ตอนที่ 475 ท้องแรกหรือท้องสอง นั่นแหละปัญหา! (1) / ตอนที่ 476 ท้องแรกหรือท้องสอง นั่นแหละปัญหา! (2)

หวานรักจับหัวใจท่านประธาน

ตอนที่ 475 ท้องแรกหรือท้องสอง นั่นแหละปัญหา! (1)

 

 

เธอพูดโพล่งออกไปเสียงดัง!

 

 

ในห้องเรียนเงียบลงไปทันที

 

 

แม้แต่หลัวเฉียงที่เพิ่งถากถางเสี่ยวลิ่วลิ่วเมื่อกี้ ก็ชะงักงันไปแล้ว ก่อนจะถอยหลังไปสองก้าว แล้วมุดเข้าไปในอ้อมกอดของผู้เป็นแม่

 

 

“เสี่ยวลิ่วลิ่วเด็กดี หนูไม่ใช่เด็กน่าสงสารที่ไม่มีใครต้องการนะ หนูเป็นที่รักของพี่ กับพ่อของหนู!” เหนียนเสี่ยวมู่เช็ดน้ำตาบนแก้มของเด็กหญิงอยางอ่อนโยน ครั้นเห็นเจ้าตัวเล็กร้องไห้จนตัวสั่น หญิงสาวก็เจ็บปวดใจเป็นอย่างยิ่ง

 

 

เธอหันไปถลึงตามองแม่หลัวเฉียงที่เมื่อครู่เอาแต่ต่อว่าดูถูกคนอื่น

 

 

ผู้หญิงคนนั้นไม่คิดว่าอยู่ๆ เหนียนเสี่ยวมู่จะโผล่มา เมื่อครู่เธอกำลังต่อว่าคนอื่นอย่างถึงอกถึงใจ แต่ถูกตอกหน้าอย่างกะทันหันแบบนี้ สีหน้าของเธอจึงบิดเบี้ยวไปบ้าง

 

 

แต่ทันใดนั้น เธอก็แค่นหัวเราะออกมาเสียงหนึ่ง

 

 

“มีแม่แล้วยังไง คุณเป็นแม่ของอวี๋ลิ่วลิ่วเหรอ มาก็ดีแล้ว ลูกสาวคุณทำร้ายลูกชายฉัน เรื่องนี้คุณต้องหาคำอธิบายที่สมเหตุสมผลให้ฉันฟัง!”

 

 

แม่หลัวเฉียงพูดพลางพิจารณาเหนียนเสี่ยวมู่ตั้งแต่หัวจรดเท้า

 

 

‘สวยแล้วมีประโยชน์อะไร เธอใส่เสื้อผ้ายี่ห้ออะไร ดูไม่ออกเลย หน้าก็ไม่ได้แต่ง บนหน้าผากมีเหงื่อผุดออกมาด้วย อย่างกับวิ่งมาแน่ะ ดูตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้ว ก็ไม่มีของมีค่าอะไร ไม่ต้องถามก็รู้ว่าไม่ใช่คนที่มีฐานะอะไร’

 

 

พอนึกได้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนจน แม่หลัวเฉียงก็ยิ่งหยิ่งผยองขึ้นในทันที “ฉันจะบอกคุณให้ ลูกชายของฉันเป็นทายาทรุ่นที่สามของตระกูลหลัว เขาบาดเจ็บขนาดนี้ จะต้องได้รับการตรวจสอบทุกวิถีทาง แค่ค่ารักษาพยาบาล คงจะไม่ใช่จำนวนน้อยๆ!”

