บทที่ 222 ฆ่าจอมยุทธ์ขั้นจักรพรรดิ![รีไรท์]

จักรพรรดิเซียนหวนคืน (仙帝归来)

บทที่ 222 ฆ่าจอมยุทธ์ขั้นจักรพรรดิ![รีไรท์]

แววตาของฉู่ชวิ๋นดุดันและสีหน้านิ่งสงบไม่แยแส

จู่ ๆ ก็มีผู้อาวุโสหลายคนปรากฏตัว ความกดดันอันน่าเกรงขามของพวกเขา ถึงกับทำให้อากาศต้องกรีดเสียง

สีหน้าของเกออู๋เหวย เซวียนเซียนและคนอื่น ๆ ดูผ่อนคลายลง เนื่องจากเหล่ากองหนุนจากสำนักของพวกเขามาถึงแล้ว

“สหาย เมตตาด้วย” หนึ่งในนั้นได้ปล่อยฝ่ามือยักษ์ออกมาเพื่อคว้าตัวชุยซิงอี้ที่ร้องขอชีวิต

“ไสหัวไป!” ฉู่ชวิ๋นกำหมัดซัดพลังเข้าไปกระแทกฝ่ามือยักษ์

“อวดดียิ่งนัก!”

เกอหยิงเทียน[7] โกรธขึ้นมาแล้ว จอมยุทธ์ขั้นจักรพรรดิถึงสี่คนมาถึงที่นี่

เหตุใดฉู่ชวิ๋นถึงกล้าเมินเฉยแบบนี้ ? ฉู่ชวิ๋นไม่แยแสใด ๆ ทั้งสิ้น เขายกมือขึ้นแล้วโบกลง

ตู้มม!

พื้นดินถล่ม ดินโคลนกระจุยกระจายไปนับสิบเมตร ชุยซิงอี้ที่ใกล้ตายกรีดร้องออกมา ร่างกายของเขาขาดออกเป็นสองส่วน อย่างน่าสยดสยอง

“ไอ้เด็กโอหัง!” เกอหยิงเทียนโกรธเป็นฟืนไฟ ฉู่ชวิ๋นหรี่ตาลง ปล่อยพลังที่รวดเร็วดุจแสงสว่างออกมาอย่างเยือกเย็น

ไม่กี่อึดใจต่อมามันทะลุร่างชุยซิงอี้ไป มุ่งหมายเอาชีวิตของเกอหยิงเทียน

ฉับ!

ฉู่ชวิ๋นไม่รอช้าเข้าไปกระหน่ำต่อยใส่เกอหยิงเทียนทันที หมัดของเขาเต็มไปด้วยพลังลมปราณที่แปรสภาพเป็นสายฟ้า สายฟ้าเหล่านั้นแหวกอากาศจนไม่มีชิ้นดี

เกอหยิงเทียนโกรธตาแดงก่ำ เพราะฉู่ชวิ๋นกำเริบเสิบสานไปแล้วแม้จะมี จอมยุทธ์ขั้นจักรพรรดิทั้งสี่ตรงหน้า แต่ฉู่ชวิ๋นก็ยังไม่สนใจและลงมือดุดันขนาดนี้ ยิ่งฉู่ชวิ๋นระเบิดพลังออกมามากเท่าไหร่ พวกเขาทั้งสี่ก็ยิ่งเดือดดาลมากขึ้นเท่านั้น

เขาสะบัดมือ สูดหายใจรวบรวมลมปราณจากรอบตัวท่ามกลางเสียงระเบิดในอากาศรอบข้าง บนมือซ้ายปรากฏเป็นเปลวเพลิงออกมา อากาศสี่ทิศร้อนระอุขึ้น พร้อมกับพลังยุทธ์ที่เพิ่มขึ้นมาเรื่อย ๆ

“ตายซะเถอะ!”

