บทที่ 150 อุทยานมังกร
“ท่านประธาน!”
เมื่อเห็นอู๋เทียนสง แววตาของเฉาเฟิงก็เป็นประกาย เหมือนกับว่าเขาเป็นสุนัขที่เจอเจ้าของอย่างไรอย่างนั้น พุ่งตรงเข้าไป
คุกเข่าลงตรงหน้าจนได้ยินเสียงดังปึก ปิดหน้าเอาไว้ แล้วกล่าวโทษอย่างตื่นตระหนก : “ประธาน ม่านจะต้องตัดสินแทนผมนะครับ!”
“ไอ้หมอนี่ ไม่คิดเลยว่าจะกล้าไม่เคารพท่าน ผมโกรธมาก เลยคิดว่าจะต่อว่าต่อขานเขา”
“ไม่คิดเลยว่าเขาจะตีผม!”
“ท่านประธาน การกระทำที่ไม่มีขื่อมีแปอย่างนี้ จะต้องให้เขาได้รับประสบการณ์ตรงแน่นอน ให้รู้ถึงอำนาจของจิ่นซิ่วกรุ๊ปของพวกเรา!”
“ท่านเป็นอันดัยหนึ่งในหลงเจียง ศักดิ์ศรีไม่อาจล่วงละเมิดได้!”
เมื่อเห็นว่าอู๋เทียนสงเป็นบุคคลที่ใหญ่โตอย่างนี้ ภายในดวงตาของหวูเชี่ยนเชี่ยนก็มีดวงดาวปรากฏขึ้น
เธอรีบเดินมาอย่างรวดเร็ว พูดด้วยน้ำเสียงครวญครางว่า : “ใช่แล้วค่ะท่านประธาน ฉันและพวกเขาทุกคนต่างก็เป็นพยานให้ได้”
“เจ้าผู้ชายคนแซ่ฉินคนนี้ ไม่ให้ความเคารพต่อท่าน”
“ไม่คิดว่าเขาจะพูดว่า ให้ท่านไปเจอเขาด้วย”
“ท่านว่า อย่างนี้ไม่ได้เรียกว่ารนหาที่ตายอย่างนั้นเหรอ?”
สีหน้าของอู๋เทียนสงซีดเผือด เขาขบฟัน แล้วพยายามที่จะควบคุมตัวเองไว้
ในที่สุด เขาก็ถอนหายใจ แล้วรีบเดินตรงไปที่ฉินเทียน
บอดี้การ์ดที่อยู่ข้างกายเขา ก็รีบเดินตามไปด้วยกันกับเขา
บอดี้การ์ดทั้งสองคนนี้ เทียบไม่ได้กับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในพื้นที่เหล่านั้น สามารถที่จะติดตามไปรักษาความปลอดภัยให้กับอู๋เทียนสงได้ จะต้องโหดเหี้ยมอย่างแน่นอน
เฉาเฟิงและหวูเชี่ยนเชี่ยนต่างก็ตื่นเต้นขึ้นมา พวกเรารอดู ฉินเทียนจะถูกทุบลงไปในโคลนอย่างไร
น่าตลกฉินเทีย ไม่คิดว่าจะไม่รู้ว่ากำลังเผชิญกับภัยพิบัติที่ใกล้เข้ามา ยังคงก้มหน้ากินขนมอยู่ได้ แล้วยังหยอกล้ออยู่กับซูซูที่อยู่ข้างกายนั่นอีก
ในที่สุดอู๋เทียนสงก็มรอยู่ตรงหน้า ขบฟันแน่น แล้วก้มหัวลง พูดด้วยความตื่นตระหนกว่า : “คุณฉิน ลูกน้องของผมทำให้ท่านขุ่นเคือง เป็นความผิดของผมเอง”
“นายท่านผู้ยิ่งใหญ่ได้โปรด ยกโทษให้กับเทียนสงในครั้งนี้ด้วย”
อะไรนะ?
