มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 26
“ฉันสงสัยว่านายเต็มใจที่จะเลี้ยงมื้อเย็นพวกเราหรือเปล่า เจอรัลด์? ยังไงก็ตาม พวกเราคือเพื่อนร่วมชั้นกันมานานกว่าสามปีนะ” ในเวลานี้พวกผู้หญิงบางคนโผล่งขึ้นมา
เจอรัลด์คิดกับตัวเอง เนื่องจากว่าเขาได้พูดว่าเขาถูกลอตเตอรี่ผู้คนคงจะรู้สึกไม่สบายใจถ้าเขาไม่ได้เสนอที่จะเลี้ยงอาหารสักมื้อให้แก่พวกเขา
ความจริงแล้ว ในตอนแรกนั้นเจอรัลด์วางแผนที่จะเลี้ยงอาหารเย็นดี ๆ ให้กับนาโอมิและเพื่อนร่วมห้องของเขาด้วย
แต่ตอนนี้…
เจอรัลด์เพียงตอบกลับ “เอาหละ ฉันจะเลี้ยงอาหารเย็นทุกคนในคืนนี้ ใครที่อยากจะมาก็มานะ”
ความจริงแล้ว ความหมายที่ซ่อนในคำพูดของเจอรัลด์คือคนที่รู้ตัวว่าสนิทกับเขาสามารถมาร่วมทานอาหารเย็นกับเขาได้หากว่าพวกเขาต้องการ
“เย้!”
เพื่อนร่วมชั้นทั้งหมดของเขาเริ่มส่งเสียงเชียร์อย่างทันทีและแม้แต่บทเรียนของพวกเขาก็ดูเหมือนจะน่าสนใจขึ้นมาในวันนั้น นอกจากนี้ ผู้คนจำนวนมากขึ้นได้มาล้อมรอบเจอรัลด์เนื่องจากพวกเขาต้องการจะรู้ว่าเจอรัลด์ได้ถูกลอตเตอรี่เป็นจำนวนเงินเท่าไหร่กันแน่ อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ปฏิเสธที่จะพูดอะไรเลยและนี่ทำให้เพื่อนร่วมชั้นทั้งหมดของเขากังวลมาก
“แดนนี่ เราจะไปทานอาหารเย็นคืนนี้ไหม? พวกเราควรไปหรือเปล่า? ฉันคิดว่าเด็กนั่นพยายามที่จะยั่วยุพวกเราโดยตั้งใจ” บลอนดี้พูดขึ้นด้วยท่าทางที่ขมขื่น
คนที่เขากลั่นแกล้งและรังเกียจตลอดมาในขณะนี้เองกลับดีกว่าเขาอย่างฉับพลัน! แน่นอนที่เขาจะรู้สึกอึดอัดใจกับสถานการณ์
บลอนดี้รู้สึกเช่นนั้น
“ฮ่าฮ่าฮ่า แน่นอนพวกเราต้องไป! พวกเราต้องไปเพื่อที่ว่าเราจะสามารถปลอกลอกเงินจากเด็กนี่ได้ในคืนนี้…”
แดนนี่ยิ้มและลูบไล้คางของเขาขณะที่จ้องเจอรัลด์
บลอนดี้เข้าใจความหมายของแดนนี่อย่างทันที “เอาหละ แดนนี่!นายเยี่ยมที่สุดไปเลย!”
