ตอนที่ 411 รักเดียว ?
“รักเดียว ? ในนี้มีความหมายอะไรแฝงไว้หรือเปล่า”
เฉินเชียนโหรวตอบอย่างยิ้มๆ “จริงๆ แล้วง่ายมากเลยค่ะ ก็คือต้องการให้อีกฝ่ายมีรักเดียวต่อฉันค่ะ ฉันเชื่อว่า ผู้หญิงอย่างเราๆ ทุกคนต่างก็อยากจะให้ชายหนุ่มที่เราจริงใจกับเขารักเราคนเดียวกันทั้งนั้น”
“ว้าว แค่ฟังก็รู้สึกว่าสุดยอดมากๆ เลย จริงสิ คุณเฉินเชียนโหรว ฉันได้ข่าวมาว่า หลังจบการแข่งขันปรุงน้ำหอมครั้งนี้ งานแต่งของคุณกับคุณชายซูก็จะกำหนดวันที่แน่ชัดแล้วใช่ไหม ถ้าอย่างนั้น ‘รักเดียว’ ที่ว่านี้คุณได้ใส่ความรู้สึกที่มีต่อคุณชายซูเข้าไปใช่ไหม”
ใบหน้าของเฉินเชียนโหรวฉายรอยยิ้มเขินอาย “จริงๆ ก็แอบหวังว่าเขาจะรับรู้ได้”
“วางใจเถอะคุณเชียนโหรว คำพูดเหล่านี้ของคุณ พวกเราจะต้องหาทางทำให้คุณชายซูได้ยินให้ได้”
“ขอบคุณค่ะ”
จากนั้น ความสนใจชองนักข่าวก็มาอยู่บนตัวของเฉินฝานซิง เห็นได้ชัดว่าความกระตือรือร้นและท่าทางเป็นมิตรนั้นลดลงจากตอนที่สัมภาษณ์เฉินเชียนโหรวไปมากเลยทีเดียว
ทว่าเฉินฝานซิงหลังจากที่ได้ยินคำว่า ‘รักเดียว’ คำนี้ออกจากปากของเฉินเชียนโหรวแล้ว ภายในดวงตาก็เผยให้เห็นความเยือกเย็น ก่อนจะแปรเป็นเป็นสายตาเหยียดหยันถากถาง
ให้ฝ่ายตรงข้ามรักเดียวใจเดียวกับเธองั้นเหรอ
ช่างน่าขำเสียจริง
“คุณเฉินฝานซิง ได้ข่าวว่า…ช่วงนี้คุณย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านสกุลเฉินแล้วเหรอ”
ทันใดนั้นเอง นักข่าวคนหนึ่งก็ถามคำถามประหลาดๆ ออกมา ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยแววตาดูถูก
หลังจากที่คำถามของเขาหลุดออกมา ทุกคนก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้ง พากันมองไปที่เธอเป็นตาเดียว
เฉินฝานซิงหรี่ตาลงเล็กน้อย แต่ภายในแววตากลับฉายประกายที่ลึกล้ำราวกับมีนัยยะแฝง
เธอหันกลับไปมองทางเฉินเชียนโหรวปราดหนึ่ง พร้อมกับแสยะยิ้มอยู่ภายในใจ “ไม่มีใครรู้เรื่องที่ฉันกลับบ้านสกุลเฉิน ไม่ทราบว่าคุณรู้เรื่องนี้ได้ยังไง”
นักข่าวคนนั้นเพียงแค่ยิ้มแหยๆ นิดหน่อย “ก็ผมเป็นนักข่าวนี่นา พูดแบบนี้ คุณยอมรับแล้วใช่ไหมว่าย้ายกลับไปที่บ้านสกุลเฉินจริง”
