บทที่ 178 หนึ่งราชาสามมังกร

บัญชามังกรเดือด

บัญชามังกรเดือด บทที่ 178 หนึ่งราชาสามมังกร
ฉินเทียนฝืนยิ้ม : “ตอนนี้ไม่ใช่เวลาพูดถึงเรื่องนี้”

“ขอเพียงประโยคเดียว พรุ่งนี้คุณไปช่วยแก้ปัญหาที่หน้างาน ทำหน้าที่เป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ของครีมซูยู่ในงานแถลงข่าว หลังจากเสร็จเรื่องนี้ ผมรับประกันว่าคุณปู่อันของคุณ จะมีอายุขัยอยู่ต่อได้อีก 30 ปี”

“ถือเป็นเรื่องจริง?”หลิวหรูยู่ตื่นเต้นขึ้นมาจริงๆ กัดฟันพูด : “ฉินเทียน มันคือเรื่องใหญ่มาก นายอย่าหลอกฉันนะ!”

“นายรู้จักมือปีศาจราชาฉินคนนั้นจริงๆใช่ไหม?”

“นายรู้นะว่า ถ้าครั้งนี้นายกล้าหลอกฉัน หลังจากนี้…..ฉันจะไม่เจอนายอีกต่อไป!”

ในใจของฉินเทียนบอก ฉันต้องรู้จักแน่นอนสิ หวางโป๋เหนียนไอ้คนแก่นิสัยเด็ก ขายกูอีกแล้ว

เขาพยักหน้า พูดอย่างจริงจัง : “ผมสัญญา”

หลิวหรูยู่ตื่นเต้นไม่ไหว : “นายกินเสร็จแล้วหรือยัง?”

“กินเสร็จแล้วก็รีบไปกันเถอะ ฉันรอไม่ไหวแล้ว ต้องกลับไปตอนนี้ จะเอาข่าวดีนี้ไปบอกคุณปู่”

“ใช่แล้ว นายพกเงินมาไหม ไปจ่ายเงินด้วย”

ฉินเทียนอึ้งเล็กน้อย : “คุณบอกเองว่าจะเลี้ยงผมไม่ใช่เหรอ?”

หลิวหรูยู่ทำตาโต หน้าตาไร้เดียงสา : “ใช่แล้ว ฉันเลี้ยง แต่ฉันเลี้ยงทั้งหมดแล้ว นายจะต้องควักเงินจ่ายนะ?”

ฉินเทียนสีหน้าถึงกับงง แมร่ง นี่ฟังดูเหมือนจะสมเหตุสมผล

หลิวหรูยู่พูดอย่างลำบากใจ : “ขอโทษนะ ฉันรีบออกมา ลืมเอาเงินมา”

“ครั้งหน้า เอาอย่างนี้ครั้งหน้าฉันจะชดเชยให้นาย เป็นอย่างไร?”

เห็นฉินเทียนเงียบ เธอทำปากมุ่ย : “ก็แค่ไม่กี่ร้อยหยวนไม่ใช่เหรอ นายคงจะไม่ขี้เหนียวขนาดนี้หรอกนะ”

“จริงนะ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากเลี้ยง นายคิดว่าคนแบบฉันออกมาข้างนอกจะพกเงินไหมล่ะ?”

ฉินเทียนก็แบมือ ฝืนยิ้ม : “งั้นคุณคิดว่า คนแบบผมนี้ออกมาจะพกเงินไหม?”

“ไสหัวไป!”

“เอามือถือมาให้ฉัน!”

เห็นหลิวหรูยู่จะแย่งโทรศัพท์ตัวเอง ฉินเทียนเพิ่งจะฉุดคิดได้ : “ไม่ใช่สิ”

“คุณก็มีมือถือไม่ใช่เหรอ? คุณคงจะไม่บอกว่า เทพธิดาที่สง่าผ่าเผยอย่างคุณในโทรศัพท์ไม่มีเงินหรอกใช่ไหม”

เขาโบกมือขวางหลิวหรูยู่ไว้

หลิวหรูยู่ถูกเปิดโปง ทนไม่ไหวจนหน้าแดง เธออุทานเชอะ : “ฉันก็แค่รู้สึกว่าไม่คุ้มเลยที่จะเลี้ยงข้าวนาย!”

“คนไม่มีมโนธรรม ใครให้นายทำให้ฉันโกรธ”

“ดังนั้นนายควรเป็นคนเลี้ยง!”เธอยิ่งฮึกเหิมขึ้นอีก โถมตัวไปบนตัวของฉินเทียนเพื่อแย่งโทรศัพท์อย่างสุดชีวิต

ฉินเทียนไม่เต็มใจ เอื้อมมือออกไปปัดตามสัญชาตญาณ ทั้งสองคนล้วนตกใจขึ้นมาในทันที

“อันนั้น ผมขอโทษ”ฉินเทียนรีบขอโทษ

“คนขี้โกง!” หลิวหรูยู่โกรธเนื่องจากอาย รีบความโอกาสนี้แย่งโทรศัพท์ กดเปิดกระเป๋าเงินในวีแชต เห็นจำนวนเงินที่เหลือข้างใน ด้านหลังถามด้วย 0 เป็นแถวยาวๆ

“หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า หก เจ็ด แปด…..เก้า สิบ!”  

