ตอนที่ 523 พิธีจีนหรือพิธีตะวันตก (1) / ตอนที่ 524 พิธีจีนหรือพิธีตะวันตก (2)

หวานรักจับหัวใจท่านประธาน

ตอนที่ 523 พิธีจีนหรือพิธีตะวันตก (1)

 

 

เธอยังไม่ทันจะพูดจบ อวี๋เยว่หานก็หรี่ตาเล็กลง มองดูเธออย่างพิจารณาอีกรอบหนึ่ง

 

 

ท่าทีจริงจังของอวี๋เยว่หาน ทำให้เธอรู้สึกกังวลขึ้นมา

 

 

เม้มปาก รอคอยให้เขาค้นพบหรือไม่ก็เอ่ยปากถามออกมาว่า เธอคือแม่ของเสี่ยวลิ่วลิ่วจริงหรือเปล่า

 

 

วินาทีต่อมา มุมปากของชายหนุ่มก็ยกยิ้มขึ้น มีแววเจ้าเล่ห์

 

 

“เหยียนเสี่ยวมู่ คุณคลอดลูกสาวที่น่ารักขนาดนี้ออกมาไม่ได้หรอก”

 

 

เหนียนเสี่ยวมู่ “……” !!

 

 

ไม่รักแล้ว!

 

 

ตอนนี้เธอไม่อยากพูดอะไรอีกแล้ว!

 

 

คุณไปสืบหาเอาเองแล้วกัน รอตอนที่ค้นพบความจริง แล้วจะได้รู้กันว่าใครที่คลอดลูกสาวที่น่ารักออกมาไม่ได้!

 

 

เหยียนเสี่ยวมู่โมโหจนควันแทบออกหู อุ้มเสี่ยวลิ่วลิ่วเอาไว้ แล้วหมุนตัวเดินจากไป

 

 

“เสี่ยวลิ่วลิ่ว เราไปกันเถอะ คืนนี้แม่จะนอนเป็นเพื่อนหนูเอง!”

 

 

อวี๋เยว่หาน……

 

 

 

 

 

 

 

 

วันต่อมา พอเหยียนเสี่ยวมู่มาถึงบริษัท ก็ได้รับสายจากทางสถานีตำรวจ

 

 

เรื่องการลักพาตัว มันผ่านไปสักระยะหนึ่งแล้ว

 

 

เหนียนเสี่ยวมู่ยังคิดอยู่เลยว่ามันคงยากที่จะหาเบาะแสอะไรเพิ่มเติมได้ จู่ๆ ได้รับสายจากตำรวจ ก็อึ้งไปพักหนึ่ง

 

 

หลังจากวางสาย เธอบอกเลขาเอาไว้ แล้วเดินถือกระเป๋าออกไปด้านนอก

 

 

เมื่อมาถึงชั้นล่าง ก็พบกันอวี๋เยว่หานที่เดินออกมาจากลิฟต์อีกตัวพอดี

 

 

เธอกำลังจะเอ่ยถามว่าเขาจะไปไหน อวี๋เยว่หานก็เดินมาอยู่ตรงหน้าเธอเสียก่อน “มีเบาะแสคนที่จ้างคนไปลักพาตัวคุณแล้ว ผมจะไปเป็นเพื่อน”

 

 

เหนียนเสี่ยวมู่พยักหน้า เดินออกไปด้านนอกพร้อมกับเขา

 

 

 

 

 

สถานีตำรวจ

 

 

ทนายความมารออยู่ล่วงหน้าก่อนแล้ว พอเห็นพวกเขาเดินเข้ามา ก็รีบมาต้อนรับ “คุณชายหาน ถามแน่ชัดแล้วครับ ตอนนี้เบาะแสที่ตำรวจสืบได้ยังไม่สามารถประกาศออกมาได้ เพียงแค่ชี้ตัวผู้ต้องสงสัยได้แล้ว ต้องการให้คุณเหนียนมาให้ข้อมูลเพิ่มเติม เพื่อดูว่าจะช่วยไขคดีได้ไหม”

 

 

