ตอนที่ 431 ตอกปิดฝาจนไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดอีก
เมื่อได้ยินคำพูดฉู่จยาเหยาทุกคนที่อยู่ตรงนั้นรวมทั้งเกาจื้อเวยก็อดนิ่งอึ้งไปไม่ได้
ทุกคนต่างไม่เข้าใจความหมายของฉู่จยาเหยาไปชั่วขณะ…
มีคนคิดจะแย่งคนของพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์อย่างงั้นเหรอ?
ใครกันนะที่กล้ามากขนาดนี้ กลับกล้าแย่งคนจากฉู่จยาเหยาได้?
และ ‘คน’ ที่ฉู่จยาเหยาหมายถึงคือใคร?
หลังจากเงียบสงัดไปครู่หนึ่ง ในที่สุดก็มีนักข่าวที่ทนไม่ไหว เอ่ยถามด้วยความระแวดระวังออกมาว่า “ประธานฉู่ เมื่อกี้คุณหมายความว่ายังไง…ใครจะแย่งคนของคุณเหรอครับ?”
ฉู่จยาเหยาหัวเราะพร้อมตอบว่า “ก็คุณเกาจื้อเวยคนนี้ไงล่ะครับ เมื่อกี้เขาพูดออกมาเองไม่ใช่เหรอไง”
อะไรนะ!
เกาจื้อเวย?
เมื่อกี้เกาจื้อเวยพูดอะไรนะ?
เขาพูดว่า…
เกาจื้อเวยมีสีหน้างุนงงเช่นเดียวกัน
บรรดานักข่าวนึกย้อนความทรงจำทันที จากนั้นก็นึกขึ้นมาได้ สิ่งที่เกาจื้อเวยพูดเมื่อครู่ก็คือ ถ้าหากหลินเยียนทำตัวว่านอนสอนง่าย ใช่ว่าเขาจะไม่เซ็นสัญญากับเธอ!
พับผ่าสิ! นี่ฉู่จยาเหยาหมายความว่ายังไงกันแน่?
คนที่เขาพูดถึงคงไม่ใช่…
เป็นไปไม่ได้ๆ ! บ้าไปแล้วเหรอไง! นี่จะเป็นไปได้ยังไงกัน?
วินาทีต่อมาคนทั้งหลายที่ไม่กล้าเชื่อการคาดเดาภายในใจก็ได้ยินฉู่จยาเหยาเอ่ยปากพูดขึ้นมาทันที “ต้องขอโทษด้วยจริงๆ คุณหลินเยียนคนนี้เซ็นสัญญากับพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์มาได้หนึ่งสัปดาห์กว่า และเป็นศิลปินในสังกัดพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์แล้วครับ”
ฉู่จยาเหยาหยุดครู่หนึ่ง จากนั้นจึงพูดต่อไปว่า “ผู้อำนวยการเกาคนนี้แย่งคนของผมต่อหน้าธารกำนัล เกรงว่าคงไม่ค่อยเหมาะนะครับ?”
คำพูดของฉู่จยาเหยาก่อความปั่นป่วนขึ้นมาอีกครั้ง ตกใจจนนิ่งอึ้งแทบจะทุกคน
ส่วนเกาจื้อเวยก็ยิ่งตะลึงงัน
มะ…เมื่อกี้ฉู่จยาเหยาพูดอะไรนะ? นี่เขามีปัญหาด้านประสาทสัมผัสรึเปล่านะ?
“พับผ่าสิ! นี่ฉันได้ยินอะไรเข้าน่ะ! ฉู่จยาเหยา…ฉู่จยาเหยาเมื่อกี้พูดว่าหลินเยียนเป็นศิลปินในสังกัดพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์!”
“เธอฟังไม่ผิด ประธานฉู่ยังพูดอีกว่าหลินเยียนเซ็นสัญญากับพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์มาตั้งอาทิตย์กว่าแล้วด้วย!”
“โกหกรึเปล่า! นี่จะเป็นไปได้ยังไง! นั่นคือพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์เชียวนะ! บริษัทดูแลศิลปินที่เจ๋งที่สุดในวงการบันเทิง เบื้องหลังยังมี บริษัทเงินทุนข้ามชาติเจเอ็ม คอร์เปอเรชั่นอีก! เงื่อนไขในการรับศิลปินไม่ต้องพูดถึงว่าเข้มงวดมากแค่ไหน แล้วพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์จะเซ็นสัญญากับหลินเยียนได้ยังไง?”
“แต่…นี่เป็นเรื่องที่ฉู่จยาเหยา ซีอีโอพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์พูดออกมาจากปากเองนะ แล้วจะโกหกได้ยังไง?”
เมื่อได้ยินประโยคนี้ ทุกคนพลันตกอยู่ในความเงียบงันอันแสนจะแปลกประหลาดทันที
จริงด้วยสิ เถ้าแก่พินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์พูดด้วยตัวเอง นั่นยังจะโกหกได้อีกเหรอ?