“ทำนายมีเงินเยอะมากมายขนาดนี้?” เธอสีหน้าถึงกับงง

“โธ่เอ๋ย ก็แค่เศษเงินเล็กน้อยเท่านั้น”

“ไปเถอะ ผมยอมแพ้ ครั้งนี้ผมเลี้ยง”

“รีบเอาโทรศัพท์คืนมาให้ผม”

หลิวหรูยู่ยังอยากพูดอะไรต่อ เสียงดังปัง ประตูห้องถูกคนผลักออก

เดิมทีเธออยู่ใกล้ฉินเทียนอยู่แล้ว ร้องด้วยความตกใจ ทั้งตัวเธอล้มลงอยู่ในอ้อมแขนเขา

“ระวัง”ฉินเทียนเผลอกอดโดยไม่รู้ตัว ทั้งสองคนดูเหมือนสนิทสนมกันอย่างมาก

“ใคร?”หลิวหรูยู่ได้สติกลับมา รีบหันไปมอง

มองเห็นผู้จัดการของตัวเองสีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธกระเหี้ยนกระหือรือ ขาดแค่ในมือถือมีดทำอาหาร

“พี่หรง คุณมาได้ยังไง?”

พี่หรงกัดฟัน : “ดี หลิวหรูยู่ คิดไม่ถึงว่าลับหลังฉัน จะสมคบกับคนประเภทนี้”

“เธอลืมฐานะของตัวเองแล้วหรือ? ไปกับฉัน!”

ไม่พูดพร่ำทำเพลง ลากหลิวหรูยู่ออกไปยังข้างนอก

“พี่หรงปล่อยฉันนะ ไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ ฟังฉันพูดก่อนสิ…..ฉินเทียน อย่าลืมจ่ายเงินนะ พวกเราพูดกันแล้วนะว่าพรุ่งนี้เจอกัน”

นี่ก็ตี 3 ก็เป็น“พรุ่งนี้”แล้ว

ฉินเทียนก็อิ่มแล้ว จ่ายเงินแล้วออกจากร้านหม้อไฟ

เขาไม่ได้เรียกรถ แต่ว่าเดินอยู่ในความมืดยามราตรี

ลมในตอนกลางคืนเย็นเล็กน้อย พัดเข้าตรงหน้าอกเขาตรงที่เสื้อเชิ้ตเปิดออก

เขาไม่ได้มีความรู้สึกที่สบายเช่นนี้มาก่อน

อีกไม่นานก็จะเป็นวันใหม่อีกวัน

แต่ศัตรูของเขา ได้ถูกฝังอยู่ท่ามกลางความมืดมิดตลอดไป ถึงเวลาแล้วที่จะไม่ได้เห็นพระอาทิตย์อีก

เดินไปสักพัก เห็นอยู่ทางด้านหลังเขาจากที่ไกลๆ ว่ามีรถเก๋งสีดำคันหนึ่ง ตามอยู่ระยะไม่ใกล้ไม่ไกลมาโดยตลอด เขายื่นมือออกไปเรียก

“คุณผู้ชาย”ชายชุดดำใบหน้าเคร่งครึมและลักษณะท่าทางมีไหวพริบลงมาจากในรถ

ฉินเทียนพยักหน้า : “นายคือพี่น้องของแก๊งมังกรใช่ไหม?”

“มังกรดำ หัวหน้าใหญ่แก๊งมังกร ณ หนานเจียง ได้โปรดคุณผู้ชายชี้แนะ!”

ฉินเทียนอารมณ์ดี ตบบ่ามังกรดำ : “ลำบากแล้วน้องชาย”

“สูบบุหรี่”

ทั้งสองคนพิงข้างรถ มังกรดำจุดบุหรี่ให้ฉินเทียนด้วยตัวเขาเอง

ฉินเทียนสูบหนึ่งที่ พูดนิ่งๆ : “พูดมาเถอะ เรื่องอานกั๋วเกิดอะไรขึ้น?”

มังกรดำพูดเสียงเบา : “นายท่านผ่านมาไม่ใช่ง่ายเลย”

“แต่ก่อนอยู่ในกองกำลังทหาร ก็คือทหารผ่านศึก”

“มีครั้งหนึ่ง ขณะที่ลูกน้องเขาอยู่ในขั้นตอนการออกกำลังกาย ถูกนักฆ่าข้ามแดน 2-3 คนลอบโจมตี อีกฝ่ายชั่วร้ายอย่างมาก หลังจากที่ฆ่าเสร็จยังเอาหัวคนกลับไปด้วย”

“นายท่านภายใต้ความโกรธเคือง สั่งคนไล่ตามจนไปถึงเขตชายแดน ด้วนความใจร้อนก็บุกเข้าไปเลย”

