ตอนที่ 477 แบน?
“ฉันก็จะไปกับพี่ฉี!”
เจียงหรงหรงร่างกายอ่อนยวบ ฝ่าเท้าเธอซวนเซไปมาสองครั้ง หากไม่มีเฉินเชียนโหรวประคองไว้ ก็เกรงว่าเธอคงจะลงไปกองอยู่กับพื้นแล้ว!
“พวกแก…”
เธอหอบหายใจถี่ ชี้หน้าศิลปินที่ทุกคนลุกขึ้นมา โกรธจัดจนร่างกายสั่นเทิ้ม
คนพวกนี้ แทบจะเป็นพวกที่มีการพัฒนามากที่สุดในบริษัทแล้ว ตอนนี้กลับลุกขึ้นมาขอยกเลิกสัญญาพร้อมกัน…
เก้าอี้ของเฉินฝานซิงเบี่ยงข้างอยู่เล็กน้อย เธอท้าวข้อศอกซ้ายลงกับของโต๊ะในห้องประชุมแล้วผินหน้ามองจอแอลซีดี
เมื่อดูมาถึงตรงนี้ นัยน์ตาสุกใสของเธอก็ทอประกายที่แฝงไปด้วยความแปลกใจระคนดีใจ
ดูเหมือนว่าหลานอวิ้นจะไม่ได้มอบแค่จี้อี้ให้เธอมาแค่คนเดียวเสียแล้ว!
เธอกำลังกลุ้มเรื่องที่บริษัทขาดศิลปินอยู่พอดี!
ตอนนี้จู่ๆ ก็มีศิลปินที่ครบเครื่องเช่นนี้มาปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าเธอ!
เธอกวักมือเรียกเลขาและออกคำสั่งกับเธอไปสองประโยชน์ ก่อนที่เลขาจะพยักหน้าแล้วรีบจ้ำออกไป!
ไม่นานนัก เลขาก็กลับเข้ามาอีกครั้ง
ในจอแอลซีดี ฉีน่ากำลังกล่าวขอบคุณทุกคนสำหรับความเชื่อใจต่างๆ ที่มีต่อเธอ สุดท้ายเธอก็กล่าวขอโทษด้วยรอยยิ้มก่อนจะพูดว่า
“แต่ว่า ความฝันของพวกเธอยังคงเป็นสิ่งสำคัญที่สุด หลังจากที่ฉันลาออกไปแล้ว ฉันจะกลายเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง ไม่มีวิธีจะหาสปอนเซอร์มาให้พวกเธอได้ แม้ว่าหลานอวิ้นจะเป็น…เสียแบบนี้ แต่ก็ดีกว่าอยู่กับฉันมากโข…”
เมื่อเห็นท่าทีที่แสดงออกถึงความเสียดายได้อย่างชัดเจน เจียงหรงหรงก็หัวเราะเยาะออกมาอีกครั้ง “ไม่รู้จักใช้มันสมองก่อนคิดจะทำอะไร! ไปกับเธอแล้วเธอจะมีปัญญาให้อะไรพวกแกได้!”
ศิลปินเหล่านั้นได้แต่กัดฟันอย่างเจ็บแค้น แต่ก็ไม่กล้าที่จะปริปากออกมา
หากออกจากหลานอวิ้นไป พวกเขาก็เกรงว่าแม้แต่ปัจจัยพื้นฐานที่สุดก็ยังหาไม่ได้!
อีกอย่าง หากหลานอวิ้นเกิดคิดลอบกัดแอบลงโทษพวกเขาอย่างลับๆ พวกเขาก็เกรงว่าแม้แต่อาหารและเครื่องนุ่งห่มเองก็ยากจะการันตี
ฉีน่าเองก็กัดฟันกรอด สองมือบีบเข้าหากันแน่น แต่ทว่าก็อับจนหนทาง
ศิลปินพวกนี้เธอเป็นคนสร้างมากับมือ ไม่ใช่เพียงแค่ต้องดิ้นรนในวงการมายาที่กว้างใหญ่เช่นนี้ แต่ยังต้องเอาชีวิตรอดท่ามกลางแรงกดดันของหลานอวิ้น เธอกับศิลปินเหล่านี้ค่อยๆ ก้าวผ่านความทุกข์ยากมาด้วยกัน!
หากไม่ใช่เพราะหลายปีมานี้เธอได้เห็นธาตุแท้ของหลานอวิ้นจนทะลุปรุโปร่งล่ะก็ เธอเองก็คงไม่ตีจากไปอย่างใจจืดใจดำเช่นนี้
“หากหมดธุระแล้วก็รีบไสหัวไปจากบริษัทซะ! ยังจะเสนอหน้ากันอยู่อีกทำไม!”
