บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 46
ทุกคำที่ออกมาจากปากเขาทำให้ความรู้สึกเหมือนทาเกลือบนบาดแผลสดและเลือดของเธอ ความเจ็บปวดที่จี้เข้ากระดูกทำให้ร่างกายของเธอชาไปหมด
“หึ หึ…” มาเดลีนหัวเราะอย่างเวทนา
มันเป็นสิ่งที่ยืนยันว่าตัวตนของเขาถูกเปิดเผยว่าเขาโหดร้ายมากแค่ไหนถึงกับกำจัดเด็กที่พึ่งเกิดคนนั้นออกไปได้อย่างง่ายดาย
มันเป็นสิ่งที่ปรากฎออกมาว่าเขาสามารถบดกระดูกลูกของตัวเองให้เป็นฝุ่นผงเพื่อปีศาจหญิงตนนั้นได้!
มาเดลีนคิดว่าหัวใจของเธอตายแล้ว เธอคิดว่าเธอจะไม่สามารถรู้สึกเจ็บปวดได้อีกต่อไป
อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้คาดหวังว่าบาดแผลเหล่านั้นจะเริ่มแผดเผาเธออีกครั้งเมื่อเธอได้พบกับผู้ชายคนนั้นในสถานการณ์นี้
“เจเรมี่ ฉันไม่คิดมาก่อนว่ามาเดลีนจะมาสร้างปัญหาให้ฉันในตอนที่เธอออกจากคุก ฉันกลัวมาก ฉันกลัวมากว่าเธอจะทำร้ายลูกของเราอีกครั้ง เธอฆ่าลูกของเราไปแล้วครั้งหนึ่ง ฉันไม่อยากให้มันเกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง”
เมเรดิธพิงหน้าอกของเจเรมี่พลางสะอื้น
เธอพูดอย่างไร้เดียงสา แต่เห็นได้ชัดว่าเธอจงใจจุดไฟแห่งความโกรธในใจของเจเรมี่
อย่างที่ผู้หญิงคนนั้นคาดไว้ เจเรมี่ขมวดคิ้วเมื่อสายตาที่มุ่งร้ายและน่ากลัวของเขามองมาที่มาเดลีน
“มาเดลีน เธอคิดว่าการติดคุกสามปีนั้นสั้นเกินไปสำหรับเธองั้นหรือ? ถ้าเธอต้องการกลับไปที่นั่นเธอสามารถบอกฉันได้ อย่าให้ฉันจับได้ว่าเธอคุกคามเมอร์อีก!”
เขาผลักมาเดลีนออกไปอย่างเกรี้ยวกราดและเตือนด้วยน้ำเสียงเย็นชา การปกป้องและความอดทนของเขาที่มีต่อเมเรดิธรุนแรงยิ่งกว่าเดิม ทุกอย่างชัดเจนในน้ำเสียงของเขา
มาเดลีนเซและล้มลงบนพื้น เธอสั่นสะท้านจากความเจ็บปวดทั่วร่างกาย
เมื่อเธอนึกถึงการเฆี่ยนตีและความทุกข์ทรมานนับ 1,000 ครั้งทั้งวันทั้งคืน หัวใจของเธอก็เริ่มเต้นเร็วขึ้น
เธอไม่อยากกลับไปใช้ชีวิตที่นั่นด้วยความไม่ยุติธรรมนี้อีก
มาเดลีนกัดฟันและกำหมัดแน่น ความรักที่ลึกซึ้งที่เธอมีต่อเจเรมี่ในดวงตาของเธอก็เปลี่ยนไปอย่างมาก
เธอเกลียดสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้!
เธอเกลียดทุกสิ่งที่เมเรดิธ หญิงปีศาจ คนนี้ที่ทำเรื่องพวกนี้! เธอเกลียดความเลือดเย็นและความโหดร้ายของผู้ชายคนนี้! เธอยังเกลียดเขาที่ปล่อยให้เมเรดิธทำสิ่งเหล่านั้นโดยปราศจากศีลธรรมทั้งทางตรงและทางอ้อมครั้งแล้วครั้งเล่า
ทำไมกันลูกสาวที่มีค่าของเธอจึงต้องชดใช้ให้กับปีศาจหญิงคนนี้ เมเรดิธ ที่ก่ออาชญากรรม?
เมเรดิธคือคนที่สมควรตาย!
“เจเรมี่ไปกันเถอะ วันนี้เป็นวันเกิดปีที่สองของหนูน้อยสุดที่รักเรา อย่าทำให้แม่และพ่อและคนที่อื่นๆรอเรานานเกินไป” เมเรดิธกล่าวอย่างอ่อนหวาน หลังจากที่เธอพูดอย่างนั้นเธอก็จับมือของเจเรมี่แล้วหันกลับ
หัวใจของมาเดลีนถูกหั่นด้วยมีด
เฮ้ ช่างน่าขัน
วันนี้ยังเป็นวันเกิดของลูกสาวที่มีค่าของเธอที่ถูกฆ่าตายอย่างไร้ความปราณี
ถ้าเธอยังมีชีวิตอยู่ เธอคงจะมีอายุสอบขวบเช่นกัน
เธอเงยหน้าขึ้นมองด้านหลังของพวกเขา ภาพนั้นทำให้ดวงตาของเธอเหมือนปลายเข็ม
เธอหลงไหลผู้ชายแบบไหนกันมาหลายปี?
คำสัญญาที่สวยงามเหล่านั้นเมื่อพวกเขายังเด็กได้กลายเป็นความฝันในจินตนาการ ตอนนี้ เป็นเวลาที่เธอต้องตื่นจากความฝันนี้
…
มาเดลีนพบสถานที่สำหรับสร้างสุสานสำหรับเด็กที่หายไปของเธอ มันอยู่ติดกับสถานที่ที่ฝังปู่ของเธอ
หลังจากที่เอวารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอเห็นรอยฟกช้ำเหมือนคนตายบนใบหน้าเาเดลีน เธอคว้ามีดและกำลังจะไปขอคำอธิบายจากเจเรมี่และเมเรดิธ อย่างไรก็ตาม มาเดลีนหยุดเธอไว้ได้
เจเรมี่เป็นใคร? ด้วยตัวตนและภูมิหลังของเขา มีใครในเกลนเดลกล้าสร้างความไม่พอใจให้เขา?