 

 

“ฮือๆ…” เสี่ยวลิ่วลิ่วสะอึกสะอื้น ก่อนจะเงยหน้าขึ้นจากในอ้อมกอดของเหนียนเสี่ยวมู่ เมื่อได้ยินคำพูดของแม่หลัวเฉียง

 

 

เด็กหญิงโอบรอบคอของเธอไว้ แล้วฟ้องว่า “เสี่ยวลิ่วลิ่วไม่ได้ตีเขา แต่เขานิสัยไม่ดี รังแกเสี่ยวลิ่วลิ่ว…ก็เลยล้มลงไปเอง…”

 

 

ดวงตากลมโตเปื้อนน้ำตา ทำเอาเหนียนเสี่ยวมู่ใจแทบสลาย

 

 

ก่อนจะคิดว่าโชคดีอยู่ในใจ ดีที่คนที่มาในวันนี้คือเธอ

 

 

ถ้าเปลี่ยนเป็นอวี๋เยว่หาน เขาคงจะโกรธจจนฆ่าคนได้ ตอนที่ได้ยินคนอื่นต่อว่าเสี่ยวลิ่วลิ่วเป็นลูกไม่มีแม่!

 

 

เหนียนเสี่ยวมู่รู้สึกว่าตัวเองคิดถึงเขาอีกแล้ว สายตาจึงหม่นลง

 

 

หญิงสาวกอดเสี่ยวลิ่วลิ่ว พลางมองไปที่อีกฝ่าย

 

 

“คุณได้ยินแล้วนี้ ลูกสาวฉันบอกว่าไม่ได้ทำร้ายใคร เป็นลูกคุณต่างหากที่รังแกคนอื่น คนที่ควรจะขอโทษ คือพวกคุณต่างหาก!”

 

 

“…”

 

 

แม่ของหลิวเฉียงชะงักไป จากนั้นก็หัวเราะเยาะออกมา

 

 

“ตีคนอื่นก็ต้องไม่ยอมรับอยู่แล้ว แต่ที่นี่มีคนเยอะแยะที่เห็นว่าลูกชายของฉันล้มหัวฟาดต่อหน้าลูกสาวของคุณ ให้ตายยังไงฉันก็ไม่เชื่อ ว่าเธอไม่ได้เป็นคนผลัก! ถ้าพวกคุณฉลาด รีบคุกเข่าขอโทษฉันตอนนี้เลยดีกว่า ไม่งั้นก็รอจ่ายเงินชดเชยเถอะ!”

 

 

หลังจากพูดจบ แม่ของหลิวเฉียงคิดว่าเหนียนเสี่ยวมู่จะมีท่าทางลนลานจนทำอะไรไม่ถูก หรือไม่ก็มีสีหน้าหวาดกลัวออกมาบ้าง

 

 

แต่เธอรออยู่นานแล้ว อีกฝ่ายไม่เพียงไม่หวาดกลัวเธอ กลับส่งสายตาดูถูกออกมาด้วยซ้ำ

 

 

จากนั้นเธอก็เห็นเหนียนเสี่ยวมู่เดินไปตรงหน้าคุณครู โดยไม่มองมาที่เธอด้วยซ้ำไป

 

 

“ฉันเชื่อว่าเสี่ยวลิ่วลิ่วไม่ได้โกหกค่ะ ในห้องเรียนน่าจะมีกล้องวงจรปิด รบกวนคุณครูนำคลิปในนั้นออกมาด้วยค่ะ จะได้เห็นความจริงของเรื่องนี้กันสักที”

 

 

เสี่ยวลิ่วลิ่วเป็นเด็กน่ารักขนาดนี้ แถมยังเป็นที่รักของคุณครูด้วย

 

 

เมื่อได้ยินเหนีนเสี่ยวมู่ร้องขอ คุณครูก็รีบตอบ “ฉันให้คุณครูอีกท่านไปนำคลิปมาแล้วค่ะ”

 

 

ไม่นานคุณครูอีกคนหนึ่งก็นำคลิปกล้องวงจรปิดเข้ามาในห้องเรียน

 

 

ภาพวงจรปิดชัดเจนมาก

 

 

หลัวเฉียงหยิกแก้มของเสี่ยวลิ่วลิ่วอยู่ตลอด

 

 

เสี่ยวลิ่วลิ่วจึงปัดมือของเขาออก แต่เขาก็เริ่มดึงผมของเสี่ยวลิ่วลิ่วไม่หยุด

 

 