เสียงของอู๋เทียนสงไม่ได้ดังเท่าไรนัก แต่ว่ากับอีกคนหนึ่งกลายเป็นระเบิดขนาดใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัย ทำให้ผู้คนที่อยู่ในสถานที่เกิดเหตุ ต่างก็ตะลึงงันกันไปแล้ว
“ท่านประธาน ท่านเป็นอะไรไป?”
“ท่านจำคนผิดแล้วหรือเปล่า?”
“ผู้ชายคนนี้เขา——” เฉาเฟิงรีบพุ่งเข้ามาอย่างเหลือเชื่อ
“หุบปาก!” อู๋เทียนสงหันกลับมาตวาดเฉาเฟิงยกใหญ่ด้วยความโกรธ : “คุณฉินและครอบครัวของเขา ต่างก็เป็นแขกระดับวีไอพีของฉัน!”
“แกมันเป็นคนตาสุนัขมองคนต่ำ ยังไม่รีบไสหัวไปให้พ้นหน้าฉันอีก!”
เฉาเฟิงกลายเป็นคนโง่ไปแล้ว
ปฏิกิริยาตอบกลับ ก็คุกเข่าดังปึกลงไปอยู่บนพื้น
ฉินเทียนเหลือบมองไปที่เขา แล้วพูดเยาะเย้ยว่า : “ตอนนี้รู้แล้วใช่ไหม? ประธานอู๋ของพวกแก เป็นคนเชิญฉันมาเอง”
ในตอนนี้ ซูซูไม่ได้มีความแปลกใจมากเท่าไรนัก เพราะว่าเธอรู้ ฉินเทียนคนนี้เป็น “เทพพระเจ้า” มีวิถีทางบางอย่างมากมาย
เธอปัดมือของตัวเองแล้วพูดว่า : “ฉันอิ่มแล้ว”
“ประธานอู๋ วันเปิดธุรกิจที่มงคลขนาดนี้ อย่าพูดเรื่องที่ทำให้อารมณ์ไม่ดีพวกนี้อีกเลย”
“รีบกันเถอะ”
“พวกเรารอที่จะจองบ้านแล้ว แล้วยังมีเรื่องอื่นที่ยังต้องทำอีก”
อู๋เทียนสงเหมือนกับได้รับการยกโทษแล้ว เขารู้ ฉินเทียนรักใคร่ผู้หญิงคนนี้เป็นที่สุด
สามารถพูดได้ว่า ซูซูเปิดปากว่าให้อภัยเขาด้วยตัวเอง ก็เป็นสิ่งที่ดีกว่าอะไรทั้งหมดแล้ว
“ได้ครับคุณซู!”
“ประธานเถียพวกเขาใกล้จะถึงกันแล้ว พิธีเปิด ก็จะเริ่มขึ้นในทันที!”
ในเมื่อเป็นอย่างนี้ เขาก็ยังส่งคนที่อยู่ข้างเขาว่า : “เฉาเฟิงคนนี้ฉันไม่ต้องการแล้ว จากนี้ไปไม่ใช้เขาอีกแล้ว”
“ครับ!”
“ท่านประธาน ไม่เอา ไม่เอานะท่านประธาน!”
“ผมทำเรื่องสนับสนุนบริษัทตั้งมากมายอย่างนี้ ผลงานของผมก็ดีที่สุด ประธาน บริษัทยังต้องการผมอยู่!”
เฉาเฟิงเหมือนกับได้รับแรงกระแทกอย่างหนัก อ้อนวอนอย่างขมขื่น เขาก็ไม่รู้ว่า ถ้าไปจากจิ่นซิ่วกรุ๊ปแล้ว ทั้งหลงเจียง จะมีที่ไหนให้ตำแหน่งเขาได้อีก
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสองคน ได้เอาเขาโยนออกไปโดยตรง ทิ้งเขาไว้ตรงนอกเส้นเตือนที่ล้อมรอบอยู่
เฉาเฟิงคุกเข่าอยู่บนพื้น หัวใจของเขาสลายไปอย่างสิ้นเชิง
ในสมองของเขาก็ยังไม่เข้าใจ ประธานของจิ่นซิ่วกรุ๊ปที่สง่างาม อู๋เทียนสงเพราะอะไรถึงต้องปฎิบัติต่อฉินเทียนที่ดูเหมือนผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง อย่างให้เกียรติขนาดนี้
แล้วยังเป็นคนเชิญฉินเทียนมาเข้าร่วมพิธีเปิดนี้ด้วยตัวเองอีกด้วย?