ตอนนี้เอง เผยหนานซวี่ที่อยู่ด้านข้างก็กวาดสายตามองนักข่าวที่และคนที่อยู่ตรงนั้น จากนั้นจึงเอ่ยปากพูดขึ้นมาเช่นเดียวกัน “หลินเยียนเซ็นสัญญากับพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์ตั้งแต่หนึ่งสัปดาห์ก่อนแล้วจริงๆ คนที่เซ็นพร้อมกันยังมีจ้าวหงหลิงที่เป็นผู้จัดการส่วนตัวของเธออีกด้วย ช่วงนี้บริษัทกำลังเตรียมตัวที่จะ ประกาศอย่างเป็นทางการอยู่ครับ”
แม้แต่ราชาภาพยนตร์เผยก็ยังออกมาพูดยืนยันด้วยตัวเอง…
นี่เป็นการตอกตะปูปิดฝาโลง ตอกปิดจนไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดอีก!
อันที่จริงอย่าว่าแต่คนที่มุงดูอยู่จะตกตะลึง แม้แต่ตัวหลินเยียนเองก็ยังรู้สึกเหนือความคาดหมายอยู่บ้างเช่นกัน เธอมองเผยหนานซวี่กับฉู่จยาเหยาประธานพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์ ที่อยู่ข้างเขาด้วยความสงสัย นี่มันเกิดอะไรขึ้น!
ตกลงกันแล้วว่าถึงเวลาก็ให้ฝ่ายประชาสัมพันธ์โพสต์เวยปั๋วประกาศอย่างเป็นทางการไม่ใช่เหรอไง…
ทำไมถึงเป็นประธานฉู่จยาเหยากับราชาภาพยนตร์เผยมาแจ้งประกาศอย่างเป็นทางการด้วยตัวเองล่ะ…
การประกาศอย่างเป็นทางการนี้ออกจะยิ่งใหญ่เกินไปสักหน่อยรึเปล่า?
ตอนนี้หลินเยียนทำได้แค่ยินดี โชคดีที่คนที่มายังไม่ใช่เผยอวี้เฉิง…
ไม่อย่างนั้นคงคุมสถานการณ์ไม่อยู่แน่
“ราชาภาพยนตร์เผย…ที่คุณพูดเมื่อครู่เป็นเรื่องจริงเหรอครับ? หลินเยียนเซ็นสัญญากับพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์แล้วจริงเหรอ?” เหล่านักข่าวเริ่มถามเสียงเซ็งแซ่ขึ้นมาทันที
เผยหนานซวี่ “เรื่องจริงแน่นอน อีกประเดี๋ยวฝ่ายประชาสัมพันธ์คงจะแจ้งประกาศอย่างเป็นทางการแล้วล่ะครับ”
ตอนที่ 432 ความจริงเปิดเผย
นักข่าว “ถ้าอย่างนั้นก่อนหน้านี้ที่ลือกันว่าคุณดูแลหลินเยียนมากเป็นพิเศษ แถมวันนี้ยังช่วยเธอแก้ไขสถานการณ์บนพรมแดงโดยเฉพาะอีก นั่นเป็นเพราะเธอเซ็นสัญญาพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์แล้วงั้นเหรอครับ”
“เป็นศิลปินบริษัทเดียวกันก็ต้องดูแลมากกว่าบ้างเป็นธรรมดาครับ” เผยหนานซวี่ยอมรับทันที
ทุกคน “…”
ทุกคนพลันตาโตอ้าปากค้างมองเกาจื้อเวยกับอันเชี่ยนเชี่ยนทันที
“หลินเยียนเซ็นสัญญากับพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์มาตั้งสัปดาห์กว่าแล้ว แล้วเรื่องที่เกาจื้อเวยบอกว่าเมื่อสี่วันก่อนหลินเยียนทำทุกวิถีทางเพื่อยั่วยวนเขา เพื่อทำให้ได้เซ็นสัญญากับฉี่ซิง เอนเตอร์เทนเมนต์มันคืออะไรกันล่ะ?” มีคนเอ่ยถามจากในฝูงชน
“ไร้สาระ! นี่ยังต้องถามอีกหรือไง? เกาจื้อเวยคนนี้ก็ต้องใส่ความกันน่ะสิ! หลินเยียนเซ็นสัญญากับพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์ ยังต้องไปยั่วยวนเขาเพื่อขอร้องให้ตัวเองเข้าฉี่ซิง เอนเตอร์เทนเมนต์อีกหรือไง?สมองเพี้ยนไปแล้วเหรอ”
“แม่เจ้าโว้ย! ที่แท้ความจริงก็คือเกาจื้อเวยคนนี้พูดเองเออเองตั้งแต่ต้นจนจบ?”