จากนั้นในตอนเที่ยง เจอรัลด์ได้ตัดสินใจจองร้านอาหารเพื่อเป็นเจ้าภาพในมื้อเย็นของคืนนั้น เขาต้องแสดงให้เพื่อนร่วมชั้นของเขาเห็นว่าเขานั้นยิ่งกว่าเต็มใจที่จะเลี้ยงพวกเขาอาหารเย็นอย่างแน่นอน เขาต้องเป็นเจ้าภาพอาหารเย็นที่หนึ่งในร้านอาหารในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่
อย่างไรก็ตาม เขารู้ว่าเขาไม่สามารถเลือกร้านอาหารที่หรูหราและชั้นนำมากเกินไป มิอย่างงั้น ทุกคนคงจะพูดว่าเขาแสร้างเพื่อที่จะเป็นคนร่ำรวยในเมื่อเขาไม่ได้มีอันจะกินขนาดนั้นก็ตาม
ดังนั้น เจอรัลด์ตัดสินใจจองร้านอาหารที่ชื่อว่า โฮมแลนด์ คิชเช่นเพื่อเป็นเจ้าภาพในการเลี้ยงมื้อเย็นแทน เป็นเพราะว่าร้านนี้สะดวกสบายกว่ามากเมื่อเทียบกับร้านอาหารหรูแกรนด์มาแชลตรงถนน
ทันทีที่เขาได้เข้ามาในร้านอาหาร เจอรัลด์เห็นคนไม่กี่คนที่เขารู้จักอยู่ในร้านอาหาร
“ผู้จัดการ ผมได้ใช้เงินค่อนข้างเยอะที่นี่ในวันนี้ ผมจ่ายมากกว่า 300 ดอลลาร์ต่อหัว คุณต้องให้ส่วนลดผมเมื่อผมมาที่นี่อีกครั้งในอนาคต…”
“ฮ่าฮ่าฮ่า นั่นไม่มีปัญหาเลย คุณไรท์ ฉันต้องให้ส่วนลดคุณอย่างแน่นอนเมื่อคุณมาที่นี่อีกครั้งในครั้งหน้า!”
“วิคเตอร์มีชื่อเสียงที่ดีมากจริง ๆ!”
“เธอพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่? เธอรู้ไหมว่าวิคเตอร์คือใคร? เขาขับรถออดี้ A6 เชียวะตอนนี้! อีกอย่าง โฮมแลนด์ คิชเช่นคือหนึ่งในร้านอาหารทรงเกียรติในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ ใครก็ตามที่ได้แต่งงานกับวิคเตอร์จะต้องมีชีวิตที่ดีในอนาคตอย่างแน่นอน”
“วิทนีย์ เหตุผลที่ว่าทำไมพวกเราสามารถมาที่นี่และทานอาหารกันที่ร้านอาหารแห่งนี้ได้ในวันนี้เป็นเพราะว่าวิคเตอร์เห็นแก่หน้าเธอ…”
ในเวลานี้เจอรัลด์มองไปรอบๆตรงกลุ่มของผู้คนในร้านอาหาร วิทนีย์ ประธานของสหภาพนักศึกษา วิคเตอร์ รองประธานของสหภาพนักศึกษา และเพื่อนของวิทนีย์ไม่กี่คนอยู่ที่นี่ในตอนนี้
พวกเขาทั้งหมดกำลังมองวิคเตอร์ด้วยความชื่นชมบนสีหน้าที่บอกคำตอบหมดแล้วบนใบหน้าของพวกเธอ
“สวัสดีครับ คุณผู้ชาย”
เจอรัลด์ไม่ต้องการที่จะพบเจอพวกเขาและเขา้องการหลีกเลี่ยงวิทนีย์เป็นพิเศษเพราะปากของเธอ
เหมือนปืนใหญ่ เขาอยากจะหันหลังกลับและเป็นเจ้าภาพมื้ออาหารของเขาที่ร้านอาหารอื่นแทน ไรก็ตาม บริกรได้ค้นพบเขาและเขาโค้งคำนับอย่างรวดเร็วขณะที่เขาทักทายเจอรัลด์ด้วยเสียงที่ดังมาก
วิคเตอร์และแขกที่เหลือหันมามองพวกเขาอย่างทันทีทันใด
เมื่อวิคเตอร์เห็นเจอรัลด์ ตาของเขาสว่างขึ้นในทันที
“เจอรัลด์!”
