บทที่ 159
หลังจากทำลายตระกูลหลินจนพังพินาศ เฉินโม่ได้อยู่อย่างสงบไม่กี่วัน ซึ่งหาได้ยากมาก
17 เมืองในฮ่านหยาง 10 เมืองทางใต้ ยอมรับเฉินโม่เป็นเทพ ชื่อของเฉินไต้ซือวนเวียนอยู่เกือบครึ่งในฮ่านหยาง ได้รับการเคารพดั่งเทพ
ทั้งหมดนี้ เฉินโม่ไม่สนใจ ทำเพียงแค่บ่มเพาะฝึกฝน อยู่ในพื้นที่เล็กๆ ของลานชุมชนเมืองอย่างเงียบๆ
ตอนนี้เฉินโม่เข้าสู่ขั้นสองแดนรวมพลังแล้ว เพราะชี่ทิพย์บนดาวไอกาน้อยมาก แม้บวกกับการเพิ่มพลังของค่ายกลรวมพลังทิพย์ ความเร็วการฝึกฝน ก็ยังไม่เป็นที่พอใจของเฉินโม่
เฉินโม่ลองฝึกร่างธาตุทอง ที่ทุ่มเทไปยังคงไม่ได้ผล
เฉินโม่จำใจต้องหยุดการฝึกไว้ชั่วคราว
“ดูเหมือนว่า ต้องค้นหาสถานที่ที่มีชี่ทิพย์อุดมสมบูรณ์เพื่อฝึกฝน ไม่งั้นเดือนเดียว คงไม่มีทางบรรลุขั้นสามแดนรวมพลังได้”
เฉินโม่ร้อนใจเล็กน้อย หลังบรรลุขั้นสามแดนรวมพลัง จะสามารถเริ่มฝึกอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ได้หนึ่งอย่าง พละกำลังเพิ่มสูงขึ้นมาก แม้โดนปืนไรเฟิลกับปืนกลกราดยิง เฉินโม่ก็มีความสามารถในการต่อสู้
วันนี้ เฉินโม่มาหาเฉินซงจื่อ
“อาจารย์!” เฉินซงจื่อทำความเคารพอย่างนอบน้อม เวลาไม่กี่วัน ซึมซับประสิทธิภาพของยาเสริมจิต ไปจนหมดแล้ว ผลการฝึกตนของเขา ก้าวหน้าขึ้นไม่น้อย หลังจากสามวัน มีความหวังว่าจะบรรลุแดนในชั้นสูงสุด”ผลการฝึกตนของฉันหยุดนิ่ง ไม่ก้าวหน้าจำเป็นต้องหาสถานที่ที่มีชี่ทิพย์อุดมสมบูรณ์ เขาหลิงอู่ที่นายพูดถึงครั้งก่อน อยู่ที่ไหน”
เฉินซงจื่อพูดว่า “เขาหลิงอู่อยู่ทางเหนือของมณฑลฮ่านหยาง ในอำเภอเฮยสุ่ย ชายแดนเมืองซาเหอ ที่ตั้งค่อนข้างไกลจากเมือง การคมนาคมไม่สะดวก อาจารย์จะไปที่นั่นเหรอครับ”
เฉินโม่พยักหน้า “ในเมื่อนายหาหินหยกที่แฝงไปด้วยชี่ฟ้าดินมาจากที่นั่นได้ พิสูจน์ได้ว่าชี่ทิพย์ของที่นั่น ไม่ได้อุดมสมบูรณ์ธรรมดาๆ บางทีอาจเป็นสถานที่ที่ฉันต้องการ ฉันกะว่าจะไปเลย”
“งั้นให้ผมนำทางอาจารย์ละกันครับ!” เฉินซงจื่อเอ่ยขึ้น
เฉินโม่ส่ายหน้า “ครั้งนี้นายไม่ต้องไป ฉันเพิ่งทำลายตระกูลหลิน ถึงพวกผู้มีอิทธิพลถิ่นต่างๆ ยอมจำนนต่อฉัน แต่ต้องมีคนต่อต้านแน่นอน นายอยู่ที่อู่โจวชั่วคราว ช่วยพวกเจี่ยจิ้งอาน สยบคนที่ต่อต้าน แม้ฉันไม่สนใจอำนาจของทางโลก แต่ยังไงต้องใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ระยะหนึ่ง บางครั้งต้องใช้กำลังของทางโลก อย่างไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้”
เฉินซงจื่อโค้งตัวคำนับ แล้วพูดว่า “ศิษย์เข้าใจเจตนาของอาจารย์ แต่ตำแหน่งเขาหลิงอู่ห่างไกลจากเมือง ผมคิดว่าหาไม่เจอง่ายๆ”
เฉินโม่ยิ้มบางๆ “แม้โลกใบนี้กว้างใหญ่ แต่ไม่มีที่ที่ฉันหาไม่เจอ นายรีบทำเรื่องที่ฉันสั่ง ส่วนเรื่องที่เหลือ ไม่จำเป็นต้องกังวล”
“รับทราบ!” เฉินซงจื่อโค้งตัวทำความเคารพ ดวงตาฉายแววเป็นกังวล “อาจารย์ ข่าวลือเรื่องอสูรกายที่บึงน้ำดำ หลีกเลี่ยงไม่ได้ ผมกังวล……”
เฉินโม่ไม่รอให้เฉินซงจื่อพูดจบ ยกมือขึ้นเบาๆ เพื่อห้าม “ไม่เป็นไร ฉันจัดการได้!”
เฉินซงจื่อรีบก้มหัวทำตามคำสั่ง ไม่กล้าพูดอะไรอีก
เฉินโม่หันกลับมามองเฉินซงจื่อ พอใจกับท่าทีของเขามาก “หลังจากฉันไปแล้ว นายสามารถฝึกตรงที่ที่ฉันนั่งได้ ตรงนั้นมีค่ายกลรวมพลังทิพย์ที่ฉันวางไว้ สามารถทำให้นายบรรลุแดนในชั้นสูงสุดได้เร็วขึ้น”
“ขอบคุณมากครับอาจารย์!” เฉินซงจื่อสีหน้ายินดี
เฉินโม่พยักหน้า เดินออกจากห้องช้าๆ มุ่งหน้าไปยังเขาหลิงอู่ เพียงคนเดียว
แต่เฉินโม่เพิ่งเดินออกจากประตูห้อง ประตูห้องของเอียนชิงเฉิง เปิดออกมาเช่นกัน ซังซังวิ่งออกมาด้วยสีหน้าเป็นกังวล มองเฉินโม่เหมือนจะพูดอะไร
เฉินโม่รู้ความคิดในใจเธอ พูดอย่างราบเรียบว่า “มีเฉินซงจื่ออยู่ ปกป้องคุณหนูตระกูลเธอได้อย่างไม่ต้องกังวล!”
ซังซังมองเฉินซงจื่อ สีหน้าผ่อนคลายลงเล็กน้อย โค้งตัวคำนับเฉินโม่ “ขอบคุณค่ะ!”
เฉินโม่ออกไปในคืนนั้น ข่าวถูกส่งไปยังที่ต่างๆ ในยานจิงอย่างรวดเร็ว
ในคืนนั้น ตระกูลหลิว หนึ่งในหกตระกูลมหาอำนาจ อำนาจอันดับกลางอย่างตระกูลหนานกง ต่างพากันลงมือ
บทที่ 158