ตอนที่ 235 : ยืมมิติลับ

ไข่ไทแรนโนซอรัสนั้นเขาไม่จำเป็นต้องหาที่ที่ดีนักในการฟักมันออกมา แต่รังผึ้งนั้นหากมีสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะก็คงยากที่จะฟักมันออกมาได้

พื้นที่ในเมืองมันจำกัดและเล็ก อีกทั้งยังเต็มไปด้วยผู้คน หากเขายืมมิติลับของเฉี่ยนเจินเฉียนได้ก็คงจะดี

แน่นอนว่าอีกเหตุผลที่ต้องคิดคือหากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นกับพวกนี้ หวังเย่าก็คงเครียดมากกว่าเก่า ตอนนี้เขามีหลายเรื่องที่ต้องจัดการ ดังนั้นการหาที่ที่เหมาะสมเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหานั้นก็ถือว่าเป็นทางแก้ที่ดี

“เรื่องใหญ่ขนาดนั้นเลยหรือ ? งี้ก็แสดงว่านายต้องได้ไข่ดี ๆ มาอย่างแน่นอน ใช่ไหม ? ” น้ำเสียงของเฉี่ยนเจินเฉียนเปลี่ยนไปเล็กน้อย ชัดแล้วว่าเขาสนใจไข่พวกนี้ด้วย

หวังเย่ารู้ว่าอีกฝ่ายคงจะถามและเขาก็หวังว่าอีกฝ่ายจะถามเช่นกัน ไข่ผึ้งพวกนี้มีหลายพันใบ เขาไม่สามารถใช้มันทั้งหมดได้ แม้ว่ากลุ่มทหารรับจ้างโลกาจะยกระดับจาก 1 ไป 5 แต่เขาก็ไม่อาจจะใช้ไข่ผึ้งทั้งหมดได้ ยังไงซะกลุ่มทหารรับจ้างระดับ 5 ก็มีคนได้มากสุดแค่พันคน

เขาไม่ได้ขัดสนเรื่องเงินและทรัพยากร ไข่ผึ้งเหล่านี้ยิ่งฟักออกมาเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดี ยังไงซะสัตว์อสูรเลเวล 1 ก็เติบโตได้ง่าย การรีบทำสัญญากับมันก็จะทำให้การเพิ่มเลเวลนั้นเร็วขึ้นไปอีก เมื่อทำสัญญากับทหารรับจ้างแล้ว กองกำลังจะแข็งแกร่งขึ้นขนาดไหน ?

เฉี่ยนเจินเฉียนและหลี่ว่านเฟิงคือผู้มีพระคุณและมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขา หากขายไข่ผึ้งพวกนี้ให้กับอีกฝ่าย เขาก็เต็มใจ

หลังจากที่คิดทบทวนดูแล้ว หวังเย่าก็ยิ่งมั่นใจกับตัวเลือกนี้ เขาจึงได้พูดขึ้นมา “ผมได้ของดีมา พูดทางโทรศัพท์ไปคงมองภาพไม่ออก ลุงเฉี่ยนให้ผมยืมมิติลับมาใช้งานก่อน ในอีก 23 วันลุงค่อยพาผู้ตรวจสอบ 4 ดาวคนอื่น ๆ มาดู ผมจะให้ราคาพิเศษ”

เฉี่ยนเจินเฉียนหัวเราะออกมา “หวังเย่า นายมั่นใจนะว่าจะทำแบบนี้ ฉันล่ะกังวลจริง ๆ นายเก่ง เรื่องนี้น่ะฉันรู้อยู่ แต่มีหลายคนเป็นพวกโลภมาก เมื่อเห็นของดีแล้ว พวกนั้นก็คิดจะเอาเปรียบนาย”

หวังเย่ายิ้มออกมาแล้วพูดขึ้น “ จริงหรือ ? งั้นก็ดีเลย ผมกังวลว่าผมจะไม่มีโอกาสได้พบกับผู้ตรวจสอบ 4 ดาวคนอื่น ๆ มากกว่า ? ”