สิ้นสุดคำพูด อวี๋เยว่หานก็หันไปมองทางเหนียนเสี่ยวมู่

 

 

เหนียนเสี่ยวมู่ยิ้มให้เขาเล็กน้อย “งั้นฉันเข้าไปคนเดียวก็ได้ คุณรอฉันอยู่ข้างนอกแปปนึงนะ”

 

 

เหนียนเสี่ยวมู่พูด แล้วก็เดินตามเจ้าหน้าที่เก็บหลักฐานเข้าไปด้านใน

 

 

ทางตำรวจอยากให้เธอช่วยเล่าเรื่องราวในวันที่เกิดเหตุ พร้อมทั้งเสียงที่ได้ยินและคนที่พบเห็นในเหตุการณ์วันนั้นให้ฟังอย่างละเอียดอีกรอบ

 

 

ความจำของเหนียนเสี่ยวมู่ดีอยู่แล้ว

 

 

แม้ว่าเหตุการณ์มันจะผ่านไปแล้วสักพัก แต่เธอก็ยังคงจำได้อย่างแม่นยำ

 

 

“ฉันสงสัยว่าฝ่ายนั้นวางแผนมาดีแล้ว อีกอย่างก็ดูจะคุ้นเคยดี อันที่จริง ปกติเวลาที่ฉันไปทำงานก็มักจะนั่งรถไปกับแฟนของฉัน มีแค่บางครั้งเท่านั้นที่จะเรียกแท็กซี่ แต่มันกลับบังเอิญที่วันนั้นรถที่นั่งดันมีปัญหาขึ้น ฉันเลยสงสัยว่า พวกนั้นคงจะแอบซุ่มดูอยู่หลายวันแล้ว เพื่อรอวันที่ฉันขึ้นรถแท็กซี่”

 

 

เหนียนสี่ยวมู่วิเคราะห์เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

 

 

ตอนที่เธอรู้สึกว่ารถที่นั่งไปมีปัญหา เธอรีบโทรหาอวี๋เยว่หานเพื่อขอความช่วยเหลือเป็นลำดับแรก

 

 

แต่ว่าโทรศัพท์ดันถูกตัดสัญญาณ

 

 

มันก็เห็นได้ชัดเลยว่า รถคันนั้นเตรียมตัวมาเพื่อลักพาตัวเธอโดยเฉพาะ ขนาดที่ว่าติดตั้งเครื่องตัดสัญญาณโทรศัพท์ไว้ในรถพร้อมเสร็จสรรพ

 

 

“ช่วงนี้คุณเหนียนได้ไปล่วงเกินใคร หรือว่าเคยมีปัญหาทะเลาะกับใครหรือเปล่าครับ” พนักงานจดบันทึกสอบถามออกมา

 

 

สิ้นเสียงคำถาม เหนียนเสี่ยวมู่ก็คิดตามอย่างละเอียด

 

 

ปัญหานี้ เธอคิดอยู่หลายรอบแล้ว

 

 

ช่วงนี้คนที่มีปัญหากับเธอ มีอยู่แค่สองคน

 

 

“ดาราที่ชื่อจางฉี กับคุณหนูใหญ่ตระกูลเหวิน เหวินหย่าไต้”

 

 

จางฉีเป็นเพราะเล่นสกปรก เลยถูกเปลี่ยนตัว

 

 

แถมยังทำผิดสัญญา ต้องชดใช้ด้วยเงินจำนวนมาก

 

 

จึงโกรธแค้นเธอมาโดยตลอด

 

 

แม้ว่าเรื่องจะผ่านไปนานแล้ว แต่ก็ได้ยินมาว่าหญิงสาวยังคงด่าเธออยู่

 

 

จ้างให้คนมาลักพาตัวเธอ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้

 

 

ส่วนเหวินหย่าไต้……

 

 

บนโลกใบนี้ คงไม่มีใครอีกแล้วที่อยากจะเห็นชีวิตของเธอถูกทำลายได้มากเท่ากับเหวินหย่าไต้

 

 