เกอหยิงเทียนระเบิดพลัง แววตาของเขาเต็มไปด้วยจิตสังหาร เขาปล่อยพลังเปลวเพลิงออกไป เปลวเพลิงเมื่อลอยออกจากมือ ก็เปลี่ยนเป็นอสรพิษเพลิงที่น่าเกรงขามมุ่งตรงไปฆ่าฉู่ชวิ๋น

อสรพิษเพลิงเลื้อยขดตัวกลางอากาศ มันปล่อยความร้อนระอุออกมาความร้อนของมันถึงกับทำให้อากาศระเบิดเป็นทางยาวจนเกิดเสียงระเบิดดังก้องไปไกล

ฉู่ชวิ๋นไม่ใส่ใจกับมัน เขายกมือขึ้นมาประทับนิ้วเป็นท่าทาง ทุกคนรู้สึกได้เลยว่า ลมปราณโดยรอบกำลังสั่นไหวพื้นดินสั่นสะเทือน

เชว้ง!

ฟินิกซ์ปรากฏตัว มันเปล่งประกายแสงสีม่วง ฉู่ชวิ๋นปล่อยนกฟินิกซ์ที่สง่างามออกมา ทั่วทั้งท้องฟ้าถูกปกคลุมด้วยฟินิกซ์สีม่วง ท่าทางของมันหยิ่งผยอง มันสยายปีกสองข้างออกมา ปล่อยเปลวไฟออกมาไม่หยุด

มันคือพลังตามเคล็ดวิชาฟินิกซ์นิรันดร – ฟินิกซ์ระบำเก้ากาล ฟินิกซ์สยายปีก มันบินโฉบลงมาเพื่อกำจัดอสรพิษเพลิง

ตู้มม!

เปลวไฟที่ถูกปล่อยออกมาส่องแสงไปทั่วท้องฟ้า ฟินิกซ์กับอสรพิษยักษ์ต่อสู้กัน ไม่นานทุกคนก็ตกใจกลัวเพราะ อสรพิษเพลิงโดนฟินิกซ์ฉีกเป็นชิ้น ๆ ก่อนที่จะกลืนมันเข้าไป

จากนั้นฟินิกซ์ก็พุ่งไปทางเกอหยิงเทียน หมายจะฆ่าเกอหยิงเทียน

คลื่นความร้อนกระจายออกไปจากตัวฟินิกซ์ไกลหลายร้อยตารางเมตร ก้อนหินรอบข้างระเบิดเป็นเม็ดทราย ต้นไม้ถูกเผาเป็นผุยผง พื้นดินแตกกระจุยกระจาย ทุกคนถอยห่างออกไปทันที

แววตาของเกอหยิงเทียนเบิกกว้าง ใบหน้าบิดเบี้ยว เขาคำรามออกมา ทำให้พื้นที่โดยรอบสั่นไหวและกวาดทุกอย่างรวมกันเกิดเป็นพายุหมุน

พลังที่น่ากลัวระเบิดออกมาทางร่างกายเกอหยิงเทียน เขายกมือสองข้างขึ้นกลางอากาศ และพายุหมุนมากมายรอบ ๆ ตัวเขาก็กลายเป็นพายุหมุนขนาดยักษ์ที่บ้าคลั่ง

พายุหมุนเหมือนกับมังกรดุร้ายขนาดของมัน จนราวกับว่ามันเชื่อมต่อกับฟ้าดิน บดขยี้พื้นดินลึกลงไปหนึ่งจิ้ง[8]

ตู้มม!

แผ่นดินสั่นสะเทือน ฝุ่นปกคลุมดวงอาทิตย์ ฟินิกซ์กับพายุคลั่งปะทะกันอย่างดุเดือด พื้นดินเกิดรอยร้าวราวกับวันสิ้นโลก

ในขณะเดียวกัน ฉู่ชวิ๋นก็ฝ่าพายุความโกลาหลนั้นเข้าไปเขากำหมัดแน่น มุ่งเข้าไปฆ่าเกอหยิงเทียน

“แกมันรนหาที่ตาย !!?” เกอหยิงเทียนคำรามอกมาแล้วชกสวนฉู่ชวิ๋น

ตู้ม!

กำปั้นทั้งสองปะทะกันจนเกิดเสียงดังสนั่น ทำเอาคนอื่น ๆ เลือดลมสูบฉีด เกอหยิงเทียนกระเด็นเพราะแรงสั่นสะเทือน ปลิวไปชนกับต้นไม้ใหญ่หลายต้น

ฉู่ชวิ๋นถอยตัวเบา ๆ เขายกกำปั้นขึ้นมาอีกครั้ง แล้วพุ่งเข้าไปโจมตีต่อ

ปั้ง!