เฉินฝานซิงพยักหน้า “ไม่มีอะไรที่ยอมรับไม่ได้”
“ว่ากันว่า ก่อนหน้านี้ในงานเลี้ยงครบรองของหลันอวิ้น คุณประกาศตัดความสัมพันธ์กับสกุลเฉินแล้ว แล้วเพราะอะไร จู่ๆ ถึงได้ย้ายกลับไปอยู่ที่นั่นอีกล่ะ”
“ก็ไม่เพราะอะไรหรอก”
“…”
เมื่อเห็นท่าทางการตอบสนองแบบนี้ของเฉินฝานซิง นักข่าวก็แสยะหัวเราะออกมาเบาๆ อีกครั้ง “การแข่งขันครั้งนี้ คุณเตรียมตัวพร้อมหรือยัง แล้วมีความมั่นใจไหมว่าจะได้รับชัยชนะ”
“พร้อมแล้ว มั่นใจ”
ไม่มีคำพูดจากสวยหรูชักแม่น้ำทั้งห้าเหมือนกับเฉินเชียนโหรว ตอนนี้เฉินฝานซิงไม่อยากจะพูดอะไรไร้สาระไปมากกว่านี้แล้ว
เธอรู้ดีว่านักข่าวได้สิ่งที่ต้องการแล้ว เป้าหมายของเฉินเชียนโหรวเองก็สำเร็จแล้วเหมือนกัน
“เอาละค่ะ ตอนนี้ขอเชิญผู้ที่ไม่ได้เข้าร่วมการแข่งขันออกจากพื้นที่ด้วย การแข่งขันปรุงน้ำหอมของเรากำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว ต่อไปจะเป็นช่วงการเตรียมตัวก่อนการแข่งสิบนาที ขอเชิญผู้เข้าแข่งขันทุกท่านประจำที่โต๊ะของตัวเองเพื่อตรวจสอบสิ่งของจำเป็นที่ต้องใช้ในการแข่งขัน”
พื้นที่การแข่งขันกว้างขวาง ทุกๆ ระยะห่างหนึ่งช่วงจะมีโต๊ะที่ปูด้วยผ้าสีขาวจัดเรียงอยู่ บนโต๊ะทุกตัวจะมีหมายเลขประจำตัวของผู้เข้าแข่งขันวางไว้
ระหว่างที่เฉินฝานซิงกำลังยกกล่องของตัวเองเดินไปยังโต๊ะที่ต้องใช้แข่งขัน ไหล่ของเธอก็ถูกใครบางคนชนเข้าอย่างแรง กล่องในมือเกือบจะร่วงลงพื้น ยังดีที่เฉินฝานซิงตอบสนองเร็ว ในขณะที่กล่องกำลังหลุดออกจากมือเธอก็รีบยื่นมือออกไปคว้ากล่องกลับมาได้เสียก่อน
เธอหันหน้าไปมองด้วยสายตาเย็นชา ผู้หญิงท่าทางหยิ่งยโสกำลังเชิดหน้ามองมาที่เธอ
“มองอะไรยะ” ท่าทางของหญิงสาวเย่อหยิ่งไร้มารยาท
“คุณชนฉันจนกล่องฉันเกือบหล่น ควรจะขอโทษฉันสักคำไม่ใช่เหรอ”
หญิงสาวหัวเราะในลำคออย่างไม่แยแส สายตาดูถูกเหยียดหยามปรายมาบนตัวเฉินฝานซิง
“ชนของหล่นแล้วยังไง ถ้าหล่นแตกหมดก็จะได้ไม่ต้องขึ้นไปเสนอหน้าบนเวทีให้อายคนยังไงล่ะ”
ตอนที่ 412 รายชื่อผู้ที่เข้ารอบ
“ชนของหล่นแล้วยังไง ถ้าหล่นแตกหมดก็จะได้ไม่ต้องขึ้นไปเสนอหน้าบนเวทีให้อายคนยังไงล่ะ”
พูดจบเธอก็ทำจมูกฟึดฟัดแล้วหันหลังทำท่าจะเดินจากไปด้วยรองเท้าส้นสูงของเธอ