สุดท้ายก็ดึงเพื่อนผู้ชายในห้องอีกสองสามคนมาล้อมเสี่ยวลิ่วลิ่วได้แล้ว และพากันรังแกเด็กหญิง

 

 

 

 

ตอนที่ 476 ท้องแรกหรือท้องสอง นั่นแหละปัญหา! (2)

 

 

เสี่ยวลิ่วลิ่วถูกยั่วโมโห จึงลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ในทันที

 

 

ดูท่าทางเตรียมจะเรียกคุณครูแล้ว

 

 

แต่ใครจะรู้ว่าเด็กผู้ชายพวกนั้นใจเสาะ เห็นดังนั้นก็รีบแยกย้าย มีแต่หลัวเฉียงที่ร้อนรน จนล้มลงกับพื้นเอง

 

 

หัวของเด็กชายกระแทกบนเก้าอี้ จนหัวแตกจุดหนึ่ง

 

 

พูดง่ายๆ ก็คือทำตัวเอง!

 

 

แล้วแม่ลูกคู่นี้ยังมีหน้ามาฟ้องอีกเหรอ!

 

 

เหนียนเสี่ยวมู่ดูคลิปจบแล้ว สายตาของเธอดูดุดันขึ้น พลางกวาดสายตามองผู้หญิงคนนั้นอย่างเฉยชา “คุณนายหลัว ตอนนี้คุณควรขอโทษนะคะ!”

 

 

“…”

 

 

คุณนายหลัวถูกเอ่ยชื่อถึง ทำเอาสีหน้าเธอเดี๋ยวเขียวเดี๋ยวมั่วง

 

 

ทว่าพอคิดได้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนธรรมดาที่ไม่มีอำนาจอะไร เทียบไม่ได้กับตระกูลเล็กอย่างตระกูลหลัว ท่าทางของเธอก็ดูหยิ่งผยองขึ้นอีกครั้ง

 

 

“ถึงแม้ลูกสาวคุณจะไม่ใช่คนผลัก แต่ลูกชายฉันก็ล้มลงเพราะเธอ เจ้าเล่ห์ตั้งแต่อายุยังน้อยแบบนี้ โตขึ้นก็คงเป็นได้แค่นังจิ้งจอกนั่นแหละ!”

 

 

“คุณว่าอะไรนะ? กล้ามาก คุณลองพูดอีกรอบไหมคะ?” เหนียนเสี่ยวมู่สายตาหม่นลง ก่อนจะวางเสี่ยวลิ่วลิ่วลง แล้วก้าวไปข้างหน้า พร้อมกับยื่นมือไปคว้าคอเสื้อของผู้หญิงคนนั้นเอาไว้

 

 

หญิงสาวถึงกับกัดฟันกรอด

 

 

ถ้าไม่ใช่เพราเสี่ยวลิ่วลิ่วยังเล็ก และเธอไม่อยากให้เหตุการณ์ในวันนี้ส่งผลกระทบถึงการสั่งสอนเด็กหญิง ด้วยอารมณ์ของเธอในเวลานี้ เธอคงจะตบคุณนายหลัวไปแล้ว!

 

 

สั่งสอนคุณนายคนนี้ให้ทำตัวดีๆ หน่อย!

 

 

“คะคุณ…คุณคิดจะทำอะไร ฉันจะบอกคุณให้นะ สามีของฉันเป็นประธานบริษัทตระกูลหลัว เป็นคู่ค้ารายใหญ่ที่ทำงานร่วมกับบริษัทตระกูลอวี๋ ถ้าคุณกล้าแตะต้องฉันแม้แต่ปลายผม เขาต้องทำลายบ้านคุณให้ล้มละลายแน่!”

 

 

“…ตระกูลหลัว?” เหนียนเสี่ยวมู่หรี่ตา

 

 

“ใช่! ตระกูลหลัว รู้จักกลัวแล้วสินะ! ฉันขอเตือนคุณไว้เลย รีบคุกเข่าขอโทษฉัน ไม่งั้นฉันจะให้ผู้อำนวยการโรงเรียนไล่ลูกสาวคุณออก ลูกสาวคนจะไม่ได้เรียนแม้กระทั่งโรงเรียนอนุบาล!”