เกอหยิงเทียนคำรามออกมาอีกหลายครั้ง พลังหมัดทำให้เขากระเด็นไปชนกับภูเขา จนภูเขาถล่มอย่างน่ากลัว

ฉู่ชวิ๋นต่อยด้วยกำปั้นสองข้างของเขา ลมปราณสีม่วงไหลออกมาจากกำปั้นแล้วระเบิดออก

ตู้มมมมมม……..!

เกอหยิงเทียนกระเด็นไปชนกับภูเขาอีกลูก แรงระเบิดรุนแรงจนน่าหวาดกลัว ผู้คนวิตกหวาดกลัวจนลืมหายใจ

“สหาย ข้ากำลังเข้าไปช่วย!”

ร่างหนึ่งบินเข้าไปเพื่อช่วยเกอหยิงเทียน เป็นชายชราที่มีลมปราณเยอะจนน่ากลัว เขาสวมชุดสีดำมืด พร้อมรอยสักลายมังกรทองที่น่าเกรงขาม

ชื่อของเขาคืออูหมิง ผู้อาวุโสแห่งปราสาทเทียนหลง หนึ่งในจอมยุทธ์ขั้นจักรพรรดิ

อูหมิงยกมือขึ้นปรากฏเป็นโซ่เหล็กเส้นหนึ่งแหวกอากาศออกมา ฟาดใส่ฉู่ชวิ๋น

ฉู่ชวิ๋นเห็นมังกรสีทองพันรอบตัวเขาก็ถอนหายใจเบา ๆ หากจักรพรรดิอ๋าวฮวงมาเห็นเข้า ชายชราคนนี้คงถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ แน่ เพราะมันเหมือนการหยามศักดิ์ศรีของ มังกรทองห้ากรงเล็บอย่างอ๋าวฮวง!

ฉู่ชวิ๋นไม่ลังเลปล่อยระเบิดลมปราณสีม่วงเข้าปะทะกับโซ่เหล็กทันที

ตู้มม!

ครึ่งแผ่นฟ้าเต็มไปด้วยเปลวเพลิงจากการปะทะ เสียงดังสนั่นจนทำให้ผู้คนหูแตกได้เลย

“แกอยากตายสินะ ?”

ฉู่ชวิ๋นโกรธขึ้นมาแล้ว เขาไม่สนใจเกอหยิงเทียนหันไปฆ่าอูหมิงแทน ฉู่ชวิ๋นกำหมัดแน่นและพุ่งตัวเข้าใส่อีกฝ่ายราวลำแสง

ปัง!

ทั้งสองคนสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตาย ปะทะกันอย่างดุเดือด ปล่อยพลังออกมาอย่างบ้าคลั่ง ก้อนหิน ต้นไม้ และ พื้นดินระเบิดจนตอนนี้ไม่เหลืออะไรให้พวกเขาทำลายอีกแล้ว!! สิ่งนี้ทำให้อูหมิงตกตะลึงอย่างมาก

กระดูกทองคำของฉู่ชวิ๋นเปล่งประกายแสงสีทองออกมา มวลอากาศเต็มไปด้วยไอลมปราณสีม่วงปกคลุมร่างของฉู่ชวิ๋น

ฉู่ชวิ๋นตอนนี้ราวกับเทพเจ้าจุติลงมาเพื่อฆ่าอูหมิง สายตาของอูหมิงตะลึง เขาเป็นถึงจอมยุทธ์ขั้นจักรพรรดิที่ไม่มีใครเทียบชั้นได้มาก่อน แต่ดันโดนฉู่ชวิ๋นอัดจนปลิว เนื้อตัวเกร็งเพราะความกลัว

ฉู่ชวิ๋นเคลื่อนไหวหนึ่งก้าวไปได้ไกลกว่าหลายร้อยเมตร ทุกครั้งที่เหยียบลงบนพื้นดินก็รุนแรงจนทำให้พื้นดินระเบิดเป็นหลุมลึก

อูหมิงไม่พอใจ เนื้อตัวเขาเกร็งจนสู้ไม่ไหว แถมฉู่ชวิ๋นยังว่องไวขึ้นจนน่ากลัว

ตู้มมม!