ทันใดนั้น เขาก็หันไปเห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มของซูซู เขาก็เข้าใจแล้ว
ประธานจะต้องตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้อย่างแน่นอน เพื่อปกปิดความจริงเรื่องนี้ ดังนั้นจึงได้จงใจเข้าไปใกล้ชิดกับสามีของเธอ
น่าตลกจริงฉินเทียน ถูกคนสวมเขาให้แล้ว ยังคงพึงพอใจตัวเองได้อยู่อีก
มีความคิดอย่างนี้ ไม่ใช่แค่เขาคนเดียว
ครอบครัวของหวูเชี่ยนเชี่ยน รวมไปถึงคนที่อยู่ที่นั่นมากมาย ต่างก็คิดเช่นนี้กันหมด
เพราะว่า เมื่อดูจากปัจจุบันแล้ว มีเพียงคนเดียวเท่านั้นอธิบายได้อย่างสมเหตุสมผล
พวกเขาต่างก็ยอมรับ ซูซูเป็นผู้หญิงที่รูปร่างสวยงาม คิดว่าอย่างนี้ต้องคู่ควรกับอู๋เทียนสงเหมือนกัน
เมื่อเป็นอย่างนี้ ในเมื่อพวกเขาไม่กล้าพูดออกมาจากปาก แต่ในใจของพวกเขาสำหรับฉินเทียนและซูซู ยิ่งดูถูกและดูหมิ่นมากขึ้นไปอีก
ผู้หญิงคบกับผู้มีอำนาจ ขายตัวเองเพื่อความรุ่งโรจน์ไม่เป็นไร แต่ที่ยิ่งน่าตลกนั้นก็คือ ไม่คิดว่าผู้ชายก็แสร้งทำเป็นไม่รู้ ได้แต่เกาะภรรยากิน
จริงๆเลย น่ารังเกียจเกินไปแล้ว!
อย่างไม่ขาดสาย ก็มีรถเมอร์ซีเดซเบนซ์ขับเข้ามาอีกหลายคัน เมื่อเห็นคนที่ลงจากลงมา ผู้คนในสถานที่นั้นที่วุ่นวาย ต่างก็ค่อยๆ เงียบลง
พวกเขาต่างก็เป็นพวกมีผู้อิทธิพลทั้งหมด!
พวกเขาทั้งหมดเป็นสมาชิกหอการค้าหลงเจียง เป็นผู้นำทางด้านธุรกิจ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตอนที่เถียหลินเฟิงออกมา ต่อหน้าสายตาของสาธารณชน สายตาของทุกคนต่างก็แสดงถึงความเคารพ
พวกเขานั้นมามากมาย คงไม่ได้ประจบสอพลอกับเหล่าผู้มีอิทธิพลเหล่านี้ไปชั่วชีวิต
ที่น่าแปลกก็คือ บุคคลสำคัญกับธุรกิจเหล่านั้น รวมเถียหลินเฟิงเข้าไปในนั้นด้วย เมื่อไปเห็นฉินเทียนที่นั่งอยู่แถวหลังสุดนั้น แล้วก็ยังมีซูซูและหยางยู่หลันอีกด้วย ทั้งหมดต่างก็ส่งยิ้มให้ มองดูแล้วให้เกียรติเป็นอย่างมาก
ที่จริงแล้วถ้าไม่พูดถึงฉินเทียน สถานะของทั้งซูซูและหยางยู่หลัน ก็ไม่แต่ด้อยไปกว่าพวกบุคคลสำคัญของพวกหอการค้าเหล่านี้
ซูซูเป็นประธานบริษัทของซูยู่กรุ๊ป เมื่อไม่นานมานี้ก็ยังลงทุนไปกว่าพันล้านกับเทียนฟู่ แคปปิตอลที่มีชื่อเสียงระดับโลก และพูดได้อีกว่าเป็นนักธุรกิจน้องใหม่ที่มาแรงที่สุดในหลงเจียงอีกด้วย