ขณะนี้ เมื่อต้องเผชิญกับข้อสงสัยที่เพิ่มพูนมากขึ้นเรื่อยๆ เกาจื้อเวยสมองขาวโพลนไปหมด เหงื่อเย็นไหลพร่างพรูออกมา
ก่อนหน้านี้หลินเยียนกับเจ้าหงหลิงบอกเขามาตลอดว่าเซ็นสัญญากับบริษัทอื่นไปแล้ว แต่เขาดันไม่เชื่อ ทั้งยังไปสืบข่าวด้วยตัวเองจนยืนยันได้ว่าพวกเธอไม่ได้เซ็นสัญญากับใคร
แต่เขาคิดไม่ถึงว่าบริษัทที่หลินเยียนเซ็นสัญญากลับเป็นพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์เสียได้!
มิหนำซ้ำยังเซ็นไปตั้งแต่หนึ่งสัปดาห์ก่อนแล้วอีกต่างหาก!
ทีนี้ต่อให้เขาอธิบายยังไงก็ไม่มีประโยชน์แล้ว…
“พระเจ้า! คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าก่อนหน้านี้เจ้าเกาจื้อเวยคนนี้แสดงท่าทางโมโหเดือดดาล แถมยังพูดจามีเหตุมีผลอีก พูดว่าหลินเยียนแก้ผ้าขอร้องให้รับเธอไว้อะไรต่อมิอะไร ที่แท้ก็แต่งเรื่องทั้งนั้น!”
“พรืด ช่างแต่งเรื่องเก่งจริงๆ เลยนะ! มิน่าล่ะ ก่อนหน้านี้หลินเยียนถึงพูดว่าเธอไม่มีเหตุผลที่จะทำแบบนี้! ก็เธอเซ็นสัญญากับพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์ไปแล้ว แล้วจะไปหาเกาจื้อเวยได้ยังไง!”
“อันเชี่ยนเชี่ยนที่เกาจื้อเวยดูแลคนนั้นก็ไม่ใช่คนดิบดีอะไรหรอกนะ ช่วยเกาจื้อเวยพูดโกหกปาวๆ!”
“ฉันเข้าใจแล้ว พอเกาจื้อเวยไล่หลินเยียนออกไปแล้ว เห็นว่าหลินเยียนดังเป็นพลุแตก ตอนนี้เลยอยากดึงตัวหลินเยียนกลับไปเซ็นสัญญาเพื่อหาเงินให้ แต่ผลกลับกลายเป็นว่าหลินเยียนไม่รับปาก ดังนั้นเลยใช้แผนการต่ำช้าแบบนี้ กลับขาวเป็นดำ บังคับให้หลินเยียนยอมจำนน! นี่มันช่างไร้ยางอายเกินไปแล้วนะ!”
“น่าจะเป็นแบบนี้ไม่ผิดแน่! แต่ใครจะไปคิดว่าหลินเยียนกลับเซ็นสัญญากับพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์ได้! จึ๊ๆๆ ตบหน้าคราวนี้…ดังจริงๆ เลยนะเนี่ย!”
……
เรื่องมาถึงขั้นนี้ คนที่มีอีกร้อยปากก็ยากจะแก้ตัว กลายเป็นด่าทอเกาจื้อเวย อันเชี่ยนเชี่ยนแทน
เดิมทีหลักฐานของพวกเขาก็ไม่หนักแน่นอยู่แล้ว เถ้าแก่พินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์กับดาราดังใต้สังกัดยังมาประกาศอย่างเป็นทางการด้วยตัวเองอีก ความจริงจึงเปิดเผยอย่างราบรื่น!
เกาจื้อเวยปาดเหงื่อ อธิบายด้วยความร้อนใจอย่างยิ่ง “มะ…ไม่ใช่…ไม่ใช่แบบนี้นะครับ…ที่จริงแล้วเป็นการเข้าใจผิดกัน…หลินเยียนมาหาผมคืนนั้นเพื่อคุยเรื่องงานเท่านั้นเอง…ผมคงแค่เข้าใจเธอผิดไป…”
เมื่อกี้เพิ่งพูดจาสาบานใหญ่โตพูดว่าหลินเยียนยั่วยวนเขาอย่างไรบ้าง ตอนนี้เพิ่งจะมาบอกว่าเข้าใจผิด แล้วใครเขาจะเชื่อ
ตอนนี้อันเชี่ยนเชี่ยนยิ่งเสียใจอย่างยิ่ง ถ้ารู้ตั้งแต่แรก เธอคงไม่ช่วยเป็นพยานให้เกาจื้อเวย ผลกลายเป็นว่าถูกเกาจื้อเวยลากไปซวยทั้งอย่างนี้
ใส่ร้ายเพื่อนร่วมวงการแบบนี้ แล้ววันหลังเธอยังจะอยู่ในวงการได้อย่างไร
ตอนนี้คนที่ร้อนใจยิ่งกว่ายังมีเจี่ยงซือเฟยซึ่งเดิมทีกำลังเตรียมตัวยืนดูฉากสนุกๆ อยู่ด้านข้าง
ขณะนี้เจี่ยงซือเฟยถึงขั้นสูญเสียการควบคุมตัวเอง เปล่งเสียงถามออกมาว่า “นี่…นี่มันเป็นไปไม่ได้เกินไปแล้วนะ! ด้วยสภาพของหลินเยียน จะไปเซ็นสัญญากับพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์ได้ยังไง”