อีกอย่างตอนนี้เธอคบอยู่กับอวี๋เยว่หาน จ้างผู้ชายจำนวนหนึ่งให้มาทำลายความบริสุทธิ์ของเธอ เหวินหย่าไต้น่าจะทำออกมาได้มากกว่า

 

 

 

 

ตอนที่ 524 พิธีจีนหรือพิธีตะวันตก (2)

 

 

แต่ว่าเรื่องพวกนี้มันก็เป็นเพียงการคาดเดาของเธอเท่านั้น

 

 

ความจริงเป็นอย่างไร ยังต้องรอการพิสูจน์จากทางตำรวจ

 

 

“ผมจดบันทึกสิ่งที่คุณเหนียนพูดเอาไว้หมดแล้ว ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือกับทางเรานะครับ ถ้าเกิดคุณนึกอะไรขึ้นมาได้อีก มาให้ข้อมูลเพิ่มเติมกับทางเราได้ตลอด”

 

 

“ขอบคุณค่ะ ลำบากคุณแล้ว”

 

 

เหนียนเสี่ยวมู่กล่าวขอบคุณ แล้วจึงเดินออกจากสถานีตำรวจไป

 

 

พอเดินมาด้านนอก ก็มองเห็นร่างสูงสง่าของอวี๋เยว่หานยืนอยู่ใต้ต้นไม้ริมถนน

 

 

ลำต้นของต้นไม้เปลือยเปล่า มีแค่หิมะปกคลุมอยู่

 

 

บนพื้นก็เต็มไปด้วยกองหิมะ

 

 

ลมพัดผ่านมา หนาวจับใจ

 

 

เหนียนเสี่ยวมู่กระชับเสื้อคลุมที่ใส่อยู่โดยไม่รู้ตัว ขณะที่กำลังสงสัยอยู่ว่าทำไมชายหนุ่มไม่เข้าไปนั่งรอในรถ ก็เห็นว่าเขากำลังคุยโทรศัพท์อยู่

 

 

ใบหน้าเยือกเย็นนั้น ปรากฏร่องรอยความทนไม่ไหว

 

 

มือข้างหนึ่งล้วงอยู่ในกระเป๋าของเสื้อคลุมกันลม ลำตัวเอนตัวพิงต้นไม้ต้นนั้น น้ำเสียงมั่นคงเอ่ยพูด

 

 

“ย่าครับ ไม่ต้องยุ่งยากขนาดนั้นหรอก……ผมไม่ได้หาว่าย่าวุ่นวาย…..”

 

 

“พิธีจีนหรือตะวันตกก็ได้ทั้งนั้น……ครับๆ พวกเราไม่มีความเห็นอะไร……”

 

 

“เด็กโปรยดอกไม้? เสี่ยวลิ่วลิ่วคนเดียวก็พอแล้ว……”

 

 

“ไม่ใช่ว่าผมไม่เห็นด้วย ย่าครับอย่าโมโหสิ……ได้ครับๆ แล้วแต่ย่าเลย……”

 

 

“……”

 

 

ไม่บ่อยนักที่จะได้ยินชายหนุ่มพูดเอาใจใครแบบนี้

 

 

เหนียนเสี่ยวมู่ไม่จำเป็นต้องได้ยินว่าปลายสายพูดอะไร ก็พอจะเดาได้ว่าคุณย่าต้องต่อว่าเขาเป็นชุดแน่ๆ

 

 

เธออยู่ข้างคุณย่า ขณะที่กำลังปิดปากอย่างมีความสุข อวี๋เยว่หานก็ดันมาเห็นเสียก่อน

 

 

เอื้อมมือรั้งเธอเข้าไปกอด ก้มหน้าลงไปกัดที่ปลายของจมูกแหลมของเธอทีหนึ่ง

 

 

หญิงสาวร้องออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ “เจ็บนะ!”

