี้ดูคุ้นๆ อวี๋กานกานมองก็นึกขึ้นได้ว่าเป็นใคร
กู้ซูหลิงเรียกฟังจือหันว่าพี่หัน แต่ฟังจือหันกลับบอกว่าเป็นผู้หญิงที่ไม่รู้จัก
เจียงฉี่และอวี๋กานกานมองกู้ซูหลิงที่ค่อยๆเดินเข้ามาใกล้พวกเธอ สีหน้ายิ่งดูยิ่งมองเจตนาไม่ออก
อวี๋กานกานแวบแรกเห็นถึงความหยิ่งผยองของคุณหนูใหญ่ตระกูลเจียง
ไม่ได้เป็นคนที่ดูน่ารักอ่อนหวานเหมือนสาวน้อยดอกไม้อีกต่อไป
“เสี่ยวฉี่ บังเอิญจัง เธอก็มาแช่น้ำพุร้อนเหมือนกันเหรอ ไม่มาด้วยกันล่ะ” กู้ซูหลิงกระตือรือร้นเชิญชวน
แต่เจียงฉี่ปฏิเสธไปอย่างเย็นชา “ขอโทษด้วย ฉันมากับพี่ชาย พี่เขาค่อนข้างรักความเป็นส่วนตัว ไม่ชอบอยู่กับคนที่ไม่สนิท”
จากนั้นจูงอวี๋กานกานเพื่อจะเดินออกไป
แต่กู้ซูหลิงกลับมาขวางทางเอาไว้ เธอทำสีหน้าเศร้าสร้อยมองไปที่เจียงฉี่ ดูอ่อนโยนและบอบบางยิ่งกว่าเจียงฉี่เสียอีก ช่างดูน่าสงสาร “เสี่ยวฉี่ ฉันคิดว่าเราจะเป็นเพื่อนสนิทกันซะอีก”
“ขอโทษด้วยละกัน”
เจียงฉี่จูงมืออวี๋กานกานจะรีบเดินหนีไป
เมื่อลากออกมาได้ระยะหนึ่งจึงปล่อยมือมองอวี๋กานกานแล้วพูด “พี่อย่าบอกพี่ชายนะคะว่าฉันพึ่งเจอกับยัยคนนั้นมาน่ะ”
อวี๋กานกานสีหน้างุนงง
เธอเคยเจอกู้ซูหลิงสองครั้ง แล้วก็เจอกันโดยบังเอิญทั้งสองครั้ง
แค่เจอกันโดยบังเอิญสองครั้งแต่จนป่านนี้เธอก็ยังไม่รู้ว่ากู้ซูหลิงเป็นใคร
“เขาเป็นใครอ่ะ เธอเกลียดเขามากเลยเหรอ” อวี๋กานกานเปิดปากถามเจียงฉี่
“ฉันไม่ได้เกลียดเขาหรอกค่ะแต่พี่ชาย…เกลียดเขามาก ฉันไม่อยากให้พี่ชายอารมณ์เสีย แล้วก็ไม่อยากให้พี่คิดว่าฉันเที่ยวกับเขาบ่อยๆ ฉันไม่อยากเกี่ยวข้องอะไรกับเขาเลยค่ะ” เจียงฉี่ละล่ำละลักพูด รีบรนจนพูดติดขัด “ฉันไม่อยากให้พี่ชายไม่สนใจฉันอัก…”
ไม่ง่ายเลยที่จะฟื้นความสัมพันธ์ระหว่างพี่ชายกับน้องสาว เจียงฉี่กลัวจริงๆ ว่าจะกลับไปเริ่มที่จุดศูนย์แล้วกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีก
อวี๋กานกานถามอย่างไม่แน่ใจ “พี่ชายของเธอเกลียดเขามากเลยเหรอ เพราะอะไร”
“เพราะแม่ของเขาแต่งงานเข้าสกุลกู้แล้วฆ่า…”
เจียงฉี่เกือบหลุดปากพูดออกไปแล้วจึงคิดได้ว่าตัวเองไม่ควรพูด เธอจึงรีบยกมือขึ้นปิดปาก
อวี๋กานกานกระพริบตา จ้องเธอต่อไปเพื่อให้เธอพูดต่อ