 

 

ครั้นแม่หลัวเฉียงพูดจบ เธอก็เหลือบไปเห็นผู้อำนวยการกำลังเข้ามาจากข้างนอกอย่างรีบร้อน ทำเอาเธอตาเป็นประกายในทันที!

 

 

“ผู้อำนายการ ทางนี้ค่ะ! คุณรีบลากผู้หญิงบ้าคนนี้ออกไป…”

 

 

ผู้อำนวยการมาได้เวลาพอดี!

 

 

เขาต้องรับทราบข่าว ว่าลูกชายของเธอถูกรังแก ถึงได้เข้ามาไกล่เกลี่ย

 

 

เดี๋ยวแม่ลูกคู่นั้นต้องกลัวแทบตายแน่!

 

 

คุณนายหลัววาดฝันไว้สวยงาม ก่อนจะผลักมือของเหนียนเสี่ยวมู่ออก แล้วถลันไปตรงหน้าผู้อำนวยการ พลางร้องเสียงดังว่า “ผู้อำนวยการค่ะ แม่ลูกคู่นี้พูดจาไม่มีเหตุผล ตัวเด็กเอาแต่พูดโกหก ยุยงสร้างความบาดหมาง คุณรีบไล่พวกเขาออกไปเลยค่ะ! ต้องไล่ออกเท่านั้น!”

 

 

ครั้นคุณนายหลัวพูดจบ สีหน้าของผู้อำนวยการก็เปลี่ยน!

 

 

คนอื่นไม่รู้สถานะของเสี่ยวลิ่วลิ่ว แต่ผู้อำนวยการอย่างเขารู้ดี!

 

 

อย่าเพิ่งพูดเรื่องอื่นเลย แค่เรื่องในวันนี้ ก็ไม่ใช่ความผิดของอวี๋ลิ่วลิ่ว

 

 

คนถูกรังแกยังไม่ร้องขอให้ไล่หลัวเฉียงออกเลย แต่คุณนายหลิวกลับใจกล้ามาฟ้องร้องเสียแล้ว

 

 

โรงเรียนอนุบาลแห่งนี้มีบริษัทตระกูลอวี๋เป็นหุ้นส่วนใหญ่เสียด้วย

 

 

ถ้าเรื่องนี้ถึงหูคุณชายหานเข้า ผู้อำนวยการโรงเรียนอนุบาลอย่างเขา ยังจะมีงานทำอยู่หรือเปล่า

 

 

ผู้อำนวยการพลันตัวสั่นเทา ก่อนจะดึงหน้า แล้วมองไปทางคุณนายหลัว

 

 

“คุณนายหลัว คุณก็ดูคลิปจากกล้องวงจรปิดไปแล้ว เรื่องนี้เป็นความผิดของหลัวเฉียง รบกวนคุณขอโทษอวี๋ลิ่วลิ่วกับผู้ปกครองของเธอด้วยครับ ไม่งั้นพวกเรารับประกันว่าจะสืบสวน ว่าคุณส่งผลกระทบต่อลำดับการสอนของโรงเรียน!”

 

 

“…”

 

 

คุณนายหลัวถึงกับอึ้งงัน ก่อนจะชี้เหนียนเสี่ยวมู่ด้วยความโมโหถึงขีดสุด “ผู้อำนวยการ คุณพูดผิดหรือเปล่า คุณควรจะช่วยฉันไล่พวกเขาออกไปไม่ใช่เหรอ”

 

 

“ที่ผมจะไล่ออกตอนนี้ก็คือคุณ! คุณไม่พูดจาด้วยเหตุผล แถมยังใช้อำนาจข่มขู่คนอื่น ส่งผลกระทบถึงชื่อเสียงอันดีงามของโรงเรียนอนุบาลพวกเรา ตอนนี้ผมขอประกาศกับคุณอย่างเป็นทางการ ว่าลูกชายของคุณถูกไล่ออก เชิญพวกคุณออกไปเดี๋ยวนี้เลยครับ!”