เจียงหรงหรงโกรธจัด เธอชี้หน้าตะคอกใส่ศิลปินเหล่านั้น
สีหน้าของศิลปินเหล่านั้นดูย่ำแย่ พวกเขาพากันเงยหน้าขึ้นมองฉีน่า
ฉีน่ายืนอยู่ตรงนั้นอย่างเงียบๆ ต่างคนก็ต่างมองออกถึงความไม่ยินยอมของเธอ ทว่าเธอแค่คนเดียวจะไปทำอะไรได้
“ช่างมันเถอะ เรากลับกันก่อนดีกว่า พี่ฉีเองก็จนปัญญาแล้วเหมือนกัน…”
“อื้ม กลับเหอะ ไว้ค่อยหาทางกัน…”
“ไว้ดูว่าต่อไปพี่ฉีจะไปเป็นเอเจนซี่ให้บริษัทไหนเถอะ…”
เสียงกระซิบแผ่วเบาของพวกเขาแว่วเข้าหูของเจียงหรงหรงไปอย่างคลุมเครือ
คิดจะรอจนกว่าฉีน่าเป็นหลักเป็นแหล่งก่อนแล้วค่อยถอนสัญญา?
คิดเหรอว่าเธอจะปล่อยให้มีวันนั้น!
เธอก้าวยาวๆ ไปข้างหน้าแล้วไปหยุดอยู่ตรงหน้าเวทีอีกครั้ง ก่อนจะประกาศกร้าว
“เป็นถึงเอเจนซี่ แต่ดันประกาศลาออกแถมยังจะปลุกปั่นให้เด็กใต้สังกัดไปกับเธอด้วย ฉันเชื่อว่าคงไม่มีบริษัทบันเทิงและบริษัทโมเดลลิงที่ไหนจะกล้าเสี่ยงขนาดนั้นหรอกนะ!”
สิ้นคำของเจียงหรงหรง สีหน้าของฉีน่าก็ซีดขาวลงทันตา นี่เป็นการประกาศแบนเธออย่างไม่ต้องสงสัย!
เมื่อเห็นว่าสีหน้าเธอเปลี่ยนไป เจียงหรงหรงก็เค้นขำเสียงเย็นออกมาอีกครั้ง สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความจองหอง
และในนาทีนั้นเอง จู่ๆ โทรศัพท์ที่ใส่ไว้ในเสื้อของเธอก็ส่งเสียงดังขึ้น!
ตอนที่ 478 เดี๋ยวก่อน
และในนาทีนั้นเอง จู่ๆ โทรศัพท์ที่ใส่ไว้ในเสื้อของเธอก็ส่งเสียงดังขึ้น!
เธอยกโทรศัพท์ขึ้นมา สถานการณ์ยุ่งเหยิงเช่นนี้เธอไม่ค่อยมีอารมณ์จะรับมันนัก ทว่าเมื่อเห็นชื่อที่โทรเข้ามา เธอก็ลังเลเล็กน้อยก่อนจะกดรับสาย
“ค่ะ…”
ภายในเวลาไม่ถึงสิบนาทีหลังจากที่ได้รับสาย
“เดี๋ยวก่อน!”
เธอหันมองไปยังศิลปินที่กำลังเดินไปทางบริษัทแล้วตะโกนเรียกพวกเขาเอาไว้
สีหน้าที่ฉาบไปด้วยความได้ใจจืดลงทันตา ก่อนจะหันมองฉีน่า
ทว่าฉีน่ากลับเดินเฉียดร่างของเธอไปแล้วตรงไปพูดกับศิลปินกลุ่มนั้นว่า
“พวกเธอยังยอมไปกับฉันอยู่ไหม”
คำนั้นถูกพูดออกมา เรียกให้นัยน์ตาของศิลปินกลุ่มนั้นเปล่งประกาย ต่างก็แลกเปลี่ยนสายตากันไปมาก่อนจะพยักหน้าอย่างแน่วแน่
ฉีน่ายิ้มกริ่ม “ยกเลิกสัญญาของพวกเธอซะ แล้วไปกับฉัน!”
“ได้เลย!”
เจียงหรงหรงหน้าถอดสี “พวกแก…ถ้าพวกแกผิดกฎจะต้องจ่ายค่าปรับสองเท่านะ!”
“จ่ายก็จ่ายสิ”
เมื่อถูกตอกกลับมาอย่างไม่ลังเล โทสะในอกของเจียงหรงหรงก็เพิ่มขึ้นเป็นเท่าทวี อีกทั้งยังรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ แม้ว่าเธอจะถูกเฉินเชียนโหรวพยุงอยู่ แต่ร่างของเธอก็ยังคงซวนเซอย่างรุนแรง
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!