เจียงฉี่ไม่กล้าสบตาอวี๋กานกาน จึงรีบเดินจ้ำอ้าวหนีไป “ไม่มีอะไรค่ะ เรื่องของคนอื่นเรา…เราไม่พูดกันดีกว่าค่ะ พวกเรากลับไปแช่…แช่น้ำพุร้อนกันดีกว่านะคะ”
อวี๋กานกานยังคงยืนอยู่ที่เดิมแล้วพูดขึ้น “เธอพูดครึ่งๆ กลางๆ ทำให้ฉันอยากรู้อยากเห็นซะแล้ว งั้นฉันไปถามพี่ชายเธอดีกว่า ตอนถามพี่ชายเธอแน่นอนว่าต้องพูดถึงด้วยว่าเธอไปเจอกับ…”
เจียงฉี่เดินจ้ำอ้าวกลับมาอีก มองอวี๋กานกานด้วยท่าทางน่าสงสาร “พี่สะใภ้”
อวี๋กานกานยิ้มอ่อน “ความอยากรู้อยากเห็นมันฆ่าคนตายได้นะ”
เจียงฉี่ลังเล พูดอย่างระมัดระวัง “งั้นฉันบอกพี่แล้ว พี่ห้ามบอกพี่ชายเด็ดขาดว่าฉันเป็นคนเล่านะคะ”
ตอนที่ 436 วัยเด็กของกู้เหยียนอวี๋
เจียงฉี่ลังเล พูดอย่างระมัดระวัง “งั้นฉันบอกพี่แล้ว พี่ห้ามบอกพี่ชายเด็ดขาดว่าฉันเป็นคนเล่านะคะ”
“นั่นมันแน่อยู่แล้ว” อวี๋กานกานพยักหน้า สอดสายตามองไปรอบๆ เธอชี้ไปที่ร้านกาแฟในสวนหย่อมข้างหน้า “พวกเราไปนั่งในร้านนั้นกัน กินกาแฟไปด้วยคุยไปด้วย”
“โอเคค่ะ”
ทั้งสองเข้าไปในร้านกาแฟหามุมนั่ง ไอร้อนของกาแฟทำให้อบอุ่นหัวใจ
เจียงฉี่ปรับสีหน้าจริงจัง “เธอชื่อกู้ซูหลิงเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลกู้ แต่เธอไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของคุณลุงกู้เชินหรอกค่ะ ลูกสาวแท้ๆ ของคุณลุงกู้เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุค่ะ”
อวี๋กานกานสงสัย “เรื่องนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่”
“สิบกว่าปีที่แล้วค่ะ ตอนนั้นฉันยังอายุแค่หกขวบ ที่ฉันรู้ก็เพราะมาได้ยินเอาตอนหลังแล้วคุณพ่อก็เป็นคนเล่าให้ฉันฟังเองค่ะ”
เจียงฉี่ยกกาแฟขึ้นจิบแล้วค่อยๆ เล่าออกมา “ภรรยาคนปัจจุบันของคุณลุงกู้ไม่ใช่คนเดิมค่ะ ภรรยาคอนก่อนของคุณลุงกู้นามสกุลเหยียน พวกเขาเติบโตเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กจนเรียนจบมหาวิทยาลัยก็แต่งงานกัน ต่อมามีลูกสาวด้วยกันหนึ่งคนชื่อกู้เหยียนอวี๋ คุณพ่อเคยเล่าให้ฟังว่า ความหมายชื่อของกู้เยียนอวี๋คุณลุงกูหวังว่า ความรักของเขากับคุณป้าเหยียนจะไม่เปลี่ยนแปลงตราบจนวันตาย”
“แล้วเรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับฟังจือหันล่ะ” อวี๋กานกานถามอย่างไม่เข้าใจ