สายตาเฉินฝานซิงเยือกเย็น ก้มลงมองรองเท้าส้นสูงคู่นั้นแล้วสอดเท้าเข้าไประหว่างปลายส้นรองเท้าของเธอ ในระหว่างที่เท้าอีกข้างของหญิงสาวกำลังจะลงสู่พื้น เฉินฝานซิงก็ออกแรงชักเท้ากลับมา
แรงที่เกี่ยวกลับมาของปลายเท้าของเธอทำให้ผู้หญิงคนนั้นเซเสียหลัก กล่องที่อยู่ในมือลอยขึ้นมากลางอากาศ “เพล้ง” ก่อนจะร่วงลงไปบนพื้นอย่างแรง ส่วนเธอเองก็ล้มลงไปฟุบอยู่บนพื้นเช่นกัน
ผู้คนในงานคับคั่ง ภาพที่เกิดขึ้นนี้ดึงดูดความสนใจจากผู้คนไม่น้อย
กลิ่นหอมฉุนรุนแรงอบอวลออกมาจากในกล่องเพียงชั่วพริบตา
“ใคร? เมื่อกี้ใครขัดขาฉัน”
ผู้คนที่อยู่โดยรอบรีบก้าวถอยหลังไป เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเอาตัวมาข้องเกี่ยวกับเรื่องนี้
หญิงสาวเงยหน้าพร้อมกับค่อยๆ ลุกขึ้นมา ทันใดนั้น สายตาก็ไปสะดุดเข้ากับเฉินฝานซิงที่เดินไปถึงโต๊ะการแข่งขันเรียบร้อยแล้วพอดี
เวลานั้น เฉินฝานซิงกำลังเอากล่องวางไว้บนโต๊ะ พลางชำเลืองมองมาทางเธอจากที่ไกลๆ ปราดหนึ่ง
หญิงสาวราวกับกลายเป็นคนบ้าไปชั่วขณะ “นั่งแพศยา แกทำร้ายฉัน”
ขณะนั้นเองผู้รับผิดชอบความเรียบร้อยภายในงานเข้ามาพอดี “ในเมื่อหัวน้ำหอมแตกหมดแล้ว ถ้าอย่างนั้นของขอเชิญคุณผู้หญิงออกจากพื้นที่การแข่งขันโดยเร็วด้วย”
“มีคนขัดขาฉัน”
ผู้รับผิดชอบสีหน้าไร้ซึ่งอารมณ์ “ไม่ทราบว่าคุณจะทำการแข่งขันต่อไหม”
“ฉัน…”
ไม่มีอุปกรณ์แล้ว เธอจะแข่งต่อได้อย่างไร
สุดท้ายผู้หญิงคนนั้นก็ถูกไล่ออกมาจากพื้นที่การแข่งขัน
พนักงานทุกคนรีบเข้ามาเก็บกวาดพื้นที่ ใช้สเปรย์กำจัดกลิ่นเพื่อทำลายกลิ่นของหัวน้ำหอมเหล่านั้น
“ในระหว่างที่ทุกคนกำลงตรวจสอบความเรียบร้อยของอุปกรณ์ ฉันขอประกาศกติกาในการแข่งขันสักหน่อย การแข่งขันครั้งนี้ไม่เหมือนกับปีที่ผ่านมา เพราะว่าเป็นรอบคัดเลือกเพื่อไปแข่งขันต่อที่ประเทศฝรั่งเศส ดังนั้น ทางฝรั่งเศสได้เพิ่มช่วงการแข่งขันขึ้นมาอีกหนึ่งช่วง ซึ่งก็หมายความว่าวันนี้การแข่งขันแบ่งออกเป็นสองช่วง ทำการคัดเลือกสองรอบ ผู้ที่ได้คะแนนสูงสุดสิบอันดับแรก จะได้รับสิทธิ์ในการเข้าร่วมการแข่งขันการปรุงน้ำหอมระดับนานาชาติทันที”