และหยางยู่หลัน ปัจจุบันนี้เธอเป็นผู้รับผิดชอบสมาคมจัดหาแพทย์หลงเจียง นอกจากนี้ยังเป็นสมาชิกของหอการค้าหลงเจียงอีกคนหนึ่งอีกด้วย
เพียงแต่ว่า พวกเขาต่างก็เป็นคนถ่อมตน จึงได้ทำให้ตัวเองดูเป็นคนธรรมดาเท่านั้นเอง
ตามธรรมชาติแล้ว ทุกคนต่างก็คิดว่าเป็นอย่างนั้นแน่นอน บุคคลสำคัญเหล่านั้นต่างก็ไปอยู่ตรงหน้าอู๋เทียนสง ถึงได้เกรงใจซูซูอย่างนั้น
ท้ายที่สุดแล้ว เป็นเพียงแค่หญิงชู้คนหนึ่งเท่านั้น
สำหรับฉินเทียน พวกเขายิ่งดูถูกมากขึ้นอีก นี่ก็มีความเป็นอยู่โดยขึ้นอยู่กับการเกาะภรรยากินจริงๆ
แขกระดับวีไอพีอยู่ที่นั่นเกือบทั้งหมดแล้ว อู๋เทียนสงประกาศออกมาอย่างตื่นเต้น พิธีเปิด ได้เริ่มขึ้นแล้ว
“ทุกท่าน ผมเชื่อว่าพวกคนมากมาย วันนี้ทุกคนต่างก็พุ่งเข้ามาหาไข่อีสเตอร์ที่สุดยอดที่สุด”
“ตอนนี้ ผมจะบอกพวกคุณว่า ไข่อีสเตอร์ที่สุดยอดที่สุดคืออะไร!”
“เชิญเจ้าสมาคมเถีย และแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน มากับผมทางนี้ด้วย”
อู๋เทียนสงได้เชิญเถียหลินเฟิงและคนอื่นๆ เดินลงไปจากเวทีอย่างตื่นเต้น แล้วเดินไปที่ประตูใหญ่ที่งดงามที่อยู่ไม่ไกล
พวกเขาทุกคนต่างก็ตื่นเต้น ดูเหมือนว่าการได้มีส่วนร่วมกับเรื่องในครั้งนี้ รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง
หน้าจอขนาดใหญ่บนเวที การเคลื่อนไหวของพวกเขาถูกถ่ายทอดแบบเรียลไทม์
อู๋เทียนสงและเถียหลินเฟิง ต่างก็ดึงปลายริบบิ้นทั้งสองข้างด้วยตัวเอง หนึ่ง สอง สาม ทั้งสองตะโกนขึ้น แล้วใช้แรงพร้อมกัน ดึงริบบิ้นให้คลายลง
ในจังหวะเดียวกันรูปภาพ ที่แสดงบนหน้าจอขนาดใหญ่บนเวที
“อุทยานมังกร?” เมื่อเห็นว่าตรงกลางประตู มันตัวอักษรที่แข็งแกร่งสองตัวใหญ่ ทั่วทั้งบริเวณก็เกิดความโกลาหล
“เกิดอะไรขึ้น?”
“หรือว่า ชุมชนหลงฮู๋ได้รับการปรับปรุงเรียบร้อยแล้ว?” ซูซูและหยางยู่หลัน ต่างก็รู้สึกงงงวยไปหมด
“อุทยานมังกร วันนี้เปิดอุทยานอย่างเป็นทางการแล้ว!”
หลังจากการประกาศอย่างตื่นเต้นของอู๋เทียนสง ประตูบานใหญ่ทั้งสองต่างก็ค่อยๆ เปิดออก
ทิวทัศน์ภายในถูกนำเสนออยู่บนหน้าจอขนาดใหญ่ ต่อหน้าของทุกคน ปรากฏการณ์การตกแต่งที่สวยงามมากราวกับแดนสุขาวดีที่ตัดขาดจากโลกภายนอก