“คุณป้าเหยียนกับคุณแม่ของพี่เป็นเพื่อนสนิทกันค่ะ ตอนที่พี่ชายกับกู้เหยียนอวี๋ยังไม่เกิด พวกเขาสัญญากันไว้ว่าถ้าหากลูกเกิดมาเป็นผู้ชายและผู้หญิงจะให้แต่งงานปรองดองกัน รอจนกู้เหยียนอวี๋เกิดมาพวกท่านทั้งสองจึงให้พี่ชายหมั้นกับกู้เหยียนอวี๋ค่ะ”
อวี๋กานกานอึ้ง “ฟังจือหันมีคู่หมั้นด้วยเหรอ”
เจียงฉี่ถอนหายใจ “คนไม่อยู่แล้ว งานหมั้นก็ถือเป็นโมฆะค่ะ”
อวี๋กานกานยิ้ม “เธอเล่าต่อสิ”
“คุณป้าเหยียนร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง คลอดกู้เหยียนอวี๋ได้ยังไม่ถึงสองปีก็เสีย พี่ชายกับคุณแม่ของเขาชอบกู้เหยียนอวี๋มาก หลังจากที่คุณป้าเหยียนเสียพี่ชายกับคุณแม่ก็ดูแลกู้เหยียนอวี๋มาโดยตลอด รับบทบาทแม่และว่าที่แม่สามีไปจนกระทั่ง…”
เล่าไปเล่ามา เจียงฉี่ก็หยุดชะงัก
เธอขยับชิดเข่ากำหมัดวางบนหน้าขาด้วยความประหม่าและกระสับกระส่าย
“จนกระทั่งคุณแม่ของพี่ชายพบว่ามีฉันกับแม่อยู่ ตอนนั้นเรื่องราวบานปลายใหญ่โต ทะเลาะหย่ากัน แล้วแม่ของพี่ชายจากไปอีก อาจเป็นเพราะว่าแม่ของพวกเขาเป็นเพื่อนสนิทกันแล้วตายไปด้วยกันทั้งคู่ พี่ชายกับกู้เหยียนอวี๋น่าสงสารเหมือนกันความสัมพันธ์ก็เลยดีมาก คุณลุงกู้ทั้งรักและเอ็นดูกู้เหยียนอวี๋ ดูแลเธอดีมากๆ และก็เพราะว่าความสัมพันธ์ที่ดีกับกู้เหยียนอวี๋ คุณลุงกู้จึงดูแลพี่ชายเป็นอย่างดีด้วยค่ะ”
เจียงฉี่พูดถึงตรงนี้ก็หัวเราะออกมา “คุณพ่อเคยบอกฉันว่าอิจฉามาก เขาเขียนว่าช่วยทำลูกชายให้บ้านกู้ เพราะความสัมพันธ์ระหว่างพี่ชายกับคุณลุงกู้เชินดีกว่าความสัมพันธ์ระหว่างพี่ชายกับคุณพ่อเสียอีก คุณลุงกู้เชินแทบจะเหมือนพ่อของพี่ชายเลยค่ะ”
อวี๋กานกานถาม “แล้วหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น ทำไมกู้เหยียนอวี๋ถึงได้…”
“ความรักของคุณลุงกับคุณป้าเหนียวแน่นมาก คุณป้าเสียไปหลายปีคุณลุงยังไม่คิดจะหาใหม่ จนกระทั่งเจอกับภรรยาคนปัจจุบัน คุณนายกู้คนนี้หย่าร้างเป็นแม่หม้ายเลี้ยงลูกสาวเพียงลำพัง ไม่มีใครรู้ว่าคุณเขาคบกับคุณลุงได้ยังไง รู้เพียงแค่ว่าตอนที่พวกเขาคบกันคุณนายกู้ก็ตั้งท้องแล้ว กู้เหยียนอวี๋ต่อต้านคุณนายกู้เอามากๆ ไม่ยอมให้คุณลุงแต่งงานใหม่ พี่ชายก็รักและตามใจเธอจึงพากู้เหยียนอวี๋ออกบ้านไปหาคุณตาของเขา จากนั้นก็เกิดอุบัติเหตุขึ้น พี่ชายบาดเจ็บสาหัส ส่วนกู้เหยียนอวี๋เสียชีวิต”