เมื่อประโยคนี้ถูกประกาศออกมา ผู้คนต่างก็เกิดอาการตกใจไปตามๆ กัน ประกาศเพิ่มช่วงการแข่งขันอย่างกะทันหันแบบนี้ พวกเขาจะไปมีเวลาเตรียมตัวมากมายขนาดนั้นได้อย่างไร
พิธีกรเห็นว่าเหตุการณ์เริ่มบานปลาย จึงรีบพูดเสริมขึ้นมา
“นี่ถือเป็นการทดสอบทักษะการแสดงศักยภาพเฉพาะหน้าออกมาแล้ว ไม่ว่าจะในสายอาชีพไหน ล้วนแต่ต้องเตรียมตัวให้พร้อมเสมอ มีเพียงผู้ที่มีความสามารถที่แท้จริงเท่านั้น ถึงจะมีสิทธิ์ที่จะได้เป็นผู้ชนะในตอนสุดท้าย ขอให้ทุกคนสู้ๆ และอวยพรให้ทุกท่านได้เข้าร่วมการแข่งขันปรุงน้ำหอมระดับนานาชาติอย่างราบรื่น”
ภายในงานยังคงชุลมุนวุ่นวายต่อไป เพียงแต่พิธีกรกลับไม่ได้พูดอะไรต่ออีก หันไปทักทายกับกรรมการแต่ละท่านที่อยู่ข้างๆ ก่อนจะพูดขึ้นมาอีกครั้ง
“ถ้าอย่างนั้น ขอประกาศเริ่มการแข่งขัน ณ บัดนี้!”
ไม่มีใครคิดว่าจะมีการเพิ่มช่วงการแข่งขันขึ้นมากลางคัน และในมือของทุกคนตอนนี้ก็มีเพียงสูตรน้ำหอมที่ตัวเองพึงพอใจที่สุดชุดเดียวเท่านั้น ถ้าหากสูตรนี้ใช้ไปแล้วในรอบที่หนึ่ง ถ้าอย่างนั้นรอบที่สองพวกเธอก็จะต้องเป็นผู้แพ้
เฉินเชียนโหรวโชคดีที่เธอเองเคยเตรียมการสำหรับการแข่งขันแล้ว แต่หลังจากที่ได้เห็นผลงานการออกแบบของเฉินฝานซิง เธอก็พักการออกแบบของตัวเองไว้
แต่ว่า ถ้าหากเอาสูตรน้ำหอมที่เธอคิดค้นไปใช้ในรอบแรก ก็คงจะไม่ใช่ปัญหาอะไร
ส่วนเฉินฝานซิงยิ่งไม่ต้องพูดถึง ตอนนั้นเธอได้เตรียมต้นฉบับไว้มากมายขนาดนั้น การแข่งขันนี้ แน่นอนว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับเธอ
เวลาค่อยๆ เดินไปเรื่อยๆ มีหลายคนที่แบกรับความกดดันจากการแข่งขันไม่ไหวจึงขอถอนตัวออกจากการแข่งขันไปด้วยสีหน้าซึมกระทือ
บางคน ในระหว่างที่กรรมการเดินมาตรวจสอบ เนื่องจากพบว่าขั้นตอนไม่ถูกต้อง จึงถูกตัดสินตกรอบทันที
คนที่เหลืออยู่ในการแข่งขันเริ่มน้อยลงทุกที สุดท้าย ก็เหลือเพียงผู้ที่สร้างผลงานออกมาได้สำเร็จ ในบรรดาผู้เข้าแข่งขันเหล่านั้นมีเฉินฝานซิง เฉินเชียนโหรว และอันน่าลี่รวมอยู่ด้วย
ส่วนในใบรายชื่อของผู้ที่เข้ารอบสามสิบคนแรก รายชื่อของ เฉินฝานซิง เฉินเชียนโหรว อันน่าลี่ ก็อยู่ในนั้นด้วย