วันนี้หลานอวิ้นเป็นฝ่ายจัดงานแถลงข่าวนี่ขึ้นมาเพียงเพื่อจะแก้ไขปัญหาของจี้อี้เท่านั้น ทำไมมันถึงกลายเป็นแบบนี้ไปเสียได้
“คุณย่าคะ ใจเย็นๆ ก่อนนะคะ…”
เฉินเชียนโหรวเองก็มีสีหน้าขุ่นมัวพอๆ กัน เรื่องกลับตาลปัตรแบบนี้เธอเองก็ไม่นึกไม่ฝันเช่นกัน
ใครจะไปรู้ว่าจี้อี้ที่ไม่ค่อยมีข่าวคราวแค่คนเดียว จู่ๆ จะสร้างเรื่องสร้างราวได้มากมายขนาดนี้
เธอกราดมองไปยังผู้ร้ายอย่างฉีน่าด้วยความเดือดดาล ก่อนจะตะโกนขึ้น
“พี่ฉี บริษัทนับถือในความเป็นมืออาชีพของพี่มาตลอด ที่พี่เที่ยวใช้อำนาจบาตรใหญ่ในบริษัทในระยะเวลาหลายปีมานี้ฉันก็แสร้งทำเป็นมองไม่เห็นเสมอมา นึกไม่ถึงเลยว่าที่จะใจร้ายได้ขนาดนี้”
ฉีน่าเค้นขำเสียงเย็น สีหน้ามีแต่ความเย้ยหยัน!
“ฉันใจร้าย? เธอเคยได้ยินที่เขาว่าโจรตะโกนไล่จับโจร แทนที่จะยอมรับผิดกลับให้ร้ายคนอื่น ว่าผิดให้เป็นถูก อะไรทำนองนี้ไหม”
เฉินเชียนโหรวกัดฟันแน่น “ทำไมพี่ต้องพาศิลปินไปเยอะขนาดนั้น ใครจะไปรับพี่ แล้วใครจะไปวางใจให้พี่ทำเรื่องสำคัญ!”
“เรื่องนี้เธอไม่ต้องเสียแรงคิดให้เหนื่อยใจหรอก!” ฉีน่าไม่คิดจะเปลืองน้ำลายกับอีกฝ่าย เธอก้มลงมองนาฬิกาแล้วพูดว่า “พวกเธอรีบไปทำเรื่องถอนสัญญาซะ เสร็จแล้วไปที่ที่หนึ่งกับฉัน!”
“ได้เลย!”
จู่ๆ งานแถลงข่าวดันมาเกิดเรื่องขึ้นมากมายขนาดนี้ สีหน้าของเจียงหรงหรงและเฉินเชียนโหรวยากเกินกว่าจะสรรหาคำไหนมาบรรยาย
บรรดานักข่าวเองก็มีสีหน้างุนงง ดูเหมือนว่าหัวข้อของงานแถลงข่าวจะเปลี่ยนไปแล้ว แถมยังได้อะไรอีกตั้งเยอะแยะ!
เฉินเชียนโหรวรู้ดีว่าไม่ควรอยู่ที่นี่นานนัก เธอจึงรีบพยุงเจียงหรงหรงเดินจากไป ในตอนนั้นเอง นักข่าวคนหนึ่งก็ตะโกนขึ้นมาในทันใด
“ซิงเฉินกั๋วจี้จะมีงานแถลงข่าวใต้บริษัทตอนสิบเอ็ดโมงสิบห้านาที เชิญให้พวกเราเข้าไป!”
เท้าของเฉินเชียนโหรวและเจียงหรงหรงหยุดชะงัก มองสบตากันไปมา ดวงตาทั้งสองคู่มีแต่ความสับสนงุนงง!
นักข่าวพากันเก็บข้าวของ รีบเร่งเคลื่อนย้ายไปยังบริษัทซิงเฉินกั๋วจี้!
ณ ห้องประชุมบริษัทซิงเฉินกั๋วจี้
หลังดูถ่ายทอดสดเสร็จ เฉินฝานซินก็หมุนเก้าอี้ไปหาเลขาที่อยู่ข้างๆ พลางเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มจางๆ
“เตรียมหนังสือสัญญาให้พวกศิลปินเมื่อกี้ซะ แล้วก็สัญญาเอเจนซี่ของฉีน่าด้วย”
ทุกคนพากันฮือฮา ต่างก็มองหน้ากันไปมา
นี่มัน…
-
ไม่ว่าจะคนในบริษัทจะก้มหน้ารั้งศิลปินในสังกัดของฉีน่าไว้อย่างไร ก็ดูเหมือนว่าพวกเขาจะทั้งใจแข็งและดื้อรั้น อีกทั้งพวกเขายังยินยอมที่จะจ่ายค่าปรับเป็นสองเท่าอีก ต่างคนต่างก็มีทนาย หลานอวิ้นถูกต้อนจนจนมุม ขั้นตอนการขอยุติสัญญาของศิลปินกลุ่มนี้จึงถูกดำเนินการจนแล้วเสร็จภายในหนึ่งชั่วโมง!