อาชีพของหวังเย่าในตอนนี้คือผู้ตรวจสอบ เมื่อได้มาอยู่ในแวดวงนี้แล้ว ถ้าได้รู้จักกับรุ่นใหญ่ที่ทรงอิทธิพลของวงการนี้ก็คงเป็นเรื่องที่ดี หากผูกมิตรกับคนเหล่านี้ได้ก็ถือว่าส่งผลดีต่อตัวเขา

เฉี่ยนเจินเฉียนถอนหายใจออกมา ถึงเขาจะยังกังวลอยู่ แต่เมื่อหวังเย่ายังยืนกรานดังเดิม เขาก็ได้แต่ปล่อยตามน้ำไป

“งั้นฉันจะให้ผู้ช่วยส่งข้อมูลมิติลับที่ฉันมีให้กับนาย เลือกได้แล้วค่อยบอกฉันละกัน” เฉี่ยนเจินเฉียนพูดจบก็วางสายทันที

หวังเย่าเทชาอีกแก้ว เขารู้สึกว่ามันยังอุ่น ๆ อยู่แต่ก็พอกินได้

“วันที่ 12 เดือน 9 ยังมีเวลาจนกว่าจะถึงการประมูลอีก 1 เดือน ใช่สิ ทำไมพวกเขาถึงต้องเลือกวันชาติมาเป็นวันประมูลด้วย ? ”

แม้ว่าโลกนี้จะเปลี่ยนแปลงไปจนประเทศหัวเซี่ยได้แยกออกเป็นเมือง และแต่ละเมืองก็มีอิสระที่จะจัดการเมืองของตัวเองอย่างสิ้นเชิงแล้ว แต่ก็ไม่มีเมืองไหนที่กล้าก่อตั้งประเทศขึ้นมา

เมืองหัวเซี่ยเปรียบเสมือนเป็นเมืองหลวง ยิ่งไปกว่านั้นก็มีผู้นำไม่น้อยที่อาศัยอยู่ที่นี่ ดังนั้นพวกเขาจึงพอจะรักษาอำนาจเอาไว้ได้

พวกเขาก่อตั้งเมืองต่าง ๆ ขึ้นมาเพื่อที่จะรักษาชาติเอาไว้ ทางหัวเซี่ยจะส่งคนไปยังแต่ละเมืองเพื่อคอยดูแล หากพบว่ามีเรื่องอะไรที่เป็นภัยต่อเมืองหลวงแล้ว พวกเขาก็จะกลับมารายงานที่เมืองหัวเซี่ยทันที

และหน่วยงานที่มีอำนาจในการตัดสินใจสูงสุดของหัวเซี่ยก็คือวิหารมังกร

เดาว่าการจัดประมูลครั้งนี้ถือว่าเป็นการตัดสินใจของวิหารมังกรด้วย

การประมูลที่จะจัดขึ้นนี้จัดขึ้นในวันชาติ วันชาติในทุกปีนั้นแต่ละเมืองจะจัดงานฉลอง ในเวลาเดียวกันก็จะมีการจัดมอบรางวัลด้วย

ยกตัวอย่างเช่นผู้เยาว์ที่โดดเด่น 10 อันดับแรกของเมือง, คนที่แข็งแกร่ง 10 อันดับแรกของเมือง, ผู้สร้างผลงาน 10 อันดับแรกของเมืองและอื่น ๆ

การทำเรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องยากนัก แต่การทำให้ผู้คนรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของเมืองและประเทศ เพื่อที่พวกเขาจะได้มองเห็นความหวัง นี่แหละที่เป็นเรื่องยาก

หวังเย่าส่ายหน้า เรื่องวันชาตินี้เขาไม่จำเป็นต้องเข้าไปยุ่ง แม้ว่าจะมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นแต่ก็ไม่ส่งผลกระทบกับสิ่งที่เขาจะทำ

ไม่กี่นาทีต่อมาก็มีอีเมลล์ถูกส่งมา หวังเย่าเปิดดูและพบว่าเฉี่ยนเจินเฉียนได้ให้ผู้ช่วยส่งรายชื่อมิติลับมาให้กับเขา มันมีรูปภาพและคำอธิบายมิติลับแต่ละแห่งด้วย

เขาเปิดอ่านทันที

หลังจากที่คิดอยู่สักพัก เขาก็ตัดสินใจเลือกมิติลับที่เล็กที่สุด มันคือมิติลับป่า 1 ดาว