ฉู่ชวิ๋นปล่อยหมัดไม่ยั้งจนท้องฟ้าแปรปรวน ส่งเสียงฟ้าร้องออกมา

อูหมิงคำรามพลังลมปราณรอบตัวของเขาพุ่งซ่าน ภายในเหมือนสายน้ำที่สาดกระเซ็น หมัดสองข้างต่อยรัว ๆ จนเกิดเป็นภาพติดตา

ตู้มม ตู้มม………!

บนท้องฟ้าเกิดระเบิดอย่างน่ากลัว อูหมิงปล่อยหมัดหลายจะสยบหมัดของฉู่ชวิ๋น แววตาของฉู่ชวิ๋นไม่แยแส

พลังปล่อยลมปราณออกมารอบตัวสั่นสะเทือนทุกอณู พลังที่น่ากลัวระเบิดออกมา ทำลายล้างทุกอย่างจนเหี้ยนเตียน

ควันสีม่วงที่ลอยเอื่อย ๆ ดูแปลกตาจากนั้นท้องฟ้าก็ปรากฏนิ้วขนาดมหึมาลอยแทรกอากาศแล้วเข้าไปโจมตีอูหมิง!!

วิชาดัชนีสังหาร – กระบวนท่าดัชนีสามอุสรา

วิชาดัชนีสังหารรวมเข้ากับลมปราณจำแลง ทำให้เพิ่มความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว

สายตาของอูหมิงเบิกโพลง เสื้อคลุมปลิว ทั้ง ๆ ที่ไม่มีลมร่างของเขาถูกรายล้อมด้วยลมปราณที่บ้าคลั่ง

เขายกฝ่ามือขึ้นมาสองข้าง กะจะระเบิดท้องฟ้าให้แหวกออกสร้างเป็นทางหนี ภายในจิตใจรู้สึกเหมือนน้ำไหลท่วมตัว

ตู้มม!

ควันรูปดอกเห็ดลอยขึ้นกลางฟ้า เขย่าทั้งภูเขาทำให้หินกลิ้งถล่มลงมาไม่หยุด อูหมิงที่เหาะอยู่โดนนิ้วขนาดยักษ์ฟาดลงไปอย่างแรง พื้นดินระเบิดออก ดินโคลนกระจายไปร้อยกว่าเมตร

ผู้คนกลัวจนมือเท้าแข็ง ตัวค้างเกร็งราวกับหุ่นดินเผา

ตู้มม!

ภูเขาที่ไกลออกไปกว่าร้อยเมตรระเบิดออก มีเงาโผล่ออกมา และเงานั้นคือเกอหยิงเทียน ตอนนี้เขาผมเผ้ากระเซิง เสื้อผ้าขาดรุ่ย หน้าซีดเซียว ดูไร้ราศี

ปึ้ง!

ดินโคลนบนพื้นระเบิดเป็นอูหมิงที่เข้าไปสมบทกับเกอหยิงเทียน สภาพของเขานับว่าดีกว่าเกอหยิงเทียนเล็กน้อย แววตาของทั้งสองคนลุกเป็นไฟ ใบหน้าบิดเบี้ยว จอมยุทธ์ขั้นจักรพรรดิ เคยตกอับเช่นนี้ด้วยหรอ ?

ฉู่ชวิ๋นเอามือข้างหนึ่งไพล่หลัง เสื้อผ้าปลิว สายตาเย็นชา ไม่แยแสใด ๆ

เกอหยิงเทียนและอูหมิงเกรี้ยวกราด ทั้งสองสบตากันไม่ต้องพูดอะไรแต่ก็เข้าใจว่าอีกคนต้องการจะสื่ออะไรและหมายจะไปฆ่าฉู่ชวิ๋นด้วยกัน!

เชว้ง!

เกอหยิงเทียนและอูหมิงร่วมกันโจมตี

“ฆ่า!”

เกอหยิงเทียนปล่อยคมดาบยาวสามเมตรออกมาจากมือ ดาบยาวที่มืดมนและเยือกเย็น หมายจะฆ่าฉู่ชวิ๋น

อูหมิงปล่อยกระบองยักษ์ออกมา ทำให้บนอากาศฉีกตัว เขาแกว่งมันเพื่อที่จะใช้ฆ่า ความน่ากลัวของฉู่ชวิ๋น ทำให้พวกเขากลัวจนตรอกต้องงัดอาวุธที่ไม่ได้ใช้มาเป็นสิบปีออกมาใช้จนได้!