“เขตชายแดนคุณก็รู้ สร้างความวุ่นวายเล็กน้อยยังพอพูดได้ สรุปแล้วนายท่านพากำลังทหารบุกเข้าไปด้วยอาวุธครบมือ”

“ในตอนนั้นก็เกือบจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ ได้ยินมาว่าหน่วยงานที่เกี่ยวข้องต้องใช้ความพยายามไม่น้อยในการจัดการเรื่องนี้ให้เงียบลง”

“เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น นายท่านไม่ได้ถูกส่งเข้าคุกก็ดีแค่ไหนแล้ว ถูกปลดออกจากตำแหน่งทั้งหมด แล้วกลับมา”

“เขามีนิสัยที่ไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ หลังจากกลับมาเริ่มจากการทำธุรกิจ ยังต้องทำทุกวิธีเพื่อจะเป็นที่หนึ่งในใต้หล้า”

“ก่อนหน้านี้ลูกน้องคนเก่าคนแก่เหล่านั้นระลึกถึงความเสียงสละของนายท่าน หลายคนขอลาออกโดยอัตโนมัติ มาคอยช่วยเหลือเขาอยู่ข้างกาย”

“ปัจจุบันรูปแบบที่เปลี่ยนไปของเมืองก็คือหนึ่งราชาสามเสือ”

“นายท่านคือ ราชา ที่เหลือ 3 เสือ นอกจากตระกูลพานแล้วยังมีตระกูลเจียและตระกูลหลี่”

“ที่จริงแล้วในแง่ของธุรกิจพูดได้ว่า ทั้ง 3 ตระกูลนี้ล้วนไม่ได้ด้อยไปกว่านายท่านนานแล้ว นายท่านก็หาเงินได้ไม่น้อย แต่ท่านไม่มีลูกชายลูกสาว เงินที่ได้รับแทบจะไม่ได้จ่ายออกไป”

“แต่ตราบใดที่เขายังอยู่ เขาก็คือราชาของหนานเจียงตลอดไป อีก 3 ตระกูลอื่นๆ ก็เป็นได้แค่หมาที่กระดิกหางไปมา”

“แค่เสียดาย โธ่ พรุ่งนี้เป็นวันเกิดปีที่ 70 ได้ยินมาว่าเป็นการฉลองวันเกิดครั้งสุดท้าย อยู่ได้อีกไม่นานแล้ว”

ฉินเทียนฟังอย่างเงียบๆ เขาคิดไม่ถึงว่า ราชาแห่งเมืองหนานเจียงนี้ จะเป็นนายท่านท่านหนึ่งแบบนี้

ถ้ารู้อย่างนี้ก่อนหน้า แม้ว่าจะไม่มีหลิวหรูยู่มาขอร้องให้ช่วย เขาเองก็ต้องหาโอกาสลงมือต่ออายุขัยอีก10-20ปีให้นายท่านอยู่ดี

ปัจจุบันคนที่เหมือนกับนายท่านในโลกใบนี้ มีไม่เยอะแล้ว

ควรจะปกป้องรักษาไว้ ไม่ควรให้จากไปก่อนเวลาอันควร

“ถ้าหากนายท่านล้มลง สถานการณ์ที่เขากำราบมาตั้งกี่สิบปี ต้องเกิดความวุ่นวายอันใหญ่หลวงอย่างแน่นอน

“ตระกูลทั้ง 3 ที่เหลืออยู่ ล้วนรวบรวมกำลังมานานแล้ว ต้องการที่จะแบ่งแย่งพื้นที่ แม้กระทั่งขึ้นแท่นบัลลังก์ราชา”

“คุณผู้ชาย คุณวางแผนจะทำยังไง?”

“พวกเราต้องระดมกำลังคนหรือไม่ ร่วมมือกับตำรวจท้องที่ วางหมากล่วงหน้า”มังกรดำมีความกังวลใจอยู่นิดหน่อย”

ฉินเทียนยิ้ม : “ผมก็แค่อยากรู้ ในปีที่นายท่านนำกำลังทหารตามไปเขตชายแดน จับนักฆ่า2-3คนนั้นได้หรือไม่?”

มังกรดำยิ้ม : “นายท่านเป็นคนที่โคตรได้ใจคนหนึ่ง แต่ว่าในครั้งนั้น เขาจับนักฆ่าเหล่านั้นได้ไม่กี่คนและไม่ให้ความสะใจกับอีกฝ่าย”

“ได้ยินมาว่าใช้ 9 ดาบ 18 หลุม นายท่านลงมือด้วยตนเอง”

“เทคนิคพิถีพิถันอย่างมาก ทำให้ฝ่ายตรงข้ามตายในวันเดียว”

“สะใจจริงอย่างที่คาดไว้!” ฉินเทียนหัวเราะลั่น ทิ้งก้นบุหรี่ : “มังกรดำ คุณไปทำธุระเถอะ”

“เรื่องที่เหลือ ยกหน้าที่ให้ผมทำ”

พูดจบก็ก้าวเท้าเดินจากไป

ขอบฟ้าที่ไกลออกไป ได้ปรากฎแสงสีขาวเหมือนท้องปลาขึ้นแล้ว