 

 

ขณะนั้นเอง คุณนายใหญ่อวี๋ที่อยู่ทางปลายสายก็เหมือนจะได้ยินเข้าพอดี จากนั้นก็มีเสียงต่อว่าดังมาจากคุณนายใหญ่อีกชุดหนึ่ง

 

 

“ไอ้เด็กบ้า แกทำอะไรเสี่ยวมู่มู่ของย่า แกรังแกเธออีกหรือเปล่า ย่าบอกกับแกกี่รอบแล้วฮะ เมียมีไว้เอาใจ ไม่ใช่มีไว้รังแก บอกเท่าไหร่ก็ไม่จำ สักวันเมียแกต้องโมโหหนีไปแน่ๆ ดูซิว่าจะยังยิ้มออกอีกไหม!”

 

 

“ย่าครับ ผมไม่ได้รังแกเธอ!”

 

 

“ย่าคะ เขารังแกหนูค่ะ!“

 

 

ทั้งสองคนพูดออกมาพร้อมกันแต่คนละความหมาย

 

 

“พูดดีๆ หน่อย”

 

 

เอวของเหนียนเสี่ยวมู่ถูกเขาหยิกอีกครั้งหนึ่ง เจ็บจนต้องซี๊ดปาก

 

 

เอนหน้าไปทางโทรศัพท์ของเขา ประท้วงขึ้นอย่างน่าสงสาร “คุณย่าคะ เขาใช้ความรุนแรงด้วย……”

 

 

อวี๋เยว่หาน “……”!!

 

 

เขารีบตัดสายไปก่อนที่ย่าของเขาจะอาละวาดขึ้นอีกรอบ

 

 

“คุณขี้โกง ตัดสายคุณย่าได้ยังไง!” เหนียนเสี่ยวมู่เห็นการกระทำของชายหนุ่ม จึงยื่นมือไปแย่งโทรศัพท์ของเขามา

 

 

แต่อวี๋เยว่หานกลับรัดเธอไว้ในอ้อมกอดแทน

 

 

มือทั้งสองข้างจับไว้ที่เอวคอดกิ่วของเธอแน่น ก้มมองดูดวงตาที่มีแววเจ้าเล่ห์ทั้งสองข้างของเธอ กัดฟันพูดขึ้น

 

 

“เหนียนเสี่ยวมู่ ผมรังแกคุณเหรอ”

 

 

“แถมยังใช้ความรุนแรงด้วย?”

 

 

“ฮะฮะ ฮ่าฮ่า……คนเป็นแฟนกัน เรื่องบางเรื่อง อย่าไปคิดเล็กคิดน้อยเลย เมื่อกี้ฉันพูดอะไรเหรอ จำไม่เห็นได้เลย” เหนียนเสี่ยวมู่ขยับหนีจากมือของเขา รีบร้อนอยากถอยหนีไปด้านหลัง

 

 

แต่ว่าชายหนุ่มไม่ยอมปล่อยมือ เธอจึงขยับไปไหนไม่ได้แม้แต่นิดเดียว

 

 

กำลังจะถอยหนีไปด้านหลัง ก็ถูกรั้งกลับมาตามเดิม

 

 

เธอตกใจจนรีบเอามือยันไว้ที่แผกอกของเขา “เมื่อกี้ เป็นเรื่องเข้าใจผิดทั้งหมดเลย เข้าใจผิด! จริงสิ คุณย่าโทรมามีอะไรหรือเปล่า ฉันได้ยินคุณพูดว่าพิธีจีนพิธีตะวันตกอะไรซักอย่าง……”

 

 

“งานหมั้น”

 

 

แววตาของอวี๋เยว่หานเป็นประกายขึ้นเล็กน้อย ค่อยๆ เอ่ยพูด

 

 

หลังจากริมฝีปากบางเอ่ยพูดคำนั้นออกมา แววตาก็เปลี่ยนเป็นอ่อนโยนลง

 

 

“คุณชอบพิธีจีนหรือพิธีตะวันตก”

 

 

“……” เหนียนเสี่ยวมู่นึกไม่ถึงว่าพวกเขาจะคุยกันเรื่องนี้ พอคิดได้ว่าเธอกับอวี๋เยว่หานเพิ่งคบกันได้ไม่เท่าไหร่ ก็จะหมั้นกันแล้ว ก็รู้สึกเหมือนว่ากำลังฝันอยู่เลย