“ดูสิว่าแกจะทำเป็นเก่งได้อีกไหม!” เกอหยิงเทียนและ อูหมิงโกรธจนคำรามออกมาสุดเสียง

ตู้มม!!

เกิดหลุมขนาดใหญ่บนพื้นดิน เลือดสาดกระจายเป็นชุยซิงอี้ที่ตัวขาดเป็นสองส่วนโดนฉู่ชวิ๋นระเบิดหัวและตายลงไป

จอมยุทธ์ขั้นจักรพรรดิเป็นผู้ก้าวข้ามขอบเขตมนุษย์อย่างแท้จริง อย่างเช่น ชุยซิงอี้ ร่างกายของเขาแหลกละเอียด ตัวขาดเป็นสองท่อน แต่ก็ยังไม่ตายต้องโดนระเบิดหัวจนแหลกเป็นเศษเนื้อแบบนี้ ถึงจะเรียกได้ว่าตายจริง ๆ

ผู้คนตัวสั่นเทา จอมยุทธ์ขั้นจักรพรรดิ โดนแบบนี้ไปก็มีแต่ต้องตายอย่างอนาถ เกอหยิงเทียนและอูเหมิงคลุ้มคลั่ง เข้าไปฆ่าฉู่ชวิ๋นที่พึ่งฆ่าชุยซิงอี้ทันที

ตู้ม!!

บนอากาศมีเสียงระเบิดออกมา ทั้งสองคนโกรธจัดพุ่งเข้าใส่ฉู่ชวิ๋นราวกับสัตว์ร้ายที่บ้าคลั่ง ฉู่ชวิ๋นมองไปที่ทั้งสองคนแบบไม่แยแส เขาม้วนตัวแล้วปล่อยหมัดออกมาข้างหนึ่ง พร้อมกลุ่มควันสีม่วงกระจายออกมาตรงเข้าใส่ฉินเฉิงจื่อ

“ท่านผู้อาวุโสทั้งสอง ช่วยผมด้วย…” ฉินเฉิงจื่อกลัวจนวิญญาณหลุดออกจากร่าง กรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ

ในขณะเดียวกันเขาก็วิ่งหนีแบบไม่คิดชีวิต แต่กลุ่มควันที่ล่องลอยไปมาก็ระเบิด

ตู้มม!

เสียงระเบิดดังน่ากลัว มีฝนเลือดตกลงมาจากฟ้า

บุตรแห่งสวรรค์ ฉินเฉิงจื่อ โดนพลังเมฆม่วงครั้งเดียว ก็ระเบิดเป็นฝนเลือดตายไปทั้งอย่างนี้!!

ผู้คนต่างตื่นกลัว ตระหนก ตัวสั่นเทา ครั้งนี้ เกอหยิงเทียนและอูเหมิงทำได้แค่ร่วมมือกันฆ่า

คมดาบแห่งความหนาวเหน็บและกระบองยักษ์แกว่งไกวเหมือนกับสายรุ้ง ฉู่ชวิ๋นถอยหลังออกมาในมือปรากฏแท่งทองคำยาว สี่ถึงห้าเมตร ดูแล้วเหมือนกับไม้เบสบอลที่เอามาพ่นสีทอง ควันสีทองบนยอดแท่งทองคำไหวตัวไปมา มันก็คือเปลวเพลิง

เฟี้ยว!

ฉู่ชวิ๋นหมุนแท่งทองคำกลางอากาศ ทำให้ระเบิดออกมาเป็นสีทองไปทั่วหล้า

เต๊ง!

จากนั้นแท่งทองคำก็ฟาดลงอย่างแรงจนคมดาบแยกออก ประกายแสงพุ่งออกไป เกอหยิงเทียนที่ถือดาบอยู่โดนแท่งทองคำฟาดกระเด็นออกไป

เต๊ง!