มิติลับ 1 ดาวนั้นใหญ่แค่ไหน หวังเย่าก็ไม่รู้ เขาไม่เคยเข้าไปในมิติลับ 1 ดาวมาก่อน เขาเคยแต่เข้าไปในมิติลับ 2 ดาวอย่างภูเขาเขาวัว

จริง ๆ แล้วหวังเย่าแค่ต้องการพื้นที่ที่กว้างกว่าในเมือง มิติลับ 1 ดาวก็เพียงพอให้เขาใช้งานแล้ว นอกจากนี้มิติลับป่าก็ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของเมือง มันเดินทางไม่ถึง 200 ไมล์ บอกได้ว่ามันสะดวกในการเดินทางอย่างมาก

หลังจากที่ตัดสินใจแล้ว หวังเย่าก็ได้ส่งอีเมล์ไปว่าเขาเลือกมิติป่า ในวันที่ 16-17 กันยายนค่อยให้เฉี่ยนเจินเฉียนพาคนเข้าไป

สำหรับเขาแล้ว เขาจะออกเดินทางพรุ่งนี้

แน่นอนว่าก่อนจะเดินทางออกไป เขาก็ได้บอกกับกลุ่มทหารรับจ้างโลกาเอาไว้ เพื่อที่พวกนั้นจะได้ไปยังโถงภารกิจเพื่อรับภารกิจ อย่างน้อยก่อนจะถึงวันชาติ พวกนี้ก็ต้องขึ้นเป็นกลุ่มทหารรับจ้างระดับ 2 ให้ได้

การทำภารกิจระดับ 1 จำนวน 10 อย่างนั้นอันที่จริงง่ายดายอย่างมาก ด้วยความแข็งแกร่งและอุปกรณ์ที่มีแล้วกลุ่มทหารรับจ้างโลกาไม่จำเป็นต้องออกแรงเลยแม้แต่น้อย รึอาจจะบอกได้ว่านี่คือเรื่องง่ายสำหรับพวกเขา แค่ต้องใช้เวลาก็เท่านั้น

หลังจากที่ดื่มชาในห้องจนหมด หวังเย่าก็เอาหินกฎไฟออกมาตรวจสอบ

ฟ่านฉิงเหมยเองก็ออกไปจัดการธุระของตัวเอง เธอเป็นนักศึกษาสาขาตรวจสอบ เธออยู่ปี 4 แล้ว เธอต้องจัดการบางอย่างก่อนจะเรียนจบ อย่างการสำรวจมิติลับ 2 ดาวเพื่อที่จะเป็นกึ่งผู้ตรวจสอบ

เธอดึงเอาโน๊ตบุ๊คออกมาเพื่อค้นหามิติลับ 2 ดาว

ตอนนั้นเอง….อยู่ ๆ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น หวังเย่าอดไม่ได้ที่จะเงยหน้ามองและพบว่าตอนนี้มันเป็นเวลา 17.30 นาฬิกาแล้ว

“ หัวหน้า ผม ลัวจ้าวฮว่า ทุกคนตื่นแล้วและพร้อมจะเดินทางแล้ว ” ที่ด้านนอกประตูนั้นเสียงของลัวจ้าวฮว่าได้ดังขึ้นมา

หวังเย่าลุกขึ้นและบอกกับฟ่านฉิงเหมย “ไปกันเถอะ คืนนี้เราต้องไปฉลองกับงานหนักของเรา”

เมื่อพูดคุยกับทุกคนได้ไม่นาน หวังเย่าก็ได้พาทุกคนขึ้นรถก่อนจะขับตรงไปยังใจกลางเมืองและจอดอยู่ที่ตึกแห่งหนึ่งที่โด่งดังในเมืองหลวง

ปล. วันชาติ คือวันที่กำหนดเป็นวาระเฉลิมฉลองความเป็นชาติของประเทศนั้น ๆ โดยมากมักจะถือเป็นวันหยุดประจำชาติด้วย วันชาตินั้นมักจะเป็นวันก่อตั้งเมือง หรือดินแดน หรือเป็นวันสถาปนาประเทศ