วิทนีย์ตะโกนขึ้นอย่างสงสัย หลังจากนั้น เธอถามว่า “นายมาทำอะไรในสถานที่เช่นโฮมแลนด์ คิชเช่น?”
ในสายตาของเธอ เจอรัลด์คือคนบางคนที่ต้องทำงานหนักในทุก ๆ วันเพื่อหาเงินให้พอในการยังชีพของเขา หากว่าเขาไม่ได้คิดที่จะหาเงินอย่างไรในวันนี้ เขาจะต้องกังวลอย่างแน่นอนเกี่ยวกับว่าเขาจะกินอะไรในวันพรุ่งนี้
ทำไมเขาถึงมาที่ร้านอาหารระดับชั้นนำเช่นนี้ได้?
“บางทีเขาอาจจะมาทำงานเสริมที่นี่!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า พวกเรายังมีเรียนทีหลังในตอนบ่ายและเขามาที่นี่เพื่อทำงานเสริมตอนนี้เหรอ?”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันเดานะเขาออกมาที่นี่อย่างเงียบ ๆ เพราะเขาไม่มีเงินที่จะจ่ายค่าเล่าเรียนในวันนี้! ฉันเดาว่าเขาพยายามที่จะทำงานเสริมและเพื่อหาเงินพิเศษที่นี่ในวันนี้! มิอย่างนั้น เขาจะถูกไล่ออกที่ไม่สามารถหาเงินมาจ่ายค่าเรียนได้”
พวกผู้หญิงสี่ห้าคนที่รู้เกี่ยวกับสถานการณ์ทั้งหมดของเจอรัลด์พากันหัวเราะขณะที่พวกเธอพูดในหมู่กันเอง
วิทนีย์มีสีหน้าที่เย็นชาบนใบหน้าของเธอขณะที่เธอยังคงถามคำถามเจอรัลด์ “เจอรัลด์ นายกำลังพยายามที่ทำงานเสริมตอนนี้ในเมื่อพวกเรายังคงมีเรียนในช่วงบ่ายเหรอ? นายเชื่อไหมว่าฉันจะรายงานเรื่องนี้ให้กับฝ่ายกิจการนักศึกษาเพื่อที่นายจะได้ถูกลงโทษและโดนหักเครดิต? ฉันจะทำให้แน่ใจว่านายไม่สามารถที่จะเรียนจบเพราะนายไม่มีเครดิตพอที่จะเรียนต่อได้!”
วิคเตอร์ยิ้มเยาะขณะที่มองเจอรัลด์ เจอรัลด์พึ่งพาผลการเรียนที่ดีมาตลอดเพื่อศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยนี้ อย่างไรก็ตาม แม้ว่าพบเจอเขา รองประธานสภาพนักศึกษา เจอรัลด์ไม่แม้แต่จะทักทายเขาเลย
วิคเตอร์อยากจะเห็นว่าเจอรัลด์จะอยู่รอดโดยปราศจากความช่วยเหลือของสหภาพนักศึกษาและเงินช่วยเหลือ
“ฉันไม่ได้มานี่เพื่อทำงานเสริม ฉันมานี่เพื่อจองห้องสำหรับมื้อเย็น”
เจอรัลด์ยังรู้สึกโกรธและหัวเสียนิดหน่อยเมื่อเขาได้ยินวิทนีย์และเพื่อนที่เหลือของเธอดูถูกและล้อเลียนเขา ดังนั้นเขาเพียงตอบกับเธอด้วยท่าทางไม่แยแส
หลังจากนั้น เขามุ่งตรงไปยังเคาน์เตอร์ทันที
“ว่าไงนะ? เขามานี่เพื่อจองห้องสำหรับมื้อเย็นเหรอ?”
ในเวลานี้วิทนีย์และเพื่อน ๆ ที่เหลือของเธอตกใจและพวกเขายังเต็มไปด้วยการดูถูกและรังเกียจเจอรัลด์มากขึ้น…