ฉู่ชวิ๋นควงแท่งทองคำอีกครั้ง ฟาดไปที่กระบองอย่างไม่ลังเล เสียงปะทะกันเหมือนกับว่า พายุสายฟ้าระเบิดจนทำเอาคนหูแตก

อูหมิงคำราม หลังจากนั้นก็กระเด็นไปชนกับก้อนหินยักษ์ขนาดกว้างสิบกว่าเมตร เกอหยิงเทียนและอูหมิงทำตัวไม่ถูก ใบหน้าบิดเบี้ยว สองคนจ้องตากัน นัยน์ตาเปล่งประกาย

เกอหยิงเทียนกำดาบในมือแน่นจนเลือดอาบ เขาบาดเจ็บจากการโดนโจมตี ช่องระหว่างนิ้วโป้งและนิ้วชี้แยกออกเป็นสองซีกดูน่าสยดสยอง อูหมิงเองก็สภาพไม่ต่างกันเท่าไหร่ มือขวาแหลกไม่เป็นรูป ช่องระหว่างนิ้วโป้งและนิ้วชี้ถลอกเลือดอาบ

ฉู่ชวิ๋นมองที่แท่งทองคำบนมือแล้วยิ้มเบา ๆ นี่คือกระดูกส่วนหางของบรรพบุรุษมังกร ซึ่งถ้าจักรพรรดิอ๋าวฮวงรู้ว่า หางของพ่อเขาถูกนำไปทำเป็นอาวุธ เขาจะตกใจไหมนะ ? ฉู่ชวิ๋นหันไปที่ทั้งสองอีกครั้ง

กระดูกของบรรพบุรุษมังกรส่องประกายสีทอง แรงดันที่ปล่อยออกมาถึงกับทำให้พวกเขาตัวสั่น สิ่งนี้ไม่อาจทำลายได้ ใช้งานก็ง่ายแค่ทุบ ๆ ไปอีกฝ่ายก็ตายแน่นอน

ปัง!

เกอหยิงเทียนคำรามออกมาพร้อมเอาดาบปัดป้อง ผลคือคมดาบโดนฟาดแล้วแตกออกมายิ่งกว่าเดิม

ปัง!

ฟาดลงมาครั้งที่สอง ดาบก็ระเบิดเป็นจุนปลิวว่อน เกอหยิงเทียนกรีดร้องตัวกระเด็นไปไกล แขนทั้งสองข้างหลุดออก

ตุ๊ง!

การปะทะนี้ ทำให้เลือดสาดกระเซ็นไปทั่ว จนทุกคนตกตะลึง

อูหมิงร้องแล้วร้องอีก เขาถูกซัดจนปลิว กระบองในมือเริ่มมีรอยร้าวไปทั่ว หากโดนอีกครั้งก็คงระเบิดเหมือนดาบ เกอหยิงเทียน เงาของฉู่ชวิ๋นตามตัวเกอหยิงเทียน ทอดยาวไปเป็นร้อยเมตรในพริบตาเดียว เขาก็ฟาดเข้าไปสุดแรงเกิด

ปัง!

บนท้องฟ้าเลือดสาดกระจายเป็นหมอกเลือด เกอหยิงเทียนร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดขาของเขาทั้งสองข้างโดนฉู่ชวิ๋นฟาดจนแหลก

“ให้ตายเถอะ…”

อูหมิงวิญญาณแทบจะหลุดออกจากร่าง เขาขว้างกระบองในมือแล้วรีบวิ่งหนีเข้าไปในป่าทึบ คนที่อยู่ในบริเวณนั้นทำสีหน้าไม่ถูก ที่วิงหนีไปคือจอมยุทธ์ขั้นจักรพรรดิ ? โดยเฉพาะเกอหยิงเทียนที่เงิบไปสักพักแล้วน้ำตาก็ไหลออกมาพร้อมตะโกน “อูหมิง ไอ้xxx”

ตู้ม!

เกิดเสียงหนึ่งระเบิดออกมาจากที่ไกล ๆ ปรากฏเป็นหมอกเลือดอีกแล้ว!!!

ครึ่งร่างของเกอหยิงเทียนโดนฉู่ชวิ๋นระเบิด สุดท้ายจอมยุทธ์ขั้นจักรพรรดิก็โดนฉู่ชวิ๋นใช้กระบองฟาดจนกลายเป็นเศษเนื้อเลือดกระจายไปทั่วบริเวณ